#شهادت_امام_صادق_ع دشمن هجوم آورد ، برخانه ات شبانه ازگلشن ولایت، آتش زند زبانه ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق یاد علی نمودی ، قلب تو رافسردند وقتی تو را زخانه، پای پیاده بردند ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق کردی به زیر لب ها، لعن بنی امیه جاری شده دمادم ، اشک تو بررقیه ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق دشمن به تنگ آمد، از استواری تو جدت رسول آمد ، آن جا به یاری تو ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق زهرستم شرر زد، برجسم وجانت آقا مانده به جان شیعه ،داغ گرانت آقا ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق خورشیدی ومزارت، در زیر آفتاب است از سوز غربت تو ، قلب همه کباب است ای وای ازاین غریبی مولا امام صادق سیدهاشم وفایی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

اللهم صل علی محمدوآل محمدوعجل فرجهم 🖤بسم الله الرحمن الرحیم🖤 چهارپاره شهادت امام صادق علیه السلام اِی منبرت تجلّیِ نابِ ابوتراب ای خطبه‌ات تمامِ تمامیتِ علی دریایِ علم و صدق و وفاداری و حیا دنیایِ نورِ فاطمی و حُرمتِ علی شیخ‌ُالرَّئیسِ مذهبِ دینداری و ولا پیرِ طریقِ عشق وصفا صاحبِ کرم باشد حریمِ خاکی و بی سایه‌بانِ تو ای آفتاب حُسنِ حرم سایه‌یِ حرم ای رونقِ کتابِ مبین اِعتبارِ دین مُهرِ شناسنامه‌یِ شیعه حدیثتان دینِ خداست زنده و پاینده تا اَبد آری به لطفِ منبر و نطقِ نفیستان بر رویِ شانه‌ات عَلم شانه های شیر دربند می‌کند سخنت دَهر را اَسیر بازویِ بسته‌یِ تو همان روضه‌هایِ شاه در کوچه‌ها کنایه شده سهمِ تو امیر پیرِ غریبِ مکتبی و پا برهنه‌ای با دستهایِ بسته شدی فاتحِ حنین یا اَیُّهاَالعزیز عبا و عمٰامه‌ات جا مانده است و روضه شده روضه‌یِ حسین پیرِ حرم زمین بُخورَد روضه می‌شود گاهی عصایِ جنگ تنِ نیزه می‌شود خنجر برایِ آخرِ کار است از قفا آماده روضه با زدنِ نیزه می‌شود سرنیزه آمد و سر و صورت به‌هم که ریخت شمشیر و تیغ و سنگ و عمود و عصا زدند پایِ ولا و دینِ خدا مانده بود که.... بر جسمِ پاره پاره‌یِ جدِّ تو پا زدند مسمومِ زهرِ کینه اگر سوخت سینه‌ات شکرِ خدا به سینه‌یِ تو چکمه‌ای نبود این کُلِّ روضه است سری رویِ نیزه‌ها یک روسریِ سوخته و چهره‌ای کبود بی‌تاب و مضطر است و حَزین عمّه‌جانتان خورده چقدر آه زمین عمّه‌جانتان ندبه نوایِ بانویِ نیلیِ کربلاست جانم فدایِ کوهِ یقین عمّه‌جانتان ✍ #حسین_ایمانی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

مدح #امام_صادق_علیه_السلام از حـدیــث لوح می آید مقامـات اینچــنین که ندارد هیچ کـس جزتو کرامات اینچـنین مانده درتوصیف یک شأن توابیات اینچنین سالها محکوم عشق توســت، نیات اینچنین تا ابد مـرئــوس مــاییم و ریاســـت با شما نازشــصت هرکـــسی مارا رســـانده تا شما انقلاب علـــم، با کــرسی درســت پا گرفت بحـــث و استـــدلال از عصـرشما بالاگرفت فقـه ما از نور فقـــه جعفـــری مـعنا گرفت میشود جزء مفاخر هرکس اینجا جا گرفت راه گـــم کــــرده کـــنارت راه پیدا میـکـند از دمــــت پیر زنـی کار مسیـحــــا میـکـند آبــروی پرچـــــم در اهـتــــزاز مـا تـویی از بقیــــه بی نـیازیمـــو نـــیاز مـا تـویی ما هــمه اهـــل نمازیـــمو نمـــاز مــا تویی پس شفاعت کن که تنها چاره ساز ماتویی بانی ترویـج عاشورا تویی! پس بی گمان،،، خانه ات یعنی حسینیه شماهم روضه خان مجلس درست شلوغ وخانه ات خلوت شده سهـــم تو درایـــن دیار آشنــا غربت شده بازهم پشـــت دری لبریـــز جمعیــت شده خـــانه امن الهـــی ســلب امنیـــت شده آتشی از خانه ی زهـرا به این در هم رسید ارث دست بسـته حیدر به جعفر هم رسید پیـــرمـــرد شهر از دارالعــباده رفتـــنیست نور حــق با عده ای ابلیس زاده رفتنیست دستهایش بسته شدپس بی اراده رفتنیست بی عمامــه بی عـــبا پای پیــاده رفتنیست کوچه درکـوچه به پشت اسب حالا میدوی پیش چشــم مردمــی بی عــار تنها میدوی گرچه کوچه گردی ودست توبندسلسله ست راستی آقا بگو دور شــما هــم هلهله ست؟ راستی بر پای تو از خــار صحرا آبله ست؟ راستی آقا دلـت دلواپــس یک قافله ست؟ راستی اهـل و عیالت را اســـارت میبرند؟ چادر و روبنده از آنـــها به غـارت میبرند؟ نه کسی اینجا ز ســرها معجری را میکشد نه کسی با تازیانـه خــواهـــری را میکشد نه کسی از پشـت موی دختــری را میکشد نه کسی بر گـــردن تو خـنجــری را میکشد نیزه داری هم اگرباشد سری بر نیزه نیست قلب هجده پاره ی پیغمبری بر نیزه نیست شعر:سید پوریا هاشمی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

