امروز،
شهر، خودش را تکانی داد.
چشمکی زد.
و آسمان،
گهرهایش را نثارش کرد.
انگار صدای پای بهار میآید.
#محمد_رضا_قاسمیان
۱۴۰۱/۱۲/۰۵
چرخ جهانگرد
مرا در هر جاده و خیابانی
که پیاده کند
باز دلم
هوای کوچهی تو را
دارد
و میگیرد
سراغ خانهی تو را
#محمد_رضا_قاسمیان
#خوشه_خوشه
#شعر_سپید
۱۴۰۲/۰۱/۰۵
کوچهای که خانهی تو را
در آغوش گرفته
بر هر جاده و خیابانی
سر دارد
#محمد_رضا_قاسمیان
#خوشه_خوشه
#شعر_سپید
۱۴۰۲/۰۱/۰۸
جاده جاده
در پیات
تاختم
خیابان خیابان
دنبالت
گشتم
و کوچه کوچه
تعقیبت
کردم
افسوس
که نشانی از
خانهات
نیافتم
#محمد_رضا_قاسمیان
#خوشه_خوشه
#شعر_سپید
۱۴۰۲/۰۱/۰۸
4_5846093540949495899.ogg
156.5K
بگذار
در ازدحام مردمک ها
هفت دور دیگر
دور کعبهی چشمانت
طواف کنم
شاید
این بار
گوشهی حجرالاسودش
دستانم را
لمس کند
✍️#محمد_رضا_قاسمیان
📚#خوشہ_خوشہ
#شعر_سپید
#آوا_سرکار_خانم_مریم
۱۴۰۲/۰۱/۰۸
اگر آسمان کویر
ریگی
به کفشش ندارد
چرا
چهرهی ماهش را
از من
میپوشاند
و با سنگ جفایش
شیشهی دلم را
میشکند
#محمد_رضا_قاسمیان
#خوشه_خوشه
#شعر_سپید
۱۴۰۲/۰۱/۰۸
فقط در زبان فارسیه که میشه ۱۹ تا فعل رو کنار هم گفت:
داشتم
میرفتم
دیدم
گرفته
نشسته
گفتم
بذار
بپرسم
ببینم
میاد
نمیاد
دیدم
میگه
نمیخوام
بیام
بذار
برم
بگیرم
بخوابم
نه فاعلی نه مفعولی نه قیدی نه صفتی!
یکی بخواد اینو به انگلیسی ترجمه کنه رباط صلیبی مغزش پاره میشه!😂😂😂
ترک برداشته
شیشهی قلبم
کمی از آسمان چشمانت
بر کویر تنم
ببار
#محمد_رضا_قاسمیان
#خوشه_خوشه
#شعر_سپید
۱۴۰۲/۰۱/۰۹
✳️ برخی از نقش های نمادین حیوانات در ادبیات فارسی
🔴 آهو: نماد آزادگی و بیگناهی؛
🔴 اسب: نماد نجابت و هوشیاری؛
🔴 پلنگ: نماد تکبر و بلندپروازی؛
🔴 پشه: نماد ضعف و ناتوانی؛
🔴 جغد: نماد شومی و نحسی؛
🔴 باز: نماد نیک فالی؛
🔴 بره: نماد معصومیت؛
🔴 خرس: نماد پُر خوری؛
🔴 بلبل: نماد شیدایی، عاشقی، و دلباختگی؛
🔴 خرگوش: نماد غفلت؛
🔴 بوقلمون: نماد چند رنگی و بیثباتی؛
🔴 روباه: نماد مکر و حیله؛
🔴 بزغاله: نماد شیطنت؛
🔴 بز: نماد دانایی؛
🔴 سگ: نماد وفاداری؛
🔴ببر: نماد ضعیفکُشی؛
🔴 شیر: نماد شجاعت و قدرت؛
🔴 شترمرغ: نماد بهانه.جویی؛
🔴 پرستو: نماد نیکی و بهار؛
🔴 شتر: نماد کینهتوزی؛
🔴 طوطی: نماد تقلید؛
🔴 عقاب: نماد خودپسندی و تکبر؛
🔴 کرکس: نماد مفتخوری؛
🔴 لکلک: نماد شادی و نشاط؛
🔴 سیمرغ: نماد بلندپروازی و همت؛
ما بندگان مخلص پروردگاریم
دلدادگان و عاشقانی بیقراریم
سرو تناور، شاخهی شمشاد هستیم
در گلشن ایمان، هماره چون هزاریم
سرسبز سرسبزیم، آری روسفیدیم
ما لالههای سرخ این دشت و دیاریم
آری! خزان را ما به ذلت مینشانیم
پیغام آورهای سرسبز بهاریم
گلهای سرخ سرزمین عشق، ایران
در چشم دونان، تا ابد مانند خاریم
آن سدّ محکم در دفاع هشت ساله
مردان مرد عرصههای کارزاریم
در روز فتنه مشت دشمن باز کردیم
آیینههای روشن شام غباریم
بدخواه این ملت بداند، کوه صبریم
محکم گلوی اهرمن را میفشاریم
دلدادگان عاشق این سرزمینیم
با دیو و دد هرگز سر سازش نداریم
از نسل عاشورا و از بدر و حنینیم
از نسل آرش، مردهای ذوالفقاریم
هر جا که فریاد کمکخواهی بلند است
مظلوم را از بهر یاری در کناریم
با گوش جان امر ولایت را مطیعم
ما پشت حیدر همچو کوه استواریم
همچون سلیمانی و فخریزاده هستیم
ما با ولایت تا شهادت رهسپاریم
مرد و زن ایران، چنان کوهیم، محکم
ما پرچم نهضت به مهدی(عج) میسپاریم
#محمد_رضا_قاسمیان
۱۴۰۲/۰۱/۰۹
در خانهی دل مرا مهی تابان بود
مهری که هماره در تنم چون جان بود
تنها نه فقط دلخوشیم، بود آن یار
یاری که به هر درد، مرا درمان بود
من غرق تماشای رُخش در گلشن
تا چشم گشودم گل من پنهان بود
گفتم چه کنم که از کنارم رفتی؟
گفتی که بسوز عشق من سوزان بود
عمری است پریشان شدهام از دستت
آخر نه مرا با تو بسی پیمان بود؟
آن را که به او وعدهی وصلت دادی
کی در خور این بار غم هجران بود!؟
در خانه بهشت کوچکی بود مرا
تا سایهی تو بر سر من سامان بود
لب تشنه مرا رها کنی، انصاف است؟
ای ماه مبارکی که بی پایان بود!
سخت است فراق تو برایم ای دوست!
ترک من اگر برای تو آسان بود
نفرین به کسی که چشم بد داشت به ما
نفرین به کسی که بدتر از شیطان بود
#محمد_رضا_قاسمیان
۱۴۰۱/۱۲/۲۸