مادران عاشورایی 🔹یک مادر، جوانی داشته باشد که تازه عروسی و زفاف کرده است و اتفاقاً باعروسش آمده است‏. 🖇 این مرد می‌آید خدمت اباعبدالله و از حضرت اجازه می‌خواهد. زن جوانی دامنش را می‌گیرد و می‌گوید: ای مرد! کجا می‌روی؟ مرا به چه کسی می‌‏سپاری؟ فوراً مادرش پیش می‌آید و می‌گوید: پسرم! مبادا با این حرف‌ها دست از یاری فرزند پیغمبر برداری که این یک امتحان الهی است. 🔹این است که به کار ارزش می‌دهد و این حادثه را درس آموزنده‌‏ای قرار می‌دهد که اگر هزارها سال هم مردم بنشینند باز ارزش دارد که حرفش را بزنند و درس بیاموزند و تعلیم و تربیت بگیرند. 🔹 این جوان می‌رود تا بالاخره شهید می‌شود؛ افرادی را می‌کشد و کشته می‌شود. 🔹مادرش بعد از اینکه اطلاع پیدا می‌کند پسرش کشته شد، چوبی را برمی‏‌دارد، می‌خواهد به جنگ برود که ابا عبدالله فرمود: «🌱ای زن! برگرد، جهاد از شما زنان برداشته شده است.🌱» دلیل بر اینکه او تحت تأثیر احساسات نیست اینکه تا امر آقا می‌رسد می‌گوید چَشم. 🔹دشمن وقتی می‌بیند که او مادر است، سر این جوان را از بدنش جدا می‌کند و به طرف او می‌اندازد. این مادر سر جوانش را به سوی آنها پرتاب می‌کند و می‌گوید ما چیزی را که در راه خدا دادیم پس نمی‌گیریم. 🖇چهار پنج نفر هستند که همراه همسرشان در کربلا بوده‌اند. مرحوم شیخ محمد سماوی در کتاب ‏ابصار العین اینها را با نام و نشان ذکر کرده است. یکی از اینها مادرش هم هست. #استاد_مطهری پانزده گفتار، ص 285📖🖊 #بانوان_بهشتی 🧕@banovanebeheshti