💢 #قیچی انحصار! #قسمت_دوم #رشتو تا اینجا فقط انحصار در سمت تقاضا به وجود آمده است. یعنی با استفاده از قدرت اقتصادی و رسانه‌ای (که این دو ارتباط مستقیم و دو طرفه دارند) مردم به سمت تقاضای کالاهای خاصی هدایت می‌شوند مردم وقتی به فروشگاه می‌روند بدون اینکه فکر کنند آن کالایی که روی پیراهن بازیکن محبوب یا حتی غیرمحبوبشان دیده‌اند را می‌خرند. چرخه انحصار طرف عرضه هم دارد. یعنی باید فقط عده‌ای اندک تولید کنند تا اساسا تولید انبوه بصرفد. اگر قرار بر این باشد که همه تولید کنند هر چند تبلیغات مردم را به سمت خرید کالای خاصی هدایت می‌کند اما باز هم بخشی از بازار از دست انحصارگران خارج می‌شود و انحصار طرف عرضه به وجود نمی‌آید. فلذا اینجاست که قدرت سیاسی هم به دو قدرت رسانه‌ای و اقتصادی می‌پیوندد. قوانین و سازمانها و نهادهای ملی و بین‌المللی که اجازه نمی‌دهند هر کسی تولید کند. نظام استانداردها یکی از ابزاری است که با آن طرف عرضه مدیریت می‌شود. اما مهم‌ترین عامل ایجاد انحصار در طرف عرضه پدیده مالکیت فکری و کپی رایت است. این قانون که نقض قطعی حقوق اولیه مردم است باعث می‌شود نظام تولید الیگوپولی به صورت کامل شکل بگیرد و بازار آزاد رقابتی به طور کامل در زیر خروارها خاک دفن شود. هر چند ادعای لیبرال سرمایه‌داری در این مورد همچنان باقی می‌ماند (مثل بسیاری از ادعاهای دیگر مثل آزادی و حقوق بشر و حقوق زن و دموکراسی و...) اینجاست که چرخه تا حدود زیادی تکمیل می‌شود. خلق پول توسط بانکهای خصوصی شکل می‌گیرد و این پول هدایت می‌شود به سمت عده‌ای معدود تا ابزار تولید یعنی زمین و دانش را بخرند و درانحصار خودشان قرار دهند بعداز آن، تولید انبوه آماده‌ی شکل گرفتن است و تنها مانعی که دارد تولیدات کوچک مقیاس است. برای نابودی آنها یک راه وجود دارد: استفاده از قدرت رسانه برای انحصار طرف تقاضا. تبیغات و برندینگ به میدان می‌آید. فوتبال دریک سیستم پیچیده وکاملا طراحی شده نقش خود را اینجا ایفامیکند ادامه دارد... 🇮🇷حسین‌عباسی‌فرد🇮🇷(دلاورا) 🇮🇷 @Ammar_media