eitaa logo
بصیرت
56 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
451 ویدیو
65 فایل
✅ کانال بصیرت @basiratbasir
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴کدام آری، کدام عزاداری نه؟ 🔰 استاد حسن رحیم پور ازغدی : 🔷 یک عده خیال می کنند امام (ع) شده تا ما و عزاداری کنیم و ثواب ببریم، این را هدف عاشورا می دانند. در حالی که اصلاً این گونه نیست. هدف این است که نگذارید نام حسین (ع) و عاشورا و مظلومیت اهل بیت، و شعارهایشان، معنوی و شان، ولایت تعلیمی و تربیتی و معرفتی شان فراموش شود. اگر هدف از عزاداری این باشد، چنین عزاداری صحیح و سفارش شده است. 🔶گزیده ای از سخنرانی همه ی انقلاب ها به نام حسین(ع) ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🏴 چه چیزی باعث شد افسر سپاه (ع) قاتل حسین(ع) شود؟ ◾️ برخى از اينها كه امام حسين(ع )را كشتند ودر اردوگاه بودند، قبلا جزء اصحاب اميرالمؤمنين(ع ) بودنـد. بعـضى، از رفقـاى سـابق خـود امـام حسين(ع ) بودند. يكى از آنها، شمربن ذی الجوشن است. ، جزء افـسران على بن ابیطالب(ع )در جنگ بود كه در كنار (ع )و حسين(ع ) با معاويه جنگيده بودند. اما اينك شمر، افسر نيروهاى يزيد در كربلا شده كـه سرحسين(ع )را میبرد. فقط اين يكى هم نبود. دست كـم ده -بيـست اسـم دارم كه بايد آنها را لو بدهم كه اينها قبلا جزء اصحاب اميرالمـؤمنين واز رفقاى سابق حسن(ع )و (ع)و همرزم آنها بودند و در حـضور يافتند و دستشان به خون حسين(ع)، آلوده شد. براى چه؟ براى اينكه كمكـم بعد از رحلت (ص) ، اولويتهايشان در حكومت و ميان نخبگان، علما، روشنفكران و مردم عوض شد و از ايـن رو در مـواردى كـه می‌بایست قاطعيت نشان می‌دادند، وا می‌دادند و مدارا میکردند و جايى كه می‌بایست مدارا میکردند، مدارا نمی‌کردند و درگير میشدند و حتـى بـا دشـمنان ديروزشان -يعنى با كسانى كه در بدرواحد و حنين با اينان جنگيده بودنـد - كم كم كنار آمدند و با آنها ائتلاف كردند. برويد آنهايى را كه با امـام حسن(ع)وبا امام حسين(ع) درگير شـدند وائـتلافهـاى سياسـى آنـان را بررسى كنيد؛ ائتلافهاى سياهى كه پنهانى و سپس علنى صـورت گرفـت. آنان خودشان با يكديگر دشمن بودند و گاه حتى قبلا با هم جنگيده بودنـد؛ ولى همه در برابر خط اهل بيت (ع) كه خط اصيل پيغمبر اكـرم(ص) اسـت، ايستادند. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ ، نوشته استاد رحیم پور ازغدی ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🏴 (ع) به دنبال چه حکومتی بود؟ 🏴 در حكومت اسـلامى كـه(ع) براى استقرار آن قيام كرد و شـد، حاكمـان، صـادقانه مسئوليت شرعى به گردن میگیرند و مردم هم صميمانه حمايت و اطاعـت میکنند و در عين حال، مردم دارند مسئولين را سؤال پيچ و بر كار آن هانظارت كنند. نص روايت از حضرت امير(ع) و ساير اهل بيت( ع) اسـت كـه حاكمان نبايد به گونهاى رفتار كنند كه مردم به آنها كنند؛ مردم هـم نبايد به حاكمان با سوءظن بنگرند ودر عين حال نبايد