✅ چطور احساس #عزت نکنم که به تو منتسبم... ❤️میلاد پربرکت #امام_حسین(ع) و آغاز اعیاد شعبانیه مبارک باد🌹 🔴 در یک مملکت دو پادشاه نگنجد؛ «من» که بیاید، «الله» آرام آرام کنار می‌رود؛ او که همه جا حاضر و ناظر است، در سرزمین #قلب انسان، غایب می‌شود. 🔻«اومانیسم» و بدتر از آن «اگوئیسم» چیز پیچیده‌ای نیست. کسی که برای خود شأن ذاتی قائل بشود، در وهله‌ی نخست یک «من» و یک «خدا» می‌بیند اما آرام آرام «خدا» کنار می‌رود و «من» می‌ماند. «منی» که حال طاغوت شده است؛ چون شیطان. 🔻وقتی گفته شد بر انسان سجده کنید، به اختیار نافرمانی کرد و گفت من از زبانه‌ی آتشم و او از خاک پس «اناَ خیرٌ». بی‌مهابا مقابل خدا ایستاد و گفت سجده نمی‌کنم. 🔻ابلیس، در رجحانِ تشخیص خود در قبال تشخیص خدا دچار تکبر شد. شناخت خود را مقدم بر تشخیص خدا دانست و این چنین شد که #هبوط کرد. ✅ اما #امام_حسین (ع) در نیایش عرفه‌‌اش فرمود: «اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَكَ» من هیچ نیستم؛ «شناختت را هم خودت به من الهام کردی!» حسین (ع) در حضور خدای حاضر، و ادب مع الله، «من» خود را نمی‌بیند؛ همه چیز را از خدا می‌بیند. 🔻جایی که انسان، خود را منشأ شناخت و تشخیص بداند، هم‌چون #دکارتدر کژیتو که گفت: «من می‌اندیشم، پس هستم» چنین نگاه طاغوتی سرانجامی بهتر از #هبوط در پی ندارد... ✅خط بطلانی بر تفکر دکارت، نگاه خدامحورانه‌‌ی #عقل_سرخ، امام حسین(ع) است که در پیشگاه خدای متعال، شأنی برای خود نمی‌دید. که او نیز خود فرموده که علم خود را در جان دوستان خود حک می‌کنیم و به آنان الهام می‌کنیم. 🔸الهام گرفته از جلسه ۷۵۶ #کلبه_کرامت 🌼 @andishkadehrahmat