eitaa logo
بانک محتوای اساتید
24 دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
3هزار ویدیو
163 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ سفر اربعین و مساله رنج یکی از مهمترین دغدغه های انسان معاصر، مساله رنج آدمی در زندگی مدرن است. دنیای جدید با رشد ابزار و تکنولوژی، گرچه رنجهای عینی ( objective) و جسمی انسان را کاهش داد اما در درمان رنجهای درونی (subjective)، روحی و روانی نه تنها توفیقی نیافت بلکه روز به روز بر استرس، اضطراب، افسردگی و تنهایی انسان افزود. در این میان روان شناسان مدرن، تلخی ها و سختی های زندگی و حوادث تراژیک را لازمه زندگی دانسته و بدون آن که توجیهی برای آن بیابند، صرفا تلاش کردند که با تکنیک‌های ذهنی و روانی، این واقعیت و وجه تراژیک زندگی را برای او قابل تحمل کرده و تاب آوری او را بالا ببرند. این نگاه، رنجها را به دو دسته " رنج از" و " رنج برای" تقسیم می کند. "رنج برای"، رنجی است که انسان‌ها برای رسیدن به هدف والاتر تحمل می کنند و "رنج از"، رنجهای عمدتا ناخواسته‌ای است مانند بیماری ها و اتفاقات ناگواری که زندگی انسان را با اختلال مواجه می کند. آنها "رنج از" را منفی و "رنج برای "، را مثبت جلوه می دهند و راه گریزی از" رنج از" نمی ببینند. اما در نگاه دینی و جهان بینی الهی، اساسا چیزی به نام" رنج از" وجود ندارد و همه رنجها از نوع، " رنج برای" است که یا خود انسان و یا خداوند منان برای رشد و تعالی انسان برای او رقم زده است. " رنج برای" در معنویت دینی و نگرش آفرینی برای انسان متدین، نقشی اساسی دارد و سفر اربعین یکی از مصادیق بارز و خاص آن است. این سفر با توجه به مشکلاتی بسیارش مانند تراکم جمعیت و شلوغی و بی خوابی و تحمل گرما و سرما و...، حقیقتا آسوده و ساده نیست و هر کسی که یک بار به آن طریق رفته باشد، بدین واقعیت اذعان می کند. اما احدی از زائران اربعینی را نمی یابید که بعد از سفر، از تحمل این شدائد خود خواسته، پشیمان باشد بلکه جز با خاطر و خاطراتی زیبا و قلبی مالامال از آرامش، توشه ای از این سفر به منزل نمی رساند. انسان مدرن لذت گرا و سوداگر، هیچ درکی از این امر ندارد چرا که شاکله شناختی و ذهنی او، زاویه دید او را نسبت به این امر، کور کرده است. آری اربعین سفری آمیخته به "رنج برای رسیدن به حسین بن علی" است. او که خود "رنجی غیر قابل تصور برای رسیدن به معشوق حقیقی" کشید که بشریت در تحلیل آن درمانده است. آری سید الشهدا ذوب در عشق زیبای مطلق شد و رنجها را همه زیبا دید و عاشقان او هم ذوب در او گشته و درکی نسبت به رنج این سفر نداشته و لذا منتظر اربعین های بعدند تا دوباره و چندباره این رنج، و لذت بی پایان و مانا و پایای نهفته در آن را، با تمام وجود، بچشند. گوارای وجودشان! ✍دکتر محمد جعفري دانشيار و مدیر گروه کلام موسسه امام خميني ره 🆔@mjafari_ir ••✾•🌿🌺🌿•✾• فصل حضور https://eitaa.com/faslehozur
هدایت شده از احمدحسین شریفی
