بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم
🌹#تفسیر_قرآن #جلسه_914
🌹 #آیات_۵۹_۶۴ #سوره_اعراف
🌹 بخش۲
🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت #حضرت_نوح در سوره هاى مختلفى از #قرآن مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز #قیامت باشد.
🌸 ولى قوم #نوح به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى كردند صريحاً در جواب #نوح {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّتآميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده اى كه شما قائل شده ايد همه بى اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى باشد.
🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی #خدا حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از #خداوند در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد.
🌸 سپس گفتار ديگرى را از #نوح مى خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما #تقوا پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد.
🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه #نوح بيشتر تبليغ مىكرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مىافزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى كند.
🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ قرآن بپيونديد:
👉 @amozeshtajvidhefzquran👈