بسم‌الله الرحمن الرحیم همراهان گرامی و دوستان عزیز! در ماه ربیع الاول، ماه بهار بندگی و رویش می‌خواهم برای شما بنویسم که رسالت‌تان چیزی کمتر از رسالت پیامبران نیست. چرا که پیامبران آمده‌اند برای تربیت انسان، و شما نیز پرچم‌داران این راهید. تربیت کاری است آکنده از دقت، ظرافت، لطافت، حکمت و عشق. تربیت مثل رشته‌های باریک اما استوار یک فرش دست‌باف است؛ هر گره و هر رنگ در جای خودش اگر درست انتخاب نشود، تصویر کلّی ناقص خواهد ماند. انسان نیز چنین است: اگر یک عاطفه در زمان خودش تأمین نشود، اگر یک نیاز فکری در سنّ مناسب پاسخ نگیرد، اگر یک سؤال بی‌پاسخ بماند، ممکن است مسیری از زندگی تغییر کند. باید توجه داشت که نسل امروز و فردا، حسّاس‌تر و پیچیده‌تر از نسل‌های گذشته است. کودک و نوجوان امروز در جهانی زندگی می‌کند که هزاران پیام، تصویر، و الگو به سمت او سرازیر می‌شود. اگر ما بخواهیم با همان روش‌های ساده و سنتی گذشته کار کنیم، بی‌تردید از قافله عقب خواهیم ماند. به همین دلیل، تربیت امروز بیش از همیشه به #ظرافت، #دقت، #خلاقیت و #حکمت نیاز دارد. #لطافت یعنی نگاه عاشقانه و مهربان به متربی؛ دیدن استعدادهای پنهان او حتی وقتی خودش از آنها خبر ندارد. #ظرافت یعنی شناخت لحظه‌های حساس، مثل لحظه‌ای که یک نوجوان به‌ظاهر با بی‌حوصلگی سؤالی می‌پرسد، اما در واقع جانش به دنبال چراغ هدایت است. #دقت یعنی توجه علمی به مراحل رشد، به نیازهای متفاوت هر سن، و به تفاوت‌های فردی و فرهنگی متربیان. #حکمت یعنی توانایی پیوند دادن روش‌ها با حقیقت‌های عمیق انسانی و الهی؛ یعنی استفاده درست از تجربه‌ها در کنار الهام از قرآن و سنت. و البته #عشق و ایمان، که جانِ تربیت است؛ بدون آنها همه مهارت‌ها به ابزاری سرد و بی‌روح تبدیل می‌شود. #تربیت یک « کار علمی » است، چون نیازمند مطالعه و شناخت است؛ و در عین حال یک « کار هنری » است، چون با دل و احساس گره خورده است. مربی باید هم مثل یک #دانشمند بیاموزد، و هم مثل یک #هنرمند بیافرینَد. دوستان! گاهی ما فکر می‌کنیم که با گذراندن یک دوره یا با چند سال تجربه، دیگر #مربی کامل شده‌ایم. اما حقیقت این است که تربیت پایان ندارد؛ همان‌طور که انسان بی‌پایان است . هر مربی باید یک « یادگیرنده مادام‌العمر » باشد؛ یعنی همیشه در حال #بازاندیشی، #بازخوانی و #بازسازی خویش. اگر مربی از یادگیری بازایستد، تربیت او خشکیده می‌شود. ✨ این را زیاد شنیدید که امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام فرمودند: « مَن نَصَبَ نَفسَه للنّاس إماماً فلیَبدأ بتعلیم نفسِه قبلَ تعلیم غیره »؛ یعنی کسی که خود را راهنما می‌داند، باید پیش از هر چیز خودش را تربیت کند. این یعنی تربیت از درون مربی آغاز می‌شود. اگر من صبور نباشم، #صبر را نمی‌توانم آموزش دهم. اگر من خودم اهل حقیقت‌جویی نباشم، شاگردانم را نمی‌توانم #حقیقت‌جو بار بیاورم. شخصیت ما، بزرگ‌تر از زبان ما سخن می‌گوید. و در نهایت: بدانید که تربیت، ساختن #آینده است. ما شاید نتیجه کار خود را به‌طور کامل نبینیم، اما هر لبخند پاک یک کودک، هر اندیشه روشنی در ذهن یک نوجوان، و هر گامی که یک جوان در مسیر درست برمی‌دارد، ثمره‌ی زحمات پنهان شماست. تربیت، بنا کردن #فرداهاست. و چه افتخاری بالاتر از اینکه شما امروز، #معمار_فردای این سرزمین‌جان و این امت‌عزیز باشید. ان‌شاءالله با #توکل بر خدا و #پیوند دل‌هایمان با سرچشمه وحی ، این مسیر را با #حکمت و #عشق ادامه دهیم. ✍ محمد جواد فدایی 🗓۱۴۰۴۰۶۰۵ 🌷🇮🇷🌷