eitaa logo
کانال ادبی از سبوی عشق سروده‌های محمد رضا قاسمیان_ بشرویه
208 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
97 ویدیو
21 فایل
#از_سبوی_عشق #اشعار #قصیده #غزل #ترکیب_بند #ترجیع_بند #قطعه #دو_بیتی #رباعی #مثنوی #سه_گانی #شعر_ولایی #شعر_مقاومت #سپید #سپکو #سروده #شاعر #محمد_رضا_قاسمیان #شهرستان_بشرویه #خراسان_جنوبی #عضو_جمعیت_شاعران_آزاد_ایران #تصاویر #کلیپ #مطالب_ارزشمند
مشاهده در ایتا
دانلود
۱) خونین‌جگر شفق شد وقتی که دفتر گل از غم، ورق ورق شد ۲) وسوسه می‌کند خوشه‌های گندم را حوّا ۳) به چین زلف تو چشمم سفر کرد دلم در گوشه‌ی زلف تو جا ماند دلم را پس بده، یک لحظه برگرد ۴) با بال ملک شد فرش از کربلا تا عرش مهمان حسینی(ع) تو ۵) هرچند که چون میوه‌ی کالم آقا! واین‌گونه شکسته پر و بالم آقا! خوب است چقدر با تو حالم آقا!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هرچند که باشد ریز هم تند بوَد، هم تیز این شاعر شورانگیز
هم‌رتبه‌ی مرغانند خوابند خروسان هم آواز نمی‌خوانند
به یک بشقاب انار دانه دانه به یک بشقاب دیگر هندوانه بمان یلدای من! گرمای خانه!
کاش! لب‌های خود را بدوزم مرغ همسایه وقتی که غاز است حرف حق هم مگر چاره‌ساز است!؟
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
صد شکر که من، ساکن میخانه‌ی عشقم دیوانه‌تر از هر چه که دیوانه‌ی عشقم با آن که دلم از عطش شوق، هوایی‌ست لبریز، من از باده‌ی پیمانه‌ی عشقم آن خال سیاهی که بر آن گونه‌ی ماه است دامی است که دلبسته‌ی آن دانه‌ی عشقم در پیله‌ی خود حبس‌ام از آن رشته‌ی عشقش شمع رُخ او دیدم و پروانه‌ی عشقم گر بلبل طبعم شده یک عمر، غزل‌خوان افسون شده از خواندن افسانه‌ی عشقم ای کاش! به چشمان من افتد گذر دوست دیری‌ست که من، ساکن کاشانه‌ی عشقم ۱۴۰۳/۰۷/۲۶
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عاشقان! عشق، بورزید که دلدار منم هر که یارم بشود، از دل و جان، یار منم هر دم از شوق، صدایت زنم ای دوست! بیا گر کنی ناز، بر آن ناز، خریدار منم سر ز فرمان خدایت، ز چه رو می‌پیچی!؟ نگران از گنه و جُرم جفاکار، منم در خفا هر که گنه کرد، از آن آگاهم من خطا پوش همه، حافظ اسرار، منم دوست دارم که کنی توبه و برگردی باز عاشق توبه‌ی هر شخص گنهکار، منم چه بلاها که من از دور سرت دفع کنم! هر کجا باشی و هر لحظه، نگهدار، منم عهد بستم که شوند اهل بهشتم، خوبان بر همان عهد که بستیم، وفادار منم
چه سپکو سرای خوش‌آوابی‌ست! بلبلی که هر روز و شب بر درخت اندیشه‌ام برایت سپکو می‌سراید