🔰🔰 اکنکار در ایران 🔰🔰 #اِکنکار خود را ريشه اساسي و اصلي تمامي اديان و مذاهب دانسته و پيروان آن معتقدند كه ديگر مذاهب ، شكل انحراف يافته اي از مكتب #اك به شمار مي آيند . خلاصه طريقه #اك آن است كه بايد روح را از بدن جدا كرد. راهكارهاي مختلفي را براي نيل به هدف فوق ارائه ميكنند . انواع راهکارهای ارائه شده استفاده میتوان از 1️⃣ استفاده از مواد مخدر از تمامي انواع آن 2️⃣ روابط جنسی 3️⃣ يوگا 4️⃣ نوشيدن مشروبات الكلي نام برد . متاسفانه يكي از طريقت هاي سري كه در ايران در حال نفوذ بسيار گسترده است و ميتوان گفت با نفوذترين طريقت ها ي ذكر شده در ايران اول #اوشو و بعد #اكنكار است. #اکنکار(عرفان اک) همانطور که قبلا ذکر شد بانی اش توئیچل بوده بعد شاگردش کلمپ استاد این فرقه است.۶۰ کتاب بزرگ دارد و دوسال پیش کلمپ اعلام کرده که :من دوسال دیگه از دنیا میروم و رهبر بعدی از آسیاست.الان ۳ نفر در ایران هستند که به حد استادی در این فرقه رسیده اند و فعلا هم بین آن ها اختلاف شدیدی بر سر رهبری این فرقه است.تا آن جایی که سقط جنین، طلاق ، همجنس گرایی ، ازدواج با محارم و... را رد نمی کنند و یک مسئله شخصی می شمارند . ترويج آيين هاي ساختگي و وارداتي در ايران رو به افزايش است.اگر اخيراً به مناطق كوهستاني تهران رفته باشيد، با شنيدن فرياد «هيو» متوجه خواهيد شد كه طرفداران آييني جديد در پايتخت ايران نيز فعال شده اند. گروهي كه نام خود را #آكيست گذاشته اند، آييني ساختگي را در حال ترويج هستند كه پس از چند كشور خارجي، امروزه شاهد فعاليت طرفداران آن در ايران نيز هستيم. @ayeha313

🔰🔰 بررسی اِکنکار 🔰🔰 پيروان اين آيين موهوم هم اكنون تحت رهبري يك عضو نيروي هوايي ارتش آمريكا قرار دارند كه در اعزام سربازان آمريكايي به ژاپن حضور داشته و در اين كشور با #اکنکار آشنا مي شود. #اکنکار يكي ديگر از تعابير طرفداران #آكيست شد كه منشأ آن ناشي از آشنايي «هارودكلمپ»، رهبر آمريكايي اين فرقه در ژاپن بود. در اعتقادات #آكيست ، "هيو" نور و صوت خداست و تكراركنندگان آن به ميزان تكرارشان به درجات معنوي دست پيدا كرده و به خدا نزديك مي شوند ! متاسفانه برخي از طرفدا ران #اك با تعصبي بسيار عجيب و غير منتظرانه خود و استاد زنده #اك خويش را تنها راه خدا و شنيدن صداي او توهم كرده اند در حالي كه همه انسانها در آشكار و نهان با خداي خود در ارتباطند و صدا و نور خدا را نه در استاد اك بلكه در همه زمزمه هاي پرندگان و رنگين كمان آسمان و زمزمه هاي جويباران و گفتگوهاي كودكان ميبينند و مي شنوند . برخي از طرفداران #اك خدا را به جاي گلها و سبزه ها و همه چهره هاي ظاهري و باطني طبيعت تنها در راهها مخفي و نهاني مي جويند و تصور مي كنند كه تنها راه تجربي و عملي و عرفاني ناب و مستقيم براي رسيدن به نور و صوت خدا را كشف كرده اند . بسياري از تعاليم #اك تنها متكي بر تلقينات توهم آميز و رويايي از حضور استاد زنده #اك در پشت همه درها و صداهاست آيين خرافي مذكور به رغم اين كه در شعارهاي خود بر پايداري خانواده تأكيد دارد، ورودي هاي خود به #آكيست را با از هم پاشيدگي خانواده و گوشه نشيني اعضايش، روبرو كرده است. از ديگر تبعات عضويت در اين فرقه، پشيماني زودرسي است كه اعضا را با پوچي روبرو كرده و در اثر فشارهاي ناشي از اين موضوع، برخي از آنها دست به خودكشي زده و در ميان جوانان نيز ازدواج گريزي شاخصه مهم #آكيست به شمار مي رود. @ayeha313

در تصوف یکی از عمده ترین مسائل مد نظر افراد، ترک دنیا برای کسب شناخت خداست. #آکیست ها نیز معتقدند از طریق تمارین موجود در این فرقه می توان روح را در حالت بیداری از جسم جدا کرد و برای مدتی در جریان نور و صوت خداوند سفر کرد. جدایی روح از کالبد جسمانی در حالت بیداری برای سفر در عوالم روحانی و ملاقات با خدای #اکنکاری، در صدر لیست آموزه های فکری و عملی ایدئولوژی #اکنکار جای دارد و اولین چیزی که یک عضو تازه وارد با آن روبرو می شود اهمیت ویژه و تأکید بسیار بر روح و آنچه مربوط به روح می شود است. از دیگر آموزه های تصوف که به نظر می رسد اساس بخش دیگری از بینش #آکیست ها باشد مبحث جذبه است. در این مرحله صوفی، بزرگی و عظمت خداوند را به چشم می بیند و مات و مبهوت این جلال می شود و در واقع مجذوب زیبایی خداوند می شود. در تفکر #اکنکاری این موضوع به گونه ای بسیار تنزل داده شده و خفیف قابل مشاهده است. از نظر #آکیست ها گاهی رهبر پیشین #آک و گاهی رهبر زنده #آک خود را به شکل نوری آبی رنگ که ماهانتا نام دارد به #آکیست نشان می دهد و فرد را در شوقی مضاعف فرو می برد. به نظر می رسد مسأله داشتن رهبر یا راهنما نیز (همان که رهبر زنده #آک خوانده می شود) به نوعی از تصوف و ریشه قدیمی تر آن، عرفان اقتباس شده باشد. مشخصات رهبر در تصوف که «پیر» نامیده می شود، به میزان زیادی شبیه به رهبران #آکیستی است. در تصوف موضوع سلسله ای بودن رهبری شباهت زیادی با ریاست فرقه در #اکنکار دارد. پیروی از رهبر در تصوف بدون چون و چرا برای سال های متمادی ادامه دارد و در طی زمان، هیچ یک از پیروان نمی توانند به درجه ای هم تراز با رهبر خود دست یابند. رهبر بعدی توسط رهبر فعلی انتخاب می شود و دیگران همه ملزم به اطاعتند، حتی اگر از لحاظ شخصیتی یا علمی و دینی از رهبر فعلی برتر و والاتر باشند. #اکیست ها نیز بطور تمام و کمال پیرو رهبر زنده خود و آموزه های رهبران پیشین هستند و به نوعی حتی به رهبر شدن فکر هم نمی کنند. 👇👇👇 @ayeha313

اما مسأله رهبری در #اکنکار تفاوت هایی نیز با تصوف دارد. به عنوان مثال، در تصوف پیر طریق، کارکردی جز راهنمایی و هدایت سالک در راه رسیدن به شناخت خدا ندارد. او سالک را در تمام طول مسیر راهنمایی می کند و همراه با او طی طریق می کند تا فرد به مقام معرفت نائل آید. این راهنمایی بیشتر در مناسک مربوط به طی طریق سالک است و جنبه های شخصی تر زندگی سالک به خود او واگذار شده است. ( البته باید توجه داشت که در تصوف امروزی این موضوع تقریبا به طور کامل تغییر یافته است یعنی داعیه داران تصوف این روزگار خود را مجاز به دخالت در تمامی جنبه های زندگی سالک می دانند.) این در حالی است که #آکیست ها اعتقاد دارند رهبران آنها زندگی غیر دینی این افراد را نیز تحت نظر و هدایت دارند. این مسئله شبهات زیادی درباره کارکرد رهبری در #اکنکار و میان اعضا ایجاد می کند. نظارت رهبران بر جنبه های شخصی و خصوصی زندگی پیروان فقط راهی برای اعمال نفوذ بیشتر بر روی اعضاست. گویی برای قبض روح عضو تنها یک سری اعمال روزانه کافی نیست و راه های دیگری نیز برای جلوگیری از خارج شدن رشته امور از دستان رهبر فرقه در اختیار او گذاشته شده است! این مسأله یکی از مواضع چالش برانگیز برای داعیه