ای رسم شما، مهر و وفا، همدردی! چون کوه مقاوم و صلابت، مردی! از سرخی خون تان، وطن، سرسبز است نفرین به تباهی و سیاهی، زردی! #محمد_رضا_قاسمیان 🌸🌸🌺🌸🌸 دیدی چه بلایی به سرم آوردی هر لحظه به درد من فزودی دردی با سنگ جفا شکسته ای قلبم را کاری که تو با دلم نباید، کردی #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۰۸/۰۱

دلم برای تو آن گونه تنگ می شود گاهی که چون دو بال، همین پای لنگ می شود گاهی #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۰۸/۰۱

بسیجیان نور دل و دیده اید و دلبند ای حق ز شما همیشه خرسند! ای اهل دعا، نماز و قرآن! محبوب خدا، چقدر! تا چند! سردار وطن! محامی دین! از بهر امام خویش فرزند ای در عجب از شما خلایق! بی مثل و نظیر و بی همانند! ای مظهر اقتدار و ایثار! اسطوره ی صبر و استقامت! ای کوه نجابت! ای دماوند! در راه خدا، هر آنچه سختی در کام تو چون عسل، چنان قند از جنس ستاره های پر نور! ساکن شده در زمین، یک چند! ای کاش! که قدرتان بدانیم بر سنگ زدید فرق دشمن آماده همیشه در پدافند! ای کیش شما شکست دشمن! شد مات شما به وقت آفند ما، مخلص لاله های سرخیم سوگند به باغ لاله سوگند ای لشگر مخلص خداوند! #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۰۸/۳۰

صبح است و صبا هوای کویت دارد عطر نفسش، شمیم مویت دارد ای گل! بگشا نرگس مخمورت را چون دل هوس دیدن رویت دارد #محمد_رضا_قاسمیان #بانو_آذر ۱۴۰۱/۱۱/۲۳

صبح صبح است و صبا هوای کویت دارد عطر نفسش، شمیم مویت دارد ای گل! بگشا نرگس مخمورت را چون دل هوس دیدن رویت دارد #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_خانی ۱۴۰۱/۱۱/۲۳

ای برده ز کف، طاقت این قافله‌ها را! با آمدنت کم بکن این فاصله‌ها را ای کرده به پا هجر تو صد غائله در شهر! خود فیصله ده، همهمه‌ها، غائله‌ها را درد و غم و هجران و جفاکاری این دهر پس کی بدهی پاسخ این مسئله‌ها را؟ افتاده دو‌صد سلسله بر پای دل از غم بگشای ز پایم، دگر این سلسله‌ها را جولان یزید و ستم شمر، نگه کن پس کی بنشانی سرِ جا حرمله‌ها را؟ کی باد صبا مژده‌ی گل‌ها برساند؟ کی بشنوم آوای خوش چلچله‌ها را؟ کی بانگ «اناالمهدی» تو بشنوم ای یار؟ کی وقت اجابت برسد نافله‌ها را؟ #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۱۱/۲۱

ماه من شد جلوه‌گر، خورشید را بی تاب کرد یک تجلّی کرد، اما کار صد مهتاب کرد آفتاب حُسن او تابید بر عالم چنان کز تماشای رُخش، هر سینه را چون قاب کرد چون کویر تشنه بودیم و چنان برگ خزان نم نم باران او ما را چنین شاداب کرد ما ز لالایی شیطان، خواب شومی داشتیم نغمه‌ی جانبخش او، بیدارمان از خواب کرد هیچ کس را جرأت فریاد بر شیطان نبود او شعار مرگ بر اهریمنان را باب کرد نعمت آزادی ما، ارمغان لاله‌هاست سجده باید همچنان بر دامن محراب کرد هموطن! بایست با فرمان این طوبای عشق چشمه‌های باغ ایران را دگر پرآب کرد باز هم در سالروز فجر پیروزیِّ ما یاد باید همچنان از آن دُرِ نایاب کرد #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۱۱/۲۲

کسی که چهره‌ی ماه تو دید، شاعر شد هر آنکه وصف جمالت شنید، شاعر شد #محمد_رضا_قاسمیان به شوق دیدن گل‌ها، بهار، شاعر شد ز هجر یار، خزان، بی‌قرار، شاعر شد #محمد_رضا_قاسمیان صبا چو کرد ز کویت، عبور، شاعر شد شنید هر که شمیمت، ز دور، شاعر شد #محمد_رضا_قاسمیان ز شوق دیدن گل، عندلیب، شاعر شد به گاه وصف تو دیدم خطیب، شاعر شد #محمد_رضا_قاسمیان چو دید روی مَهَت، آفتاب، شاعر شد ز شوق لعل لبانت، شراب، شاعر شد #محمد_رضا_قاسمیان #چالش_بداهه_مطلع_سرایی ۱۴۰۱/۱۱/۲۳

عکس رخسار تو در دیده چو قابش کردم روز و شب بی خبر از دیدن خوابش کردم تا شود لایق دیدار تو هر شب تا صبح شستشو با گهر اشک و گلابش کردم بس که از داغ فراق تو بگفتم با دل زآتش هجر تو، بیچاره، کبابش کردم تا که در آتش عشق تو شود ذوب، دلم سال‌ها خون جگر خوردم و آبش کردم مژده‌ی وصل تو دادم به دلم، القصّه غرق شور و شعف از چنگ و ربابش کردم آنکه جز عشق تو در سینه و در ذهنش بود به فراق تو گرفتار و عذابش کردم جلوه‌ای کرد رُخت، هر دو جهان، روشن شد بی سبب نیست که خورشید، خطابش کردم هر که یک عمر چو بلبل، سخنی گفت از گل غزل از وصف تو می‌خواند و کتابش کردم #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۱/۱۱/۲۳

