💎بسم الله الرحمن الرحیم💎 📝قسمت پانزدهم اف اف را برداشتم. گفتم: کیه؟ گفت:«باز کنید لطفاً» پرسیدم شما؟ گفت:«شما؟» سر به سرم می گذاشت. یک سطل آب کردم، رفتم بالای پله ها. گفتم کیه؟ تا سرش را بالا گرفت بگوید "منم"، آب را ریختم روی سرش و به دو به دو آمدم پایین. خیس آب شده بود. گفتم برو همان جا که یک ماه بودی. گفت: «در را باز کن. جان علی. جان من.» از خدایم بود ببینمش. در را باز کردم و آمد تو. سرش را با حوله خشک کردم. برایش تعریف کردم که تو رفتی، دو سه روز بعد آقای موسوی و خانمش رفتند و این اتفاق افتاد.

پدربزرگ منوچهر سید حسینی بود. سال ها قبل باکو زندگی می کردند. پدر و عموهایش همان جا به دنیا آمده بودند. همه سرمایه دار بودند و دم و دستگاهی داشتند. اما مسلمان ها بهشان حق سیدی می دادند. وقتی آمدند ایران، باز هم این اتفاق تکرار شده بود. به پدربزرگ بر می خورد و شجره نامه اش را می فروشد؛ شناسنامه هم که می گیرد سید بودنش را پنهان می کند. منوچهر راضی بود از این کار پدربزرگش. می گفت:« یک چیز هایی باید به دل ثابت باشد، نه به لفظ.» به چشم من که منوچهر یک مومن واقعی بود و سید بودنش به جا. می دیدم حساب و کتاب کردنش را. منطقه که می رفتیم، نصف پول بنزین را حساب می کرد، می داد به جمشید. جمشید هم سپاهی بود. استهلاک ماشین را هم حساب می کرد. می گفتم: تو که برای ماموریت آمدی و باید برمی گشتی؛ حالا من هم با تو برمی گردم. چه فرقی دارد؟ می گفت:«فرق دارد.» زیادی سخت می گرفت.

تا آنجا که می توانست، جیره اش را نمی گرفت. بیش تر لباس خاکی می پوشید با شلوار کردی. توی دزفول یکی از لباس های پلنگیش را که رنگ و رویش رفته بود، برای علی درست کردم. اول که دید خوشش آمد؛ ولی وقتی فهمید لباس خودش بوده عصبانی شد. ندیده بودم این قدر عصبانی شود. گفت:«مال بیت المال است چرا اسراف کرده ای؟» گفتم: مال تو بود. گفت:« الان جنگ است. آن لباس هنوز قابل استفاده بود. ما باید خیلی بیش تر از این ها دل سوز باشیم.» لباس هایش جای وصله نداشت. وقتی چاره ای نبود و باید می انداختشان دور دکمه هایش را می کند. می گفت:« به درد می خورند.» سفارش می کرد حتی ته دیگ را دور نریزم. بگذارم پرنده ها بخورند. برای این که چربی ته دیگ مریضشان نکند، یک پیت روغن را مثل آب کش سوراخ سوراخ کرده بود. ته دیگ ها را توی آن خیس می کردم، می گذاشتم چربی هاش برود، می گذاشتم برای پرنده ها.... 🌸 شادی روح حضرت زهرا (س) صلوات ⏪ادامه دارد..... ☑️ زندگی واقعی یک شهید در ساعات مختلف 💠اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً💠 @Baghdad0120 #یاران_گمنام_شهید_سلیمانی #مجـیـــر #رمان_خوب_ایرانی

💢#تهدید ایران در خاک خودش!! نخست‌وزیر صهیونیست‌ها که به مجمع‌الجزایر #دیلمون به عنوان خاک دور افتاده وجداشده ایران #سفر و آنجا را با قدم‌ها ناپاک خودش #نجس کرده، گنده‌گویی را از حد گذرانده و به قول معروف در خاک اشغالی ایران، زبان‌درازی کرده است. بنت که در گفت‌وگو با #روزنامه وابسته به #خانواده اشغالگر آل خلیفه گفته بود که شب و روز در حال #جنگ با ایران و هم‌پیمانانش در منطقه است، بهتر از همه آینده را می‌داند و می‌فهمد که 10 سال آینده منطقه #خلیج_فارس و همه آسیای غربی با امروز متفاوت خواهد بود. همانگونه که #فلسطین توسط انگلیس به صهیونیست‌ها داده شد تا با اشغال خاک یک ملت، کشوری جعلی بسازند آل خلیفه هم با حمایت انگلیسی‌ها مجمع الجزایر #ایرانی دیلمون را اشغال کرده و فکر می‌کنند که تا همیشه در آنجا حکومت خواهند کرد. کوتوله حاکم بر #منامه که فکر می‌کند با دعوت از یک صهیونیست در #خاک اشغالی ایران می‌تواند برای خودش #امنیت بخرد بهتر از همه می‌داند که اگر روز #موعود نزدیک است و فرزندان #ایران قبل از مرگش گوشش را خواهند برید تا پس از شاپور دوم در #کتاب‌ ها بنویسند.. #اخبار_تحولات_منطقه #قاسم_بن_الحسن @baghdaad0120