داران هدایت این جریان فکری است. یکی از بارزترین شباهت های #اکنکار با تصوف که نشانه ای برای اثبات اقتباس بخشی عمده از آداب و رسوم این فرقه از تصوف است ذکرگویی و مهم تر از آن کلمه ذکر یا همان «هیو» است. بالغ بر ۱۰۰ تمرین معنوی و روحانی در لیست تمارین ارائه شده برای اعضا دیده می شود. اصلی ترین این تمرین ها در #اکنکار «تمرین روحی» یا «تمرین معنوی» است که روزانه بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه توسط اعضا و بیشتر بصورت فردی و برخی مواقع فراخور خواست اعضا بصورت دسته جمعی در معابد و گردهمایی ها انجام می شود. این تمرین با آواز همراه است و در آواز ذکری که همواره در حال تکرار است «HU» است. این ذکر بطور مستقیم از ذکر «هو» یا «یا هو» در مجالس سماع متوفه اقتباس شده است. مجالس سماع نیز همراه با رقص و آواز انجام شده و می شوند. در تمارین #اکنکار هم فرد می بایست ذکر را بصورت آواز با صدایی خوش بخواند تا با ایجاد لرزش در درون سینه فرد، شرایط برای رهایی روح از بدن مهیاتر گردد. با این حال تفاوت هایی بارز و گسترده بین مکتب تصوف و فرقه #اکنکار وجود دارد. عمده ترین این تفاوت ها یکی هدف فرد از ورود و عضویت در گروه و دیگری نوع نگاه به ابزارهای فکری و عقیدتی مانند مناسک و رسوم است. صوفیان هدف خود را از ورود به عرصه تصوف نزدیک شدن به خدا و کسب معرفت او در همین دنیا می دانند در حالی که این معرفت برای یک #آکیست، همکاری با خدا را به ارمغان می آورد! از سوی دیگر، تمرینات صوفیان برای آنها ابزاری برای کسب شناخت و معرفت نیستند. این بدان معناست که اعمالی مانند سماع، حبس نفس و رسومی از این دست، فرد را به شناخت خدا نمی رسانند. زیرا شناخت و معرفت خدا مسأله ای ذهنی یا فیزیکی نیست که با ریاضت و اعمال معنوی و دنیوی دیگر کسب شود.👇👇👇👇 ادامه دارد..

👇👇👇👇 این اعمال با ارائه مایحتاج راه شناخت و معرفت و راهنمایی فرد در این راه، تنها شرایط را برای کسب شناخت مهیا می کنند. اما برای یک #آکیست، تمرین های روزانه اصلی ترین راه برای دست یابی به جریان #آک است. به همین دلیل است که این تمارین اصلی ترین نقش را در زندگی اعتقادی فرد بازی می کند و ترک آن زیان بار به شمار می رود. در هر شرایطی، این تمرین ها باید انجام شوند. چه دسته جمعی و چه بصورت فردی. اما با آن که انجام ندادن آن برای فرد گناه محسوب نمی شود اما اهمیت این تمارین به قدری به فرد گوشزد می شود که لزوم آن در کنه وجود عضو حک و خود به خود برای او عادی گردد. چارچوب بندی و تعیین حدود و ثغور تمارین در تفکر #اکنکار نشان از اهمیت جالب توجه مناسک و رسوم می باشد و این در حالی است که در مکتبی مانند تصوف، به این اندازه نمی توان چارچوب بندی مربوط به اعمال را یافت. اعمال و تمارین در تصوف بیشتر به شرایط درونی فرد بستگی دارند. این موضوع نشان می دهد که توئیچل در اقتباس مناسک فرقه خود از تفکرات دیگر بخصوص مکتب تصوف، تنها بخش پیش با افتاده از از آن را دریافت کرده است و برای تکمیل ایدئولوژی ناقص خود دست به دامن دیگر تفکرات شده و به ابتکار در تألیف پارامترهای مخصوص خود نپرداخته است. همانطور که اشاره شد، توئیچل در تدوین اصل این فرقه به جز تصوف از خرده نظام های شبه دینی دیگری نیز استفاده کرده است که عمدتا مربوط به ادیان آسیایی و بخصوص شاخه هند و ایرانی می شود.