قلب دور از عشق قلب دور از عشق، با مدفن، چه فرقی می کند؟ زیستن بی یار، با مردن، چه فرقی می کند؟ آدمیّت چون ملاک آدمی بودن بوَد مرد اگر باشد کسی یا زن، چه فرقی می کند؟ خار و خس وقتی که می گیرند جای لاله را پس کویر لوت با گلشن، چه فرقی می کند؟ چون کویر خشک وقتی قلب ها لب تشنه اند تیر باشد یا مه بهمن، چه فرقی می کند؟ چون به یوسف چشم ها دارد، زلیخای هوس پاک یا آلوده آن دامن، چه فرقی می کند؟ حاصل عمر گران، گر رایگان از کف روَد دانه باشد، خوشه یا خرمن، چه فرقی می کند؟ ای خوشا! آن دل که احیا گشت، با اکسیر عشق گر نباشد عشق، خاک و تن، چه فرقی می کند؟ سر بر افلاکم زمانی سر به زیرم پیش تو این سکوت بی تو با شیون چه فرقی می‌کند؟ عشق من! از عشق خود، جام مرا لبریز کن مهربان! آن نقطه چین، با من چه فرقی می کند؟ گر سر سازش ندارد آدمی با آدمی آی آدم! دوست با دشمن، چه فرقی می کند؟ ای تنت همچون حریر! و ای دلت مانند سنگ! سنگدل را آه با آهن، چه فرقی می کند؟ گر چو نیلوفر نپیچد در وجودت، عطر عشق خار و خس با نرگس و سوسن، چه فرقی می کند؟ گر تمرّد می کند از امر و فرمان خدا آدم و حوا و اهریمن، چه فرقی می کند؟ ✍#محمد_رضا_قاسمیان 🎙#آوا_نهان

🌴🌴🌴 #فنون_ادبی_دهم 🔴 ➖ درس نهم ، موازنه و ترصیع 🔴 ➖ نکته ای در موازنه بیت : دل  به امید روی او همدم جان نمی شود جان به هوای کوی او خدمت تن نمی کند ☆ ➖ موازنه این بیت ، تؤام با تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) است 🔴 ➖ تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) : صنعتی است شبیه به موازنه و ترصیع و آن چنان است که در دو جمله یا دو مصراع ، کلمات متناسب دستوری در مقابل هم قرار می گیرند مثلاً اسم در مقابل اسم ، صفت در مقابل صفت ، فعل در مقابل فعل و ... مانند دو جمله زیر از گلستان سعدی : دانا   چو  طبله عطار است خاموش و هنرنمای نادان چو  طبل غازی است بلندآواز  و میان تهی اسم حرف اسم  اسم   فعل  صفت حرف صفت ☆ ➖ در این دو جمله : 👈 دانا و نادان : هر دو اسم و هر دو در نقش نهاد هستند 👈 چو و چو : هر دو حرف اضافه هستند 👈 طلبه و طبل : هر دو اسم و هر دو در نقش متمم هستند 👈 عطار و غازی : هردو اسم و هر دو در نقش مضاف الیه هستند 👈 است و است : هر دو فعل هستند 👈 خاموش و بلند آواز : هر دو صفت و هر دو در نقش مسند هستند 👈 هنر نمای و میان تهی : هر دو صفت و هر دو معطوف یا معطوف به مسند هستند 🔵  ➖ همچنین است در بیت زیر از سعدی : نه    ادراک  در    کنه    ذاتش    رسید نه    فکری   به    غور  صفاتش  رسید حرف اسم حرف اسم اسم ضمیر فعل 🔴 ➖ اگر تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) با موازنه و ترصیع تؤام باشد ، موازنه و ترصیع زیباتر و گوشنوازتر خواهد بود ، مانند نمونه زیر از فردوسی : ز گرز  تو خورشید گریان  شود ز تیغ  تو    بهرام   بریان  شود ☆ ➖ تمام کلمات این بیت در مصراع اوّل و دوم ، با نوع دستوری یکسانی در مقابل هم قرار گرفته اند و تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) ، تؤام با موازنه به وجود آمده است 👈 ( گرز ، تیغ ) ، ( خورشید ، بهرام ) ، ( گریان ، بریان ) 🔵 ➖ همچنین است در بیت زیر از مولوی : دانه   باشی مرغکانت  بر چنند غنچه باشی کودکانت  بر  کنند 🔵 ➖ در بیت زیر از حافظ نیز تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) با موازنه تؤام شده است و هم موازنه کمال یافته است و هم موسیقی بیشتری از بیت احساس می شود :   این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت ؟ این تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید ؟ ☆ ➖ تفاوت تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) با موازنه و ترصیع در این است که در تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) ، هم وزن بودن واژه های دو جمله یا دو مصراع ضرورت ندارد ولی در موازنه و ترصیع هم وزنی واژه ها ضرورت دارد برای مثال در نمونه زیر از سعدی فقط تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) وجود دارد و تناسب دستوری ( تکرار نحوی ، الگوی نحوی ) با موازنه و ترصیع تؤام نشده است : نشاید    خرمن  بیچارگان   سوخت نمی‌باید   دل    درماندگان   خست ☆ ➖ منابع اصلی : ۱ - بدیع از دیدگاه زیبا شناسی ، دکتر وحیدیان ۲ - در قلمرو زبان و ادبیات فارسی ، دکتر وحیدیان ۳ - هنر سخن آرایی ، دکتر راستگو ☆ ➖ تدوین از : #جهانگیر_عظیمی 🌴🌴🌴 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @daneshhayeadabi ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