چيزهـاى غيـرممكن هم از بخواهند. در حكومتى كه سيدالشّهدا(ع) مـیخواسـت تشكيل دهد ودر راه معرفى آن شهيد شد، ، امتيـازطلبى، قـوم وخويش بازى در حكومت وبه تعبير روايات ما، «استئثار» -يعنى امتيـازطلبى و منافع خود را بر منافع تودههاى مردم، ترجيح دادن و از امكانات عمـومى،استفاده خصوصى كردن كه امروزی ها از آن به « » تعبير میکنند -ممنوع است. در فرهنگ حكومتى اسلام و نمیگفتند كه چون مردم با ما بيعت كردند و به ما راى دادند و شهر را به ما سپردند، ديگر ما هر كارى كه دلمان خواست، میکنیم و هـر كـارى نخـواهيم، نمی‌کنیم. در فرهنـگ اسلام، «دلمان خواست» نداريم. بلكه می‌گفتند چون نحوه حكومت و آثار انگشت آنها بر روى پوست ملّت خواهد ماند، بايد كـارى كنند كه از آنها راضى باشد و بتوانند راحت در چـشم امـت وخانواده نگاه كنند. ما براى جمادات برنامه نمی ريزيم؛ پس بايد خـوب حكومت كنيم. دولتهايى كه بد شروع میشوند، بد بـه پايـان مـى رسـند. حكومتهايى كه خوب شروع بشوند، می‌توانند خوب بماننـد؛ اگـر حاضـرشوند بهايش را بپردازند. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ ، نوشته استاد رحیم پور ازغدی ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🏴 و به خاطر عدالت! 🏴 عبداللَّه بن عمر از كسانى بود كه امام حـسين(ع )را بـاحسن نيت نصيحت كرد. میگفت: آقا، اصولا مستحضريد كـه جنـگ فـى نفسه بد است. خوب، امام (ع )هم میدانست كه جنگ فـى نفـسه بـد است؛ اما مگر ما اساسا در تاريخ، چيزى به نام «جنگ فى نفسه» داريـم؟ درصحنه واقعى اجتماع، ما «جنگ فى نفسه» نداريم. بله، جنگ فـى نفـسه بـداست؛ اما كجاى واقعى و جامعه واقعى، چيزى بـه اسـم «جنـگ فـى نفسه» داشته ايم؟! وقتى عقايدى وآيين ملتى مورد تهاجم قرار میگيرد، ايـنديگر «جنگ فى نفسه» نيست و معتقدينش ديگر نمى توانند بیطرف بمانند. بیطرفی و صلح طلبى در برابر هيئت ظلم، ابدا يـك فـضيلت نيـست؛ يـك رذيلت عريان است. اينجا ديگر جنگ و خونريزى هم مقدس مـى شـود. كشتن و كشته شدن هم عبادت میشود. در دعاهايى كه براى امام زمان عج رسيده و سند درستى هم دارد، آمده كـه «خـدايا، از تـومیخواهم كه خون دشمنانت را به دست من بريزى و از تو میخواهم كـهخون من به دست دشمنانت ريخته شود». ما، جنگ و صلح، دشمنى و دوستىداريم؛ ولى دشمنى و دوستى، بـه خـاطر عـدالت، در راه حقيقـت و بـراىفضيلت را قبول داريم. اما جنگ و صلح به خاطر دنيا و قدرت و آقايى كردنوبرده گرفتن و خوردن وبردن نداريم. خـونريـزى بـراى كـسب منـافعدنيايى، است. 🔶بخشی از کتاب حسین(ع) عقل سرخ ، نوشته استاد رحیم پور ازغدی ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🏴 كه (ع ) به خاطر آن شد 🏴 حکومتی که حسین ع به خاطر آن شهید شد حكومتى بـود كـه اهـل و سستى نباشد. (ع)، نكته مهمى فرموده اند كه بايـد ايـنتعبير را مجريان همه حكومتها ببينند. روايت بسيار مهمى است. فرمودند : «كسانى میتوانند واقعى تـشكيل بدهنـد كـه اهل مداهنه و سازشكارى و مصانعه و رياكـارى