◻️معنابخشی و رشددهندگی‌ رنج 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ما در درون رنج‌هاست که روح خود را رشد می‌دهیم. رنج و گرفتاری و مصیبت است که به زندگی انسانی انسان معنا می‌دهد. ظرفیت روح آدمی را آشکار می‌کند. و زمینه تعالی و ارتقای معنوی او را فراهم می‌کند. به تعبیر جیمز هالیس در کتاب مرداب روح: «رنج لازمه رشد و بلوغ روحی است. بدون رنج، انسان، ناآگاه، نابالغ، وابسته، ضعیف و محدود می‌ماند.» در داستان طوطی و بازرگان هم لذت معنوی درد و رنج را به زیبایی ترسیم می‌کند: ای جفای تو ز دولت خوبتر و انتقام تو ز جان محبوب‌تر نار تو اینست نورت چون بود ماتم این، تا خود که سورت چون بود از حلاوت‌ها که دارد جور تو وز لطافت کس نیابد غور تو نالم و ترسم که او باور کند وز کرم آن جور را کمتر کند عاشقم بر قهر و بر لطفش بجد بوالعجب من عاشق این هر دو ضد والله ار زین خار در بستان شوم همچو بلبل زین سبب نالان شوم 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
✳️ سفر اربعین و مساله رنج ✍️ محمد جعفری یکی از مهمترین دغدغه های انسان معاصر، مساله رنج آدمی در زندگی مدرن است. دنیای جدید با رشد ابزار و تکنولوژی، گرچه رنجهای عینی ( objective) و جسمی انسان را کاهش داد اما در درمان رنجهای درونی (subjective)، روحی و روانی نه تنها توفیقی نیافت بلکه روز به روز بر استرس، اضطراب، افسردگی و تنهایی انسان افزود. در این میان روان شناسان مدرن، تلخی ها و سختی های زندگی و حوادث تراژیک را لازمه زندگی دانسته و بدون آن که توجیهی برای آن بیابند، صرفا تلاش کردند که با تکنیک‌های ذهنی و روانی، این واقعیت و وجه تراژیک زندگی را برای او قابل تحمل کرده و تاب آوری او را بالا ببرند. این نگاه، رنجها را به دو دسته " رنج از" و " رنج برای" تقسیم می کند. "رنج برای"، رنجی است که انسان‌ها برای رسیدن به هدف والاتر تحمل می کنند و "رنج از"، رنجهای عمدتا ناخواسته‌ای است مانند بیماری ها و اتفاقات ناگواری که زندگی انسان را با اختلال مواجه می کند. آنها "رنج از" را منفی و "رنج برای "، را مثبت جلوه می دهند و راه گریزی از" رنج از" نمی ببینند. اما در نگاه دینی و جهان بینی الهی، اساسا چیزی به نام" رنج از" وجود ندارد و همه رنجها از نوع، " رنج برای" است که یا خود انسان و یا خداوند منان برای رشد و تعالی انسان رقم زده است. " رنج برای" در معنویت دینی و نگرش آفرینی برای انسان متدین، نقشی اساسی دارد و سفر اربعین یکی از مصادیق بارز و خاص آن است. این سفر با توجه به مشکلاتی بسیارش مانند تراکم جمعیت و شلوغی و بی خوابی و تحمل گرما و سرما و...، حقیقتا آسوده و ساده نیست و هر کسی که یک بار به آن طریق رفته باشد، بدین واقعیت اذعان می کند. اما احدی از زائران اربعینی را نمی یابید که بعد از سفر، از تحمل این شدائد خود خواسته، پشیمان باشد بلکه جز با خاطر و خاطراتی زیبا و قلبی مالامال از آرامش، توشه ای از این سفر به منزل نمی رساند. انسان مدرن لذت گرا و سوداگر، هیچ درکی از این امر ندارد چرا که شاکله شناختی و ذهنی او، زاویه دید او را نسبت به این امر، کور کرده است. آری اربعین سفری آمیخته به "رنج برای رسیدن به حسین بن علی" است. او که خود "رنجی غیر قابل تصور برای رسیدن به معشوق حقیقی" کشید که بشریت در تحلیل آن درمانده است. باری، سید الشهدا ذوب در عشق زیبای مطلق شد و رنجها را همه زیبا دید و عاشقان او هم ذوب در او گشته و درکی نسبت به رنج این سفر نداشته و لذا منتظر اربعین های بعدند تا دوباره و چندباره این رنج، و لذت بی پایان و مانا و پایای نهفته در آن را، با تمام وجود، تجربه کرده و بچشند. گوارای وجودشان! دکتر محمد جعفري دانشيار و مدیر گروه کلام موسسه امام خميني ره 🆔@mjafari_ir ••✾•🌿🌺🌿•✾• فصل حضور بستری برای ارائه دیدگاه ها و تحلیلهای اساتید استان قم http://ble.ir/faslehozur https://eitaa.com/faslehozur
✳️ سفر اربعین و مساله رنج ✍️ حجت‌الاسلام دکتر محمد جعفری عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یکی از مهمترین دغدغه های انسان معاصر، مساله رنج آدمی در زندگی مدرن است. دنیای جدید با رشد ابزار و تکنولوژی، گرچه رنجهای عینی ( objective) و جسمی انسان را کاهش داد اما در درمان رنجهای درونی (subjective)، روحی و روانی نه تنها توفیقی نیافت بلکه روز به روز بر استرس، اضطراب، افسردگی و تنهایی انسان افزود. در این میان روان شناسان مدرن، تلخی ها و سختی های زندگی و حوادث تراژیک را لازمه زندگی دانسته و بدون آن که توجیهی برای آن بیابند، صرفا تلاش کردند که با تکنیک‌های ذهنی و روانی، این واقعیت و وجه تراژیک زندگی را برای او قابل تحمل کرده و تاب آوری او را بالا ببرند. این نگاه، رنجها را به دو دسته " رنج از" و " رنج برای" تقسیم می کند. "رنج برای"، رنجی است که انسان‌ها برای رسیدن به هدف والاتر تحمل می کنند و "رنج از"، رنجهای عمدتا ناخواسته‌ای است مانند بیماری ها و اتفاقات ناگواری که زندگی انسان را با اختلال مواجه می کند. آنها "رنج از" را منفی و "رنج برای "، را مثبت جلوه می دهند و راه گریزی از" رنج از" نمی ببینند. اما در نگاه دینی و جهان بینی الهی، اساسا چیزی به نام" رنج از" وجود ندارد و همه رنجها از نوع، " رنج برای" است که یا خود انسان و یا خداوند منان برای رشد و تعالی انسان رقم زده است. " رنج برای" در معنویت دینی و نگرش آفرینی برای انسان متدین، نقشی اساسی دارد و سفر اربعین یکی از مصادیق بارز و خاص آن است. این سفر با توجه به مشکلاتی بسیارش مانند تراکم جمعیت و شلوغی و بی خوابی و تحمل گرما و سرما و...، حقیقتا آسوده و ساده نیست و هر کسی که یک بار به آن طریق رفته باشد، بدین واقعیت اذعان می کند. اما احدی از زائران اربعینی را نمی یابید که بعد از سفر، از تحمل این شدائد خود خواسته، پشیمان باشد بلکه جز با خاطر و خاطراتی زیبا و قلبی مالامال از آرامش، توشه ای از این سفر به منزل نمی رساند. انسان مدرن لذت گرا و سوداگر، هیچ درکی از این امر ندارد چرا که شاکله شناختی و ذهنی او، زاویه دید او را نسبت به این امر، کور کرده است. آری اربعین سفری آمیخته به "رنج برای رسیدن به حسین بن علی" است. او که خود "رنجی غیر قابل تصور برای رسیدن به معشوق حقیقی" کشید که بشریت در تحلیل آن درمانده است. باری، سید الشهدا ذوب در عشق زیبای مطلق شد و رنجها را همه زیبا دید و عاشقان او هم ذوب در او گشته و درکی نسبت به رنج این سفر نداشته و لذا منتظر اربعین های بعدند تا دوباره و چندباره این رنج، و لذت بی پایان و مانا و پایای نهفته در آن را، با تمام وجود، تجربه کرده و بچشند. گوارای وجودشان! 🆔@mjafari_ir ــ روابط‌عمومی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) 🖥 @iki_ac_ir