حفظ حضور قلب در نماز یک "مهارت" است و مانند یادگیریِ مهارت‌های دیگر، احتیاج به: ۱. تمرین ۲. تلقین ۳. و تکرار دارد @Ostad_Shojae

#یک_دقیقه_حرف_حساب   💥 حواستو جمع کن! ✔️ یک روش ساده و عالی : ☜ که کمک میکند کم کم در نماز "حضور قلب" پیدا کنیم #استاد_شجاعی منبع: مجموعه نماز سکوی پرواز @Ostad_Shojae

👤 #انسان_شناسی۲٠۵ @Ostad_Shojae

#انسان_شناسی ۲۰۵ #استاد_شجاعی #استاد_پناهیان ✘ من زورم به خودم نمیرسه! ✘ نمی‌تونم از پسِ خودم بربیام! ✘ نمی‌تونم جلوی بعضی از زیاده‌روی‌ها و افراطهای خودم رو در میل‌های مختلف بگیرم! من چرا اینجوری‌ام؟ باید با خودم چکار کنم؟ @Ostad_Shojae

⁣كودك بايد اجازه داشته باشد باروش درست احساسات خود را نشان بدهد بااين كار هوش هيجاني او بالا ميرود در غير اين صورت خشم خود را سر خواهر و برادرش خالي ميكند يا با لجبازی انتقام خواهد گرفت #تربیت_فرزند @asraredarun

اقتدار در اموری که کودک نباید انجام دهد کاربرد دارد نه برای انجام کاری، انجام یک کار با بازی انجام میشود. مکانیز اقتدار عبارت است از؛ حال خوب استفاده از یک جمله قابل فهم (مثلا: این غذا را نباید بخورید) و نگاه مستقیم در چشم کودک تا چشمش را بردارد و قتی چشمش را برداشت یعنی پذیرفته ضمنا اقتدار بسیار کم استفاده میشود شاید هر چند روزی یک بار. اگر زیاد استفاده شود نشانه این است که شما در مواردی که کودک اشتباه میکند و باید هم اشتباه کند سختگیری بیش از حد دارید. چون یادگیری از طریق اشتباهات بازی گونه اتفاق می افتد.

گاهی فرزند کار اشتباهی انجام می‌دهد که به برخورد تند از سوی ما نیاز دارد؛  اما محبت اجازۀ تندی به ما نمی‌دهد. این دل‌سوزی نوعی افراط در محبت محسوب می‌شود گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای بازداشتن فرزند از آن کار استفاده کند؛ اما محبت، به او اجازۀ چنین کاری را نمی‌دهد و فرزند هم در آن کار زشت، پیش‌روی می‌کند. این هم افراط در محبت است.

مادر بودن فطرت و شدن است؛ داشتن نيست. بچه دار شدن اصلاً دليل مادر شدن نيست. ما جايگاه و منزلت پدر و مادر را نمي شناسيم چون آداب و اخلاق پدر و مادر بودن را گم كرده ايم چون اين آداب و اخلاق را از ما گرفته اند.  ما جواهري در دست داريم كه اين جواهر در طول زمان خاك گرفته و ظاهر قشنگش را از دست داده و احتياج به شستشو دارد. اين جواهر در دست يك كودك نابالغ بوده كه رندان زمان با تعدادي تيله رنگي آن را عوض كردند. زني كه در دنيا مطرح مي شود، همان تيله ي رنگي است و آن جواهري كه از ما گرفته شده مقام و منزلت مادري است. به همين دليل مادر در منزل خودش را مستخدم و پرستار و خدمتكار مي بيند و پدر خودش را فقط مسئول تأمين معاش خانواده مي بيند.  چه قدر از مردان امروزي اين جمله را مي شنويم كه" از صبح تا شب مثل ... جون مي كنم چون بچه دارم" كمتر مي شنويم گفته بشه كه چون پدر يا مادرم. وقتي به تمام معنا و فطري پدر و مادر باشيم ديگه خسته نمي شويم. منزلت مادري در فضاي معصوميت و فضاي الهي انسان  است تا زماني كه اين منزلت را نشناسيم امكان ندارد كه اقتدار پيدا كنيم. اولين شرط اقتدار ايمان به جايگاهي است كه داريم.

در برخورد با کودک به جاي زبان نيشدار وكلمات مبهم، از بيان فاخر و كلمات زيبا استفاده کنید. اجازه ندهيد كه دوستان و بستگان با فرزندانتان هر طور كه می خواهند صحبت كنند.

‌‌‏پدري كه بي حوصله است، تنبيه گر است، از تهديد استفاده مي كند، و با مادر هماهنگ نيست: ترس و اضطراب دائمي و احساس حقارت را در فرزندش رشد مي دهد اين كودكان، سرشار از مشکلات روانی هستند.

نکته ی بعد در مهارت ها اقتصادی، ازرش افزوده است. ارزش افزوده یعنی سود. یعنی من یک چیزی خریدم یک سودی روی آن کشیدم و فروختم. با تفکر سود و سودآوری و بهره وری آشنا شویم. ما هر کاری که می کنیم باید در آن سود کنیم. ما باید سودآور فکر کنیم نه سود محور.  ما هر کاری که می کنیم در مقابل آن یک چیزی پرداخت می کنیم. چی پرداخت می کنیم؟ عمرمان را پرداخت می کنیم. تفکر سودآوری یعنی حالا که من نصف روز، عمرم را از دست دادم، چی به دست آوردم؟ سود کردم یا زیان؟ تفکر جامع سود و زیان باید داشته باشیم و البته در اقتصاد جنبه ی مالی آن. بچه ها باید با بهره وری آشنا شوند. بهره وری خیلی مهم است و من گاهی دلم می خواهد که آن را در رده ی ارزش ها بگذارم. چگونه می توانیم همین کیفیت را با هزینه ی کمتر در زندگی داشته باشیم؟ چگونه می توانیم یک ناهار عالی بخوریم ولی با پول کمتر؟ 🔻یک مثال از ژاپن می زنم، ژاپنی ها یک جایزه ای دارند به نام کایزن، کایزن معادل بهره وری است. این جایزه که رقم خیلی بزرگی هم هست به کسی می دهند که در آن سال بیشترین بهره وری را داشته باشد، چند سال پیش این جایزه به دو مستخدم تعلق گرفت که اگر اشتباه نکنم در کمپانی نیسان بودند، این دو نفر مسئول چایی بودند، کارمندها که غذا می خوردند این دو نفر به آن ها یک قوری چایی و یک فنجان و شکر می دادند بعدها این دو نفر به شرکت پیشنهاد کردند که چایی را به ما کنتراکت بدهید که ببینیم می توانیم هزینه ی تمام شده ی آن را پایین بیاوریم یا نه، یکسال این شرکت تهیه ی چایی را به این دونفر سپرد و این دو دیگر دست کسی قوری چایی نداند و گفتند که هر کسی چایی می خواهد از یکی تا ده تا ما برای شما می آوریم، چون مثلاً هر قوری اگر سه نفر چایی می داد بعضی قوری ها کاملاً تمام نمی شد، یک سال روند بدون قوری ادامه پیدا کرد و بعد آمار گرفتند و متوجه شدند که هزینه ی چایی 20 درصد کاهش پیدا کرده است و میزان رضایت کارمندان از صرف چایی 25 درصد افزایش پیدا کرده بود و در نهایت این جایزه ی بزرگ را به این دو نفر دادند چون با این دو نفر با حفظ کیفیت، رضایتمندی را بالا برده بودند و باعث کاهش قیمت شده بودند این یعنی بهره وری.