#شب_شهادت_حضرت_علی زینب درون سینه آهی شعله‌ور دارد زیرا علی از خانه‌اش عزم سفر دارد مشکل گشا امشب خودش در مشکل افتاده لب بسته و در تن توانی مختصر دارد دیگر امیرالمؤمنین بهتر نخواهد شد تیغی که زهرآلود باشد دردِ سر دارد بهر شفای او یتیمان شیر آوردند اما علی شوق سفر را بیشتر دارد چیزی نمانده سر نهد بر زانوی زهرا در بسترش افتاده حالِ محتضر دارد زخم سر و بستر، به یاد مادرش افتاد زینب از این غم کهنه زخمی بر جگر دارد مانند زهرا دست او بالا نمی‌آید زخم عمیق این‌گونه بر حالش اثر دارد لکنت گرفته بس‌که ضربه سخت و کاری بود آن‌قدر که صحبت برای او ضرر دارد امشب علی با بچه‌های خود وصیت کرد زیرا از عمر خویش تنها یک سحر دارد اول حسینش را بغل کرد و به آرامی بوسید رویش را ولی چشمان تر دارد در هر وصیت از حسین و کربلایش گفت امشب نشد یک لحظه از او چشم بر دارد از طرز گریه کردنش معلوم بود امشب حرف مهمی از حسینش با قمر دارد گفت ای عزیز من، مبادا بچه‌هایم را در کربلا تنها گذاری که خطر دارد چشمش به زینب که می‌افتد اشک می‌ریزد از کوفه‌ی بعدِ خودش حیدر خبر دارد می‌بیند آن روزی که سمت قتلگاه آمد آن بی حیایی که حسینش را نظر دارد می‌بیند آن روزی که از مقتل برون آمد خون می‌چکد از دامنش انگار سر دارد #کربلایی_رضا_باقریان @babollharam

#شب_شهادت_حضرت_علی #زبان_حال_حضرت_علی از بعد ماجرای زمین خوردنت مرا دست قضا غریب دو عالم نوشته است زهرای من ، تو رفتی و از بعد رفتنت تنها خدا برای دلم غم نوشته است سی سال می‌شود که بدون تو مانده‌ام رفتی مرا برای دلم، تا گذاشتی شهر مدینه شیره‌ی جان مرا کشید من را میان این همه غم جا گذاشتی وقتی میان کوچه‌ی بن بست می‌رسم انگار می‌رسم به دو دست کبود تو امشب بیا به خانه قلبم سری بزن خسته شدم عزیز دلم در نبود تو درد بدی است درد فراق تو و علی من پیر بودم و ز غمت پیرتر شدم کردم وصیت، اینکه من از پا فتاده‌ام سی سالِ پیش، کشته‌ی دیوار و در شدم سی سال لب گزیدم و کابوس کوچه‌ها لحظه به لحظه بال و پرم را شکسته است تیغی که در سجود، شکسته سر مرا قبلا غلاف او کمرم را شکسته است یا که بیا و پر زدنم را نگاه کن یا که سر مرا به روی زانویت بگیر طوری بیا که باز نیفتی به روی خاک دست مرا رها کن و از پهلویت بگیر از بعد ماجرای زمین خوردنت حسن هرشب ز درد پهلوی من گریه می‌کند امشب که درد پهلوی من خوب تر شده بر این شکاف ابروی من گریه می‌کند پنهان نمانده پیش تو، عمری است فاطمه مانند تو سرم، بدنم درد می‌کند آتش گرفته‌ام جگرم تیر می‌کشد بس گفته‌ام بیا دهنم درد می‌کند زهرا بیا که روضه بخوانم برای تو زینب نشسته تا کفنم را سوا کند از آن همه کفن پسرم بی کفن شده باید حسین را پسرش بوریا کند دائم برای آن بدن بوریا شده دردی که مانده بر بدنم گریه می‌کند دیدم به یاد آن تن بی غسل و بی کفن در دست زینبم کفنم گریه می‌کند یادش بخیر شهر مدینه، خودت به من... گفتی قرارِ بعدیِمان پای نیزه‌ها یادش بخیر، پیروهنی را که بافتی... جای کفن برای حسینم به کربلا حالا بیا که خسته‌ام از گریه‌های خویش چشمی برای گریه نمانده برای من با چاه کوفه بسکه نشستم گریستم نایی نمانده فاطمه بین صدای من #کربلایی_رضا_باقريان @babollharam

#زمینه #شب_شهادت_حضرت_علی #بند_اول چشما امشب گریونه دلهامون امشب خونه مثلِ زهرا داری می‌ری از خونه می‌ری و داغت رو دلها می‌مونه تو راحت می‌شی از دنیا می‌مونم میونِ غم‌ها چشِ هر دوتامون دریا، ای بابا زیرِ لب می‌گی یازهرا زیرِ لب می‌گم وا اُمّا چشِ هر دوتامون دریا، ای بابا نفس نفس نزن که قلبم می‌گیره بازم داره خونمون و غم می‌گیره یه بار دیگه دنیا رو ماتم می‌گیره ای دل ای دل، امون از این یتیمی #بند_دوم با زخمِ سر افتادی توی بِستَر افتادی پیشِ چشمم با چشمِ تر افتادی تا افتادی یادِ مادر افتادی توی لحظه‌های آخر با حالِ خراب و مضطر نشسته کنارت مادر، ای بابا باباجون ندارم باور شدی مثلِ یاسِ پرپر نشسته کنارت مادر، ای بابا از کوچیکیم تا حالا تو سینم رازه می‌ریزه توو دلم غمی بی انداره تا می‌ریزه از سرِ تو خونِ تازه ای دل ای دل، امون از این یتیمی #بند_سوم کوفه امشب دلگیره رنگِ غربت می‌گیره توی دستِ مردم ظرفایِ شیره اما دیگه انگاری خیلی دیره همینا که شیر آوردن غم و غصت و می‌خوردن دلِ زینب و آزردن، ای بابا خوبی‌هات و از یاد بردن گلایِ تو رو پژمردن دلِ زینب و آزردن، ای بابا یه روز میاد تو کوفه باز غوغا میشه حسینِ تو، توو کربلا تنها میشه برای بردنِ سرش دعوا میشه ای دل ای دل، امون از این یتیمی #سبک_شعر_رضا_باقریا