eitaa logo
کانال ادبی از سبوی عشق سروده‌های محمد رضا قاسمیان_ بشرویه
209 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
96 ویدیو
21 فایل
#از_سبوی_عشق #اشعار #قصیده #غزل #ترکیب_بند #ترجیع_بند #قطعه #دو_بیتی #رباعی #مثنوی #سه_گانی #شعر_ولایی #شعر_مقاومت #سپید #سپکو #سروده #شاعر #محمد_رضا_قاسمیان #شهرستان_بشرویه #خراسان_جنوبی #عضو_جمعیت_شاعران_آزاد_ایران #تصاویر #کلیپ #مطالب_ارزشمند
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5870454161660710653.ogg
634.1K
بنگر که جهان چه باصفا شد بر خلق درِ بهشت وا شد میلاد امام مجتبی(ع) شد ۱۴۰۲/۰۱/۱۷
شد بهاران، لاله‌ام! آن غنچه‌ی لب، باز کن از برای بلبل‌ات، پیوسته ای گل! ناز کن دردها در سینه دارم، از فراق روی تو جلوه‌ای در دیده‌ام کن، عقده از دل باز کن بی تو روح از پیکرم بربسته رخت ای جان من! ای مسیحای دلم! در سینه‌ام اعجاز کن عاشقت را سوزها در سینه دارد ساز تو باز هم با سوز عشقت، کوک‌تر این ساز کن تا به کی در پرده باید داشت درد عاشقی؟ در جهان این شور عشقم را طنین‌انداز کن نیستم گر در خور آغوش پر مهرت، ولی خود بزرگی کن، مرا با عشق خود ممتاز کن شاه بیت هر غزل با جان نثارت می‌کنم گوشه‌ی چشمی به این یار غزل‌پرداز کن ۱۴۰۲/۰۱/۱۸
سال ۱۴۰۲ ؛سال مهارتورم و رشد تولید گرامی باد. 🇮🇷هفتمین جشنواره تولیدات هنری فانوس ▶️خراسان جنوبی _ شهرستان بشرویه 📢در بخش های مختلف هنری ( سینمایی و تئاتر، سرود،عکس، داستان نویسی و...) ⏰ مهلت ارسال آثار تا ۱۴۰۲/۰۲/۲۰ 📲ارسال آثار از طریق پیام رسان ایتا ، سروش و بله به شماره همراه ۰۹۱۲۵۱۷۵۷۲۴ 🏠ارسال آثار به اداره حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس شهرستان بشرویه _ بلوار انقلاب 🏆انتخاب برترین ها :سوم خرداد ماه سال ۱۴۰۲ 🇮🇷📔هنری و سینمایی اداره حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس شهرستان بشرویه
گله کن، ای گله‌کن! کز تو مرا هم گله‌هاست غرق آشوب شده شهر و به پا ولوله‌هاست گره افکنده به کار همگان، لعل لبت باز در لعل لبت، پاسخ این مسئله‌هاست بال پرواز ندارم که به سویت بپرم چون من در قفسی را کی از این حوصله‌هاست!؟ باز، با باز خیالم به هوایت بپرم گرچه بر پای دل از زلف توام، سلسله‌هاست هر چه آید به سویت، قافله‌ای از ره دور کاروان دل من، همره آن قافله‌هاست تلخی رنج چه شیرین شده از شوق رُخت! گرچه بر پای دل از سختی ره، آبله‌هاست در ره عشق تو چون رستم دستان شده‌ام راه تو گرچه پر از خان و پر از مرحله‌هاست دائماً با منی و جای تو باشد دل من گرچه دوری ز من و با تو مرا فاصله‌هاست کاش! می شد به اجابت برسد دست دعا ای که یادت همه دم، زینت این نافله‌هاست! ۱۴۰۲/۰۱/۱۹
