گذری بر تاریخ سولدوز در سی ام بهمن ماه ۱۲۲۳ ه.ش @barsakht امروز ، سی ام دی ماه ۱۴۰۰، در تاریخ سولدوز ، مصادف با سی ام بهمن ۱۲۲۳ هجری شمسی و ۲۱ رمضان ۱۲۵۰ قمری ، روزی است که نقی خان اول بوزچلو ، رهبری ایل قره پاپاق در زمان استقرار و حکمروایی اش در سولدوز، از دنیا رفت ... داستان از این قرار است که با فوت فتحعلی شاه قاجار ، محمد شاه قاجار از نقی خان می خواهد که به همراه شاه جوان به تهران رفته و در مراسم خاقان بزرگ شرکت نمایند ... این مسافرت در حالی انجام شد که نقی خان بوزچلو حال مساعدی نداشت اما به حکم شاه و به ناچار ، با پسرش حسن خان و به همراه محمد میرزا، عازم تهران می شود ...آنها پس از دو روز پیاده روی به پایتخت ، در مراسم سوگواری شرکت میکنند و البته در پایان مراسم ، حال و مزاج نقی خان رو به وخامت می‌گذارد... با افتادن وی در بستر بیماری ، شهریار اقدس ، میرزا، حکیم باشی خاقان و میرزا بابای افشار، حکیم باشی خود را به بالین نقی خان می فرستد اما حال و احوال او سازگار نگردید و در نتیجه نقی خان در همان جا فوت می کند ..‌ جسد وی پس از فوت ، با دستور محمد شاه در امامزاده شاه عبدالعظیم به خاک سپرده می شود و حکم حکومت سولدوز نیز به مهدی خان پسر بزرگ نقی خان تفویض می گردد... @barsakht

پیش از اعتماد و انتشار هرچیزی راجع به صحت آن مطمئن شوید... #سواد_رسانه_ای @barsakht

بیانات رهبری در دیدار با فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش ج.ا.ایران - ۱۹بهمن ۱۴۰۰ @barsakht

این نمایش مضحکانه بابک نهرین با لباس آشیق و با ساز آذربایجانی( قوپوز) آنهم در رسانه ی رسمی ایران را چیزی جز توهین به تاریخ ، اصالت ، فرهنگ و عقلانیت آذربایجان و آذری ها نمیدانم. قپوز یا ساز ، ابزار بیان آلام ، آرزوها، دلاورمردیها و مطالبات تاریخی ملتی است که انسان شناسان و تاریخ نگاران در عظمت آن سر تعظیم فرود می آورند. هیچکس با شادی و شادکامی مردمان رنج دیده این سرزمین مخالف نیست، اما بهتر است که تصویرسازی ابتدایی ما از فرهنگ دیرین یک ملت و ابزارهای هویت بخش آن با تمسخر همراه نباشد. @barsakht

سلسله مباحث ایران و توسعه -بخش ۲۶ جمع بندی نظام فکری دکتر عظیمی در خصوص علل دست نیافتن ایران به توسعه @barsakht دکتر عظیمی آرانی معتقد است که - تهیه برنامه های بزرگ و بی خاصیت - عدم وجود رویکرد استراتژیک در برنامه ریزی توسعه - اتخاذ استراتژی های نادرست برای توسعه - پندارهای غلط و اشتباه در مورد مسیر توسعه - از دست دادن زمان و انرژی ملی برای دستیابی به توسعه - وجود نهادهایی ناکارآمد و سنگ انداز - مهندسی اجزای توسعه بدون معماری و عشق به میوه و نفرت و نادانی نسبت به ریشه توسعه از دلایل زیر بنایی عدم دستیابی ما به توسعه هستند که باعث شده اند ما - برنامه های توسعه ای بزرگ و بی ثمر - آدرس های غلط در مسیر توسعه - انگیزه های ضعیف و منحرف بازیگران بخاطر نهادهای نامطلوب - خلق مظاهر توسعه‌ یافتگی و ضعف ریشه های توسعه یافتگی را در ایران شاهد باشیم. مجموعه این عوامل دست به دست هم داده اند تا مانع از رسیدن ایران به توسعه شوند.. @barsakht

