✍️ پاسخ به یک #شبهه (۱)؛
❓چرا سگ با این همه فایده نجس است؟
◻️ نجاست سگ یک مساله فقهی است که روایات زیادی برای آن وارد شده و اجماع فقها هم بر نجاست آن وجود دارد.
🔹محکم‌ترین دلیل در عمل به احکام، #تسلیم و تعبّد به سخنان خداوند حکیم است، اگر چه ما دلیل واقعی آن حکم را ندانیم.
🔹 در مورد فلسفه واقعی این حکم باید گفت، فلسفه بسیاری از احکام الهی به صورت روشن در آیات و روایات، بیان نشده (مانند عدد رکعات نمازهای پنجگانه)، اما مسلمان چون اعتقاد و باور به خداوند و علم و حکمت او دارد و چون احکام الهی را دارای مصلحت و مفسده واقعی (دنیوی یا اخروی، فردی یا اجتماعی، جسمی یا روحی)، می‌داند بدان‌ها عامل است هر چند این مصالح و مفاسد را با علم اندک، کشف و فهم نکند.
◻️ نخستین نکته اینکه #طهارت‌ونجاست، ارزش مخلوقات و حقوق آنها را کم یا زیاد نمی کند، حیوانات، همگی مخلوق حق تعالی هستند، بنا بر این هرکدام، در حد و اندازه خود، از حقوقی برخوردارند.
◻️ شریعت، هرگونه آزار حیوانات و از جمله سگ را ممنوع نموده و حفظ جانشان را لازم شمرده است تا آنجا که حتی در صورت کمبود آب برای شرب حیوانی مانند سگ، نباید با آن وضو گرفت. بلکه باید تیمم کرد و حیوان را سیراب نمود.
◻️ رعایت #حقوق سگ یا هر موجود دیگری به معنی عدم آزار، رسیدگی به آب و غذا و مانند این امور است، ولی اینکه حیوان، مونس یا همبازی انسان باشد یا توسط انسان نوازش شود، فایده ای به حال حیوان ندارد تا جزو حقوق حیوان باشد.
◻️ سگ حیوانی است وفادار و در طول تاریخ منافع زیادی برای انسان داشته است، اما مفید بودن ربطی به طهارت و نجاست ندارد.
◻️ امکان دارد اعلام نجاست برای این حیوان، از جهت #بهداشت فردی باشد که مانع سرایت بعضی بیماری‌ها از سگ به انسان شود و یا بعضی #جنبه‌های‌روانی بوده تا انسان به این حیوان علاقه مفرط پیدا نکند، تا جایی که سگ خود را بهتر از همسر، فرزند، خانواده و دوست و رفیق بداند؛ یعنی آنچه که امروزه متأسفانه در بعضی جوامع ملاحظه می‌کنیم.
@HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨
#تفسیر_قرآن_جلسه_30
🌹 آیه 25 سوره نساء - بخش1
💥 وَمَنْ لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلاً أنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناَتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَكَتْ أَيمَانُكُمِ مِّنْ فَتَياَتِكُمُ الْمُؤْمِناَتِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيماَنِكُمْ بَعْضُكُمْ مِّنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَءَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناَتٍ غَيْرَ مُساَفِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ
فَإِذَآ أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاَحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِىَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَنْ تَصْبِرُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (25)
#ترجمه: و هر كسی از شما، كه توانایى مالى ندارد تا با زنان آزادِ باایمان ازدواج كند، پس با كنیزانِ پاکدامن با ایمانى كه شما مالک آنها هستید ازدواج کنید و خداوند به ایمان شما داناتر است.
همه از یكدیگرید، پس با اجازه صاحبانشان آن كنیزان را به همسرى درآورید و مهریه شان را به طور شایسته و پسندیده به آنان بدهید، به شرط آنكه پاكدامن باشند، نه اهل فحشا و نه اهل دوست گرفتن هاى پنهانى.
پس آنگاه كه كنیزان، صاحب همسر شدند، اگر مرتكب زنا شوند، كیفرشان نصف كیفر زنانِ آزاد است. این براى كسی از شما رواست كه از افتادن به گناه و زنا بر خود بترسد، با این همه، صبر كردن برای شما بهتر است و خداوند آمرزنده و مهربان است.
🌷 #لم_یستطع: توانایی ندارد
🌷 #طول: به معنای توانایی و ثروت
🌷 #محصنات: زنان پاکدامن و آزاد
🌷 #فتیات: جمع فتاة به معنى دختر جوان است. منظور در آیه کنیزان هستند چه جوان باشند چه پیر.