یاصاحب الزمان.. این دنیا با طُ جای قشنگ تریه! #العجل یا مولا #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ #کلام_شهید «وصیت من به دخترانی که عکس هایشان را در شبکه های اجتماعی می‌گذارند،این است که این کار شما باعث می شود امام زمان علیه السلام خون گریه کند.بعداز این‌که وصیت و خواهشم را شنیدید به آن عمل کنید.زیرا ما می رویم تا از شرف و آبروی شما زنان دفاع کنیم .مانند خانم حضرت زهرا سلام الله علیها باشید». #شهید_مهدی_محسن_رعد #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

❖أََجْوَدُ النّاسِ مَن جادَ بِنَفسِه وَ مالِهِ فی سبیل الله تعالی. ❖سخاوتمندترین مردم آن کسی است که جان و مال خود را جوانمردانه در راه خدای متعال تقدیم نماید. امام جعفر صادق(ع) #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

کلنا بفداک یا زینب 🏴 شهادت #حضرت_زینب سلام الله علیها تسليت باد #قاسم_بن_الحسن @baghdad0120

✨ زینب (س) از معرکه‌ها دید تو را خوش بحالت که پسندید تو را #فدایی‌زینب #کلنا_عباسک_یا_زینب #قاسم_ابن_الحسن @Baghdad0120

🍃همراهان بزرگوار ✨سلام علیکم✨ هرشب با رمان های عاشقانه های شهدایی🌷 در خدمتتون هستیم #قسمت_شانزدهم داستان( #مجـیـــر ) 🍃✨

💎بسم الله الرحمن الرحیم 💎 📝 #قسمت_شانزدهم توی دزفول دیگر تنها نبودیم. آقای پازوکی و خانمش آمدند پیش ما، طبقه ی بالا. آقای صالحی تازه عقد کرده بود و خانمش را آورد دزفول. آقای نامی، کریمی، عبادیان، ربانی و ترابیان هم خانواده شان را آوردند آن جا. هر دو خانواده یک خانه گرفته بودند. مردها که بیشتر اوقات نبودند. ما خانم ها با هم ایاق شده بودیم، و یک روز در میان دور هم جمع می شدیم. هر دفعه خانه ی یکی. یک عده از خانواده ها اندیمشک بودند؛ محوطه ی شهید کلانتری. آن ها هم کم کم به جمعمان اضافه شدند. از علی می پرسیدم: چند تا خاله داری؟ می گفت: یک لشکر. می پرسیدم: چند تا عمو داری؟ می گفت: یک لشکر. نزدیک عملیات بدر، عراق اعلام کرد دزفول را می زند. دزفولی ها رفتند بیرون شهر. می گفتند: وقتی می گوید، می زند. دو سه روز بعد که موشک باران تمام می شد برمی گشتند. بچه های لشکر می خواستند خانم ها را بفرستند شهرهای خودشان، اما کسی دلش نمی آمد برود.

دستواره گفت: همه بروند خانه ی ما اندیمشک. من نرفتم. به منوچهر هم گفتم. ادعا داشتم قوی هستم و تا آخرش می مانم. هر چه بهم گفتند، نرفتم. پای علی میخ چه زده بود؛ نمی توانست راه برود، بردمش بیمارستان. نزدیک بیمارستان را زده بودند؛ همه ی شیشه ها ریخته بود. به دکتر پای علی را نشان دادم. گفت: خانم توی این وضعیت برای میخچه ی پای بچه ات آمده ای این جا؟ برو خانه ات. برگشتم خانه، موج انفجار زده بود در خانه را باز کرده بود. هیچ کس نبود. توی خانه چیزی برای خوردن نداشتیم. تلفن قطع بود. از شیر آب گل می آمد. برق رفته بود. با علی دم در خانه نشستیم. یک تویوتا داشت رد می شد. آرم سپاه داشت. براش دست تکان دادم از بچه های لشکر بودند. گفتم: به برادر صالحی بگویید ما این جا هستیم، برایمان آب و نان بیاورد. آقای صالحی مسئول خانواده ها بود. هر چه می خواستیم به او می گفتیم. یکی دو ساعت بعدآمد. نگذاشت بمانم ما را برد خانه ی دستواره....