✍🏼 بهمناسبت سالروز تأسیس رادیو در ایران
«رادیو» از واژهٔ لاتینیِ radius گرفتهشده که معنای آن پرتو و باریکهٔ نور است. در اواخر قرن ۱۹ م و با پیشرفتهای علمی در زمینهٔ دستگاههای انتقال صدا و سپس امواج الکترومغناطیسی، واژهٔ رادیو بخشی از واژههای مرکب انگلیسی و فرانسوی مانند radiophone, radio-conducteur شد. با تدوین مقررات و قراردادهای بینالمللی در زمینهٔ «رادیوتلگراف»، این واژه کاربرد بیشتری پیدا کرد. پیشرفتهای فنی در قرن بیستم، رادیو را از واژههای مرکب بهدرآورد و رفتهرفته واژهٔ رایج بیسیم (wireless) جای خود را به رادیو داد. سرانجام، در دههٔ ۱۹۲۰/ ۱۳۰۰ خ، صنعت پخش رادیویی در جهان معرفی شد و «رادیو» عمومیت یافت. در ایران نیز، اولین فرستندهٔ رادیویی در سال ۱۳۱۹ آغاز به کار کرد.
برخی از اهل زبان معادلهایی برای این واژه در زبان فارسی پیشنهاد کردهاند، اما فرهنگستان زبان و ادب فارسی، این واژه را ازجمله واژههایی دانستهاست که بهدلیل قدمت و گستردگیِ کاربرد، نیازی به معادلسازی برای آنها نیست.
(تهیهشده در گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
#واژه_شناسی
🦋🦋
C᭄❁࿇༅══════┅─
@arayehha
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═
۲۳ آوریل #روز_کتاب_و_حق_پدیدآورنده است. امسال استراسبورگ در فرانسه از سوی یونسکو پایتخت کتاب جهان نام گرفته است. یکی از دلایل نامگذاری این روز درگذشت سه نویسنده بزرگ ادبیات جهان: سرواننتس، شکسپیر و گارسیلاسو دلاوگا در چنین روزی است
@arayehha
فرق است میان آن که یارش در بر
تا آن که دو چشم انتظارش بر در «سعدی»
۲ واژه ۲ حرفی، در هرمصرع دارای معناهای مختلف؛ و معنای متفاوت همراه میشه با پس و پیش شدن. در مصرع اول، «در» حرف اضافه و «بر» اسمه، در مصرع دوم برعکس! و نکته اینه که یارش و انتظارش هم قافیه ست. پس بیت سهتا واژهٔ قافیه داره عوض دوتا. یه چیزی فراتر از ذوقافیتین!
#ذوقافیتین #عروض #فنون_دهم #قافیه
C᭄❁࿇༅══════┅─
@arayehha
┄┅✿░⃟♥️❃─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═
پنجم اردیبهشت، سالگرد درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن (۱۳۰۳-۱۴۰۱)
ایران سرزمین شگفتآوری است. تاریخ او از نظر رنگارنگی و گوناگونی کمنظیر است. ایران، شاید سختجانترین کشورهای دنیاست. بهرغم تلخکامیها، ما حق داریم که به کشور خود بنازیم. کمر ما در زیر بار تاریخ خم شده است، ولی همین تاریخ به ما نیرو میدهد و ما را بازمیدارد که از پای درافتیم. تراژدی، همواره در شأن سرنوشتهای بزرگ بوده است. ملتها نیز چنیناند. آنچه ملتی را آبدیده و پخته و شایستۀ احترام میکند، تنها فیروزیها و گردنافرازیهای او نیست، مصیبتها و نامرادیهای او نیز هست. از حاصل دورانهای خوش و ناخوش زندگی است که ملتی شکیبایی و فرزانگی میآموزد. قوم ایرانی در سراسر تاریخ خود از اندیشیدن و چاره جستن باز نایستاده. دلیل زنده بودن ملتی نیز همین است. آن همه مردان غیرتمند، آن همه گوینده و نویسنده و حکیم و عارف، آن همه سرهای ناآرام، پروردۀ این آب و خاکاند و به تولّای نام اینان است که ما به ایرانی بودن افتخار میکنیم.
برگرفته از: ایران را از یاد نبریم، محمدعلی اسلامی ندوشن، انتشارات توس، ۱۳۵۱، صص ۱۹-۲۴.
@arayehha
☘️ ☘️ برگی از تقویم تاریخ ☘️ ☘️
۷ اردیبهشت زادروز سیمین دانشور
(زاده ۷ اردیبهشت ۱۳۰۰ شیراز -- درگذشته ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ تهران) نویسنده و مترجم
او که عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود، نخستین زن ایرانی است که به صورتی حرفهای در زبان فارسی داستان نوشت. مهمترین اثر وی رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است و از جمله پرفروشترین آثار ادبیات داستانی در ایران بهشمار میرود.
وی در ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و دو سال در رشته زیباییشناسی تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت، تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشته باستانشناسی و تاریخ هنر شد.
