کسی که چشمش سو ندارد به هر سو بنگرد جز سیاهی نبیند #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۶

شکوفا خواهد شد در کویر غنچه‌ای باز هم به هوای بوسیدن لب‌هایت #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۱/۰۲/۰۷

مهر سکوت بر لب و غوغای عشقت در سینه ام پس کو دریای وصال #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷

چه خیاط ماهری! در دلم آتش افروخته و لب از سخن دوخته‌ای #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷

هر دو خیاطیم تو لب از سخن دوخته‌ای و من چشم به لب‌های تو این رشته سر دراز دارد #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷

تو از کدام کندو عسل نوشیده‌ای؟ که جهانی مست لب‌های توست #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷

در سینه غمی، ز روزگاران داریم لب تشنه، امید چشمه ساران داریم فریاد! ز هجمه‌ی خزان بر گل‌ها ما آرزوی فصل بهاران داریم #محمد_رضا_قاسمیان #گلشن_شعرا #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۶

مانند کویر، شوق باران داریم در فصل خزان، میل بهاران داریم با این همه خلق و این همه تنهایی! ما آرزوی دیدن یاران داریم #محمد_رضا_قاسمیان #گلشن_شعرا #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۶

ما شوق نظر به روی جانان داریم دردیم و از او امید درمان داریم یک بوسه که درد ما مداوا نکند مایی که طمع از او فراوان داریم #محمد_رضا_قاسمیان #گلشن_شعرا #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۶

مگر بهای بوسه‌ جان چند آدمیزاد است که لب‌هایت پیکر این همه عاشق را به دوش می‌کشد #محمد_رضا_قاسمیان #خوشه_خوشه #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷

نان در خانه‌ی دل، فروغ یزدان داریم از اوست که در پیکر خود، جان داریم دندان، چو خودش داده، خودش نان بدهد آری به خدای خویش، ایمان داریم #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_تورج_حیدری #اجرا_شده_در_محفل_سه_گانی #گلشن_شعرا #از_سبوی_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۶

معلم به نام یگانه خدای معلم گشایم زبان در ثنای معلم همان مهربانی که چون مهر باشد جهان روشن است از ضیای معلم به عالَم بیاموزد از لطف، علمش عجب گوهری! کیمیای معلم گرفتیم از مکتبش، درس ایثار ز ایثار و جود و سخای معلم شبیه پدر باشد و مثل مادر برایم صمیمی، صدای معلم ندارم دگر هیچ، احساس غربت که قلبم بوَد آشنای معلم شبیه نهالی چنین قد کشیدم ز تشویق و از مرحبای معلم معلم برایم گل و من چو بلبل غزل می‌سرایم، برای معلم چو مایه ز جانش گذارد، می‌ارزد اگر جان بریزم به پای معلم فدای صفایش! چه می‌شد که عالم بگیرد صفا از صفای معلم؟ رضایش به دست آر، زیرا که باشد رضای خدا در رضای معلم خدایا! تو خود حاجتش را روا کن بگردان ز جانش، بلای معلم چه خوب است یارب! که از لطف و احسان کنی شامل ما، دعای معلم #محمد_رضا_قاسمیان #از_سبوی_عشق #مکتب_خانه_عشق ۱۴۰۲/۰۲/۰۷