نباشـند؛ كـسانى كه با صاحبان و و با هاى قوى و سرمايه دارهـا و با قدرتهاى داخلى و خارجى، معامله نكنند و نترسـند؛ كـسانىكه محافظه كار نباشند». آرى فقط اينان میتوانند. حكومتى كه وقتى ابن حرمه - ناظر مالى بازاراهواز - دزدى كرد، گرفت و اختلاس كرد، حضرت امير(ع) او را بـه انداخت و دستور داد اورا به انفرادى بردند (يعنى ملاقات ممنوع شـد) و فرمود او را در جمعه و جلوى چشم مردم، شلاق بزنيد نـه ايـن كـه مجازات مخفى كنيد؛ بلكه آبرويش را بريزيد. حكومتى كه امـام حـسين(ع)میخواست احيا كند، حكومتى بود كه خودش و مردم قـبلا تجربـه كـرده بودند و در به خاطر همان اصول كشته شـد. آرى، حكومتى كه وقتى شـخص اول آن در كوفـه، روز عيـد قربـان،دخترش ام كلثوم را ديد كه گردنبند مرواريد بـسته، بـا نگـاه خـود بـه او اعتراض كرد كه اين چيست كه بسته اى؟ ام كلثوم گفت: اين را براى سـهروز از بيت المال عاريه و امانت گرفته ام وبا اجازه مسئول بيت المال، بـوده و ضمان مالی اش هم بر عهده من است؛ يعنى كار قانونى كرده ام و عاريه است. ابن ابی رافع، مسئول بيت المال هم آمد و از ام كلثوم، دفاع و او را تأييد كرد وبه حضرت گفت: دخترت خلاف نكرده و من در جريان هـستم و كـار اوقانونى بوده است. حضرت رو كرد به دخترش امكلثوم و گفـت: «يـا بنـت على بن ابیطالب، لا تَذْهبنَّ بِنَفسِك عنِ الْحقّ ». ؛ اى دختر على، بحث نكنو بهانه نتراش تا حق را زير پا بگذارى. خواهش میکنم به دقت توجه كنيدكه خيلى جمله عجيبى است. حضرت امير(ع) از دخترش می‌پرسد: «أَكُلُّ نِساء المهاجِرين تَتَزين بِمِثل هذا فـى هـذَا العيـد؟ »؛ آيـا همـهدختران و زنان شهر در روز عيد قربان میتوانند چنين گردنبندى را كه تـوبسته اى، ببندند؟» حتى اگر تو از راه قانونى خارج نـشده باشـى، آيـا همـهدختران اين جامعه میتوانند چنين گردنبندى ببندند؟ گفت: نه. فرمـود: تـو دختر خليفه اى. پس تو هم حق ندارى اين گردنبند را ببندى. شما وقتى حقدارى چنين گردنبندى ببندى كه همه دختـران وزنـان ايـن شـهر چنـينامكاناتى داشته باشند؛ چون فرزند حكومت اسلامى هستى! 🔶بخشی از حسین(ع) عقل سرخ استاد رحیم پور ازغدی ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🔷اوصاف اکرم(ص) از زبان (ع) (بخش اول) 🔷تعابيرى كه امام (ع) راجع به ايشان دارند، تعابير بسيار بلندى است. مى فرمايند: پيامبر(ص) «دائم الْفِكْرِ» بود؛ هميشه در بود، هرگز از كردن خسته نمى شد، «متَواصِلُ الاْحزانِ» بود؛ يعنى همواره در غم شيرين با وقارى فرورفته بود و معلوم مى شد كه غم متصلى است و بخش اعظم اين غم، در دل پيغمبر(ص) است، حال آن كه معمولا بر لبش، لبخند جارى بود اما غم سنگين و ريشه دارى در دل با او بود. آيا غم ناشى از درك يك حقيقت بزرگ بود؟ غم مردم بود؟ «ولَيست لَه راحة» هرگز پيامبر (ص) رابی غم بی دغدغه نمى ديدم، هميشه دغدغه چيزى داشت.«طَويلُ السكْت» بود، پيامبر اهل سكوتهاى طولانى بود، «لايتَكَلَّم فى غَيرِ حاجة»، جز وقتى كه لازم و مفيد بود، سخن نگفت. بناى پيامبر برسكوت بود، الا وقتى كه حرف زدن، ضرورت و فايده اى مى داشت و بايدحقيقتى را آشكار مى كرد، يا بايد از عدالتى دفاع مى كرد، در برابر منكر يا بى عدالتى بر مى آشفت و مشكل كسى را حل مى كرد و الا ساكت بود. 🔶گزیده ای از محمد پیامبری برای همیشه ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
سَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا و سلام بر تو! روزی که برای دفاع از اسلام و شرف به جبهه های حق علیه باطل شتافتی، سلام بر تو! روزی که برای دفاع از دین و پیشرفت علم و عزت ایران در جبهه دانش حضور پیدا کردی، سلام بر تو! روزی که #مدافع_حرم و حریم ولایت و وطن شدی، سلام بر تو! روزی که برای دفع #فتنه ی منافقان، به آتش کشیده شدی و سوختی، سلام بر تو! روزی که سرباز جبهه نرم شدی و مبارزه و مقاومت را ادامه دادی... سلام خدا بر تو #بسیجی لبیک یا #خامنه_ای لبیک یا #حسین (ع) است پایان مأموریت بسیجی #شهادت است 🌺هفته بسیج گرامی باد. ✅ کانال بصیرت @basiratbasir
🔻شبهه: چرا حضرت ‏ (ع) آب نیاشامید تا سیراب شده، تا قوّت و نیروی بیشتری بر دشمن حمله کند و آنان را نابود سازد و از این راه بتواند به امام حسین‏ (ع) و دین اسلام بیشتر خدمت کند؟ 🔻پاسخ: 🔸 اولاً: هدف امام حسین ‏(ع) در واقعه کشتن عموم مردم نبوده است، بلکه هدف اصلی حضرت بیداری امت اسلامی است، و کشتن دشمن باید در حدّ ضرورت باشد. 🔸 ثانیاً: مسأله اثبات مظلومیت امام حسین‏ (ع) است که در طول تاریخ مردم را به او متوجه ساخته و دل‏ها را سوزانده است و منجر به نهضت‏ها و شورش‏هایی بر علیه حکومت و یزیدیان شده است. 🔸 ثالثاً: حضرت اباالفضل ‏(ع) می‏دانست که چه آب بیاشامد و چه نیاشامد او و برادرش امام ‏ (ع) کشته خواهند شد و هرگز از این میدان جان سالم به در نخواهند برد، زیرا دشمنان مصمّم به قتل او و جوانان بنی هاشم هستند، لذا چه بهتر که با لب عطشان به ملاقات پروردگارش رفته و به شهادت نائل آید. 🔸 شاهد مطلب این است که اگر انسان بداند که آشامیدن آب سبب نجات او است خوردن آب بر او واجب می‏گردد، ولی حضرت عباس ‏(ع) از زندگی و بقای خود قطع امید نموده و کشته شدن خود را حتمی می‏دانست. 🔸 رابعاً: ‏ (ع) این را خیانت می‏دانست که خود آب بیاشامد در حالی که امام حسین ‏(ع) و عیالاتش و تمام اهل بیتش تشنه هستند. این خلاف ادب است که امام او تشنه باشد و انسان خود را سیراب کند. به این مساله در اخلاقیات؛ مساوات می گویند. 🔸 خامساً: ایثار از سجایا و اخلاق نیکوی اهل بیت‏ (ع) بوده است. حضرت عباس‏ (ع) در این واقعه نهایت ایثار و از خود گذشتگی را نسبت به امام حسین ‏(ع) و اهل بیت او نشان داده است، همان گونه که پدرش حضرت امیرمؤمنان و فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین‏ (ع) از خود گذشتگی کرده و با سه روز روزه هنگام افطار، غذای خود را به مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند و خود با آب و شکمی گرسنه به سر بردند. ✅ کانال بصیرت @basiratbasir