#امام_جواد_شهادت #واحد بند اول: بشنوید آهِ غریب الغربارو ناله ها و گریه ی خیراانسارو فاطمه تو کاظمین عزا گرفته آخه کشتن جوون امام رضارو امام رضا ببین سرِ جواد تو چی اومد امام رضا رو خاک حجره خیلی دست و پا زد... غریب آقام غریب آقام غریب آقام بند دوم: چرا از ابن الرضا حیا نکردن به آقای ما به جز جفا نکردن پشت در ناله میزد ولی کنیزا در حجره رو یک لحظه وا نکردن فداش بشم از بسکه ناله زد غریبِ بغداد فداش بشم غریبونه میون حجره جون داد غریب آقام غریب آقام غریب آقام بند سوم: هیچکسی رو این همه عذاب ندادن ناله هاشو شنیدن جواب ندادن هرچی گفت که تشنمه دارم میسوزم به آقا ما یه جرعه آب ندادن واویلتا تو حجره ناله میزد ابن الرضا واویلتا میرقصیدن کنیزای بی حیا غریبآقام غریب آقام غریب آقام بند چهارم: یا امام رضا فدای دل خونت میزنه داغ جواد آتیش به جونت خیالت راحت باشه که دیگه آقا نزدن نیزه به پهلوی جوونت ولی حسین دید که روی خاکه گل پرپرش نیزه کشید از پهلوی شکسته اکبرش غریب حسین غریب حسین غریب

#امام_جواد_شهادت دوستان بر من و رنج و محنم گریه کنید بهر مظلومی و تنها شدنم گریه کنید نیست یک روز که من یاد مدینه نکنم بر غریبیم که دور از وطنم گریه کنید هر کجا روضه جانسوز حسین است و رباب بر من و بهر عمویم حسنم گریه کنید یاد آن لحظه که گفتم جگرم می‌سوزد با همین زمزمه دل‌شکنم گریه کنید بهر این روضه که مجبور شدم مثل حسین تا که بر قاتل خود رو بزنم گریه کنید جای آن عده که در پشت در حجره من خنده کردند به پرپر زدنم گریه کنید پسرم نیست که از خاک سرم بردارد بر من و سوختن و ساختنم گریه کنید بر روی بام تنم را به چه وضعی بردند همره فاطمه پیش بدنم گریه کنید در همان لحظه که افتاد تنم در کوچه کاش بودید که بر زخم تنم گریه کنید هر چه بود عاقبت کار کفن شد بدنم همه بر جد بدون کفنم گریه کنید #عبدالحسین ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

#امام_جواد_شهادت معبود من خدای من ای حیّ داورم دیگر به لب رسیده نفس های آخرم همچون رضا به حجره ی در بسته جان دهم در شهر غربت از پدرم ارث می برم پیچم چو شخص مار گزیده به خویشتن آتش گرفته یکسره از پای تا سرم در بسته، دل شکسته، بدن خسته از ملال این غم کجا برم که مرا کشت همسرم ای ام فضل می شنوی ناله ی مرا یک جرعه آب چیست که ریزی به حنجرم آنکَس که کشت باب مرا دخترش تویی نبود جز این ز نسل پدر کشته باورم رویم بود به قبله و چشمم بود به در ای کاش نازنین پسرم بود در برم طاقت نمانده تا بزنم دست و پا دگر بهتر که دست و پا نزنم نزد مادرم هر چند سال ها پدرم خورد خونِ دل یارب ببین من از پدرم خون جگر ترم از سوز زهر و سوز عطش سوخت جان من آبم نداد قاتل و شد آب پیکرم «میثم» بگو به خلق که ساقیّ روزگار یک عمر ریخت خون دلم را به ساغرم #غلامرضاسازگار ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

