🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
#پرسش_و_پاسخ_های_تفسیری
⁉️پرسش:
در قرآن كریم مكرراً دعوت به تفكر شده است و خداوند روی این قضیه خیلی تأكید داشتهاند. خداوند بندگانی را كه اهل فكر هستند بسیار دوست دارد و یكی از عبادات بزرگ و ارزنده اولیاء خدا تفكر است. حالا اندیشیدن، عبرت گرفتن و تفکر کردن بهتر است یا عبادت زیادی نماز و روزه و غیره؟
✍️پاسخ را در سات مطالعه کنید:
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=35235&page=3
#پنج_شنبه_های_مهدوی
🌸@askquranir
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼
⁉️پرسش: معاشرت و دوستی با کسی که نماز را عمدا ترک کرده، ولی بقیه امور دینی را رعایت می کند، چه حکمی دارد؟ گاهی برخی افراد برای اقامه نماز تحت فشار قرار گرفته و مسخره می شوند.
پاسخ را در سایت مطالعه کنید:
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=59896&page=2
#جمعه_های_مهدوی
🆔@askquranir
🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼
♦️🔆♦️🔆♦️🔆♦️🔆♦️
#پرسش_و_پاسخ_های_تفسیری
⁉️پرسش: در قرآن کریم سوره آل عمران آیه هفت اشاره به راسخون فی العمل دارد . منظور از راسخون فی العمل چه کسانی هستند ؟ آیا منظور معصومین علیهم السلام هستند یا شامل همه علما می شود ؟
✍️پاسخ: در پاسخ شما پرسشگر محترم باید عرض کنم که: در قرآن مجيد در دو مورد، اين تعبير به كار رفته است يكى درآیه هفتم سوره آل عمران و ديگرى در سوره نساء آيه 162 آن جا كه مى فرمايد:
" لكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ"،" دانشمندان و راسخان در علم از اهل كتاب، به آن چه بر تو نازل شده و آن چه پيش از تو نازل گرديده است ايمان مى آورند".
همان طور كه از معنى لغوى اين كلمه استفاده مى شود منظور از آن، كسانى هستند كه در علم و دانش، ثابت قدم و صاحب نظرند.
البته مفهوم اين كلمه يك مفهوم وسيع است كه همه دانشمندان و متفكران را در بر مى گيرد، ولى در ميان آن ها افراد ممتازى هستند كه درخشندگى خاصى دارند و طبعا در درجه اول، در ميان مصاديق اين كلمه قرار گرفته اند و هنگامى كه اين تعبير ذكر مى شود قبل از همه نظرها متوجه آنان مى شود.
و اگر مشاهده مى كنيم در روايات متعددى" راسخون فى العلم" به پيامبر گرامى اسلام ص و ائمه هدى ع تفسير شده، روى همين نظر است، زيرا بارهابیان شده است كه آيات و كلمات قرآن مفاهيم وسيعى دارد كه در ميان مصاديق آن افراد نمونه و فوق العاده اى ديده مى شود كه گاهى در تفسير آن ها تنها از آنان نام مى برند.
در اصول كافى از امام باقر يا امام صادق ع نقل شده است كه فرمودند:" پيامبر خدا بزرگترين راسخان در علم بود و تمام آن چه را خداوند بر او نازل كرده بود از تاويل و تنزيل قرآن مى دانست، خداوند هرگز چيزى بر او نازل نكرد كه تاويل آن را به او تعليم نكند و او و اوصياى وى همه اين ها را مى دانستند".
روايات فراوان ديگرى در كتاب اصول كافى و ساير كتب حديث در اين زمينه آمده است كه نويسندگان تفسير" نور الثقلين" و تفسير برهان" در ذيل اين آيه آن ها را جمع آورى نموده اند و همان طور كه اشاره شد تفسير" راسخون فى العلم" به پيامبر ص و ائمه هدى ع منافاتى با وسعت مفهوم اين تعبير ندارد، لذا از ابن عباس نقل شده كه مى گفت: من هم از راسخان در علم هستم، منتها هر كس به اندازه وسعت دانشش از اسرار و تاويل آيات قرآن، آگاه مى گردد، و آنان كه علمشان از علم بى پايان پروردگار سرچشمه مى گيرد طبعا به همه اسرار و تاويل قرآن آشنا هستند در حالى كه ديگران تنها قسمتى از اين اسرار را مى دانند.(1)
پی نوشت:
1)تفسیر نمونه، ج2، ص 439.
