#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام کنج زندانم و مبهوت تماشای توام اینک این جا به مناجات و تمنای توام در سیه چالم و ذکر تو شده آوایم به سکوت آمده ام طالب غوغای توام روزگارم به مناجات و دعا طی شده است حال افتاده ز پا بر سر سودای توام آخرین ذکر دعای منِ تنها این است جان بگیر از تن من؛ عاشق و شیدای توام شده ام منتظر لحظه ی زیبای وصال تا که دیدار کنم روی تو ای اوج کمال یادگار حرم حضرت صادق هستم جلوه ی نور خدا بهر خلایق هستم یک تنه غربت و میراث علی را دارم وارث خون دل یاس و شقایق هستم ذره ای قدر مرا گر چه عدویم نشناخت به خداوند قسم مظهر خالق هستم یوسف رفته به زندان و غریبم، مادر! خود بیا که به تماشای تو عاشق هستم دیدن چهره ی یار است همه خواهش من ذکر یا فاطمه شد مایه ی آرامش من در سیه چال بلا تن که به تاب و تب بود ذکر "یا فاطمه" ام نقش میان لب بود هر چه از سیلی و از زخم زبان، سهمم کرد آن نگهبان ستم پیشه که لا مذهب بود تازیانه که انیس بدنم می شد باز آینه دار صبوری دلم زینب بود دم به دم یاد از آن جد غریبم کردم او که هر جای تنش جای سُمِ مَرکب بود واژه ای سرخ میان غزلی کُشت مرا داغ و اندوه حسین بن علی کُشت مرا سال ها این غل و زنجیر کشیدم به خدا از یهودی صفتی، طعنه شنیدم به خدا من که خود نور به خورشید و قمر می دادم سال ها تابش خورشید ندیدم به خدا گوشه ی تنگ سیه چال و شب و تاریکی یاد زهراست همه نور امیدم به خدا داغ اجداد من از پنجه ی یک سیلی بود من که خود کشته ی آن دست پلیدم به خدا مادر! از زندگی ام چون تو دگر سیر شدم من به شرح غم و اندوه تو تفسیر شدم #محمد_مبشری #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام سینه ها از غم لبالب فاطمه گریونه امشب میرسه از کنج زندان ناله خلصنی یارب رو تن نیمه جونش جای زخم زنجیره بی کس و تنها ای وای تو غریبی میمیره تسلیت یا معصومه لحظه های آخرش بود جای پا روی پرش بود زیر ضرب تازیانه یاد زهرا مادرش بود چشم تارش دریا بود تو غریبی تنها بود وقتیکه سیلی میخورد رو لبش یا زهرا بود تسلیت یا معصومه روی خاک افتاده بودو میرسید عِطر حبیبش تشنه بود و گریه میکرد از غم جد غریبش یاد عاشورا بودو روضه میخوند از گودال راس جدش رو نیزه پیکرش میشد پامال #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام زندان صبر بود و هوای رضای او شوقش کشیده بود به خلوت سرای او زندان نبود،چاه پر ازکینه بود و بس زنده به گور کردن آیئنه بود و بس زندان نبود یک قفس زیر خاک بود هر کس نفس نداشت در آنجا هلاک بود زندان نبود ، کرب و بلای دوباره بود یک قتلگاه مخفی پر استعاره بود زندان نبود یوسف در بین چاه بود زندان نبود گودی یک قتلگاه بود زنجیر بود و آینه بود و نگاه بود تصویر هر چه بود،کبود و سیاه بود زنجیر را به گردن آیینه بسته اند صحن و سرای آینه را هم شکسته اند دیگر کسی به نور کنایه نمی زند شلاق روی صورت آیه نمی زند می خواستند ظلم به آل علی کنند می خواستند روز و شبش را یکی کنند هر کس که می رسید در آنجا ادب نداشت جز ناسزا کلام خوشی روی لب نداشت حتی نماز و روزه در آنجا بهانه بود افطار روزه دار خدا تازیانه بود زندان نبود روضه گودال یار بود هر شب برای عمه خود بی قرار بود حرف از اسارت و غل و زنجیر یار بود زینب میان جمعیت نیزه دار بود در شهر شام غیرت و شرم و حیا نبود زندان برای دختر زهرا روا نبود #رحمان_نوازنی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام با این گمان که جنگ با فانوس کردند خفاشها خورشید را محبوس کردند دیدند فسقِ محض را مؤمن نموده با او فقط زنجیر را مأنوس کردند با آتشی که در دلش روشن