eitaa logo
اندیشه جو
276 دنبال‌کننده
9.7هزار عکس
4.9هزار ویدیو
58 فایل
اندیشه جوی استاد حسن عباسی
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ آن‌هایی که را کشتند، همان هایی بودند که از یک لقمه نگذشته بودند... 🔶استاد علی صفایی حائری داستان حركت انسان، داستان كفر و شكر است. «لَئِنْ شَكَرتُم لَازيدَنَّكُم» مدام نوسان دارد. در هر مرحله اگر اقدام نكنى، افت مى‌كنى و مدام پايين مى‌آيى و اگر اقدام كردى پيش مى‌روى و جلو مى‌افتى. تو كه فهميدى بايد از اين لقمه‌ى چرب بگذرى. اگر توجيه كردى، تو در همين جا نمى‌مانى كه رفته رفته، بخل در تو سبز مى‌شود. با اينكه چند لقمه دارى، از بشقاب رفيقت برمى‌دارى تا آنجا كه يك انبار احتكار كرده‌اى و باز هم نگاهت به كاسه‌ى ديگران است تا آنجا كه مجبور مى‌شوى با كسانى دوست شوى كه احتكار مى‌كنند و چشم به انبارت ندارند تا آنجا كه در بزمشان راه مى‌يابى و... تا آنجا كه از دست مى‌روى. و اگر در اين آخرين پله يك قدم برداشتى، يك حركت كردى، قدرت گام دوم را به تو مى‌دهند تا آنجا كه مى‌توانى دو لقمه و بيشتر و بيشتر بدهى و از تمامى انبارهايت بگذرى. داستان انسان، داستان شكر و كفر است، در هر لحظه پيش مى‌برد و يا عقب مى‌افتد. اين طور نيست كه خيال كنى در يك جا ايستادن، در همانجا ماندن است، كه ايستادن عقب گرد است و پايين رفتن. 👈آن زنده دل گفته بود آنها كه در نينوا حسين را كشتند، همانهايى بودند كه از يك لقمه نگذشتند. از يك چاى داغ نگذشتند، از اول و دوم نگذشتند تا آنجا كه نتوانستند از گندم رى هم بگذرند تا آنجا كه دستشان را هم با خون حسين شستند. 📚صراط، ص 92 ⚫️ @andishkadehrahmat
📍تحلیلِ تشکیلاتیِ امام خامنه‌ای از راهپیمایی اربعین! زیارت الاربعین؛ می‌دانید یکی از علائم ایمان زیارت اربعین است؟ بنده نمی‌دانم این روایت چقدر صحیح است. اصراری هم ندارم که بگویم معنای این روایت همینی است که من گمان کردم. شیعه یک جمع متفرقی بود. یک جامعه‌ای بود که در یک جا، در یک مکان زندگی نمی‌کردند. در مدینه بودند‌، در کوفه بودند‌، در بصره بودند‌، در اهواز بودند‌، در قم بودند‌، در خراسان بودند، اطراف و اکناف بلاد. اما یک روح در این کالبد متفرق و در این اجزاءِ متشتّت در جریان بود مثل دانه‌های تسبیح یک رشته و یک نخ همه‌ این‌ها را به هم وصل می‌کرد. چه بود آن رشته؟ رشته‌ و فرمانبری از مرکزیت تشیع، از رهبریِ عالی تشیع یعنی . همه‌ این رشته‌ها به آن جا متصل می‌شد. قلبی بود که به همه‌ اعضاء فرمان می‌داد. و به این ترتیب تشیع یک سازمان و یک بود. ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند اما بودند کسانی که از حال همه با خبر بودند. اطاعت و فرمانبری آن‌ها به حساب [بود]‌، فریاد زدنشان از روی دستور [بود]‌، سکوتشان بر طبق نقشه [بود]. همه چیزشان با حساب [بود]. فقط یک عیبی کار آن‌ها داشت و آن اینکه همدیگر را کمتر می‌دیدند. اهل یک شهر‌، شیعیان یک منطقه البته یکدیگر را می‌دیدند. اما یک لازم بود برای شیعیانِ روزگار ائمه (علیهم السلام). این کنگره‌ جهانی را معین کردند. وقتش را هم معین کردند. گفتند در این موعِد معین در آن کنگره هر کس بتواند شرکت کند. آن موعِدْ روزِ است و جای شرکت، سرزمین است. چون روح شیعه روح کربلایی است‌، روح عاشورایی است. در کالبد شیعه تپشِ روز مشهود است. شیعه هر جا که هست دنباله‌روی عاشورای است. این هم که می‌بینی همه جا این تپش‌هایی که در شیعه مشهود شده‌، از آن مرقدِ پاک ناشی شده. این شعله‌هایی بوده که از آن روح مقدس و پاک و از آن تربت عالی مقدار سرکشیده. به جان‌ها و روح‌ها رسیده. انسان‌ها را به گلوله‌های داغی تبدیل کرده و آن‌ها را به قلب دشمن فرو برده. بنابراین مسئله‌ اربعین یک مسئله‌ مهمی است‌، اربعین یعنی میعاد شیعیان در یک کنگره‌ بین‌المللی‌ و جهانی برای سرزمینی که خودش خاطره انگیز است آن سرزمین‌. سرزمین خاطره‌ها است‌، خاطره‌های باشکوه‌، خاطره‌های عزیز‌، سرزمین شهدا‌، مزار کشته شدگانِ راه خدا‌، این جا جمع بشوند تشیع‌، پیروانِ تشیع و و هر چه بیشتر بدهند. اگر امروز هم بتوانند شیعیان آن سرزمین پاک و مقدس را یک چنین میعادی قرار بدهند البته بسیار کار بجا و جالبی خواهد بود و همین دنباله‌گیری از راهی است که از ائمه‌ هدی علیه‌السلام به ما ارائه دادند. 🎙سخنرانی امام خامنه‌ای در مسجد امام حسن مجتبی علیه‌السلام مشهد در تاریخ ۲٤ اسفند ۱۳٥۲ مصادف با جمعه بیستم صفر ۱۳۹٤ هجری قمری ✳️ @andishkadehrahmat
☑ ویژگی‌های وارثان حسین علیه السلام 🔸 استاد علی صفایی حائری وارثان در شعور و عاطفه و در تصمیم و عمل متحّول شده‌اند و به حسین پیوند خورده‌اند و از علم و عشق و عبودیت و خلوص، نشان گرفته‌اند. در واقع، میراثی جز همین بصیرت و علم و عبودیتِ تقوا و عبودیتِ صلاح نیست. «العلماء ورثة الانبیاء»؛ عالم میراثدار انبیاء است. در واقع ارث عالم، همان علم و بصیرت و بینش اوست و همین بصیرت و عبودیت، او را بپا می‌دارد تا پاسدار حق باشد و جلوگیر از باطل و ظلم و فسق و لهو و لعب. این‌گونه پایه‌های مبارزه و جهاد و شهادت شکل می‌گیرد و میراث عاشورا و کربلا به نزدیکان و پیوندخورده‌ها می‌رسد. 📚 وارثان ، ص۲۵۸. ✳️ @andishkadehrahmat
چندساعتی مانده به شروع مراسمات دهه‌ی اول محرم ۱۴۴۲ قمری! یک محرم ! حقیقتش ؛ ما عادت نداریم با گریه کنیم، فاصله‌ی ۱/۵ متری هم، در کَتِمان نمی‌رود! اصلاً روضه‌ی‌ با ماسک و فاصله از همدیگر به ما نمی‌چسبد، ما آن بودیم که زانوی پشت سری‌مان در کمرمان بود و زانوی ماهم در کمر جلویی. چسبیده به هم! آزاد داد می‌زدیم و نامت را صدا. و عشق می‌کردیم از این داد و ضجه‌هایمان... و سیری چند؟ حبه‌ قندهای خیس شده و دست خورده‌ی در قندان، طعم می‌داد به چای روضه‌ات! اینکه پیرهن مشکی‌مان از خیسی عرق کناری‌مان خیس شود عشق بود، با شالاب و شلوب سینه زدن کناری‌مان جان تازه می‌گرفتیم، در و و و هم، جفت هم بودیم و در عزای تو ماتم‌زده! نمی‌دانم با این وصله‌ی نچسبیده بر صورت و آن فاصله‌ی ۱/۵ متری می‌توانیم عشق کنیم یا نه! اما ! ما را با این‌ چیزها امتحان نکن! ما اگر در روضه‌ات سنگ ببارد هم سینه می‌زنیم، که دیگر برود سراغ خاله‌بازی‌اش! من می‌دانم یک روزی برایت روضه می‌گیریم، و ، جفت هم. در روضه‌ات چهارزانو می‌نشینیم و با سر زانویمان، کمر جلویی را سوراخ می‌کنیم! اصلاً همه‌اش تقصیر خودت است که این‌گونه بارمان آورده‌ای! مارا به ماسک و این چیزها عادت نداده بودی! به ما زار زدن روی دوش کنار دستی و اشک ریختن‌های گوله گوله را یاد داده‌ بودی، از آن دم حسین حسین گرفتن‌هایی که جانمان را جلا می‌داد... القصه؛ ما در غَمَت می‌دهیم حسین! ما در رَهَت می‌دهیم حسین! ۱۴۴۲ . پ.ن: اطاعتت از مصوبات بر همگان واجب است. ⁦👆🏻⁩این، فرموده‌ی (روحی‌فداه) و نصب العینِ امسال ماست! . . | ▪️ @andishejo
تا حسین را می‌دید، گریه میکرد. میفرمود: علی جان؛ را نگهدار. و بعد نزدیک می‌آمد و زیر گلوی کودک را می‌بوسید! امیرالمومنین‌علیه‌السلام میفرمود: چرا گریه میکنید؟! فرمود: جای شمشیر میبوسم و‌گریه‌ میکنم. _ و نوشته‌اند که‌ پیامبرﷺ تمام بدن را می‌بوسید.... | بحار‌الانوار،ج۴۴،ص۲۴۶