🍂
🔻 در کربلای۵
چه گذشت؟
موانع چند لایه/ محسن رضایی۲
🔅 اولین خط دفاعی دشمن دژی بود که در یک سمت آن سنگرهای بتونی برای استراحت نیرو و در سمت مقابل، سنگرهای دیده بانی و تیربار با مهمات آماده کرده بودند و سنگرهای تانک احداث شده بود. این دژ، دشمن را از موقعیت ممتازی برای اشراف و تسلط کامل بر منطقه برخوردار می کرد.
در پشت خط اول چند موضع هلالی شکل احداث شده بود که قطر هر کدام به 300 الی 400 متر و ارتفاع آن به 5 تا 6 متر می رسید.
در پشت موانع هلالی، برای تردد و استقرار تانک، جاده ساخته شده بود و به این وسیله تانک می توانست با استقرار روی مواضع مشخص شده، کل منطقه درگیری را زیر پوشش گلوله مستقیم و تیربار قرار دهد.
🔅 دومین خط دشمن به فاصله صد متر از خط اول و به موازات آن احداث شده بود، و سیل بندی آنجا بود به عرض 205 و ارتفاع 4 متر که دارای موضع پیاده، کانال مواصلاتی و مواضع تانک بود. این سیل بند از جنوب جاده شروع می شد و به سمت اروند ادامه داشت.
🔅 سومین خط دشمن، خاکریزی بود به موازات خط دوم و دارای مواضع پیاده و تانک که در جلوی آن کانال َمتروکه ای به عرض 4 و عمق 2 متر احداث شده بود.
🔅 چهارمین رده دشمن در پشت نهر دوعیجی قرار داشت و شامل نهر، دژ و چندین موضع هلالی پی در پی، که بر توانایی دشمن برای مقابله و دفاع بیشتر می کرد.
🔅 پنجمین رده دشمن در پشت نهر جاسم قرار داشت. ضمن آن که در حد فاصل خط چهارم و پنجم، قرارگاه دشمن، خصوصا قرارگاه تاکتیکی سپاه سوم (مقر فرماندهی لشکر11) قرار داشت که دارای مواضع مستحکمی بود و پدافند مستقل داشت. پس از خط جاسم تا کانال زوجی، مرکز توپخانه، لجستیک و عقبه لشکر 11 قرار گرفته بود
🔅 و رده ششم و هفتم دشمن شامل کانال زوجی و مثلثی های غرب کانال زوجی بود.
در منطقه شلمچه، دشمن زمین را به شکل پنج ضلعی درآورده بود. که از استحکامات بسیار پیچیده ای داشت.
گارد ریاست جمهوری عراق با فرماندهی صدام به منطقه اعزام میشود وبی درنگ پاتکهای سنگین خود را شروع میکند؛ اما هر بار با تحملشکستهای سنگین وادار به عقب نشینی میشود. در مرحلهی سوم عملیات، رزمندگان اسلام از کنار اروند به مواضعدشمن در محور نهر جاسم هجوم میبرد.
یگانهای سردرگم دشمن را در یک عملیات گاز انبری گرفتار کردیم و تعدادی از آنها را کشته یا زخمی کردند و با عبور از نهر جاسم و تسلط بر پلهای ارتباطی، به عمقمواضع دشمن نفوذ میکنند.
پیگیر باشید
#تاریخ_شفاهی
@basijnews_pirbakran
🍂
🔻 #مهندسی_رزمی
در دفاع مقدس 1⃣1⃣
🔻 نمونه هایی از ابتکارات و خلاقیتهای مهندسی در دفاع مقدس:
🔻 پل خیبر:
نوع: شناور (بدون پایه)
طول: 14 کیلومتر
عرض: 3 متر
ظرفیت طراحی: 4 تن
ظرفیت قابل بهره برداری: 3 تن
سال استفاده: 1362 عملیات خیبر
مکان: هورالهویزه حدفاصل ساحل هور در ایران (شرق هویزه) و جزایر مجنون عراق
تعداد قطعات ساخته شده: حدود 5000 قطعه
مدت حمل و نصب: 25 روز
علل تأخیر در نصب: وجود نیهای متراکم در 3 کیلومتر آخر
🔻پل بعثت:
پل بعثت، شاهکار مهندسی - رزمی تاریخ دفاع مقدس است و امروز با همین عنوان در دانشگاه مهندسی دافوس، تدریس می شود. برخی از قطعات این پل، امروز در گلزار شهدای خرمشهر است و برخی دیگر، همانجا کنار اروند، به تماشا نشسته است. تماشای همت شیر مردانی که او را خلق کردند و از روی او گذشتند و سندی بر هنر و اراده جوانان این مرز و بوم افزودند.
طبیعت یک سری قاعده و قانون دارد که شکستن آن کار هر کسی نیست. اگر توانستی قاعده و قانون طبیعت را بشکنی، معجزه کرده ای هیچ کس باور نمی کرد بشود در بحبوهه جنگ روی اروند خروشان، با آن جزر و مد زیاد و با آن عرض بلند پل زد. اما جنگ ثابت کرد مردانی هستند که کاری به قاعده و قانون طبیعت ندارند و یک « یا علی» می گویند و می زنند به آب .
پل بعثت، شاهکار مهندسی - رزمی تاریخ دفاع مقدس است. پس از عملیات والفجر هشت، باید یک راه ارتباطی بین خاک خودمان و شهر فاو که تازه به دست رزمندگان اسلام افتاده بود، ایجاد می شد. رزمندگانی که در فاو بودند، باید پشتیبانی می شدند. امکانات و نیرو می خواستند. قبل از والفجر هشت، پل هایی روی اروند زده بودند، اما اروند قوی تر از آن بود که آنها حریفش شوند و هیچ کدام را تحمل نکرده و همه را بلعیده بود.
یکی از پلهای ساخته شده "پل فجر" نام داشت که شبها آن را نصب، و روزها جمع می کردند. این پل نیز کار آمد نبود. باید پلی ساخته می شد که محکم و مطمئن باشد و بتواند در شبانه روز تجهیزات و تدارکات و مهمات را به آسانی به آن طرف آب برسانند. بنابراین پل بعثت، به طول ۹۰۰ و عرض ۱۲ متر روی اروند زده شد و چشم جهانیان را خیره کرد.
پنج هزار لوله 12متری، به قطر 142 سانتی متر و ضخامت 16 میلی متر از جنس فولاد، در عمق دوازده متری رودخانه خروشان که ارتفاع جزر و مدش از پنج متر هم بالاتر می رفت، شش ماه از جهادگران اسلام وقت گرفت. دشمن در طول جنگ خیلی تلاش کرد تا پل را از بین ببرد، اما نتوانست.
ابتدا دو طرف لوله ها مسدود می کردند تا در آب غرق نشوند.
بعد از این که کار اتصال لوله ها انجام می شد، در لوله ها را باز می کردند تا آب با فشار از لوله ها عبور کند و لوله ها به زیر آب بروند و غرق شوند. بعد اتمام لوله گذاری، روی آن ها را زیر سازی و آسفالت می کردند.
طراح این شاهکار بزرگ، مهندس بهروز پور شریفی از برادران جهاد سازندگی بود.
همراه باشید
#تاریخ_شفاهی
http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf
🍂