در ظلمت شب چون تو مرا تا قمری هست از شب چه غمم؟ چون که امید سحری هست هرچند ز ما روی نهان کرده‌ای ماه! هر جا که گذر می‌کنم از تو اثری هست گفتم به صبا تا که سلامت برساند از یار سفر کرده‌ی ما گر خبری هست هر لحظه هوای تو کند مرع خیالم در خاطرم از یاد تو نا بال و پری هست گر در ره عشق تو خطرهاست، غمی نیست از عشق تو ای دوست مرا کی حذری هست؟ ای کاش! نیاید به سر این عمر وببینم چون تو به برم، ماه‌رُخی، تاج سری هست ۱۴۰۲/۰۱/۱۹
سحر شبنم بر گونه‌ی نرگس بوسه زد و گفت نگران نباش امروز قاصدک همراه نسیم از میهمانی لاله بر می‌گردد و مژده‌ی آمدن سپیده را خواهد داد. ۱۴۰۲/۰۱/۲۲
عاشق جان به کف حضرت دادار، علی(ع) است جانشین خلف احمد مختار، علی(ع) است کعبه شد زادگهش، قابله‌اش حورالعین عاشقش هست خدا، طالب دیدار، علی(ع) است کفو او نیست به جز فاطمه(س) در هر دو جهان که بوَد فاطمه(س) را دلبر و دلدار؟ علی(ع) است لاله‌رویی چو حسن(ع) دارد و مانند حسین(ع) زینبین‌اند چو گل، زینت گلزار، علی(ع) است شهر علم است محمد(ص)، درِ آن شهر علی(ع) به خدا آن که بوَد محرم اسرار، علی(ع) است اولین مرد مسلمان بوَد و مؤمن حق عجبی نیست اگر سید احرار، علی(ع) است آن که از خوف خدا روز و شب آرام نداشت همه شب تا به سحر، دیده‌ی بیدار، علی(ع) است خفت در جای پیمبر(ص) شب پر خوف و خطر همه جا جان به کف آماده‌ی ایثار، علی(ع) است شیر بدر و احد و خیبر و خندق و حنین مرد میدان عمل، حیدر کرار، علی(ع) است کرده جبریل به فرمان خدا مدح علی(ع) صاحب تیغ دوسر، تیغ شرربار، علی(ع) است زاهد و عابد و عادل بوَد و مرد خدا عالم و عامل و مخلص به همه کار، علی(ع) است هر که مولاش، محمد(ع) بوَد او مولایش بر همه خلق جهان، سید و سالار، علی(ع) است شد خریدار سر دار، به جان میثم او آن که دلداده‌ی او هست چو عمار، علی(ع) است سخنش ناب‌ترین گفته پس از قرآن است شهریار قَدَر کشور گفتار، علی(ع) است هر که را درد بوَد، عافیت از او طلبد که شفابخش و دوای دل بیمار، علی(ع) است می‌گشاید گره از هرچه که مشکل باشد غم‌گشای دو جهان، بهر گرفتار، علی(ع) است جز علی(ع) نیست کسی قاسم جنات و جحیم شیعیان! منجی ما عاقبت از نار، علی(ع) است راز دل گفت به چاه و دلش آرام نشد آن که شد خون‌جگر از مردم بی‌عار، علی(ع) است خون او ریخت به محراب عبادت، دشمن عدل و دادش سبب کینه‌ی کفار، علی(ع) است می‌رسد مهدی(عج) او، منتقم خون خدا در عمل، عدل علی (ع) هست و به رُخسار ، علی(ع) است ۱۴۰۲/۰۱/۲۳
على جان! دیشب در مراسم احیا پیامت را شنیدم که: كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛ پيوسته دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد امروز فریادم را چون صاعقه بر فرق ظالم غاصب می‌کوبم تا مظلوم بی‌دفاع را یاری کرده باشم.
