🔸مهندسی افکار عمومی با چاشنی سرگرمی 🔹از آنجایی که نگاه جهان غرب و نظام سرمایه داری به مقوله #اوقات_فراغت در ساحت زندگی بشر، یک نگاه اقتصادی و سودمحورانه می باشد، پدیده ای بنام #صنعت_سرگرمی شکل می گیرد که با ظاهری تمام فرهنگی و جذاب و با ابزارهای چندرسانه ای، عقبه اقتصادی و بهره کشی از بشر در قالب جدید را رقم می زند. 🔹اساسا #صنعت_فرهنگ در پی بازتولید نظام سرمایه داری است. هرچقدر از آلام بشر غفلت شود و دردهای معنوی بشر نیز به یغما رود، به نفع سردمداران اقتصادی ماجرا خواهد بود‌. 🔹عصر سرگرمی با شاخص هایی چون #فردگرایی، #مصرف_زدگی، #لذت_گرایی، #اصالت_تجربه و ظاهرگرایی، #غفلت_از_معنا و مسئولیت و جامعه و مبدا و معاد را سبب می شود. 🔹اینکه در نگاه دینی، #زمان را همچون ابرگذران می بیند و اوقات فراغت را با چاشنی #لذت_حلال می نگرد و #کار_برای_خانواده را چون اجر و لذت #مجاهدت_در_راه_خدا قرار می دهد، نشان از عمق فاجعه ای است که در پس صنعت سرگرمی و مدیریت اوقات فراغت در حال رخ دادن است. 🔹اساسا #مهندسی_افکار_عمومی، صورت جدیدی یافته و با #سرگرم_آموزی و در بستر قهرمان ها و ضدقهرمان های فیلم ها و سریال ها و انیمیشن ها، ذائقه های هک شده ای را تولید و بازتولید می کند. 🔹استعمار فرانو، #تسلیحات و #اطلاعات را در خدمت #تبلیغات درآورده و #مهندسی_موافقت را بعنوان استراتژی اصلی پروژه #جهانی_سازی، در دستور کار قرار داده است. 🔹بهترین گزینه برای #قدرت_هژمونیک غرب، همین صنعت سرگرمی است که یک #شهروند_بسته_بندی شده را تحویل نظام بین الملل می دهد و مجاری اندیشه ها و علایق و اقداماتش را از طریق #سرگرمی_های_فیلتر_شده، کنترل می کند و خروجی های مدنظرش را براحتی پیش بینی می نماید. 🔹دلیل این اتفاق نیز شاید مخاطب منفعلی است که پای رسانه و سرگرمی تربیت می شود و بجای #کشف به دنبال #الگوست و بجای #پردازش و دقت، #تکرار می کند و بجای #ابداع و ابتکار، #انباشت می کند. 🔹در روزهایی که بدلیل بحران ویروس کرونا، رژیم مصرف رسانه ای همه بهم ریخته و سرگرمی های تصویری و دیجیتالی، رکورد خارق العاده ای زده است، به فکر باشیم که خستگی ناشی از مصرف بیش ازحد اطلاعات باعث ازخودبیگانگی و غفلت بیش از حد نشود. 🔹مکث و تامل و #تفکر انتقادی را چاشنی استفاده از رسانه نماییم و اجازه ندهیم سرگرمی های مان، #شخصیت ما را دور زده و مهندسی نمایند. 📝 علیرضا محمدلو 🌐 vasael.ir/0004D7 🆔 @vasael_ir @andisheengelabi

خطر بی هویتی و افول فرهنگ بی هویتی، موجب گرایش افراطی به داشته های هویتی دیگران می شود. فرد بی هویت از ویژگی های فرهنگی دیگران، برداشت های غیر صحیح و نامتعادل می کند. مثلاً در همانند سازی با #لایف_استایل_غربی از نیازهای ذاتی فردی و اجتماعی خود غفلت می کند. آن وقت می شود که نگهداری‌از‌ سگ و گربه جای تمایل به بچه دار شدن را می گیرد؛ کمک به حیوانات آواره و غذا دادن به آنان جای کمک به فقرا و سرپرستی یتیمان را می گیرد؛ ... بهانه هم فراوان است. وفای حیوان بیشتر از آدم هاست؛ هزینه نگهداری بچه بیشتر است؛ چرا باید یک انسان دیگر را به این دنیا بیاورم... بهانه‌هایی پر از گزاره های #فردگرایی، بی مسئولیتی ماکیاولیستی، مادی گرایی، ناامیدی و سیاه بینی، ایده آل گرایی احمقانه، متفاوت نشان دادن خود با آروغ روشنفکری، جلب توجه... وقتی چنین پدیده ای در جامعه بر اثر مرجعیت یافتن یک گروه بی صلاحیت یعنی #سلبریتی هایی تهی از هویتِ کارآمد درحال گسترش باشد، زنگ خطر افول مصالح انسانی در آن جامعه به صدا در می آید. این خطر فقط کاهش جمعیت نیست؛ بلکه اینجا #خانواده به عنوان اصلی‌ترین نهاد اجتماعی و زیربنا و ریشه جامعه به خطر بزرگی افتاده. چاره کار روشن است. جامعه‌ای که الگوهای ترازش گمنام مانده اند، ناچار الگویی دست و پا می کند. ما گرفتار یک سری الگوهای دم دستی هستیم که ابتدا صداوسیما‌‌ تحویل مردم داد و حالا در شبکه های اجتماعی مردم را در محاصره #سبک_زندگی_بیمارگونه خود درآورده اند. نیاز نیست این ها را به دریا بریزیم تا مشکل حل شود. به الگوهای تراز فرصت عرض اندام بدهیم تا لااقل جامعه بتواند انتخاب کند. ✍رهاعبداللهی @andisheengelabi