مدح #امام_صادق_شهادت به منبر می‌رود دریا به سویش گام بردارید هلا اسلام را از چشمه اسلام بردارید مبادا از قلم ها جا بیافتد واژه‌ای، اینک که بر منبر قدح کج کرده ساقی جام بردارید سلونی را هدر کردند روزی مردمان امروز بپرسیدش از اسرار جهان ابهام بردارید الا ای شاعران چشمان او آرایه وحی است برای ما از آن باران کمی الهام بردارید نسیم صبح صادق می‌وزد از گیسوی صادق از آن مضمون پیچیده جناس تام بردارید به فرزندان به اهل خانه جز ایشان که می‌گوید: غلام خسته‌ام خفته، قدم آرام بردارید اگر فرمان او باشد نباید پلک بر هم زد به سوی شعله چون هارون مکی گام بردارید رُویَ عن إمامِِ جعفرِِ صادق (له الرحمة) به جز احکام او چشم از همه احکام بردارید به جای حج به سوی کربلا کج کن مسیرت را کفن باید به جای جامه احرام بردارید اگر در گوش نوزادی اذان می‌گفت می‌فرمود: که با آب فرات و تربت از او کام بردارید میان شعله‌ها آیات ابراهیم می‌سوزد میان گریه ختم سوره انعام بردارید #حمیدرضا_برقعی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#امام_صادق_ع لگد بر این در جبریل بوسه داده مزن مزن که ولوله در عرش اوفتاده مزن شکسته ای دل او ، حُرمتش دگر مشکن امام را برِ چندین امامزاده مزن حیا اگر که تو را نیست ، با مروت باش بزرگ خانه دگر پیش خانواده مزن امان بده که عبا یا عمامه بردارد برهنه پا مبرش ، بی امان به جاده مزن به پیش مرکب خود پیر مرد را ندوان سواره هستی و شلاق بر پیاده مزن کشان کشان ببر اما ، مبر ز مادر نام شراره بر دل این جان بکف نهاده مزن میان ره که زمین میخورد ، مزن سیلی که در کنار پسر ، مادر ایستاده مزن به آیه آیه ی قرآن قسم که قرآن اوست حیا کن و به برش حرف جام و باده مزن #حیدر_توکلی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#شهادت_امام_صادق_ع گوشه ای از حرای حجره ی خویش نیمه شب ها،خدا خدا می کرد طبق رسمی که ارث مادر بود مردم شهر را دعا می کرد هر ملک در دل آرزویش بود  بشنود سوز ربنایش را آرزو داشت لحظه ای بوسد مهر و تسبیح کربلایش را هر زمان دل شکسته تر می شد «فاطمه اشفعی لنا» می خواند زیر لب با صدای بغض آلود روضه ی تلخ کوچه را می خواند عاقبت در یکی از آن شب ها دل او را به درد آوردند بی نمازان شهر پیغمبر سرسجاده دوره اش کردند پیرمرد قبیله ی ما را در دل شب،کشان کشان بردند با طنابی که دور دستش بود پشت مرکب،کشان کشان بردند ناجوانمردهای بی انصاف سن و سالی گذشته از آقا !؟ می شود لااقل نگهدارید حرمت گیسوی سپیدش را پابرهنه،بدون عمامه روح اسلام را کجا بردید؟ سالخورده ترین امامم را بی عبا و عصا کجا بردید؟ نکشیدش،مگر نمی بینید!؟ زانویش ناتوان و خسته شده چقدر گریه کرده او نکند؟ حرمت مادرش شکسته شده ای سواره،نفس نفس زدنش علت روشن کهن سالی است بسکه آقای ما زمین خورده!؟ در نگاه تو برق خوشحالی است جگرم تیر می کشد آقا چه بلاهایی آمده به سرت! تو فقط خیزران نخورده ای و شمر و خُولی نبوده دور و برت به خدا خاک بر دهانم باد شعر آقا کجا و شمر کجا!؟ حرف خُولی چرا وسط آمد؟ سرتان را کسی نبرد آقا؟ به گمانم شما دلت می خواست شعر را سمت کربلا ببری دل آشفته ی محبان را با خودت پای نیزه ها ببری شک ندارم شما دلت می خواست بیت ها را پر از سپیده کنی گریه هایت اگر امان بدهد یادی از حنجر بریده کنی وحید قاسمی #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#امام_حسین #شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب ای سرو رشید یا اباعبدالله آقای شهید یا اباعبدالله ظلمت زده ایم رحم کن بر دل ما ای نور امید یا اباعبدالله غیر از تو که رحمت خدایی ما را یک تن نخرید یا ابا عبدالله دل خون شد و خون اشک غریبی تو شد از دیده چکید یا ابا عبدالله ما روضه شنیدم و چنینیم بگو زینب چه کشید یا ابا عبدالله از جانب خیمه با تمامی توان سوی تو دویید یا ابا عبدالله هی خورد زمین و پا شد و خورد زمین فریاد کشید یا ابا عبدالله وقتی که رسید شمر بود و بدنت از غصه خمید یا ابا عبدالله لعنت به کسی که چنگ زد بر مویت آن موی سپید یا ابا عبدالله سر تا سر دشت پر شد از آیاتت قرآن مجید یا ابا عبدالله بعذ از تو نبودی که ببینی در شام طفلت چه شنید یا ابا عبدالله دنبال کنیز بود مردی بی شرم در بزم یزید یا ابا عبدالله 🔸شاعر: #حسن_شیرزاد =========================