پرستو سیاه‌پوش کیست کدام خورشید چهره در نقاب خاک کشیده که زهره و مهتاب و ستاره از نفس افتاده‌اند دریا دلتنگ کدام ساحل است که باران امانش نمی‌دهد فرق کدام گوهر ناب شکافته که دل صدف را به جای مروارید عقیق فرا گرفته
سری که هوای تو را ندارد به تن نمی‌ارزد ۱۴۰۲/۰۱/۲۳
آزادی بی تو چه مفهومی دارد چگونه باور کنم کوچ تو را پرستوها چه سراسیمه نبودنت را به نظاره نشسته‌اند چقدر دلم هوای کوفه کرده است ۱۴۰۲/۰۱/۲۳
با سرانگشت مهر تار به تار بنواز مرا کوک می شوم به سازت ۱۴۰۱/۰۱/۲۴
پل چشمانش را به گام‌هایی دوخته که با قلبش هم‌ صدا ست ✍️ 📚 📚
voice.ogg
321K
هُرم عشق آفتاب هم هُرم عشق را از فنجان تو می‌نوشد ✍️ 📚 📚 🎙آوا: 📹 اجرا شده: در کافه‌ی هنر سه‌گانی
«جهان را صاحبی باشد خدا نام» که دل با نام او می‌گیرد آرام نگردد غافل از رزق خلایق دهد خُرد و کلان را نیک انعام برو زآن ره که می‌دانی درست است زند گر خلق عالم در رهی گام مشو غافل ز مکر چرخ گردون که صیدت می‌کند با تیر و با دام غیمت دان بهار عاشقی را بگیر ای بلبل! از گل باز هم کام چه شیرین است آن دم نوش تلخی که با دستان دلبر پر شود جام خدایا! می‌رسد روزی که بینم صبا آورده است از یار، پیغام!؟ ۱۴۰۲/۰۱/۲۷
ای دل شب‌زده! امّید سحر داشته باش گاه در خلوت خود، قرص قمر داشته باش تا به کی در قفس خویش، گرفتار خودی؟ گاه‌گاهی ز خودت، عزم سفر داشته باش می‌کند وسوسه آن گاه که شیطان رجیم دست ردّی بزن او را و جگر داشته باش دیر یا زود خبر می‌رسد از عالم غیب ای دل بی‌خبر! از خویش، خبر داشته باش ای خوش آن گل که بوَد زینت بستان و چمن! کمتر از نخل، نه‌ای بار و ثمر داشته باش دست افتاده ز پایی چو بگیری، هنر است بی‌هنر را نبوَد قدر، هنر داشته باش گاه‌گاهی ز خدا، شرم و حیایی بنما گاهی از خوف خدا، دیده‌ی تر داشته باش «إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ» مگر نشنیدی؟ پس به ایمان و عمل، دفع ضرر داشته باش ۱۴۰۱/۰۱/۲۸
کفشم را ربودند تا از راه باز مانم اما از پایم کفشی خواهم ساخت تا این راه بی رهرو نماند ۱۴۰۲/۰۱/۱۷
ای کفش! خود را مرنجان حتی به پایی که همراهی نکند نیازی ندارم عاشقانه با سر به دیدار معشوق می‌روم ۱۴۰۲/۰۱/۱۷
ای خفته در زیر لحد! آرام شو، آرام شو در سینه دارم دردها، تسکین بر آلام شو در راه عشق و عاشقی، خواهی چو خوبان، لایقی بردار دست از پختگی، چون ما بیا و خام شو صیاد دل‌ها را ببین، در کام او شو انگبین گر صید می‌خواهد چنین، صیدی برای دام شو ۱۴۰۱/۱۲/۲۳
قرمزم، نارنجی ام، گاهی بنفشم، گه کبود برگ های فصل پاییزم که تنها زرد نیست با که گویم؟ از چه گویم؟ آه! از درد فراق دردها در سینه دارم، قصّه ی یک درد نیست آدم و آدم نما، بسیار می باشد مگر فرق بین مردها با آدم نامرد نیست؟ ۱۴۰۱/۱۱/۲۲
مهر تابان خدا، از کهکشان افتاده است؟ عرش بر روی زمین از آسمان افتاده است؟ باز در ارکان عالم، انقلابی دیگر است خلق عالم را مگر آتش به جان افتاده است؟ کوه غم بر شانه دارم؟ داد از اندوه و غم یا مگر در سینه‌ام، آتشفشان افتاده است؟ گشته است از ضرب سیلی، لاله‌اش نیلوفری نخل دین، نقش زمین، همچون کمان افتاده است ۱۴۰۱/۱۱/۲۲
تا کی سراغت، این دلِ شیدا بگیرد!؟ جانا! بیا تا عاشقی ، معنا بگیرد بی تو خزانم، ای گل زهرا(س)! کجایی؟ پس کی بهارم! بویت این دنیا بگیرد؟ آقا کجا باید به دنبالت بگردم؟ آهوی دل، تا کی ره صحرا بگیرد؟ هر جمعه می‌گویم که می‌آیی، فدایت! کوه غمت بر شانه، تا کی جا بگیرد؟ خون از فراقت گشته جاری، دیده تا کی باید برای دیدنت، احیا بگیرد؟ تا کی ز هجران تو آه و بی‌قراری؟ پس کی قراری این دل شیدا بگیرد؟ قلبم دگر خون شد ز هجران تو باز آ برگرد تا آرامشی دنیا بگیرد ۱۴۰۲/۰۱/۲۲