نمودند سلول او را لانه ققنوس کردند هم بی وضو بر آیه‌هایش دست بردند هم پیش رویش صحبت از ناموس کردند در باز شد ؛ یک تخته در..... چار نوکر یک شهر را از دیدنش مأیوس کردند #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام دردی به جان نشسته دگر پا نمی شود جز با دوای زهر مداوا نمی شود یک جای پرت مانده ام و بغض کرده ام در این سیاه چال دلم وانمی شود کافیست داغ دوری معصومه و رضا دیگر غمی به سینه من جا نمی شود معصومه کاش بود کمی درد دل کنم کس مثل دختر همدم بابا نمی شود می خواستم دوباره ببوسم رضام را هنگام رفتنم شده گویا نمی شود اصلاَ نخواستم کسی آید به دیدنم!! سیلی که مونس دل تنها نمی شود از بس زدند خورد شده استخوان من این پا برای من که دگر پا نمی شود زنجیرها رسانده به زانو سر مرا کاغذ هم اینچنین که منم تا نمی شود گاهی هوای تازه و آزاد می روم بی تازیانه و لگد اما نمی شود ضجر من از جسارت سِندی شاهک است بی ناسزا شکنجه اش اجرا نمی شود گفتم سر مرا ببر اما تو را خدا اسمی نبر ز مادرم،آیا نمی شود تشییع من اگرچه روی تخته در است تشییع هیچکس روی نی ها نمی شود #علی_صالحی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام بر ناله های روز و شبش اعتنا نشد هر روز آب تر شد و دردش دوا نشد ابعاد جسم مختصرش وقت سجده اش در یک نگاه، بیشتر از یک عبا نشد خاک نمور و سرد سیهچال شد سبب از دردهای کهنه، شبی هم رها نشد دلتنگ بود سخت به دیدار دخترش اما ندیدش آخر و حاجت روا نشد بین فشارِ حلقه ی زنجیرها کسی چون او به ساقِ خُرد شده مبتلا نشد تا مغز استخوان تنش تیر می کشید بی دردسر نشد که شود جابجا، نشد بدکاره هم عوض شد و ذکر جلاله گفت بیچاره آنکه با کرمش آشنا نشد مردی که با حیا به نماز ایستاده بود حتی زمان نافله از او حیا نشد هرچند سینه اش به روی تخته پاره رفت دیگر شکسته زیر سم اسب ها نشد شکر خدا نماند تنش بر روی زمین شکر خدا که سهم تنش بوریا نشد #محمدجواد_شیرازی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام اين مردمان که قلب خدا را شکسته اند دائم غرور آينه ها را شکسته اند خورشيد را روانه ي زندان نموده اند و حرمت امام منا را شکسته اند زنجير دور گردن او حلقه مي کنند با تازيانه دست دعا را شکسته اند او ناله مي زند و به جايي نمي رسد کنج سياه چال صدا را شکسته اند با ذکر نام فاطمه دشنام مي دهند اينان که قلب قبله نما را شکسته اند آقا شنيده ام که امانت بريده اند با سعي خويش پشت صفا را شکسته اند حالا خدا به داد دل دخترت رسد بدجور ساق پاي شما را شکسته اند #مسعود_اصلانی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام در اين زندان كه ره بسته است پرواز صدايم را نمي بينم كسي را جز خودم را و خدايم را سرم را مي گذارم روي زانوهاي لرزانم يكايك مي شمارم غصه هاي زخمهايم را پريشان حالم و از استخوانم درد مي ريزد نمي جويم زدست هركس و ناكس دوايم را اگر چه زخم تن دارم كبوديِ بدن دارم ولي خرج عبادت مي نمايم لحظه هايم را حضور دانه ي زنجير در راه گلوگاهم دو چندان مي نمايد بغض سنگين دعايم را نمي گويم چه كرده تازيانه با وجود من ببين پُر كرده خون پيكرمن بوريايم را اگر بنشسته مي خوانم نمازم را در اين زندان غل زنجيرها كوبيده كرده ساقي پايم را #علي_اكبر_لطيفيان (برگرفته از وبلاگ مادر بهشت) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام به روی تخته چه می كرد آفتاب خدا؟ كسی كه عطر تنش را فرشته ها بردند ز احترام نكردند بر تن تو كفن پی صواب كفن ها جدا جدا بردند چه رتبه ایست در این تشنگی كه معصومین به گاهِ مرگ، رهی سوی كربلا بردند #محمد_سهرابی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام در میان هلهله سوز و نوا گم می شود زیر ضرب تازیانه ناله ها گم می شود بسکه بازی می کند زنجیر ها با گردنم در گلویم گریه های بی صدا گم می شود در دل شب بارها آمد نمازم را شکست در میان قهقه صوت دعا گم می شود چهار چوب پیکرم بشکسته و لاغر شدم وقت سجده پیکرم زیر عبا گم می شود تازه فهمیدم چرا در وقت سیلی خوردنش راه مادر در میان کوچه ها گم می شود بین تاریکی شب چون ضربه خوردم آگهم آه در سینه به ضرب بی هوا گم می شود لا به لای پنجه هایش مشتی از موی سرم بین این تصویر ها دیگر حیا گم می شود از یهودی ضربه خورده خوب می داند چرا؟ گوشوارٍ بچه ها در کربلا گم می شود #قاسم_نعمتی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام دستی رسید بال و پرم را کشید و رفت از بال من شکسته ترین آفرید و رفت خون گلوی زیر فشارم که تازه بود با یک اشاره روی لباسم چکید و رفت بد کاره ای به خاک مناجات سر گذاشت وقتی صدای بندگی ام را شنید و رفت راضی نشد به بالش سختی که داشتم زنجیرهای زیر سرم را کشید و رفت شاید مرا ندیده در آن ظلمتی که بود با پا به روی جسم ضعیفم دوید و رفت روزم لگد نخورده به آخر نمی رسید با درد بود اگر شب و روزم رسید و رفت دیروز صبح با نوک شلاق پا شدم پلکم به زخم رو زد و در خون طپید و رفت از چند جا ضریح تنم متصل نبود پهلوی هم مرا وسط تخته چید و رفت تابوت از شکستگی ام کار می گرفت گاهی سرم به گوشه ی دیوار می گرفت #علی_اکبر_لطیفیان (برگرفته از وبلاگ حسینیه) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم @babollharam

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام ترسي از فقر ندارند گدايان كريم دست خالي نروند از در احسان كريم حاجت خواسته را چند برابر داده است طيب الله به اين لطف دو چندان كريم كاظميني نشديم و دلمان هم پر بود بار بستيم به سوي شاه خراسان كريم بي نياز از همه ام تا كه رضا را دارم به قسم هاي خداوند به قرآن كريم طلب رزق نكرديم ز دربار كسي نان هر سفره حرام است مگر نان كريم هر كسي وقت مناجات ضريحي دارد دست ما هم رسيده است به دامان كريم نا اميدم مكنيد از كرمش فرض كنيد باز بدكاره اي امشب شده مهمان كريم سپر درد و بلايش نشديم و ديديم سپر درد و بلاي همه شد جان كريم ظاهرش فقر ولي باطن او عين غنا ترسي از فقر ندارند گدايان كريم ........ مثل يك تكه عبا روي زمين است تنش آنقدر حال ندارد كه نيفتد بدنش جابه جا گر نشود سلسه بد مي چسبد آن چناني كه محال است دگر واشدنش نفسش وقت مناجات چه اعجازي داشت زن بدكاره به يكباره عوض شد سخنش آه مانند گليمي چقدر پا خورده بي سبب نيست اگر پاره شده پيرهنش از كليم اللهي حضرت ما كم نشود گرچه هر دفعه بيايد بزند بر دهنش به رگ غيرت اين مرد فقط دست مزن بعد از آن هرچه كه خواهي بزني اش، بزنش بستنش نيز برايش به خدا فايده داشت مدد سلسله ها بود نمي ريختنش با چنين وضع كفن كردن او پس سخت است آه آه از پسرش آه به وقت كفنش آه هرچند غل جامعه بر پيكر داشت بر تنش باغ گل لاله و نيلوفر داشت مثل گودال دچار كمي جا شده بود فرقش اين بود فقط سايه ي بالا سر داشت زحمت چكمه ي سنگين كسي را نكشيد يعني پامال نشد تا نفس آخر داشت لطف زنجير همين بود كه عريان نشود هرچه هم بود ولي پيرهني در بر داشت دختري داشت ولي روسري اش دست نخورد دختري داشت ولي دختر او معجر داشت يك نفر كشته شد و هفت كفن آوردند پاره هم ميشد اگر ، يك كفن ديگر داشت السلام اي بدن بي كفن كربلا سوره ي يوسف بي پيرهن كربلا #علي_ اكبر_ لطيفيان (برگرفته از وبلاگ نودو پنج روز باران) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم