#انواع_خودشناسی 1) خودشناسی اخلاقی: خودشناسی به این معنا که انسان خودش رو ازلحاظ استعدادها و صفات و خصوصیات اخلاقی مورد شناخت و بررسی قرار بده. 2) خودشناسی فطری: یعنی اینکه انسان به ذات خودش آگاهی داره و به‌نوعی ذات انسان را آگاهی نسبت به خودش تشکیل می‌ده؛ در این مرحله فردِ آگاه، آگاهي و شیء به آگاهی درآمده يكیه. 3) خودشناسی فلسفی: یعنی اینکه انسان درباره حقایقی که پیرامون مباحث فلسفی موردبررسی قرار می‌گیره شناخت پیدا کنه. 4) خودشناسی انسانی: یعنی شناخت به خود در رابطه با همه انسان‌ها. درواقع همه انسان‌ها از یک وجدان مشترک بهره‌مند هستند؛ احساس انسان‌دوستی و انسان‌گرایی در همه افراد انسان موجوده؛ اگر اين نوع خودآگاهي در فردي پيدا بشه دردش درد انسانی و آرزوهاش آرزوهاي انسانی می‌شه . 5) خودشناسی عرفانی: این نوع از خودشناسی مربوط به رابطه با ذات حق تعالی است؛ درواقع جان و روح ما مظهری از خدا است و خداشناسی واقعی وقتیه که انسان از خود خالی بشه و به حقیقت عبادت دست پیدا کنه. 6. خود شناسی روانشناختی: که مقداری با نوع اول همپوشانی داره و مربوط به شناخت عوامل تشکیل دهنده شخصیت، تیپ شخصیتی، استعدادهای هوشی، کاری، و تحصیلی و... است. @ayeha313