🌷 #أجورهن: در اين آیه به معنای مهریه هایشان
🌷 #مسافحات: زنان زنا کننده
🌷 #متخذات: گیرندگان
🌷 #أخدان: دوستان اما معمولا به دوستی های پنهانی و نامشروع به کار می رود
🌷 #فاحشة: كار بسيار زشت
🌷 #العنت: مشقت و سختى
💥 اين آيه همانند ساير آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است و شرايط #ازدواج با کنیزان را بیان می کند، نخست می فرماید:
و من لم یستطع منکم طولا أن ينكح المحصنات المؤمنات فمن ما ملكت أيمانكم من فتياتكم المؤمنات؛ و هر کسی از شما، که توانایی مالی ندارد تا با زنان آزاد با ایمان ازدواج کند، پس با کنیزان پاکدامن با ایمانی که شما مالک آنها هستید #ازدواج کنید.
وقتی مردی با زنی ازدواج می کند و قرار همسران هم باشند باید کفو هم باشند فرهنگ آنها باید مثل هم یا نزدیک به هم باشد.
اگر کسی به خاطر توانایی مالی نتوانست با زنان آزاد پاکدامن و مؤمن ازدواج کند پس با کنیزان مؤمن ازدواج کنید.
سپس می گوید:
شما برای تشخیص ایمان آنها مأمور به ظاهر اظهارات آنان هستید و اما درباره باطن و اسرار درونی آنان #خداوند به ایمان و عقیده شما آگاهتر است. و الله أعلم بإيمانكم؛ و خداوند به ايمان شما داناتر است. و از آنجا که بعضی در مورد ازدواج با کنیزان کراهت داشتند #قرآن می گوید:
بعضکم من بعض؛ همه از یكدیگرید. شما همه از یک پدر و مادر به وجود آمده اید، بنابراین نباید از ازدواج با آنها کراهت داشته باشید.
سپس به یکی از شرایط این #ازدواج اشاره نموده و می فرماید:
فانکحوهن بإذن أهلهن؛ پس با اجازه صاحبانشان آن کنیزان را به همسری در آورید. سپس در ادامه می فرماید:
و ءاتوهن أجورهن بالمعروف؛ و مهريه شان را بطور شايسته و پسندیده به آنان بدهید. مهریه ها را باید به خود آنان داد.
💥محصنات غیر مسافحات و لا متخذات أخذان؛ به شرط آنکه پاکدامن باشند و نه مرتکب زنا بطور آشکار شوند و نه دوست پنهانی بگیرند.
در جمله بعد به تناسب احکامی که درباره #ازدواج با کنیزان و حمایت از #حقوق آنها گفته شد بحثی درباره مجازات آنها به هنگام انحراف از مسیر عفت به میان آمده و آن اینکه اگر مرتکب زنا شوند، نصف مجازات زنان آزاد درباره آنان جاری می شود. به این خاطر می فرماید:
فإذآ أحصن فإن أتين بفاحشة فعليهن نصف ما على المحصنات من العذاب؛ پس آنگاه که کنیزان، صاحب همسر شدند، اگر مرتکب زنا شوند، کیفرشان #نصف کیفر زنان آزاد است.
سپس می فرماید:
ذلك لمن خشی العنت منکم؛ این ازدواج برای کسی از شما رواست که از افتادن به گناه و زنا بر خود بترسد. اما بعد می فرماید:
و أن تصبروا خير لكم؛ با اين همه، صبر کردن برای شما بهتر است. یعنی خود داری کردن از ازدواج با کنیزان به سود شماست. زیرا فکرها و فرهنگ های شما با هم تفاوت دارد.
و در پایان آیه می فرماید: و الله غفور رحیم؛ و #خداوند آمرزنده ی مهربان است. یعنی خداوند آنچه را در گذشته بر اثر بی خبری انجام داده اید می آمرزد زیرا خداوند آمرزنده ی مهربان است.
⬅️ پیام های آیه در جلسه بعدی...
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨
#تفسیر_قرآن_جلسه_105
🌹 آیات107تا109سوره نساء - بخش1
💥 و لَا تُجاَدِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّاناً أَثِيما (107)
💥 يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَىٰ مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا (108)
💥 هَآ أَنْتُمْ هَٰٓؤُلَآءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَنْ يُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْ مَنْ يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (109)
ً
#ترجمه: و از كسانى كه به خود خیانت مى ورزند، دفاع نكن زيرا كه خداوند هر خیانتكار گنهكار را دوست نمى دارد. (107)
آنان از مردم حیا مى كنند، ولى از خداوند حیا نمی کنند، در حالى كه او آنگاه كه شبانه، سخنان غیر خداپسندانه مى گویند با آنان است و خداوند همواره به آنچه انجام مى دهند، احاطه دارد.