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=35046
#شنبه_های_مهدوی
🆔@askquranir
♦️🔆♦️🔆♦️🔆♦️🔆♦️
☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️
#پرسش_و_پاسخ_های_تفسیری
⁉️پرسش: فرق ميان "بينات" و "زبر" و " كتاب منير" در آیه 25 سوره فاطر چيست؟
✍️پاسخ: «وَ إِن يُكَذِّبُوك فَقَدْ كَذَّب الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ جَاءَتهُمْ رُسلُهُم بِالْبَيِّنَتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتَبِ الْمُنِيرِ»(1)
در اينكه فرق ميان (بينات) و (زبر) و (كتاب منير) چيست؟ مفسران نظرات مختلفى اظهار داشته اند كه از همه روشن تر دو تفسير زير است:
1- (بينات) به معنى دلائل روشن و معجزاتى است كه حقانيت پيامبر را به ثبوت مي رساند، اما (زبر) جمع (زبور) به معنى كتاب هائى است كه خط آنها با استحكام نوشته شده (همچون نوشته بر سنگ و مانند آن كه در اينجا كنايه از استحكام مطالب آن است.)
و همچنین اشاره به كتاب هائى است كه قبل از موسى (عليه السلام ) نازل شده، در حالى كه كتاب منير اشاره به كتاب موسى و كتب آسمانى ديگرى است كه بعد از آن نازل گرديده (زيرا در قرآن مجيد در سوره مائده آيه 44 و 46 از تورات و انجيل به عنوان هدايت و نور ياد شده، و در آيه 15 همان سوره تعبير به نور در مورد قرآن مجيد نيز آمده است.
2- منظور از (زبر) آن قسمت از كتب انبيا است كه تنها محتوى پند و اندرز و نصيحت و مناجات بوده (مانند زبور داود) و اما (كتاب منير) آن دسته از كتاب هاى آسمانى است كه داراى احكام و قوانين و دستورات مختلف اجتماعى و فردى است مانند تورات و انجيل و قرآن و اين تفسير مناسب تر به نظر مى رسد.(2)
(1) فاطر/ 25.
(2) تفسير نمونه ج18ص240.
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=33776
#یکشنبه_های_مهدوی
🆔@askquranir
☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️ ☀️
🍂🌼🍂 🍂🌼🍂 🍂🌼🍂
#پرسش_و_پاسخ_های_تفسیری
⁉️پرسش: تفاوت فطر و خلق و بدع در قرآن را بیان فرمایید.
✍️پاسخ: ابداع، پديد آوردن چيزى و پرداختن كارى است، بدون نمونه و الگوى پيشين، و هر گاه در مورد خداى تعالى منظور شود، عبارت است از پديد آوردن چيزى، بدون ابزار و ماده و بى دخالت زمان و مكان. (1)مانند: بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ... ( بقره/117)
كلمه فاطر همان معنايى را مى دهد كه كلمه بديع و مبدع دارند، با اين تفاوت كه در كلمه ابداع، عنايت بر نبودن الگوى قبلى است، و در كلمه فاطر عنايت بر طرد عدم و بر ايجاد چيزى است از اصل.(2)مانند: الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ...(فاطر/1)
اما در خلق، مطلق آفرينش و ايجاد مد نظر است در واقع ایجاد چیزى است بر کیفیت مخصوص و روى حکمت و تقدیر معیّن.(3)
در حقيقت نوع نگاه به مساله آفرينش و اعتباري كه در اين خصوص لحاظ شده است در خالق ، فاطر و يا بديع كه از اسماء حسناي الهي است متجلي است . يك وقت اين جهت لحاظ شده كه اين مخلوق ، از قبل نمونه و الگويي نداشته و بي الگوي قبلي و نو پديد ايجاد شده است لذا از فعل "بدع" يا نام " بديع " استفاده مي شود، زماني به اعتبار اينكه يك آفرينشي، بر اساس حكمت و تقدير ايجاد شده است از فعل "خلق" استفاده مي شود و گاه به اين اعتبار كه اصلا اين آفرينش وجود نداشته و گويا پرده عدم شكافته شده و چنين خلقي ايجاد شده است از نام فاطر و فعل "فطر "استفاده مي كنيد .
(1)- مفردات، ص 111
(2)- الميزان ، ذيل تفسير آيه 1 سوره مباركه فاطر
(3)- مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 3، ص 115
http://www.askquran.ir/showthread.php?t=48123
#دوشنبه_های_مهدوی
🆔@askquranir
🍂🌼🍂 🍂🌼🍂 🍂🌼🍂
حلول ماه حزن آل الله را تسلیت عرض میکنیم
#دوشنبه_های_مهدوی
🏴@askquranir