آیت‌الله سیفی مازندرانی: «تبدیل بدحجابی از «جرم» به «تخلف» بدعت در دین است». - غیبت «بدحجاب» به علت فسق علنی او جایز است. - بدحجاب دارای سه گناه است؛ «نمایش بدن به نامحرم»، «تبرّج» و «تجاهر به فسق». #جرم_بدحجابی #بدعت_در_دین #حجاب_ضروری_دین

شگردی از بدعتگذاری نرم در قم از قبیح‌ترین و خطرناک‌ترین اتفاقات در جامعه دینی، «بدعت» است و بدعت گذاری همان چیزی است که امام حسین‌ع به خاطرش قیام کرد. بدعت گذاری گاهی به صورت تئوری و القاء شبهه در ذهن صورت می‌گیرد و جای حق و باطل در مبانی عوض می‌شود؛ گاهی هم به صورت روانی انجام شده، جای معروف و منکر در عرف جامعه عوض و سنتهای انحرافی در جامعه شکل می‌گیرد. از جمله روشهای روانی بدعتگذاری، جمع کردن و یکدست کردن معروف و منکر است. مثل اینکه به بهانه جذب و اتحاد، تلاش کنند زندگی مسالمت آمیز بین روحانیون و بدحجابها در کنار یکدیگر ایجاد کنند و این فتنه بسیار خطرناکی است که اکنون در شهر مقدس قم در حال وقوع است! «جذب» و «اتحاد» دو امر ضروری است؛ به شرطی که مصداق «کلمة حق یراد بها الباطل» نباشد. همگامی روحانیت و قشر بدحجاب آنگاه مطلوب است که این قشر گنهکار متأثر گردد؛ نه اینکه سکوت روحانیون در برابر هنجارشکنان، به منزله تأیید چنین وضعیتی باشد و بدحجابی را عادی جلوه داده، قبح آن را از بین ببرد. برخی می‌گویند: «حضور و تردد روحانیون با لباس روحانیت در میان بدحجابها، خود امر به معروف بوده و تذکر را کفایت می‌کند»! این یک شبهه و مغلطه و فتنه‌ای است که توسط میونداران جریان نفوذ و مافیای پشتیبان هنجارشکنان، جهت بیمه کردن آنها طراحی شده که پاسخش به تفصیل در این نوشتار داده شد. حمیدی‌زاده #بصیرت #جرم_بدحجابی #طرح_نور