(108)
هان شما همان هایی هستید كه در زندگى دنیا از ایشان (خائنان) دفاع نابجا كردید، پس چه كسى در روز قیامت در برابر خداوند از آنان دفاع خواهد كرد؟ یا چه كسى وكیل و مدافع آنان خواهد شد؟ (109)
🌷 #لا_تجادل: مجادله نکن- دفاع نکن
🌷 #یختانون: خیانت می کنند
🌷 #أنفسهم: خودشان
🌷 #لا_يحب: دوست نمى دارد
🌷 #خوان: کسی که بسیار خیانت می کند
🌷 #أثيم: کسی که بسیار در گناه فرو می رود.
🌷 #یستخفون: پنهان می کنند در این آیه یعنی ی کنند
🌷 #یبیتون: در وقت شب نقشه می سازند
🌷 #القول: سخن
🌷 #یعملون: انجام می دهند
🌷 #محیط: احاطه کننده، نگهدارنده
🔴 این آیات همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است و موضوع اين آیات در ادامه موضوع آیات 105 و 106 سوره نساء مى باشد.
نقل شده طايفه «بنى ابيرق» طايفه اى نسبتاً معروف بودند؛ سه برادر از اين طايفه به نام «بشر» و «بشير» و «مبشر» نام داشتند، «بشير» به خانه مسلمانى به نام «رفاعه» دستبرد زد و شمشير و زره و مقدارى از مواد غذايى را به سرقت برد،
برادر زاده رفاعه به نام «قتاده» كه از مجاهدان بدر بود جريان را به خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» عرض كرد.
برادران سارق وقتى باخبر شدند جمعى از قبیله خود را به خدمت #پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرستادند تا سارق را تبرئه كنند، و قتاده را به تهمت ناروا زدن متّهم کردند.
#قرآن به پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ خَوّاناً أَثِيماً؛ و از کسانی که به خود خیانت می ورزند دفاع نکن زیرا که خداوند هر خیانتکار گنهكار را دوست نمی دارد
ظلم و خیانت به مردم، #خیانت به خود است. زیرا آثار سوء را به دنبال دارد:
👈 سبب از دست دادن روحیّه ى صفا و عدالتخواهى است
👈 عامل محروم كردن مظلومانى است كه فردا به پا خواهند خواست
👈موجب آماده كردن قهر و دوزخ الهى براى خود است و جامعه را آلوده مىكند و این آلودگى دامن خود #خائن را هم مى گیرد.
سپس اين گونه #خائنان را مورد سرزنش قرار داده و می فرماید: يَسْتَخْفُونَ مِنَ النّاسِ وَ لا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ؛ آنان از مردم حیا می کنند ولی از خداوند حیا نمی کنند.
آنها از اینکه باطن اعمالشان برای مردم آشکار شود #شرم و #حیا می کنند ولی از خداوندى كه همه جا با آنهاست شرم نمی کنند.
وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ وَ كانَ اللّهُ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطاً؛ در حالی که خداوند آنگاه که شبانه ، سخنان غیر پسندانه می گویند با آنان است و خداوند همواره به آنچه انجام می دهند، احاطه دارد.
سپس روى سخن را به طايفه شخص دزد كه از او #دفاع كردند نموده و می فرماید: ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ جادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا فَمَنْ يُجادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَمْ مَنْ يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلاً؛ شما همان هایی هستید که در زندگی دنیا از این خائنان دفاع نابجا کردید، پس چه کسی در روز قیامت در برابر خداوند از آنان دفاع خواهد کرد؟ یا چه کسی وکیل و مدافع آنان خواهد شد؟
بنابراين دفاع شما از آنها بسيار كم‌اثر است، زيرا در زندگى جاويدان آن هم در برابر #خداوند، هيچ گونه مدافعى براى آنها نيست.
در حقيقت در سه آيه فوق، نخست به #پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و همه قاضيان به حقّ توصيه شده كه كاملاً مراقب باشند، افرادى با صحنه سازى و شاهدهاى دروغين #حقوق ديگران را پايمال نكنند.
سپس به افراد خيانتكار، و بعد به مدافعان آنها هشدار داده شده كه مراقب نتايج سوء اعمال خود در اين جهان و جهان ديگر باشند.
✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری