eitaa logo
آموزش تخصصی تجوید و حفظ و قرائت قرآن کریم
6هزار دنبال‌کننده
19.6هزار عکس
7.1هزار ویدیو
415 فایل
✨﷽✨ 📖 رسول اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : ✨حاملان وحافظان قرآن مشمول رحمت خاص خداوند هستند.✨ 📣ادمین و پشتیبانی کانال آموزش حفظ قرآن↩️ @meftah68 گروه حفظ ترتیبی https://eitaa.com/joinchat/3090940015C72c3166202
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 🌹 🌹 بخش۲ 🌸 این آیات در مکه نازل شده است. سرگذشت در سوره‌ هاى مختلفى از مانند سوره هود، انبياء، مؤمنون، شعراء و نوح مشروحاً آمده است، امّا در اينجا تنها فهرستى از آن در شش آيه آمده. نخست مى‌ فرمايد: {لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ: قطعا، نوح را به سوی قومش فرستادیم} نخستين چيزى كه او به آنها يادآور شد، همان توجّه به حقيقت توحيد و نفى هرگونه بت پرستى بود، {فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: پس به آنان گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودی نیست} نوح پس از بيدار كردن فطرتهاى خفته، آنان را از سرانجام بت پرستى بر حذر داشته و گفت: {إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ: من قطعا از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم} منظور از مجازات «روز بزرگ» ممكن است همان توفان معروف نوح يا مجازات الهى در روز باشد. 🌸 ولى قوم به جاى اين كه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه همراه با نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آيين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد بردارند جمعى از اشراف و ثروتمندان قوم او كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مى‌ ديدند، و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيهای خويش مشاهده مى‌ كردند صريحاً در جواب {قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ: گفتند: قطعا ما تو را در گمراهی آشکار می بینیم} «نوح» در برابر توهين و خشونت آنها با همان لحن آرام و محبّت‌آميز خود در پاسخ آنها {قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ: گفت: ای قوم من! هیچ گمراهی و انحرافی در من نیست، ولی من فرستاده ای از سوی پروردگار جهانیان هستم} اشاره به اين كه خدايان پراكنده‌ اى كه شما قائل شده‌ ايد همه بى‌ اساس است، پروردگار و ربّ همه جهانيان تنها خداوند يگانه يكتاست كه خالق همه آنها مى‌ باشد. 🌸 سپس نوح هدفش را بیان می کند: {أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ: پیام های پروردگارم را به شما می رسانم، و برای شما خیرخواهی می کنم} و سپس اضافه مى‌ كند: {وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: و از سوی حقایقی را می دانم که شما نمی دانید} اين جمله ممكن است جنبه تهديد در برابر مخالفت هاى آنها داشته باشد كه من مجازات هاى دردناكى از در برابر تبهكاران سراغ دارم كه شما هنوز از آن بى‌ خبريد، و يا اشاره به لطف و رحمت پروردگار باشد كه اگر در مسير اطاعتش گام بگذاريد بركات و پاداش هايى از او سراغ دارم كه شما به عظمت و وسعت آن واقف نيستيد. 🌸 سپس گفتار ديگرى را از مى‌ خوانيم كه در برابر اظهار تعجّب قوم خود از اين كه چگونه ممكن است انسانى عهده‌ دار رسالت پروردگار گردد، بيان كرده است: {أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ: آیا تعجب کردید که بر مردی از خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را هشدار دهد، به خاطر اینکه شما پیشه کنید و مورد رحمت قرار گیرید} يعنى، اين موضوع چه جاى تعجّب است؟ زيرا يک انسان شايسته، استعداد انجام اين رسالت را بهتر از هر موجود ديگر دارد. 🌸 ولى به جاى اين كه دعوت چنين رهبر دلسوز و خيرخواه و آگاهى را بپذيرند، همه گفته‌ هاى او را تكذيب كردند و در برابر دعوتش سر تسليم فرود نياوردند، هر چه بيشتر تبليغ مى‌كرد، آنها بر لجاجت و سرسختى خود مى‌افزودند {فَكَذَّبُوهُ: پس او را تکذیب کردند} همین سبب شد { فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا: ما هم او و کسانی که در کشتی همراهش بودند نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم} در پايان، دليل اين عذاب سخت را چنين بيان مى‌ كند كه آنها مردمی كور دل و بی بصیرت بودند (إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمِينَ: زیرا آنان گروهی کوردل بودند} و اين كوردلى نتيجه اعمال شوم و لجاجت هاى مستمرّ خودشان بود، زيرا چشم پوشى مستمرّ از حقايق، تدريجاً چشم تيزبين عقل را ضعيف كرده و سرانجام کوردل مى‌ كند. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