eitaa logo
علی قاسمی
9.9هزار دنبال‌کننده
502 عکس
870 ویدیو
98 فایل
انتشار آثار و آموزش‌های قرآنی و حدیثی استاد علی قاسمی مؤلف و مدرس کتاب‌های آموزش قرآن و کارشناس دینی و تربیتی
مشاهده در ایتا
دانلود
خوش بُوَد گر مَحَکِ تجربه آید به میان تا سِیَه‌روی شود هر که در او غَش باشد ناز‌پروردِ تَنَعُّم نَبَرَد راه به دوست عاشقی شیوهٔ رندانِ بلاکش باشد { وَلَنَبلُوَنَّكُم بِشَیءࣲ مِّنَ ٱلخَوفِ وَٱلجُوعِ وَنَقص مِّنَ ٱلأَموَ ٰ⁠لِ وَٱلأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَ ٰ⁠تِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِینَ } [سوره البقرة: ۱۵۵] و بی تردید شما را به چیزی اندک از ترس و گرسنگی و کاهش بخشی از اموال و کسان و محصولات [نباتی یا ثمرات باغ زندگی از زن و فرزند] آزمایش می کنیم. و صبرکنندگان را بشارت ده. در آیه شریفه خدای مهربان از قطعی و حتمی بودن آزمایش و ابتلای مؤمنان و توصیه به صبر و استقامت و بشارت به صابران سخن می‌‌گوید. خیلی از ماها وقتی به سختی و مشکلات می‌افتیم، از خدا و عالم و آدم گله‌ می‌کنیم و خودزنی می‌کنیم. ولی امتحانات و ابتلائات حتمی است و با حکمت الهی برای همه اتفاق می‌افتد. حکمت ابتلائات و سختی‌ها فرا ان است برخی از حکمتها را نام میبریم: آزمودن، کفاره گناهان، خالص کردن مؤمن، جلوگیری از غفلت مؤمن نسبت به معبود و تضرع و روی‌آوردن به خداوند و ... حافظ علیه الرحمه به برخی از حکمتها یعنی آزمایش مؤمن در صدق او نسبت به ادعای ایمان و اعتلای در مراتب ایمان و تقویت عشق او به معشوق واقعی اشاره کرده و به صبر و استقامت رهنمون می‌شود. ✍ علی قاسمی https://eitaa.com/aqquran لینک اختصاصی https://eitaa.com/aqquran/466
مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج بلی به حکمِ بلا بسته‌اند عهدِ الست { وَإِذ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِی ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِم ذُرِّیَّتَهُم وَأَشهَدَهُم عَلَىٰۤ أَنفُسِهِم أَلَستُ بِرَبِّكُم قَالُوا۟ بَلَىٰ شَهِدۡنَا أَن تَقُولُوا۟ یَومَ ٱلقِیَـٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَن هَـٰذَا غَـٰفِلِینَ } [سوره اﻷعراف: ۱۷۲] و [به یاد آر] هنگامی را که پروردگارت از صلب بنی آدم نسلشان را پدید آورد، و آنان را [در ارتباط با پروردگاریش] بر خودشان گواه گرفت [و فرمود:] آیا من پروردگار شما نیستم؟ [انسان ها با توجه به وابستگی وجودشان و وجود همه موجودات به پروردگاری و ربوبیّت حق] گفتند: آری، گواهی دادیم. [پس اقرار به پروردگاری خود را در این دنیا از شما گرفتیم] تا روز قیامت نگویید: ما از این [حقیقت آشکار و روشن] بی خبر بودیم. چگونگى پيمان گرفتن خدا از بنى‌آدم در اين آيه بيان نشده است، ولى مفسّران اقوال متعدّدى بيان كرده‌اند كه مشهورترين آنها دو قول است؛ الف: طبق روايات، پس از خلقت حضرت آدم، همه فرزندان او تا پايان دنيا به صورت ذرّات ريز و پراكنده، همچون مورچگان از پشت او بيرون آمده، مورد خطاب و سؤال الهى قرار گرفتند و به قدرت الهى به ربوبيّت خدا اعتراف كردند. سپس همه به صلب و گل آدم برگشتند تا به تدريج و به طور طبيعى به اين جهان بيايند. اين عالم را «عالم ذرّ» و آن پيمان را «پيمان ألَست» مى‌گويند. امام صادق عليه السلام فرمود: بعضى از ذريّه‌ى آدم در عالم ذرّ به زبان اقرار كردند، ولى ايمان قلبى نداشتند. ب: مراد از عالم ذرّ، همان پيمان فطرت و تكوين مى‌باشد. يعنى هنگام خروج فرزندان آدم از صلب پدران به رحم مادران كه ذرّاتى بيش نيستند، خداوند فطرت توحيدى و حقّ‌جويى را در سرشت آنها مى‌نهد و اين سرّ الهى به صورت يك حسّ درونى در نهاد وفطرت همه، به وديعت نهاده مى‌شود. همچنين در عقل و خردشان، خداباورى به صورت يك حقيقت خود آگاه نقش مى‌بندد. و لذا فطرت و خرد بشرى، بر ربوبيّت خداوند گواهى مى‌دهد. در بعضى روايات كه از امام صادق عليه السلام درباره‌ى فطرت سؤال شده است، امام، فطرت را همان عالم ذرّ دانسته‌اند. در برخى روايات، فطرت، اثر عالم ذرّ است نه خود آن، «ثبت المعرفة فى قلوبهم و نسوا الموقف»، بنابراين، انسان‌ها در زمان و موقفى اقرار كرده، ولى آن را فراموش كرده‌اند، و اثر آن اقرار همان فطرتى است كه به سوى او گرايش دارد. به هرحال آيه‌ى، مورد گفتگوى متكلّمان، محدّثان و مفسّران است، لذا ما علم آن را به اهلش كه همان راسخان در علم هستند، واگذار مى‌كنيم. (تفسیر نور استاد قرائتی) حافظ به ضرورت تلاش و کوشش و رنج در عبودیت و بندگی برای دستیابی به بهشت و سعادت و عیش اشاره می‌کند و متذکر می‌شود که با گفتن بلی و ادعای ایمان در پاسخ خدای متعال در روز الست، کار تمام‌ نیست بلکه برای رسیدن به سعادت باید بلا و امتحان‌ و سختی کشید‌. در مصرع اول اشاره به آیات { وَأَن لَّیسَ لِلإِنسَـٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ (۳۹) وَأَنَّ سَعیَهُۥ سَوفَ یُرَىٰ (۴۰) ثُمَّ یُجزَىٰهُ ٱلجَزَاۤءَ ٱلاَوۡفَىٰ (۴۱) } [سوره النجم: ۳۹-۴۱] همچنین آیه: (فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ.) می‌کند. در مصرع دوم اشاره به آیه الست و همچنین آیه (وَلَنَبلُوَنَّكُم بِشَيءٖ مِّنَ ٱلخَوفِ وَٱلجُوعِ وَنَقصٖ مِّنَ ٱلاَموَٰلِ وَٱلأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ) کرده است. ✍ علی قاسمی @aqquran لینک اختصاصی https://eitaa.com/aqquran/499
دوش وقتِ سَحَر از غُصه نجاتم دادند واندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند بیخود از شَعْشَعِهٔ پرتوِ ذاتم کردند باده از جامِ تَجَلّیِ صفاتم دادند سوره اعراف وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُر إِلَيكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُر إِلَى ٱلجَبَلِ فَإِنِ ٱستَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوفَ تَرَىٰنِي فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقا فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبحَٰنَكَ تُبتُ إِلَيكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلمُؤمِنِينَ (١٤٣) زمانى كه موسى به ميعادگاه ما آمد، و پروردگارش با وى سخن گفت، عرض كرد: پروردگارا! جمال با كمال ذات بى نهايتت را [به قلب من] بنماى تا تو را [به رؤيت ويژۀ باطنى] بنگرم خدا فرمود: هرگز مرا نخواهى ديد، ولى به اين كوه بنگر اگر [پس از جلوۀ من] بر جاى خود ثابت و برقرار ماند، تو هم به زودى مرا خواهى ديد چون پروردگارش بر كوه جلوه كرد، آن را متلاشى نمود و موسى بى هوش شد، پس هنگامى كه به هوش آمد گفت: تو منزّهى [از اينكه مشاهده شوى،] به سويت بازگشتم، و من [در ميان مردم اين روزگار] نخستين باور كننده [اين حقيقت كه هرگز ديده نمى‌شوى] هستم. تقاضاى مشاهده پروردگار در اين آيات و آيات بعد صحنه عبرت انگيز ديگرى از صحنه هاى زندگى بنى اسرائيل نشان داده شده است، و آن اينكه جمعى از بنى اسرائيل با اصرار و تاكيد از موسى ع خواستند كه خدا را مشاهده كنند و اگر او را مشاهده نكنند، هرگز ايمان نخواهند آورد، موسى ع از ميان آنها هفتاد نفر را انتخاب كرد و همراه خود به ميعادگاه پروردگار برد، در آنجا تقاضاى آنها را به درگاه الهى عرضه داشت، پاسخى شنيد كه همه چيز را براى بنى اسرائيل در اين زمينه روشن كرد، قسمتى از اين ماجرا در سوره بقره آيه ۵۵ و ۵۶، و قسمتى از آن در سوره نساء آيه ۱۵۳، و قسمت ديگرى در آيات مورد بحث و قسمتى هم در آيه ۱۵۵ همين سوره بيان شده است در آيات مورد بحث، نخست مى گويد: هنگامى كه موسى ع به ميعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض كرد: پروردگارا خود را به من نشان ده تا به تو بنگرم ( وَ لَمّٰا جٰاءَ مُوسىٰ لِمِيقٰاتِنٰا وَ كَلَّمَهُ رَبُّهُ قٰالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ ) ولى به زودى اين پاسخ را از پيشگاه پروردگار شنيد كه هرگز مرا نخواهى ديد ( قٰالَ لَنْ تَرٰانِي ) ولى به كوه بنگر، اگر بجاى خود ايستاد مرا خواهى ديد ! ( وَ لٰكِنِ اُنْظُرْ إِلَى اَلْجَبَلِ فَإِنِ اِسْتَقَرَّ مَكٰانَهُ فَسَوْفَ تَرٰانِي ) هنگامى كه خداوند بر كوه جلوه كرد آن را محو و نابود و همسان با زمين نمود ! ( فَلَمّٰا تَجَلّٰى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا ) موسى ع از مشاهده اين صحنه هول انگيز چنان وحشت زده شده كه مدهوش به روى زمين افتاد ( وَ خَرَّ مُوسىٰ صَعِقاً ) و هنگامى كه به هوش آمد، عرضه داشت پروردگارا منزهى تو، من به سوى تو باز مى گردم و توبه مى كنم و من نخستين مؤمنانم ( فَلَمّٰا أَفٰاقَ قٰالَ سُبْحٰانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ أَنَا أَوَّلُ اَلْمُؤْمِنِينَ ).(تفسیر نمونه) در این اشعار حافظ عليه الرحمه پرده از یکی ا‌ز مکاشفات خود و الطافی که خداوند به او داشته است برمی‌دارد‌. حافظ با اشاره به مکاشفه و دریافت فیض الهی در قالب بهره‌گیری از پرتو نور ذات خداوند و تجلی صفات الهی به معجزه حضرت موسی علیه السلام در این آیه اشاره می‌کند. ✍ علی قاسمی https://eitaa.com/aqquran لینک مستقیم https://eitaa.com/aqquran/511
🔹وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادا يُحِبُّونَهُم كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبࣰّا لِّلَّهِۗ ... و برخى از مردم به جاى خدا معبودهايى انتخاب مى كنند كه آنها را آن گونه كه سزاوار است خدا را دوست داشت، دوست مى دارند؛ ولى آنان كه ايمان آورده اند، محبت و عشقشان به خدا بيشتر و قوى تر است ... 🔹مَا جَعَلَ ٱللَّهُ لِرَجُل مِّن قَلبَينِ فِي جَوفِهِۦ ... احزاب/۴ خدا براى هيچ مردى در درونش دو قلب قرار نداده ... شرط عاشق نيست با يك دل دو دلبر داشتن يا زجانان يا زجان بايد كه دل برداشتن https://eitaa.com/aqquran https://eitaa.com/aqquran/911
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلتَنظُر نَفس مَّا قَدَّمَت لِغَد وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعمَلُونَ اى اهل ايمان! از خدا پروا كنيد؛ و هر كسى بايد با تأمل بنگرد كه براى فرداى خود چه چيزى پيش فرستاده است، و از خدا پروا كنيد؛ يقيناً خدا به آنچه انجام مى دهيد، آگاه است. ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها؟ زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا زان سوی او چندان کرم زین سو خلاف و بیش و کم زان سوی او چندان نعم زین سوی تو چندین خطا @aqquran https://eitaa.com/aqquran/941
أَتَأمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلبِرِّ وَتَنسَونَ أَنفُسَكُم وَأَنتُم تَتلُونَ ٱلكِتَٰبَۚ أَفَلَا تَعقِلُونَ آيا مردم را به نيكى فرمان مى‌دهيد و خود را [در ارتباط با نيكى] فراموش مى كنيد؟ در حالى كه كتاب [تورات را كه با شدت به نيكى دعوتتان كرده] مى خوانيد آيا [به وضع زيان بار و خطرناك خود] نمى انديشيد؟ 🔸 واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون به خلوت می‌روند آن کارِ دیگر می‌کنند مشکلی دارم ز دانشمندِ مجلس بازپرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند؟ گوییا باور نمی‌دارند روزِ داوری کاین همه قَلب و دَغَل در کارِ داور می‌کنند... 🔶 @aqquran https://eitaa.com/aqquran/981
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱستضعِفُواْ فِي ٱلأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّة وَنَجعَلَهُمُ ٱلوَٰرِثِينَ و ما مى خواستيم به آنان كه در آن سرزمين به ناتوانى گرفته شده بودند، نعمت هاى باارزش دهيم، و آنان را پيشوايان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمين ها] گردانيم. 🔸 یوسفِ گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور کلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخور ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن وین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور گر بهارِ عمر باشد باز بر تختِ چمن چتر گل در سر کَشی، ای مرغِ خوشخوان غم مخور دورِ گردون گر دو روزی بر مرادِ ما نرفت دائماً یکسان نباشد حالِ دوران غم مخور هان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب باشد اندر پرده بازی‌هایِ پنهان غم مخور ای دل اَر سیلِ فنا بنیادِ هستی بَرکَنَد چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست، کـ‌آن را نیست پایان، غم مخور حال ما در فُرقت جانان و اِبرامِ رقیب جمله می‌داند خدایِ حالْ‌گردان غم مخور حافظا در کُنجِ فقر و خلوتِ شب‌هایِ تار تا بُوَد وِردَت دعا و درس قرآن غم مخور (ع) 🔶 @aqquran https://eitaa.com/aqquran/1012
هدایت شده از علی قاسمی
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱستضعِفُواْ فِي ٱلأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّة وَنَجعَلَهُمُ ٱلوَٰرِثِينَ و ما مى خواستيم به آنان كه در آن سرزمين به ناتوانى گرفته شده بودند، نعمت هاى باارزش دهيم، و آنان را پيشوايان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمين ها] گردانيم. 🔸 یوسفِ گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور کلبهٔ احزان شَوَد روزی گلستان، غم مخور ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن وین سرِ شوریده باز آید به سامان غم مخور گر بهارِ عمر باشد باز بر تختِ چمن چتر گل در سر کَشی، ای مرغِ خوشخوان غم مخور دورِ گردون گر دو روزی بر مرادِ ما نرفت دائماً یکسان نباشد حالِ دوران غم مخور هان مَشو نومید چون واقِف نِه‌ای از سِرِّ غیب باشد اندر پرده بازی‌هایِ پنهان غم مخور ای دل اَر سیلِ فنا بنیادِ هستی بَرکَنَد چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست، کـ‌آن را نیست پایان، غم مخور حال ما در فُرقت جانان و اِبرامِ رقیب جمله می‌داند خدایِ حالْ‌گردان غم مخور حافظا در کُنجِ فقر و خلوتِ شب‌هایِ تار تا بُوَد وِردَت دعا و درس قرآن غم مخور (ع) 🔶 @aqquran https://eitaa.com/aqquran/1012
🍃 كُتِبَ عَلَيْكُمُ ٱلْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهࣱ لَّكُمْۖ وَعَسَىٰٓ أَن تَكْرَهُواْ شَيْـࣰٔا وَهُوَ خَيْرࣱ لَّكُمْۖ وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيْـࣰٔا وَ هُوَ شَرࣱّ لَّكُمْۚ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (بقره/٢١٦) بر شما كارزار (با كفار) نوشته و مقرر شد و حال آنكه براى شما ناخوشايند است، و بسا چيزى را خوش نداريد و آن براى شما بهتر است، و بسا چيزى را دوست داريد و آن براى شما بدتر است، و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد 🍃 🕊هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب ‏باشد اندر پرده بازی‌های پنهان، غم مخور ... 🔶 🍃 لینک پیام قبلی https://eitaa.com/aqquran/1012 https://eitaa.com/aqquran/