eitaa logo
کانال ادبی از سبوی عشق سروده‌های محمد رضا قاسمیان_ بشرویه
209 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
97 ویدیو
21 فایل
#از_سبوی_عشق #اشعار #قصیده #غزل #ترکیب_بند #ترجیع_بند #قطعه #دو_بیتی #رباعی #مثنوی #سه_گانی #شعر_ولایی #شعر_مقاومت #سپید #سپکو #سروده #شاعر #محمد_رضا_قاسمیان #شهرستان_بشرویه #خراسان_جنوبی #عضو_جمعیت_شاعران_آزاد_ایران #تصاویر #کلیپ #مطالب_ارزشمند
مشاهده در ایتا
دانلود
♥️⚜♥️⚜♥️ چنان شیدای ‌ لبخند تو باشم که حل، در چای، چون قند تو باشم نه یک دل، بلکه صد دل گشتم عاشق اسیر عشق و در بند تو باشم ۱۴۰۲ / ۴ / ۲۲ ♥️⚜♥️⚜♥️⚜♥️
♥️⚜♥️⚜♥️ ز هجرانت چنان زار و خرابم که دیگر رفته از کف، صبر و تابم شراب وصل می‌خواهم عزیزم! شرابم ده، شرابم ده، شرابم ۱۴۰۲ / ۴ / ۲۲ ♥️⚜♥️⚜♥️⚜♥️
. به رخ از خال مشکین، دانه داری برای صید دل، افسانه داری چرا گردم به دنبال تو وقتی درون قلب من کاشانه داری؟ ز دست عاشقانت، درد داری رقیبانی عجب نامرد داری! تو را باشد نفس، همچون مسیحا چرا از ما چنین دل، سرد داری؟ رخی زیبا تنی طناز داری قدی مانند سرو ناز داری به روی شانه زلفت آبشاری است به چشمت نرگس شیراز داری ز گل بر پیکرت، تن‌پوش داری قناری در رهت، چاووش داری عجب نبْوَد تو با این دلبری‌ها که خلقی را ز خود مدهوش داری میان چشم خود میخانه داری لبت را بر لب پیمانه داری نه تنها برده‌ای از من دل و دین که صدها مثل من دیوانه داری @azsabuyeeshgh
به قربون دوتا چشم سیاهت فدای عشق جاری در نگاهت دلم تنگه، بگو پس کی میایی!؟ فدای سرو قدت، روی ماهت @azsabuyeeshgh
voice.ogg
461.5K
به قربون دوتا چشم سیاهت فدای عشق جاری در نگاهت دلم تنگه، بگو پس کی میایی!؟ فدای سرو قدت، روی ماهت @azsabuyeeshgh
voice.ogg
2.21M
. به رخ از خال مشکین، دانه داری برای صید دل، افسانه داری چرا گردم به دنبال تو وقتی درون قلب من کاشانه داری؟ ز دست عاشقانت، درد داری رقیبانی عجب نامرد داری! تو را باشد نفس، همچون مسیحا چرا از ما چنین دل، سرد داری؟ رخی زیبا تنی طناز داری قدی مانند سرو ناز داری به روی شانه زلفت آبشاری است به چشمت نرگس شیراز داری ز گل بر پیکرت، تن‌پوش داری قناری در رهت، چاووش داری عجب نبْوَد تو با این دلبری‌ها که خلقی را ز خود مدهوش داری میان چشم خود میخانه داری لبت را بر لب پیمانه داری نه تنها برده‌ای از من دل و دین که صدها مثل من دیوانه داری @azsabuyeeshgh
چه خوش گفتا مراد اهل ایمان که بشنو پندی از من، بهتر از جان! جهان را بی‌محبت، چون صفا نیست مرنج از کس، نه کس، از خود برنجان
مرا مادر! تو جانی، روح پرور تمام هستی‌ام! عشقم سراسر! تو را با ، مردم می‌سرایند ندارم واژه‌ای همتای