خاطره ای از شهید محمود کاوه/ ساکنان ملک اعظم،ص88 مفقود الاثر می گفت:" دوست دارم مفقودالاثر باشم، این آرزوی قلبی من است.آخر در مقابل خانواده هایی که جوانانشان به شهادت رسیدند، ولی نشانی از آنان نیست، شرمنده ام". در روستای خودشان چند جوان شهید مفقودالجسد بودند، واقعا احساس شرمندگی می کرد. می گفت:" آرزو دارم حتی اثری از بدن من به شما نرسد". در نامه ای که برای دخترش، بنت الهدی فرستاد، نوشته بود:" دخترم شاید زمانی فرا رسد که قطعه ای از بدنم هم به تو نرسد، تو مانند رقیه امام حسین _علیه السلام_ هستس، آن خانم لااقل سر پدرش به دستش رسید، ولی حتی یک تکه از بدن من به دست شما، نمی رسد". یکی از رزمندگان که از جبهه برگشته بود تعریف می کرد، که از او شنیده:" دوست دارم مفقودالاثر بمیرم، اگر شهادت نصیب من شود، دوست دارم مفقودالاثر باشم چون قبر زهرا_سلام الله علیها_ هم ناشناخته مانده است". 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

توسل در قسمتی از ارتفاع، فقط یک راه برای عبور بود. محمود کاوه را بردم همان جا، گفتم:" دیشب تیربار چی دشمن مسلسلش را روی همین نقطه قفل کرده بود،هیچ کس نتونست از این جا رد بشه". گفت:" بریم جلوتر ببینیم چه کاری می تونیم انجام بدیم". رفتیم تا نزدیک سنگر تیربارچی. محمود دور و بر سنگر را خوب نگاه کرد.آهسته گفتم:" اول باید این تیربار را خفه کنیم، بعد نیروها را از دو طرف آرایش داده و بزنیم به خط". جور خاصی پرسید:" دیگه چه کاری باید بکنیم!". گفتم:"چیز دیگه ای به ذهنم نمی رسه". گفت:" یک کار دیگه هم باید انجام داد". گفتم:" چه کاری؟" با حال عجیبی جواب داد:"توسل؛ اگه توسل نکنیم، به هیچ جا نمی رسیم". 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

#سبک_زندگی_شاد ۷ 😍شادیِ آخرت؛ معلولِ شادیِ دنیاست! اگر همینجا بتونی خودت رو به اهل بیت برسونی و باهاشون مسرور و سرمست زندگی کنی؛ حتماً اونطرف هم در کنارشون، آرام و شاد خواهی بود. #استاد شجاعی 🎤 💫💫💫💫💫 http://eitaa.com/joinchat/1758068790Cb493204a3a

‍ سلام دوستان مهمون امروزمون داداش علیرضا هست🥰✋ *بی‌نام و نشان*🕊️ *شهید علیرضا کیهان پور*🌹 تاریخ تولد: ۷ / ۱۰/ ۱۳۳۸ تاریخ شهادت: ۲۰ / ۱ / ۱۳۶۲ محل تولد: شیراز / فسا محل شهادت: فکه 🌹 در خانواده کشاورز و زحمتکش به دنیا آمد🌾 *و از عشایر غیور و غیرتمند فسا بود*🌷 همرزم← فرمانده گردان فجر از لشکر 33 المهدی را بر عهده داشت💫 *آرزو داشت بدنش با مولکول‌های هوا یکی شود و چیزی از او باقی نماند*🥀شب عملیات والفجر1 بود *غسل شهادت کرد💦 نماز شب خواند📿 بعد تمام پلاک و نشانی ها را از خود جدا کرد🥀و گفت: «به جایی می‌روم که به هیچ چیز نیاز ندارم، تنها خدا مرا بشناسد برایم کافی است.»*🕋 همرزم← فریادهای علیرضا از پشت سیمهای خاردار به گوش می‌رسید🥀اما همرزمان که نیمه دیگرشان آنسوی خطر جامانده بود توان یاری او را نداشتند🥀 *که اگر می‌ماندند عملیات فردا متوقف می‌ماند* 🥀فردا شب وقتی والفجر1 آغاز شد *همرزمان او گوشه گوشه آن غریبستان را به دنبال آن یوسف پیرهن چاک جستجو کردند*🌷واگر چه به پلاک و چفیه‌ای از او قانع بودند *اما دریغ که آن ققنوس مجروح، اثری از خود به جای نگذاشته بود*🥀 سرانجام *او به زیبایی به آرزویش رسید🌷بر اثر برخورد با مین شهید شد🥀🖤 کسی چه میداند شاید بدنش با مولکول‌های هوا یکی شد که هنوز هم پیکرش پیدا نشده*🕊️🕋 *جاویدالاثر* *سردار شهید علیرضا کیهان پور* *شادی روحش صلوات*💙🌹 Zeynab:Roos..🖤💔

🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین🌺 «ما که نمی تونیم بوق بسازیم، چطور می خوایم هواپیما بسازیم؟» به مصطفی برخورده بود. شرکتی که برای ایران خودرو قطعه تولید می کرد، بوق هایش تست های استاندارد بین المللی را جواب نمی داد. می خواستند از آفریقای جنوبی یک خط تولید دست دوم بخرند. این ها را یکی از دوستانمان گفت که تازه آن جا کار گرفته بود. همان دوستمان واسطه شد و رفتیم پیش رئیس شرکت، گفتیم بگذارد ما هم روی پروژه بوق کار کنیم. با اصرار راضی شد، اما جدی نگرفتمان. *** چهارم عید برگشتیم تهران. قرار بود برایمان هتل رزرو کنند. رفتیم شرکت، دیدیم خبری نیست. مدیر عامل هم رفته بود مسافرت. گفتم«مصطفی ولش کن بریم.» گفت «نه، حالا که تا اینجا اومده ایم.». روزها می رفتیم کارخانه و شب ها بر می گشتیم خوابگاه. غذا نان و تخم مرغ می خوردیم یا نان و شیره انگور که از شهرمان آورده بودیم. شوفاژخانه خوابگاه تا بعد تعطیلات بسته بود. شب با سه تا پتو تا صبح می لرزیدیم. چهار پنج روز مو به مو خط تولید را بررسی کردیم تا گیر کار را فهمیدیم؛ ابعاد قالب را با بوق یکی گرفته بودند. از قالب که در می آمد، خودش را ول می کرد. تا قبل از سیزدهم عید کارمان تمام شد. با ابعاد درست تست زدیم و سه چهار نمونه تحویلشان دادیم. رفت ساپکو و همه تأیید شد. جای ده میلیون پاداشی که قولش را داده بودند، نفری سیصد هزار تومان برایمان چک کشیدند. مصطفی همان را هم نمی گرفت، می گفت «ما برای پول این کار رو نکردیم.» #شهید_مصطفی_احمدی_روشن منبع: یادگاران-جلد ۲۲-کتاب احمدی روشن-نوشته مرتضی قاضی-انتشارات روایت فتح 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊

*شهیدی که آرزویش شهادت در سجده بود"* *۳۰ روز، روزه گرفتن در گرمای شدید*🕊️ *شهید یوسف شریف*🌹 تاریخ تولد: ۱۳۴۲ تاریخ شهادت: ۲۱ / ۱۱ / ۱۳۶۴ محل تولد: جیرفت محل شهادت: فاو 🌹همرزم← *در هور گرما بیشتر از پنجاه درجه بود*☀️ آن‌ها که در هور بودند می‌دانند فقط عاشقان تحمل ماندن در آنجا را دارند🌷. یکی از بچه‌های مخابرات آنجا گفت: تا بحال چند بار به برادر شریف اصرار کرده‌اند که برای تجدید روحیه از اینجا برود🥀 اما او گفته حداقل یک ماه به من فرصت بدهید تا روزه‌ام را بگیرم💫 *او ۳۰ روز در گرمای شدید هور روزه گرفت*💫میگفت *« دوست دارم شهادتم در حالی باشد که در سجده هستم »*🕊️ همرزم ← در حال عکس گرفتن بودم *که دیدم یک نفر به حالت سجده پیشانی به خاک گذاشته است* 🌷فکر کردم نماز می خواند📿 اما دیدم هوا کاملاَ روشن است و وقت نماز گذشته🥀جلو رفتم تا عکسی در همین حالت از او بگیرم. دستم را که روی کتف او گذاشتم ، به پهلو افتاد🥀 *دیدم گلوله ای از پشت به او اصابت کرده و به قلبش رسیده*🖤 ۱۵ روز بعد از شهادتش *خودم را روی سینه اش انداختم بوی عطر و گلاب میداد🌷 مردم التماس میکردند که صورت نورانی اش راببینند*💫 در نهایت او *با گلوله ای بر سینه‌اش برخاک سجده کرد تا به آسمان برسد*💫و چه زیبا به آرزویش رسید🕊️🕋 *سردار شهید یوسف شریف* *شادی روحش صلوات*💙🌹 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊@baShoohada 🕊

📝شلوار یخ زده و پاهاے خونے 🔸آخرین مسئولیتش فرمانده دسته بود. در والفجر۸ از ناحیه دست و شڪم مجروح شد، اما ڪمتر ڪسے میدانست ڪه او مجروح شده است. 🔹اگر ڪسے درباره حضورش در جبهه سوال میڪرد، طفره میرفت و چیزے نمیگفت. 🔸یڪدفعه در منطقه خواستیم از یڪ رودخانه رد شویم. زمستان❄️ بود و هوا به شدت سرد بود. #شهیدپلارڪ رو به بقیه ڪرد و گفت: "اگر یڪ نفر مریض بشود بهتر از این است ڪه همه مریض شوند." یڪے یڪے بچه ها را به دوش ڪشید و به طرف دیگر رودخانه برد. آخر ڪار متوجه شلوار او شدیم ڪه یخ زده بود و پاهایش خونے شده بود. #شهیدسیداحمدپلارڪ🌹 #شادےروح‌شهداصلوات ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات 🥀🥀🥀🥀🥀 🕊 @baShoohada 🕊