چه شود، شود شکوفا، گل باغ آشنایی!؟ چه شود که التفاتی تو به خسته‌ای نمایی!؟ شده‌ام اسیر عشقت، صنما! چو برّه آهو به خدا که من نخواهم ز کمند تو رهایی من و زورقی شکسته، تو که ناخدا و ساحل دل ما ز خود مرنجان، که خدا کند خدایی من و هجر و نیمه شب‌ها، چه کنم به جز دعایت؟ که رسد به استجابت، ز صمیم دل، دعایی همه روز من ز هجرت شده مثل شام یلدا مه آسمان عشقم! چه شود اگر برآیی؟ #محمد_رضا_قاسمیان #زمزمه‌های_دلتنگی ۱۴۰۲/۰۶/۲۱