یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی کارگر گرامیباد🕊 ما چون اَلفیم و استخوانی هستیم پرونده ی کُنج بایگانی هستیم این دخل کفاف خرجمان را ندهد ما کارِگری ساختمانی هستیم #نوروزرمضانی #روز_کارگر @arayehha @robaiiyat_takbait

🌹۱۲ اردیبهشت سالروز شهادت استاد مطهری و روز معلم گرامیباد

بازدید رایگان معلمان و استادان دانشگاه از موزه هنرهای معاصر تهران به مناسبت روز #معلم چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت‌، همزمان با روز معلم، بازدید از نمایشگاه «بر فراز دشت» در موزه هنرهای معاصر تهران برای معلمان و استادان دانشگاه، رایگان خواهد بود. بر این اساس، آموزگاران و استادان دانشگاه با ارائه کارت شناسایی معتبر می‌توانند به صورت رایگان از موزه هنرهای معاصر تهران و نمایشگاه «بر فراز دشت» دیدن کنند. این نمایشگاه تا ۱۶ اردیبهشت‌ جاری (به جز شنبه ۱۵ اردیبهشت‌) از ساعت ۹ الی ۱۸ برای بازدید عموم علاقه‌مندان برقرار است. Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

امــروز که باســـواد و عالم هستیم در سایهٔ علم شاد و سالم هستیم یــادت نَــرود ای دل، تا آخــر عــمــر مدیـون مــحــبّــت مــعــلّــم هستیم! #جواد_محمدی_دهنوی #روز_معلم

سروده‌هایی در ستایش معلم @arayehha

#دانش_افزایی ✳️ احسن یا احسنت یا هیچکدام؟ ❇️ احسن بر وزن افعل صفت برتر از مصدر حسن است.در عربی اسم تفضیل یا صفت تفضیلی (برتر) وعالی (برترین) را بروزن افعل برای مرد و فعلی برای زن می سازند.مانند کبر :اکبر کبری دنی : ادنی (ادنا) دنیا عظم :اعظم عظمی(عظما) اما چنانچه عیب ورنگ را نشان دهند ،دیگر صفت تفضیلی یا عالی نبوده ،فقط صفت بیانی(مشبهه ) هستند و صفت زنانه ی آن بر وزن اعلا می آید نمونه : احمر(سرخ) ـحمرا اسود (سیاه) ـ سودا ابیض(سفید) ـبیضا اصفر(زرد)ـ صفرا اعمی(نابینا) ـ عمیا ❇️ احسنت فعل(کار) است و( ت ) شناسه ی اجباری (ضمیرمتصل) است .یعنی احسن فعل ماضی در باب افعال است ،ازمصدر احسان می آید. درصرف به شکل : احسن+ت'/ ت,/تم/ت' یعنی نیکو هستی ونیکو هستید و نیکوهستم بقیه شناسه ها ننوشتم . ما شاهنامه خوان ها به جای آن می توانیم از واژه های فارسی : درود برشما ، آفرین ، زهازه ،نیکو ، خیلی خوب بهره ببربم یا واژه ی رواج عربی عالی ،خیلی عالی ،به کار بریم. ◀️ پس احسنت بر ...از پایه نادرست است. ❇️ @arayehha

#دانش_افزایی ✳️ یَکی از دوستانِ کلاس درست‌نویسی و درست‌خوانی بپرسید: در بارة خوراکِ چهار-پایانِ گیاه‌خوار، «چَرا و چَریدن» درست است یا «چِرا و چِریدن»؟ ❇️ پاسخ: از زبان اَوِستایی، واژة «چَرایتی Charaiti» برای‌مان باز-بمانده است. پَسان در زبانِ پَهلَوی این واژه به «چَراک Carak» دیگر بِشُد. امروزه آن را «چَرا Chara» بِگوییم. چِمار (:معنای) این واژه «گَشت-و-گُذر و چَرخِش» است. از آن رُوی که جانورانِ چهار-پای گیاه‌خور در چمن‌زار چُنین کاری بکُنند و از گیاهان بخورند، این کار را «چَرا» و سِتاکَش را «چَردن/چَریدن» بکردند. ◀️ آموزاک-1 : در لغت‌نامة دهخدا، بخش «چَریدن» درست و «چِریدن» نا-درست است. ◀️ آموزاک-2 : ساختار ستاک چَردن/چریدن : ستاک گذشته‌ : چَردَن. بُن گذشته : چَرد. کُنیدن(:فعل)هایش: چَردَم. چَردی. چَرد. چَردیم. چَردید. چَردند. ستاک اکنون-و-آینده : چَریدن. بُن اکنون-و-آینده : چَرید. کُنیدن(:فعل)‌هایش : چَریدم. چَریدی. چَرید. چَریدیم. چَریدید. چَریدند. ◀️ آموزاک-3 : برای خوراک‌هایی مانندِ گیاه و خوراک‌های جَویدنی، پساوندِ «~خور» را به کار بِبَرید. مانند:‌ گیاه‌خور. علف‌خور. ماهی‌خور و ... . از این روی، واژة «گیاه‌خوار و علف‌خوار و ...» نا-درست است. سپاس ✳️ شکوهی @arayehha

🎥 #یاد ۱۶ اردیبهشت سالگرد درگذشت فرزند زنجان (پدر غزل معاصر ایران) استاد #حسین_منزوی گرامیباد ⏯ شاعر! تو را زین خیل بی دردان کسی نشناخت؛... ▪️شعر و صدای استاد #منزوی Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

چند رباعی به هم پیوسته از شاعر بزرگ معاصر حسین منزوی که ۱۶ اردیبهشت سالروز درگذشت اوست: - یک بشناس مرا حکایتی غمگینم افسانه ی تیرۀ شبی سنگینم تلخم، کدرم، شکسته‌ام، بیمارم ای دوست! شناختی مرا؟ من اینم - دو من اینم و غرق خستگی آمده‌ام ویرانم و از شکستگی آمده‌ام از شهر یگانگی؟ فراموشش کن! از شهر هزار دستگی آمده‌ام - سه آنجا با هر که زیستم کشت مرا هر هم‌خونی به خون آغشت مرا صدها دستی که دوست می‌خواندمشان صدها خنجر شکست در پشت مرا _چهار حُسنی داری به قدر شیدایی من لطفی داری به قدر گُنجایی من بازو بگشا و سینه را عریان کن آغوشی شو به قدر تنهایی من #حسین_منزوی @arayehha

سالروز خاموشی حضرت استاد، محمدحسین بشرویه ای معروف به عالی‌جناب بدیع الزمان فروزانفر رحمة الله علیه زاده ی توابع خراسان جنوبی بشرویه محمدرضا شفیعی کدکنی: استادی که مانند ندارد بدیع الزمان فروزانفر است‌. او هر وقت می‌خواست از شاعر مطلق صحبت کند می‌گفت: سعدی! من یادم هست سر کلاس صحبت می‌کرد که هر کسی باید خلاقیّت ذاتی خودش را داشته باشد. یک‌مرتبه گفت: گیرم شدی سعدی! وجودِ مکرّری خواهی بود. سعدی بدیع_الزمان_فروزانفر فیلم: رامتین نظری‌جو @arayehha