#امام_جواد_مناجات #امام_جواد_شهادت به لطف خــدايِ جوادالائــمّه گدايم ، گـــدايِ جوادالائــمّه غريبم نخوانيد ياايّهاالنّاس شدم آشنايِ جوادالائــمّه رسيدم به آزادگي تا دلم شد اسيــرِ ولايِ جوادالائـــمّه ازآن صورت گندمين عطر گندم گرفتــه هوايِ جوادالائـــمّه رضايِ خُدايِ امامِ رضا را بِـجُوْ در رضـايِ جوادالائـــمّه اگر عاشقي هر نفس مثل سايه برو در قفايِ جواد الائـــمّه تو و جنّت و قصر و حور،آي زاهد من و خـاك پــايِ جوادالائــمّه مَلَـك در لباس كبوتر مي آيد به ايوانْ طلايِ جوادالائـــمّه نه تنها فلك،عرش هم تكيه داده به گلدسته هايِ جوادالائــمّه شميم دل انگيز مشهد مي آيد ز صحن و سرايِ جوادالائـــمّه در اين آخر ماه ذي القعده بايد بسوزم برايِ جوادالائـــمّه مرا بيمه ام مي كند تا مُحرّم لباسِ عــزايِ جوادالائـــمّه زني بود و ظلم و دَف و پايكوبي عطش بود و نايِ جوادالائـــمه در حجره را بسته اند، آه خانه شده كــربلايِ جوادالائــــمّه بريده بريده ، شكسته شكسته مي آيد صدايِ جوادالائــــمّه دم العطش شد دم وا حسينا عوض شد نوايِ جوادالائـــمّه . شبيه حسين ، آه آبـــش ندادند صدا زد ، بميرم جوابش ندادند كنيزان شنـيدند آهش بلند است جوابي به حــالِ خـرابش ندادند اگر منع كردند از شُـرب آبش ولي جا به بزم شرابـش ندادند تنش را رها بر روي بام كردند ولي تيغ و نيزه عذابش ندادند دم آن همه كفـتر باوفـــا گرم كه تحـويل بر آفتابش ندادند تنش از سر بام در كوچه افتاد ولي نعل ها پيچ و تابش ندادند دگر سنگها بغض خود را نشانِ گُلِ رويِ از خون خضابش ندادند زماني كه تشيـيع شد،رهگذرهـا عذابي به عاليـجنابش ندادند ولي آه ، در گوديِ قتله گــاهي غروبي ، غريبي پس از بي سپاهي تنــش زير سُمّ ستوران رهــا شد به بغض علي يكصد و ده هجا شد همين كه سرش رفت روي سنان ها نشستند در موج خون آسمان ها در آمد ز عمق جگـر ، آه زنــها كه در بين گودال مي گفـت تنها--- ---زني قد خميده : بُنـيّ بُـنـيّ گُل سر بُـريده : بُـنيّ بُـنيّ #محمد_قاسمي ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

🎤 سبک و شعر: #امام_جواد_شهادت #دوبیتی هرچند كه زخم جگرش خوب نشد صد شكر لبش شكسته از چوب نشد هر چند به روی بام افتاد ولی مانند حسين تنش لگد كوب نشد #امام_جواد_شهادت #دوبیتی بد جور به اشک و ناله اش خنديدند پرپر زد و دور بدنش رقصيدند ای كاش كه يک ذره حيا ميكردند بالای سرش رئوف را ميديدند

#امام_جواد_مناجات #امام_جواد_شهادت ای انس و جان گدای تو یا حضرت جواد شرمندۀ عطای تو یا حضرت جواد دائم ز کار خلق گره باز می‌کند دست گره‌گشای تو یا حضرت جواد زیباترین دعای سماواتیان بود مدح تو و ثنای تو یا حضرت جواد پیش از شب ولادتم ای آشنای دل دل بود آشنای تو یا حضرت جواد چون آیه‌های نور، پدر بوسه می‌زند بر روی دلربای تو یا حضرت جواد زوار پا نهند به بال ملایکه در صحن باصفای تو یا حضرت جواد پر می‌زند کبوتر دل‌ها ز هر طرف پیوسته در هوای تو یا حضرت جواد جود از تو جود گشت و کرامت نهاده است رخ بر در سرای تو یا حضرت جواد تو کیستی؟ همیشه جواد الائمه‌ای من کیستم؟ گدای تو یا حضرت جواد باید هزار زادۀ اکثم به وقت بحث صورت نهد به پای تو یا حضرت جواد مامون در آتش حسدش آب می‌شود چون بشنود صدای تو یا حضرت جواد بخشی به قاتل پدرت حرز مادرت ای جان ما فدای تو یا حضرت جواد بگشای لب که لحظه به لحظه اجابت است دلدادۀ دعای تو یا حضرت جواد هرکس زده است دست توسل به دامنی ما را بود ولای تو یا حضرت جواد قبر مطهر تو در آغوش کاظمین دل‌های ماست جای تو یا حضرت جواد بالله قسم هر آنچه بگوییم نارسات بر قامت رسای تو یا حضرت جواد هرگز رضا ز کس نشود حضرت رضا یک لحظه بی‌رضای تو یا حضرت جواد این غم کجا برم که بسی بر تو شد ستم از یار بی‌وفای تو یا حضرت جواد با تو هر آنچه شد ستم و ظلم بی‌حساب داند فقط خدای تو یا حضرت جواد تو در میان حجره زدی ناله و گریست قاتل هم از برای تو یا حضرت جواد آتش گرفت حجرۀ دربسته چون دلت از اشک بی‌صدای تو یا حضرت جواد قلب تو پاره‌پاره شد و شهر کاظمین گردید کربلای تو یا حضرت جواد بالله قسم رواست که مرغان آسمان گریند در عزای تو یا حضرت جواد با آن همه وفا و محبت که داشت او شد زهر کین سزای تو یا حضرت جواد «میثم» به ناله‌های دلت بود آشنا شد مرثیه‌سرای تو یا حضرت جواد #غلامرضاسازگار ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

#امام_جواد_شهادت یارب از کینه همسر جگرم می سوزد من از این یار ستمگر جگرم می سوزد دیده پراشک و لبم خشک و رخم برروی خاک سینه ام گشته پر آذر جگرم می سوزد همچو مرغی که پرش سوخته از اتش زهر کنج حجره زده پرپر  جگرم می سوزد بر روی خاک زمین پا نکشم پس چه کنم که من تشنه لب آخر جگرم می سوزد شرر زهر جفایش فراموشم شد چون ز شادیش فزونتر جگرم می سوزد به جوانی نه که از دوره طفلی به خدا از غم وغصه دیگر جگرم می سوزد خود جوانمرگ رضایم ولی در دم مرگ به جوانمرگی مادر جگرم می سوزد یاد آن کوچه و آن سیلی وآن روی کبود یاد آن سینه و آن در جگرم می سوزد یاد آن لحظه که گم کرد ره خانه خود به پریشانی مادر جگرم می سوزد مادرم نقش زمین گشت علی آه کشید زشرار دل حیدر جگرم می سوزد #عبدالحسین ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

#امام_جواد_شهادت عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند پاسخ ناله و سوز و جگرش خندیدند مادری بود و جوان مرگ شد و آخر کار همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند همچو بسمل شده ای دور خودش می پیچید به پریشان شدن بال و پرش خندیدند درد پیچیده به پهلویش و از هر دو طرف دست میبرد به سوی کمرش،خندیدند آمده بر سرش اینجا کمی از داغ حسین همگی جمع شدند دور سرش خندیدند یک نفر نیست که از خاک سرش بردارد بر نفسهای بدون اثرش خندیدند زهر اثر کرده و رویش به کبودی زده است بدنظرها به خسوف قمرش خندیدند دست پا می زند و نیست کنارش پدری تا ببیند به عزای پسرش خندیدند کربلا جسم علی پخش به صحرا شده بود لشگری دور تن مختصرش خندیدند هر چه می گفت حسین یاولدی یاولدی... عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند #قاسم_نعمتی ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam

#امام_جواد_شهادت بند۱ با دوچشم پر آب روضه خونه رضا پاره پاره جگر شد جوون رضا الهی بمیرم درو به روی آقای ما میبندن الهی بمیرم کنیزا به اشک دیده هاش میخندن به ناله هاش خندیدن جون دادنش رو دیدن تو حجره پر پر میزد کنیزا می رقصیدن غریب آقام ای آقام بند۲ شعله زد به فلک سوز آه جواد خونه خودشه قتلگاه جواد چقده غریبه که آخر کار زهر یاورش شد ای وای چقده غریبه که قاتل جونش همسرش شد ای وای تموم جونش میسوخت رو خاکا پر پر میزد اومده بود تو حجره فاطمه بر سر میزد غریب آقام ای آقام بند۳ از عطش میسوزه خیلی خشکه لباش کاش برا پسرش آب بیاره باباش تشنه لبه اما روی جگر خونش فقط زخماشه رضا نمیبنه بدن جوادش رو که زخمی باشه ولی حسین کربلا اسیر قدم ها بوده رو خاکا دیده اکبر که اربا اربا بوده غریب آقام ای آقام بند۴ با نگاه جواد با دعای حسین کاش برم عرفه کربلای حسین ریزه خورتم من عمریه سر سفره ات میشینم ارباب میشه که دوباره محرمتو امسال ببینم ارباب خداروشکر که هستم ریزه خور این درگاه بنفسی انت مولا حسین اباعبدالله حسین اباعبدالله

#امام_جواد_شهادت بند۱ با دوچشم پر آب روضه خونه رضا پاره پاره جگر شد جوون رضا الهی بمیرم درو به روی آقای ما میبندن الهی بمیرم کنیزا به اشک دیده هاش میخندن به ناله هاش خندیدن جون دادنش رو دیدن تو حجره پر پر میزد کنیزا می رقصیدن غریب آقام ای آقام بند۲ شعله زد به فلک سوز آه جواد خونه خودشه قتلگاه جواد چقده غریبه که آخر کار زهر یاورش شد ای وای چقده غریبه که قاتل جونش همسرش شد ای وای تموم جونش میسوخت رو خاکا پر پر میزد اومده بود تو حجره فاطمه بر سر میزد غریب آقام ای آقام بند۳ از عطش میسوزه خیلی خشکه لباش کاش برا پسرش آب بیاره باباش تشنه لبه اما روی جگر خونش فقط زخماشه رضا نمیبنه بدن جوادش رو که زخمی باشه ولی حسین کربلا اسیر قدم ها بوده رو خاکا دیده اکبر که اربا اربا بوده غریب آقام ای آقام بند۴ با نگاه جواد با دعای حسین کاش برم عرفه کربلای حسین ریزه خورتم من عمریه سر سفره ات میشینم ارباب میشه که دوباره محرمتو امسال ببینم ارباب خداروشکر که هستم ریزه خور این درگاه بنفسی انت مولا حسین اباعبدالله حسین اباعبدالله #عبدالزهرا