💠«اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین» 💠«خدایا در این روز، #احسان را محبوب من گردان؛ و فسق و نافرمانی تور را ناپسندِ من بگردان؛ و آتش خشم خودت را بر من حرام کن؛ به یاریت اى دادرس داد خواهان» #احسان، کمال انسان است: 1⃣ جایی که او نخست به #نور #فطرت خود یعنی قرآن درون وجودش رجوع می‌کند. او در لایه‌ی نخست وجود خود یعنی در #صدر مسلمان می‌شود و به هفت متعلَّقِ ایمان (کتاب، خدا، انبیا(ص) و ائمه(ع)، آخرت، غیب، ملائکه و آیات الهی) اسلام می‌آورد. 2⃣ سپس، در لایه‌ی #شغاف خود با این هفت متعلَّق، اُنس می‌گیرد و با آن‌ها مونس می‌شود. (اگر امام خامنه‌ای به #انس_با_قرآن تأکید بسیار دارند، به این علت است که اَنس با همه‌ی هفت متعلَّقِ ایمان، زمینه‌ی ایمان کامل انسان را فراهم می‌کند. تا انس با قرآن نداشته باشیم، به مرحله‌ی ایمان نمی‌رسیم؛ پس، از مکشوف شدن حقایق ناگفته‌ی آن محروم می‌مانیم.) 3⃣ سپس ایمان به #قلب ما وارد می‌شود و به متعلقات ایمان، مؤمن می‌شویم؛ که: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنوا يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ» آنگاه چنانچه در اثر تقوا میان حق و باطل فرق بگذاریم که: «إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» یعنی جای حق و جای باطل را دانستیم، سپس قائل می‌شویم که باید هر چیزی بر سر جای خود قرار گیرد. 4⃣ زمانی که با باور به متعلقات ایمان، به یقین دست‌یافتیم، #موقن شده‌ایم. پس در عمل می‌باید هر چیزی را بر سر جای خود بگذاریم و اگر چنین کردیم: 5⃣ آنگاه در #فؤاد یعنی لایه مرکزی وجودمان، به #یقظه ‌رسیدیم؛ چشم دل‌مان باز می‌شود و بیدار می‌شویم؛ در این حال، هر چیزی را بر سر جای خود می‌بینیم. دیدن هر چیز و هر کس بر سر جای خود، زیباست، حُسن دارد. در اینجا انسان به مرحله‌ی #احسان رسیده است. 💠 زیبایی شناسی، استتیک یا #علم_الاستحسان در هنر دینی، جایی‌ست که هنرمندِ مؤمن با عبور از لایه‌های وجود خود از #صدر تا #شغاف و از #قلب تا #فؤاد به یقظه برسد و بیدار شود و مخاطب اثر هنری خود را هم از این لایه‌ها عبور داده و #بیدار کند. از این منظر، عجیب نیست که کار هنرمند قرآنی، خدایی کردن است. 🔺اما حُسن و احسان در مقابل قُبح و فحشا است. قباحتی که ریشه در ظلمات و باطل دارد؛ هنرمند غیر دینی، در اغلب موارد قبیحه‌نگار است و به قباحت، رنگ زیبایی می‌پاشد و تولید #فحشا می‌کند. اینجا بود که امام راحل(ره) در نهایت هوشمندی و باور عمیق دینی خود فرمود: «ما با هنر مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم.» 🔻فحشا، تنها در فحشای جنسی خلاصه نمی‌شود، بلکه تمام زشتی‌هایی که به نام زیبایی به خوردمان می‌دهند، فحشا‌ست. در #جامعه_شناسی_امام_سجاد(ع) نقش طبقه‌ی #خوک‌ها یا اکثریت مخنث یک جامعه چنین بود که به هر #فحشایی که دعوت می‌شوند، اجابت می‌کنند. ✅ بیاییم #مخنث نباشیم؛ هر چیزی که بر سر جای خود نیست را زیبا نبینیم و به قباحت آن پی ببریم تا به هر فحشایی که دعوت می‌شویم، اجابت نکنیم. ✅ و #محسن باشیم و جامعه‌ و تمدنی از #احسان و زیبایی بسازیم که در آن هر چیز و هر کسی بر سر جای خود جای گرفته باشد. «مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ #محسن فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ» ▫️شرحی بر دعای روز یازدهم #ماه_رمضان - برگرفته از جلسه ۳۵۷ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت با موضوع «هستی و ایمان» (در تیرماه ۹۱): 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/558 📡 @andishkadehrahmat