سلسله مباحث ایران و توسعه -بخش ۲۷ دکتر علی رضا قلی: کسی ما را ما نکرد بلکه ما خودمان ما شدیم @barsakht دکتر علی رضاقلی پژوهشگر ایرانی حوزه جامعه شناسی و اقتصاد سیاسی است که با نوشتن کتاب های مثل : اگر نورث ایرانی بود ، جامعه شناسی خودکامگی و جامعه شناسی نخبه کشی، به شهرت رسید. او تحصیلات خود را در دانشگاه تهران و در دانشگاه سوربن فرانسه به اتمام رسانیده و حتی مدتی را نیز به عنوان فرماندار پاوه بوده است.... یکی از زمینه‌های مهم تحقیقاتی وی، نقش ایلات و عشایر در فرایند توسعه ایران است. به گفته دکتر محسن رنانی، او کتاب «نهادها تحولات نهادی و عملکردی اقتصادی» داگلاس نورث را بیشتر از ۲۰ بار خوانده تا امکان کار بست آن را برای فهم تحولات تاریخی ایران به خوبی بسنجد. او در جامعه شناسی ، علوم سیاسی ، جامعه شناسی اقتصادی ، تاریخ ، اقتصاد نهادی و نیز مباحث مربوط به متدولوژی، تبحر خاص دارد .. مباحث او در حوزه ی توسعه ایران را می‌توان به عنوان اصلی ترین دغدغه و محور کانونی تفکرات و تحقیقات وی در نظر گرفت... دکتر رضا قلی ریشه‌های عدم توسعه یافتگی ایران را در عمیق ترین لایه های تاریخی این سرزمین جستجو می‌کند و معتقد است که نباید نارسایی‌های این سرزمین و از جمله توسعه نیافتگی آنرا به استبداد و استبداد را در خودخواهی افراد و بی تقوایی و قدرت طلبی ، آنها خلاصه کرد چرا که این یک نوع تحلیل سطحی و تبرئه کردن خود است. دکتر رضا قلی معتقد است که یکی از عوامل مهم وجود استعمار و استبداد ، فقر و فلاکت دانش طبقه متفکر جامعه است ، آنهایی که ریشه تمام بدبختی ها را در استبداد می‌دانند و اولین و آخرین توصیه آنها این است که باید استبداد را ریشه‌کن کنیم و بس... بحث اساسی این است که استعمار و استبداد نتیجه ضعف فرهنگ و روابط متقابل اجتماعی ناشی از آن هستند و تا زمانی که عناصر و اجزای نظام اجتماعی ما استبداد پذیر و استعمار پذیر باشد، این دو پدیده نیز در شکل‌های مختلف بروز خواهند کرد . در واقع ما در طول تاریخ تنها موفق شدیم با ظواهر این دو مبارزه کنیم و چون ریشه های اصلی آن همچنان باقی مانده است، شرایط قبل از جنبش های اجتماعی نیز همچنان بازتولید شده است. در واقع کسی ما را ما نکرد بلکه ما خودمان ما شدیم. ایران نه از عرب ، بلکه از هخامنشیان و ساسانیان و دستگاه موبدان شکست خورد و علت زوال تمدن و حیات اجتماعی ایران را باید در رواج تعصبات مذهبی و زوال حس ملیت ایرانی و رکود و انحراف از روح اسلامی جستجو کرد... @barsakht

@barsakht کانال تحلیلی سیاسی #برساخت در تلگرام و ایتا

سلسله مباحث ایران و توسعه - بخش ۲۸ نبود انسجام کافی در قوای مرکزی ایران در بستر تاریخ @barsakht حداقل در هزار سال اخیر ، ایلات در سرزمین ایران مستقر بوده اند. آنها مردمان سخت کوش و سخت جانی بوده و برخی از امکانات و ادوات جنگی را نیز در اختیار داشته اند همین امر موجب می‌شد تا حکومت مرکزی نتواند تسلط چندانی بر آنها داشته باشد . در واقع حکومت مرکزی از زمانی توانست بر ایلات مسلط شود که نحوه زندگی ما با پیدایش پول نفت و تاسیس ارتش و خرید تجهیزات نظامی تغییر کرد.... از سال ۱۲۹۹ که رضا شاه آمد، سال ۱۳۴۳ش ، زد و خوردها دائم میان ارتش و نیروهای ایلات برقرار بوده است تا اینکه بالاخره ارتش آخرین ضربه را به انسجام ایلات وارد کرده و آنها را مهار کرد و این کشور تبدیل به ملتی شد که انسجام ملی داشته باشد... در ادامه به خاطر شرایط جغرافیایی ، تامین هزینه دفاع شهری ، روستایی و کشوری بسیار سنگین بود . یعنی وقتی حکومت می خواست از خود دفاع کند ، باید سپاه بزرگی را در جایی مستقر می کرد که بتواند از کشور دفاع کند... این سپاه به حقوق و مزایا و امکانات زیادی نیاز داشت و تامین چنین امکاناتی در توان حکومت مرکزی نبود و در نتیجه قوای دفاعی تضعیف می‌شد و درگیری های دائم پدید می‌آمد و درگیری دائم نیز منجر به افزایش هزینه می‌شد ... برای تشکیل سپاه جدید ، به نیرو و امکانات تازه ای احتیاج بود و چنین مواردی باعث می‌شد که در واقع منابع اقتصادی زیادی برای تامین هزینه این سپاهیان فراهم شود ... @barsakht البته برای تامین این هزینه و یافتن منابع اقتصادی جدید ، نیز مشکلاتی وجود داشت که در نهایت به غارت ، مصادره ، تملک و راههایی از این طیف ختم میشد و این موارد ، خودش باعث تضعیف پایه‌های اقتصاد می گردید .. البته ایلات نیز برای خود صاحب فرهنگی خاص بودند. به این معنی که وقتی وارد مناطقی می شدند، اینگونه می پنداشتند که همه آن مناطق از آن٫ آنهاست و باید همه منطقه را در میان خود تقسیم کنند... البته به دلیل عدم استقرار حکومت قدرتمند مرکزی و نیز یورش طوایف مختلف ، هیچگاه بستری برای یک استقرار حکومت باثبات شهری در ایران شکل نمیگرفت و مراقبت منابع و منافع صنعتی، تجاری و کشاورزی به سرانجام نمی رسید و اگر قاعده و قانونی وضع می شد ، هیچوقت از آن قاعده و قانون موجود نیز حمایت به عمل نمی آمد. لذا آن قواعد و قوانین تداوم پیدا نمی‌کردند... @barsakht

بچه کجا داره راه میره!😱 هر چیزی که در فضای مجازی می‌بینیم واقعیت نیست، بیشتر مواظب باشیم. #پرده_سبز #تردستی_مجازی #جادوی_سینما @barsakht

نگاهی به ۱۲ شاخص کلان اقتصادی ایران در آمارهای جهانی؛ بعد از ۱۰ سال سخت اوضاع خیلی هم بد نیست @barsakht 🔹 به‌لحاظ ادراکی، برخی ایرانیان و حتی آنهایی که در وضعیت مالی و معیشتی خوبی نیز به سر می‌برند، خود را بدبخت‌ترین انسان‌های روی زمین تصور می‌کنند. باز هم تاکید می‌شود گرچه نمی‌توان تبعات منفی افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی در سال‌های اخیر را انکار کرد، اما گزارش‌های بین‌المللی نشان می‌دهد شاخص اقتصادی، علمی و اجتماعی ایران در مقایسه با حدود 200 کشور، نه‌تنها آخرین و بدترین رتبه را ندارد بلکه در اغلب شاخص‌های اقتصادی رتبه ایران بین 50 تا 70 است. برخی از این شاخص‌ها به شرح ذیل است: 🔺سایت «NaijaQuest»: ایران بین 100 کشور فقیر نیست 🔺رتبه ایران در مبارزه با گرسنگی: 35 🔺شاخص قدرت خرید: بهتر از 97 کشور 🔺رتبه ایران در شاخص توسعه انسانی: 70 🔺رتبه ایران در سرانه مصرف غذا: 58 🔺رتبه ایران ساخت ایران: 50 🔺رتبه ایران در شاخص کیفیت زندگی: 86 🔺رتبه ایران در کارآمدی نظام سلامت: 39 🔺رتبه ایران در شاخص‌های علمی: 16 🔺رتبه ایران در تولید روی و فولاد: 10 🔺رتبه ایران در شاخص رقابت صنعتی: 56 🔺رتبه ایران در شاخص جهانی نوآوری: 60 @barsakht