او اندکی پیش از مرگ همسرش "جلال آلاحمد" در ۱۳۴۸ رمان سووشون را منتشر کرد و در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
این بانوی پیشکسوت داستاننویس پس از یک دوره بیماری، در سال ۱۳۸۶ کار نوشتن را دوباره از سر گرفت.
از دکتر سیمین دانشور، همواره بهعنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کمنظیر در ادبیات داستانی ایران نام برده میشود،
فیلم مستند ۹۰ دقیقهای «بیسرو سیمین» درباره سیمین دانشور ساخته جواد میرهاشمی است. همچنین کتاب «بیسرو سیمین» یادنامه سیمین دانشور توسط انتشارات "من" منتشر شده است.
#برگی_از_تقویم_تاریخ
#سیمین_دانشور
@arayehha
11.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دلتنگ حافظ شدم🥰
این ماجرا اگر ساختگی هم باشد بسیار شیرین است.
@arayehha
زهر است عطای خلق، هر چند دوا باشد
حاجت ز که میخواهی، جایی که خدا باشد؟!
هر چند انسان ها به مردم خوبی کنند آنها آن را بدی به شمار می آورند و خداوند قبله گاه همه جهانیان هست و تا جایی که پروردگار را داری نباید از انسان های دیگر کمک بخواهی .
قرابت
تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز ؟
می کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم
قرابت
بندگان در بند خویش اند از کسی یاری مخواه
از خدا باید بخواهی تا من اویت کند
قرابت
گر خدا داری ز غم آزاد شو
از خیال بیش و کم آزاد شو
قرابت
گر سینه شود تنگ خدا با ما هست
گر پا بشود لنگ خدا با ما هست
قرابت
پناه پستی و بلندی تویی
همه نیستند آنچه هستی تویی
عرشیا نجفی
@arayehha
#قرابت
هرچه میخواهمت از یاد برم ممکن نیست!
من تو را دوست نمیدارم، اگر بگذاری
#فاضل_نظری
ازو بپرس که دست از دلم نمیدارد!
ز من مپرس که در دست او، دلت چون است ...
#سیف_فرغانی
@arayehha
نکتههایی از دستور خطّ فارسی
فاصلهگذاری پیشوندها و پیشوندوارهها (۳)
ترکیبهای ساختهشده با پیشوندوارههایی (مانند سوءِ، ضدِّ، غیرِ) که به کسره ختم میشوند و امکان پیوستن به جزء پساز خود را ندارند بیفاصله نوشته میشوند:
سوءِاستفاده، ضدِّزنگ، غیرِاصولی
پیشوندوارههای پاره-، نصفه- و نیمه- که به های ناملفوظ ختم میشوند، در ترکیبهایی مانند: پارهوقت، نصفهکاره، نیمهکاره، نیمهتمام، نیمهتعطیل، از همین قاعده پیروی میکنند.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی
@arayehha
✳️ تفاوت رباعی و دوبیتی از لحاظ وزن
بر خیر و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران خیام
دلی دیرم خریدار محبت
کز او گرم است بازار محبت
لباسی دوختم بر قامت دل
ز پود محنت و تار محبت
❇️ تفاوت بین دوبیتی و رباعی در نوع وزن : رباعی دارای وزن خاصی است . این وزن خاص لا حول و لاقوه الا بالله و وزن عروضی مفعول، مفاعلن ، مفاعلین یا با اختلاف جزئی است. همان طور که گفتیم از نظر شکل و قرارگیری قافیه ها این دو با هم تفاوتی ندارند.
برای این که بتوانیم تشخیص دهیم که شعری دوبیتی است یا رباعی باید به هجای اول هر مصراع توجه کنیم. بدین صورت که اگر اولین هجای هر مصراع بلند باشد، آن شعر رباعی و اگر اولین هجای هر مصراع کوتاه باشد ،آن شعر دو بیتی است.
هجای بلند = صامت + مصوت بلند ( با ،می ،سو )
هجای بلند= صامت+ مصوت کوتاه+ صامت(بر: ب،ــَـ ، ر
؛دل:د، ــِـ ، ل ؛ مُر : م، ـــُــ، ر )
هجای کوتاه = صامت + مصوت کوتاه : که : ک ، ــِــ ؛
پَ : پ، ــَـ ؛ .
@arayehha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 موسیقی هنگام تحویل سال نو اثر کیست؟
علیاکبر مهدیپور دهکردی
(زادهٔ ۱۳۱۴ – درگذشتهٔ ۲۵ بهمن ۱۳۸۸)
نوازندهٔ سرنا و کرنا، اهل شهرکرد بود.
نوروزنامه یا همان موسیقی هنگام تحویل سال نو که هر ساله بسیاری از مردم ایران در پای سفره هفتسین نوای آن را میشنوند از آثار اوست.
این اثر در فهرست آثار غیرملموس یونسکو ثبت شده است.
@arayehha