✴️ او همه چیز را زیبا می‌دید... 🔸برای بانو #زینب(س) همه چیز زیبا بود؛ افلاکی، ملکوتی، جبروتی و لاهوتی بود نه زمینی و دنیوی. آن گاه که از او پرسید، «چه دیدی در #کربلا، چه شد در #عاشورا؛» فرمود: «ما رَأیتُ الا جَمیلا» 🔸نه با چشم سر (عین) نه حتی با چشم دل (#بصیرت) که با چشم #فؤادخود رؤیت می‌نمود. ساحت‌های وجود خود را لایه لایه از #صدر تا #شغافو از #قلب تا فؤاد درنوردیده و به کنه دل خود دست یافته و حال، با چشم دیگری می‌دید... چشم #فؤاد. #رؤیا، از فؤاد انسان می‌جوشد و سربرمی‌آورد و از این دیدِ هنرمندانه است که همه چیز بر او جمیل می‌آمد. . 🔸و اینجاست که #زیبایی‌شناسی، #استتیک و #علم‌الاستحسان عاجز می‌ماند. هنرمندی که جمیل می‌انگارد و می‌نگارد، ورای محاسبات عالم ماده، مخاطب اثر هنری خود را « #ربوبیت» می‌کند. و از این نظر، عجب نیست که کار #هنرمند، خدایی کردن است. 🔸#هنرمند_توحیدی، مؤمن به خداست؛ پس او مخاطب اثر هنری خود را به گونه‌ای می‌پروراند که هم‌چون زینب(س) چهار ساحت وجودی خود را درنوردیده و به تثبیت در فؤاد خود دست یابد. چرا که غایت حکمت قرآنی هنر ، #تثبیت_فؤاد است. ❇️ #هنر_متعالی، هنر متعهد و هنر انسان‌ساز، جامعه را برمی‌انگیزاند؛ و هنری‌ست که خشیت را در صدر رقم می‌زند و صدر انسان را #خاشع می‌کند، آن گاه شغاف انسان را فارغ از حمیت کرده و #سکینت می‌بخشد؛ سپس قلب را ربط می‌دهد و نرم می‌کند و از همین جا‌ست که اشک‌ها سرازیر می‌شود. آن گاه برمی‌انگیزاند و با تثبیت در فؤاد، او را آرام می‌کند. #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت #نظریه_ثبت_در_فؤاد استاد حسن عباسی ⚫️ رحلت شهادت گونه خانم حضرت زینب (سلام‌الله علیها) تسلیت باد . ✅ کلبه کرامت 👉 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/606 🏴 @andishkadehrahmat http://uupload.ir/files/s4h_٢٠١٩٠٣٢١_٢٠٢٠٣٩.png

✅ چطور احساس #عزت نکنم که به تو منتسبم... ❤️میلاد پربرکت #امام_حسین(ع) و آغاز اعیاد شعبانیه مبارک باد🌹 🔴 در یک مملکت دو پادشاه نگنجد؛ «من» که بیاید، «الله» آرام آرام کنار می‌رود؛ او که همه جا حاضر و ناظر است، در سرزمین #قلب انسان، غایب می‌شود. 🔻«اومانیسم» و بدتر از آن «اگوئیسم» چیز پیچیده‌ای نیست. کسی که برای خود شأن ذاتی قائل بشود، در وهله‌ی نخست یک «من» و یک «خدا» می‌بیند اما آرام آرام «خدا» کنار می‌رود و «من» می‌ماند. «منی» که حال طاغوت شده است؛ چون شیطان. 🔻وقتی گفته شد بر انسان سجده کنید، به اختیار نافرمانی کرد و گفت من از زبانه‌ی آتشم و او از خاک پس «اناَ خیرٌ». بی‌مهابا مقابل خدا ایستاد و گفت سجده نمی‌کنم. 🔻ابلیس، در رجحانِ تشخیص خود در قبال تشخیص خدا دچار تکبر شد. شناخت خود را مقدم بر تشخیص خدا دانست و این چنین شد که #هبوط کرد. ✅ اما #امام_حسین (ع) در نیایش عرفه‌‌اش فرمود: «اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَكَ» من هیچ نیستم؛ «شناختت را هم خودت به من الهام کردی!» حسین (ع) در حضور خدای حاضر، و ادب مع الله، «من» خود را نمی‌بیند؛ همه چیز را از خدا می‌بیند. 🔻جایی که انسان، خود را منشأ شناخت و تشخیص بداند، هم‌چون #دکارتدر کژیتو که گفت: «من می‌اندیشم، پس هستم» چنین نگاه طاغوتی سرانجامی بهتر از #هبوط در پی ندارد... ✅خط بطلانی بر تفکر دکارت، نگاه خدامحورانه‌‌ی #عقل_سرخ، امام حسین(ع) است که در پیشگاه خدای متعال، شأنی برای خود نمی‌دید. که او نیز خود فرموده که علم خود را در جان دوستان خود حک می‌کنیم و به آنان الهام می‌کنیم. 🔸الهام گرفته از جلسه ۷۵۶ #کلبه_کرامت 🌼 @andishkadehrahmat

