💠 بند اول 🏴نبوت ناتمام است و علی تنهاست بی زهرا 🏴ولایت کشتی گم گشته در دریاست بی زهرا 🏴چنان که بی علی زهرا ندارد کفو و همتایی 🏴علی آری علی یکتای بی همتاست بی زهرا 🏴به قدر قدر و کوثر می خورم سوگند نزد حق 🏴که قدر قدر و کوثر هر دو ناپیداست بی زهرا 🏴نه جنت را نه کوثر را نه غلمان را نه حورا را 🏴نه دنیا را نه عقبی را نخواهم خواست بی زهرا 🏴مبادا ناقة او پا گذارد دیر در محشر 🏴که حتی انبیا را بانگ وانفساست بی زهرا 🏴به آیات شفاعت می خورم سوگند در محشر 🏴شفاعت را نه مفهوم است و نه معناست بی زهرا 🏴به پیشانی اهل جنت این مصراع بنوشته 🏴که جنت دوزخ رنج و عذاب ماست بی زهرا 🏴محبت آب داده لاله های بوستانش را 🏴شفاعت می کشد در حشر ناز دوستانش را 💠 بند دوم 🏴محمد جان جان عالم و زهرا بود جانش 🏴از آن می گفت ای جان پدر بادا به قربانش 🏴زمین و آسمان مهمان سرا و میزبان زهرا 🏴ملک در عرش و جن و انس در فرشند مهمانش 🏴چگونه، کی، کجا از خلق آید وصف بانویی 🏴که ذات حق ثناگو باشد و احمد ثنا خوانش 🏴به قرآن می خورم سوگند بی جا نیست گر گویم 🏴محمد خاتم پیغمبران زهراست قرآنش 🏴اگر بی مهر او سلمان گذارد پای در محشر 🏴مسلمان نیستم بالله اگر خوانم مسلمانش 🏴مناز اینقدر بر عیسای خود ای مادر عیسی 🏴دو عیسی آفرین پرورده این مادر به دامانش 🏴نه جن و انس و حوری و ملک گشتند مبهوتش 🏴که علم کل امیر المومنین گردیده حیرانش 🏴ثناها گفته و خواندند در امکان بسی او را 🏴به جز آنکس که خلقش کرده نشناسد کسی او امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی 🆔 @Aminyavaran 🌐 aminyavaran.com

💠مسافر خاکریز ... مسافر جنوب می شویم ... مسافت زیادی را تا مقصد داریم... کیلومترها حرکت کرده ایم و اندیمشک را پشت سر گذاشته ایم. تابلوی شوش نشان می دهد که چیزی تا مقصد نداریم... چشمم به قاب عکس هایی می افتد که انگار کنار جاده ایستاده اند وبرایمان سفر خوشی آرزو می کنند... لبخند هایی که رنگ شهادت گرفته اند. نگاه با نفوذشان،تا عمق جانم ریشه می دواند... بغض غریبی بی اختیار به گلویم چنگ می اندازد...قطره های شور و بی رنگ، چشم هایم را می سوزاند... لبریزِ لبریز. پلکهایم بهم نزدیک می شوند... دیگر جاده را نمی بینم ... یکدفعه خودم را وسط جبهه ی جنگ می بینم. آنجا میان خاکریز برادران رزمنده، روی کیسه های پر از خاک، لبه ی سنگر می نشینم. چه هیاهویی اینجاست! یکی روی دوشش آرپیچی دارد و روی بلند ترین نقطه ی خاکریز یا زهرا می گوید وشلیک می کند... تعدادی سینه خیز خود را به او می رسانند تا کمک حالش باشند... تفنگ ها فریاد پیروزی سر می دهند... خون های سرخ سُر می خورند روی خاکریز، داغِ داغ ... آسمان هاله ای از نور می شود... پرچم ایرانم بالاتر می رود و از هر چه بلندی، بلندتر می شود. فریاد پیروزی همه ی سرو صدا ها را می خواباند کف خاکریز... می خواهم بلند شوم ومن هم فریاد پیروزی سر بدهم اما بغضی خفه ام می کند...بغض به کف پایم می رسد... حرکتم را می گیرد... دستم روی پلاک وزنجیری به زمین گره می خورد... ومی بینم که هنوز بعد از سالها تعلق خاطرهایی زنجیر وار،پلاک بر گردن از خاک می رویند ... تا شهادت را زنده نگه دارند... تقدیم به شهدای عزیزمان که هر چه داریم مرهون خون آنهاست... وهر کاری برای کشور بکنیم... با یک قطره از خون آن شهیدان برابری نمی کند... #دلنوشته 🖋 #مینو_سلیمی 🕊❤️ کد اشتراک:81214 امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی 🆔 @Aminyavaran 🌐 aminyavaran.com

💠 عصبی ها بدانند... 🎙#دکتر_انوشه امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی 🆔 @Aminyavaran 🌐 aminyavaran.com

برای هیچ چیز دیر نیست ⚡🎯 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی 🆔 @Aminyavaran 🌐 aminyavaran.com