#فرقه_هاى_مختلف_و_گروه صالح و ناصالح جن « وَ اَنّـــا مِنَّـــا الصّـــالِحُـــونَ وَ مِنّـا دوُنَ ذلِـكَ كُنّـا طَـــرائِـــقَ قِـــدَدا !» (11 / جن) كلمه «صالح» از معناى شايستگى است، و مراد از كلمه «دوُنَ ذلِـكَ» به معناى غير است، و خواستهاند بگويند: بعضى از ما صالحند، و بعضى ديگر غير صالح، مؤيد اين ظهور جمله بعد است كه مىفرمايد:«كُنّـا طَـرائِـقَ قِـدَدا،» ما داراى مسلكهاى متفرق بوديم. كلمـه «طَــرائِقَ» جمع طريقه است كه به معناى روشهايى است كه مورد عمل واقــع شـده بـــاشـد. اگر طرايق را به وصف قِدَدْ توصيف كرد، به اين مناسبت بود كه هر يك از آن طــريقــهها مقطــوع از طـريقـه ديگـر اسـت، و سـالـك خود را به هدفى غير هدف ديگرى مىرســــانـد. ظاهرا مراد از كلمه «الصّالِحُونَ» به حسب طبع اوّلى است، آنهايى كه در معاشرت و معامله طبعا اشخاصى سازگارند، نه صالحان به حسب ايمان. معناى آيه اين است كه: بعضى از ما صالحان بالطبعند و بعضى غير صالحند و ما در مذاهب مختلف بوديم و يا صاحب مذاهب مختلف بوديم و يا ما خودمان مثل راههاى بـريده از هم هستيم كه هر كدام از يــك جـا سـر در مىآورد. (1) 1- الميزان ج،39 ص 200. #بخش_اول #معارف_در_قرآن #شناخت_جن #فصل_دوم #كفر_و_ايمان_در_جن #تفسیرموضوعی_المیزان #کتاب_هفتم #جن_و_شیطان

#گروه_مسلمان_و_گروه_منحرف_بين_جنيّان «وَ اَنّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقـاسِطُونَ فَمَـنْ اَسْـلَمَ فَاُولئِـكَ تَحَـرَّوْا رَشَدا !» (14 / جن) مراد از كلمه «مُسْلِمُونَ» اين است كه ما تسليم امر خدائيم، پس مسلمون كسانى اند كه امر را تسليم خدا كردند، و مطيــع او در هر چه بخواهد و دستور دهد هستند، و مراد از كلمه «قاسِطُونَ» مايلين به سوى بــاطـل اسـت. معنــاى آيــه اين است كه: ما گروه جنيّــان به دو طــايفــه تقسيــم مىشويم، يك طائفه آنهايى كه تسليم امر خدا و مطيع او هستيم، و طايفــه ديگــر كسـانـى كـه از تسليـم شــدن بــراى امر خدا با اين كه حق است عـدول كرده، و منحرف شدهاند. «فَمَـنْ اَسْلَـمَ فَـاُولئِكَ تَحَـرَّوْا رَشَــدا،» معناى جمله اين است كه كسانى كه تسليم امــر خــدا شـدنـد، آنهـا در صــدد يـافتـن واقـع و ظفـر جستـن بـه حـق بـر آمـدنـد. «وَ اَمَّا الْقـاسِطُونَ فَكـانُوا لِجَهَنَّـمَ حَطَبـا ـ و امّا منحرفين هيزم جهنماند،» (15 / جن) و در دوزخ با سوختن معذب مىشوند، جانشان مشتعل مىگردد، عينا نظير منحرفين از انس، كه قــرآن كـريـم آتش گيـرانه دوزخشـان خوانده است. «وَ اَنْ لَـوِ اسْتَقـامُـوا عَلَـى الطَّـريقَةِ لاَسْقَيْناهُـمْ ماءً غَدَقا لِنَفْتِنَهُـمْ فيـهِ ـ به درستى كه داستان از اين قرار است كه اگر جن و انس بر طريقه اسلام يعنى تسليم خدا بودن استقامت بورزند، ما رزق بسيارى روزيشان مىكنيم، تا در رزقشان امتحانش كنيم!» (16 و 17 / جن) «وَ مَـنْ يُعْرِضْ عَـنْ ذِكْـرِ رَبِّـهِ يَسْلُكْـهُ عَـذابا صَعَدا ـ و كسى كه از ياد پروردگارش اعراض كند خدا او را به راه عذابى دشوار مىاندازد!» (17 / جن) (1) 1- الـميـزان ج،39 ص 202. #بخش_اول #معارف_در_قرآن #شناخت_جن #فصل_دوم #كفر_و_ايمان_در_جن #تفسیرموضوعی_المیزان #کتاب_هفتم #جن_و_شیطان