💠«اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ بِعَوْنِکَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین» 💠«خدایا در این روز، #احسان را محبوب من گردان؛ و فسق و نافرمانی تور را ناپسندِ من بگردان؛ و آتش خشم خودت را بر من حرام کن؛ به یاریت اى دادرس داد خواهان» احسان، کمال انسان است: 1⃣ جایی که او نخست به نور فطرت خود یعنی قرآن درون وجودش رجوع می‌کند. او در لایه‌ی نخست وجود خود یعنی در صدر مسلمان می‌شود و به هفت متعلَّقِ ایمان (کتاب، خدا، انبیا(ص) و ائمه(ع)، آخرت، غیب، ملائکه و آیات الهی) اسلام می‌آورد. 2⃣ سپس، در لایه‌ی شغاف خود با این هفت متعلَّق، اُنس می‌گیرد و با آن‌ها مونس می‌شود. (اگر امام خامنه‌ای به #انس_با_قرآن تأکید بسیار دارند، به این علت است که اَنس با همه‌ی هفت متعلَّقِ ایمان، زمینه‌ی ایمان کامل انسان را فراهم می‌کند. تا انس با قرآن نداشته باشیم، به مرحله‌ی ایمان نمی‌رسیم؛ پس، از مکشوف شدن حقایق ناگفته‌ی آن محروم می‌مانیم.) 3⃣ سپس ایمان به #قلب ما وارد می‌شود و به متعلقات ایمان، مؤمن می‌شویم؛ که: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنوا يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ» آنگاه چنانچه در اثر تقوا میان حق و باطل فرق بگذاریم که: «إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» یعنی جای حق و جای باطل را دانستیم، سپس قائل می‌شویم که باید هر چیزی بر سر جای خود قرار گیرد. 4⃣ زمانی که با باور به متعلقات ایمان، به یقین دست‌یافتیم، موقن شده‌ایم. پس در عمل می‌باید هر چیزی را بر سر جای خود بگذاریم و اگر چنین کردیم: 5⃣ آنگاه در فؤاد یعنی لایه مرکزی وجودمان، به یقظه ‌رسیدیم؛ چشم دل‌مان باز می‌شود و بیدار می‌شویم؛ در این حال، هر چیزی را بر سر جای خود می‌بینیم. دیدن هر چیز و هر کس بر سر جای خود، زیباست، حُسن دارد. در اینجا انسان به مرحله‌ی احسان رسیده است. 💠 زیبایی شناسی، استتیک یا علم الاستحسان در هنر دینی، جایی‌ست که هنرمندِ مؤمن با عبور از لایه‌های وجود خود از صدر تا شغاف و از قلب تا فؤاد به یقظه برسد و بیدار شود و مخاطب اثر هنری خود را هم از این لایه‌ها عبور داده و بیدار کند. از این منظر، عجیب نیست که کار هنرمند قرآنی، خدایی کردن است. 🔺اما حُسن و احسان در مقابل قُبح و فحشا است. قباحتی که ریشه در ظلمات و باطل دارد؛ هنرمند غیر دینی، در اغلب موارد قبیحه‌نگار است و به قباحت، رنگ زیبایی می‌پاشد و تولید فحشا می‌کند. اینجا بود که امام راحل(ره) در نهایت هوشمندی و باور عمیق دینی خود فرمود: «ما با هنر مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم.» 🔻فحشا، تنها در فحشای جنسی خلاصه نمی‌شود، بلکه تمام زشتی‌هایی که به نام زیبایی به خوردمان می‌دهند، فحشا‌ست. در #جامعه_شناسی_امام_سجاد(ع) نقش طبقه‌ی #خوک‌ها یا اکثریت مخنث یک جامعه چنین بود که به هر فحشایی که دعوت می‌شوند، اجابت می‌کنند. ✅ بیاییم #مخنث نباشیم؛ هر چیزی که بر سر جای خود نیست را زیبا نبینیم و به قباحت آن پی ببریم تا به هر فحشایی که دعوت می‌شویم، اجابت نکنیم. ✅ و محسن باشیم و جامعه‌ و تمدنی از احسان و زیبایی بسازیم که در آن هر چیز و هر کسی بر سر جای خود جای گرفته باشد. «مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ #محسن فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ» ▫️شرحی بر دعای روز یازدهم ماه رمضان - برگرفته از جلسه ۳۵۷ #کلبه_کرامت «هستی و ایمان» (در تیرماه ۹۱): 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/558 ♻️ @andishkadehrahmat