کربلایی مجید منصوری #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#شهادت_امام_صادق_علیه_السلام شبیه غنچه ی زخمی شده پرش افتاد کبوتری وسط آشیان سرش اُفتاد کشیده دشمن ملعون تنش به نامردی میان خانه عبایِ مطهرش اُفتاد شب است و کوچۀ باریک و سنگهایِ زمین مواظب است نیافتد که آخرش اُفتاد نهاده اوسره دیوار شانه هایش را اگر چه تکیه زده باز پیکرش اُفتاد زخانه تاسره آن کوچه هی ،زمین میخورد چه کرده ابن ربیع تاکه پیکرش اُفتاد مسیرخانه به کوچه چقد دلگیر است که کارِ او به نَفَسهایِ آخرش اُفتاد رسید دروسط کوچه بر زمین غلطید میان خانه گمانم که همسرش اُفتاد کسی ندیده تن پیرمرد رابکشند که تِکه تکه ی شرم در برابرش اُفتاد گِریست دامنش از پاره ی غمش پُر شد به یادِ خاطره ی گریه آورش اُفتاد تمامِ زندگیش پُر ز روضه های در است چنانکه خانه پُر از شعله شد دَرَش اُفتاد شکسته شد در خانه زپای نامردان میان دربه خدایاده مادرش اُفتاد تمام خاطره ها ی مدینه شد زنده که اشک دیده ی او بود دربرش افتاد __ گرفت کاسه یِ آبی حسین میگوید دوباره لرزه به لبهای مضطرش اُفتاد چنان شده ،اثر بوسه از گلو نگذاشت که شمر از نَفَس افتاد،خنجرش اُفتاد بریده او زقفا با دوازده ضربه درون پنجه سری ماند و حنجرش اُفتاد بیادقتلگه وشمروآن سر وخنجر در آن طرف سرِ گودال خواهرش اُفتاد شاعر: آرمین غلامی(مجنون ) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

#زمینه کربلایی مجید منصوری #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم

بسم الله الرحمن الرحیم #شهادت_امام_صادق_علیه_السلام به پیش اهل وعیال توپيكرت میسوخت میان آتش در موی اطهرت میسوخت تورابه کوچه کشیدند قبول حرفی نیست ولی به پای غم وغصه همسرت میسوخت شکسته میروی ازچه.بگوعبایت کو میان کوچه گمانم که پیکرت میسوخت تورابه نیمه ی شب درمیان کوچه زدند بپای غربت این کوچه مادرت میسوخت نشدتوسط سر نیزه جا به جاتن تو نشددگربخداغارته پیراهن تو برای بستن دستت طناب اوردند تورابه مجلس غم با عذاب اوردند سه مرتبه بخدااوكشيدشمشيرش ولي به لطف پیمبرجواب آوردند تورفتی وشده ازکرده اش پیشمان او ولی زبعدتوآقا شراب اوردند؟ چوآمدی به درخانه.اهل وعیال برای خستگی ات ظرف اب اوردند تمام خاطره کوچه ها تدایی شد به یاده مادر خسته.دلم هوایی شد به یاده کوچه وزهرا وآن گذر بودم بیاده سیلی وزهرا و آن خطر بودم بیاده حنجره وزخم وآن اثربودم بیاده نعل ثم اسب ده نفر بودم تنی به روی زمین درمیان گودال است بیادزینب وجسم بدون سر بودم نخورده ام دگر ازکوچه ی یهودی سنگ بیادسنگ یهودی هرگذر بودم رسد..شوم من ازاین مردم مدینه رها که پاره پاره جگر گشته ام ز زهرجفا 🔸شاعر: #آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم