💠🔹هر روز تفسیر کوتاه آیه به آیه، از ابتدای قرآن #تفسیر_کوتاه #سوره_بقره #صفحه_۳ ➖➖➖➖➖➖➖ يُخَادِعُونَ الله وَالَّذِينَ آمَنُوا وَ مَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَ مَا يَشْعُرُونَ {۹} [به پندار خود] خدا و كسانى را كه ايمان آورده اند فريب می‌دهند درحالیكه جز خود را فريب نمی‌دهند و نمی‌فهمند.(۹) ➖➖➖➖➖➖➖ ⬅️ «شعور» از ريشه‌ی «شَعر» به معناى (مو) می‌باشد. كسى كه داراى فهم دقيق و موشكافانه باشد، اهل درك و شعور است. ❗️بنابراين منافق گمان می‌كند كه ديگران را فريب می‌دهد، زيرا درك درست ندارد. ◽️چنانكه اگر پزشك، دستور مصرفِ دارويى را بدهد و بيمار به دروغ بگويد كه آنها را مصرف كرده ام، به گمان خودش پزشك را فريب داده و در حقيقت خود را فريب داده است و فريب پزشك، فريب خود اوست. ◽️برخورد اسلام با منافق، همانند برخورد منافق با اسلام است. او در ظاهر اسلام می‌آورد، اسلام نيز او را در ظاهر مسلمان می‌شناسد. او در دل ايمان ندارد و كافر است، خداوند نيز در قيامت او را با كافران محشور می‌كند. 💠🔹در روايتى از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله می‌خوانيم: ✨ رياكارى، خدعه با خداوند است. 📖قرآن، بازتاب كار نيك و بد انسان را براى خود او می‌داند. ⬅️ چنانكه در اين آيه می‌فرماید: 🔸خدعه با دين، خدعه با خود است نه خدا ⬅️ و در جاى ديگر می‌فرماید: «اِن أحسَنتُم أحسَنتُم لِاَنفُسِكُم وَ اِن أسأتُم فَلَها» 🔸اگر نيكى كنيد، به خود نيكى كرده ايد و اگر بدى كنيد، باز هم به خود. ⬅️ و يا در جاى ديگر می‌فرماید: «ولا يَحيق المَكر السَيّىء الاّ باهلِه» 🔸نيرنگ بد، جز سازنده اش را فرا نگيرد. 📗تفسیر نور #تفسیر. #تفسیر_قرآن #ریا #تفسیر_جلسه_شانزدهم ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 @ammar_enghlab

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ #عمل_صالح چيست؟ آيا شرايط و معياری هم دارد؟ 🔷 #اهميت_عمل، بيش از آنكه به اندازه و مقدار آن مربوط باشد، به #چگونگی آن ارتباط دارد. اين است كه #عملِ‌خالصِ‌درستِ‌استواری كه با #نيت_خالص و با #پرهيزگارى و #هدفداری انجام پذيرد، ارزشمند و گرانبهاست، هرچند اندك باشد؛ و عمل تهی از صلاح و خلوص و استواری و آميخته به #ريا و تظاهر - هرچند زياد باشد - چيزى محسوب نميشود. به همين جهت در قرآن آمده است: «ايكم احسن عملا... ؛ كدام يك كار بهتری ميكنيد؟»؛ [ملک، ۲ و کهف، ۷] و به جای آن نگفته است: «اكثر عملا» (كدام يك كار بيشتری ميكنيد). پس چيزی كه به #عمل #ارزش و كرامت ميبخشد و آن را بالا می برد، جوهره و #كيفيت آن است. البته آنچه كه به عمل انسانی شكل ميدهد #نيت است، كه از اعتقاد برمی‌خيزد، همچنان كه قرآن ميفرمايد: «قل كل يعمل علي شاكلته؛ بگو هر كس طبق روش و خلق و خوی خود عمل ميكند». [اسراء، ۸۴] لذا گاهی #نيت را به خود عمل تفسير نموده، و گاهی آن را برتر از عمل دانسته‌اند. به هر حال، #خط_عمل منشعب از #خط_نيت است.  🔷در حقيقت، #عمل_صالح عملی است #بجا و #ثمربخش و #رشد_دهنده فرد و جامعه به سوى  كمال نهايی؛ و لذا كسى كه بخواهد عملش، #صالح باشد، بايد از شناخت همه جانبه‌ای برخوردار باشد، زيرا ممكن است انسان مومن، #بدون_شناخت، عملی را انجام دهد كه به خيال خود صد درصد صالح است، ليكن از آنجا كه از شناخت و آگاهى بی بهره بوده، اين عمل، #بيجا صورت گرفته و فاسد محسوب شود. بنابراين #عمل_صالح، يك #مفهوم_كلی است كه در شرايط گوناگون و زمانها و مكانهای مختلف، شكلهای متفاوت به خود ميگيرد، زيرا دارای يك بعد نيست كه با توجه به رويدادهای گوناگون اجتماعی، به صورت يكنواخت و تكراری انجام گيرد، بلكه دارای #ابعاد_گوناگون است كه در برابر پديده‌ های مختلف، چهره‌ های گوناگون می‌يابد. 🔷ويژگيهای عمل صالح: هر #عمل ما #سه_جنبه دارد كه مراقبت از هر سه جنبه ضروری است:  اول: بايد خود عمل، فی‌نفسه خوب باشد، به تعبیر علمای اخلاق، #حسن_فعلی داشته باشد. دوم: چگونگی انجام عمل میباشد. به این ترتیب که برای اينكه هر كارى به نتيجه مطلوب برسد و تأثير آن احساس شود، بايد مراقب بود كه آن #عمل به #بهترين_صورت انجام گيرد؛ مثلا در كمك به يك مستمند بايد مراقب بود كه آبرويش حفظ شود. سوم: #نيت و انگيزه شخصِ عامل شرط دیگر است. مهمترين جنبه هر عملی، #نيت آن است. بايد عمل از سر صدق و #اخلاص انجام شده و به اهداف دنيوی و پست آلوده نگردد. همچنان كه از #پيامبر_اکرم (ص) روایت است كه ارزش و بهای هر عملي به #نيت آن بستگی دارد؛ «لا عمل الا بنيه». [کافی، ج ۱، ص ۷۰] 🔷نتيجه اینکه #عمل_صالح عملی است كه مطابق با #وظيفه هر فرد در #شرایط_گوناگون باشد؛ بطور مثال هنگامی كه #جهاد در راه خدا وظيفه باشد، #جهاد_كردن #عمل_صالح است، و لذا اگر به جای جهاد هر عمل ديگرى انجام شود، عمل صالح در آن ظرف زمان نيست. يا اينكه خدمت به خلق، عمل صالح است، ولی هنگام عبادت، وظيفه عبادت است نه خدمت به خلق! در هر صورت بايد ملاحظه شود كه در اين شرایط خاص #وظيفه_شخص چيست؟ آيا وظيفه تحصيل است يا خودسازی يا جهاد يا تفريح و... اگر #عمل مطابق با #وظيفه [شخص يا جامعه؛ دو سطح] باشد عمل صالح محسوب ميشود، و هرگز هزار ركعت نماز جای يك ساعت جهاد، در جايی كه وظيفه فعلی جهاد باشد را نميگيرد. همچنين است چند سال جهاد، جای دو ركعت نماز، در جایی كه وظيفه فعلی نماز باشد را نميگيرد. البته #همه_واجبات و ساير اعمالی كه مطلوب شرع مقدس اسلام است، بايد از روی #اخلاص و با #نيت_صحيح انجام شود تا عمل صالح محسوب گردد! منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 @ammar_enghlab

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️باطن «اخلاص» و «ریا» چیست؟ 🔹«عقل عملی» دارای شئون و آثاری مثل «اراده» و «اخلاص» است، و اين عقل همان نوری است كه وسيله شناخت و پرستش خدا و در نهايت بهشتی شدن انسان میشود. [۱] هرگاه اين نور بدون هيچ مانع و خسوفی تابش داشت، حالت «ايمان» و «اخلاص» ايجاد می‌شود، و هرگاه اين عقل به سبب پيروى از «هوای نفس»، مكسوف و پوشيده شد، حالت «كفر» و «ريا» بيدار می‌شود. شيخ كلينى (ره) از امام صادق (ع) روايت كرده است: «لَيْسَ بَيْنَ الْإِيمَانِ وَ الْكُفْرِ إِلَّا قِلَّةُ الْعَقْلِ قِيلَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ قَالَ إِنَّ الْعَبْدَ يَرْفَعُ رَغْبَتَهُ إِلَى مَخْلُوقٍ فَلَوْ أَخْلَصَ نِيَّتَهُ لِلهِ لَأَتَاهُ الَّذِی يُرِيدُ فِی أَسْرَعَ مِنْ ذَلِك‏». [۲] آری مرز ايمان و كفر چيزى جز «كم ‏عقلی» نيست؛ چون انسان به منظور جلب توجه ديگران عبادت می‌كند در حالی كه اگر اين عبادت را برای خدا خالصانه انجام دهد، خداوند زودتر او را به مطلوبش می‌رساند. شبيه اين روايت نيز از امام باقر (ع) نقل شده كه حضرت فرق بين حق و باطل را «كم ‏عقلی» بيان فرمود. 🔹پس «مخلص»، «عاقل» است و كسی كه عاقل نيست، مخلص نخواهد بود؛ در نتيجه «ريا» می‌كند. چنانكه عاقل، رياكننده نيست و «رياكار» عاقل نخواهد بود. حذيفة بن يمان می‌گويد: از رسول خدا معنای اخلاص را پرسيدم، حضرت فرمود: «من از جبرئيل و او از خدا سؤال كرد. خدای سبحان فرمود: «اخلاص» سرّی است كه در دل محبوب خود قرار ميدهم». [۳] بنده سالك وقتی دوستدار خدای سبحان شد، تابع و پيرو چيزى است كه بر زبان دوست و حبيب خدا نازل شود، و آن كسی نيست جز وجود اقدس رسول اكرم (ص). پيروى او سبب محبوبيت خدای تعالی می‌شود. آرى پيروى از محبوب، محبوبيت می آورد؛ چنانكه خدای سبحان ميفرمايد: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهُ فَاتَّبِعُونی يُحْبِبْکُمُ الله». [آل عمران، ۳۱] در اين صورت، وعده قرب ولایی عملی می‌شود. چون خود وعده فرموده: هر كس به وسيله «نوافل» تقرب جويد، لاجرم محبوب حق تعالی شده به مقامی می‌رسد كه خدا، گوش، چشم و دست وی می‌شود. [۴] 🔹پس «اخلاص» كه اساس در نيت است، حكمتی ملكوتی دارد، كه كسى جز محبوب خدا به آن نمی‏رسد و كسى را خدا دوست ندارد، مگر آنكه نوافل و فرايض را انجام دهد. «ريا»، يعنی اينكه به مردم نشان دهد برای خدا كار ميكنم، در حالی كه برای خدا كار نكند، و معنای «سُمعه» آن است كه به گوش ديگران ميرساند كه برای خدا كار ميكنم، در حالی كه نكند. ريا و سُمعه اگر در متن عمل عبادی باشد، عمل باطل است. لذا در عبادات، نيت را شرط ميكنند و ريا را مبطل عمل می‏دانند. در بعضی از نصوص آمده است كه اگر كسى كار خيری را انجام داد و برای مردم بازگو كرد، مقداری از ثواب آن كم ميشود. اگر چند بار گفت، كم كم بی ‏ثواب ميگردد. مثل اينكه باغبانی زحمت بكشد گُلی را فراهم كند، سپس برگهای لطيف اين گل را مكرر لمس كند اين گل كم كم پژمرده ميشود. عمل خيری كه انسان انجام داد، اگر يكبار برای ديگران گفت، مثل آن است كه يكبار به برگ گل دست بزند، ده بار گفت مثل اينكه ده بار برگ گل را لمس كند، سرانجام، گل به صورت تفاله‌ای درمی‌آيد. 🔹«نيت» در عبادات لازم است ولی در مسائل غير عبادی (توصليات) دستوری نيست كه حتماً برای خدا كاری را انجام دهد. ولی اگر همين توصلی را رنگ عبادی داده در آن ريا كند، خود را گرفتار كرده است. مثلا لازم نيست دست آلوده را با قصد قربت بشويد، بلكه برای پاك شدن، صرف شستن كافی است. ولی اگر شخص نشان دهد كه اين عمل را برای رضای خدا ميكنم، شرك و معصيت محسوب ميشود؛ زيرا او مى توانست عمل را مثل ساير توصّليات انجام دهد، اما اگر خواست ثواب ببرد، بايد به قصد قربت باشد. پس شريك قرار دادن حرام است؛ زيرا اگر كسى در گوشه ‏ای از كارهای خود غير خدا را شريك قرار داد، در آن قسمت ديگر عبد خدا نيست. در نتيجه عمل او به خاطر ناقص بودن مورد قبول پروردگار نبوده و او بنده خدا نيست. در خطبه شعبانيه از رسول خدا (ص) رسيده است كه خدا را با نيتهای صادق و قلب طاهر بخوانيد. امام صادق (ع) ميفرمايد: قلب طاهر قلبی است كه در آن خاطره ‏ای غير [از] خاطره «الله» نباشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] سئل عن الصادق(ع) ما العقل؟ قال: «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ، وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏» (كافی ج۱ ص۱۱) [۲] همان ص۲۸ [۳] روض الجنان و روح الجنان فى تفسيرالقرآن، ابوالفتوح رازى، بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۹۰ [۴] «وَ إِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْت‏...» (كافى، ج۲، ص۳۵۲) 📕حکمت عبادات، جوادی آملی، عبدالله، محقق: شفیعی، حسین، مركز نشر اسراء، چ۱۵، ص۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #ريا #ریاکار @tabyinchannel منبع ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab