eitaa logo
بازار
68 دنبال‌کننده
29.4هزار عکس
26.1هزار ویدیو
1.2هزار فایل
حمایت از کالای ایرانی
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تبیین
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️آثار و بركات فردي علیه السلام 💠 🔷از جمله احاديث نبوي كه در واقع بيانگر تأثير پذيري معنوي مردم از وجود مبارك حضرت عليه السلام ميباشد، حديثي است كه فرمود: «ان للحسين محبة مكنونة في قلوب المؤمنين».[۱] در كانون دلهاي مؤمنين، محبتي نهفته و ويژه، نسبت به (ع) وجود دارد. كيست كه نام (ع) را بشنود و فردي از افراد بشر يا تني از اولاد انسان باشد و حالت انقلاب و انكسار و دلباختگي براي او فراهم نشود؟ محبت (ع) دلها را به التهاب در آورده و جگرها را گداخته و مذاب ميسازد، و شورش دل و آتش درون را به ريزش قطرات اشك از ديدگان، آشكارا و عيان ميكند. 🔷در كجاي دنيا ديده ميشود كه شيعه و دوستدار (ع) در آنجا باشد و اقامه عزاي حسيني نكند. كيست كه پس از دادن عزيزترين محبوب و مطلوب خود به اندك فاصله و مختصر وقت و گذشتن كمتر زماني، آن مصيبت را فراموش نكند؛ جز مصيبت (ع) كه با اين همه طول زمان و گذشتن قرنها، روز به روز اين مصيبت تازه تر و شور و شراره اش بيشتر و بلندتر ميگردد. آيا نه اين، جذبه عشق و علاقه و تأثير محبت و فرط دلبستگي و دلباختگي علاقه مندان نسبت به آن امام محبوب است؟ و اي بسا، نامحرمان در برابر عظمت و جلالت حسيني تسليم شده و به تواضع و تكريم در مقابل نام مبارك (ع) و جلال و مقام او قد خويش به تعظيم و تسليم خم نموده و به دين و آيين حسيني گراييده و از اكسير محبت او مس خود را طلاي ناب و زر خالص ميگردانند. 🔷براستي، چنين بوده كه كه مسير تاريخ را عوض كرده و را نجات ميبخشد به گونه اي خاص در دل و جان مسلمين و مؤمنين قرار گيرد، حتي كساني كه مقابل (ع) قرار گرفتند و به قول فرزدق: «دلهايشان با او بود، اگر چه بر اثر دنيا پرستي شمشيرهايشان بر روي او كشيده شد»، چه رسد به مؤمنيني كه عشق و محبت او با گل آنان سرشته شده است. 🔷روایتی از رسول اكرم (ص) است که فرمود: «هر گاه به فرزندم (ع) مينگرم، گرسنگي و اندوه از وجودم رخت بر ميبندد».[۲] و نيز ميفرمود: «بار خدايا، من (ع) را دوست دارم و آنان كه او هستند نيز دوست دارم».[۳] راه (ع) راه دل است، و هرگاه عاشقي به دل توجه كند او را پيدا ميكند. لذا در برخي روايات وارد است كه: «قبر او در دلهاي دوستداران اوست». آري، دل مؤمن جايگاه تابش نور پر فروغ و احياگر (ع) است و هرگاه عشق و محبت فراتر از آفاق ظاهري و مادي باشد، رنگ ابديت به خود ميگيرد، زيرا پيوند اين محبت در حريم حب خدا بوده است و بقاي آن به بقاي فيض ذات سرمدي، جاودانه است. پی نوشت [۱] حماسه حسيني، شهيد مطهري، ج ۳، ص ۲۴۷ [۲] بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۳۰۹ [۳] بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۸۱ |منبع: وبسایت اندیشه قم @tabyinchannel
هدایت شده از خط حزب الله
🔔 شماره‌ی جدید نشریه‌ی منتشر شد: ♨️ | الگوسازی برای در یک‌سال پایانی؛ مثل 🔶 | یک از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در شب عاشورای ۴۵ سال قبل؛ نجات 🔹 | آینده از آن و و است 🔻 | شما امکاناتتان از (ع) بیشتر است 🔰 | عظیم را کسی به وجود می‌آورَد که دلش نلرزد @Khattehezbollah
هدایت شده از تبیین
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️خلاصه ای از زندگانی (ع) 🔶 (ع) در سال ۲۴ هجري در شهر مدينه به دنيا آمد.[۱] او اولين فرزند امام علی(ع) از ام البنين(س) بود.[۲] ام البنين بانوي بزرگوار و پرهيزكار، از قبيله كلابيه بود. قبيله ای كه به شجاعت و دلاوري مشهور بودند. شهيد مطهري مينويسد: آرزوی علي(ع) در ازدواج با ام البنين، در وجود مقدسِ (ع) تحقق يافت.[۳] از القاب (ع) ميتوان به قمر بنی هاشم، عبد صالح، باب الحوائج، سقا، علمدار و الحامي اشاره كرد. (ع) نه تنها در شجاعت بلكه در تمام صفات برجسته انساني و فضايل اخلاقي سرآمد و نمونه بود. پس از شهادت امام علی(ع) (ع) از دل و جان، فرمانبردار برادرش امام حسن(ع) بود. بعد از شهادت امام حسن(ع) (ع) پيوسته همراه و هماهنگ با بود. و تمام اعمالش را با پيروی از آن حضرت انجام ميداد. 🔷در سفر (ع) به سمت كربلا (ع) همراه برادر بود و به عنوان ، مهمترين ياور و پشتيبان امام حسين(ع) محسوب ميشد. امام حسين(ع) نيز علاقه خاصي به برادرش، حضرت عباس داشت. روز عاشورا (ع) بارها نزد امام حسين(ع) آمد و اجازه ميخواست تا به ميدان شهادت برود. سرانجام امام حسين(ع) به او فرمود: حال كه تصميم رفتن به ميدان جنگ را گرفته ای مقداري آب براي كودكان تهيه كن.[۴] آنحضرت به طرف شريعه فرات حركت كرد. دشمنان را كنار زد و وارد آب شد، مشك خويش را پر از آب كرد. اما در راه بازگشت با حملات ناجوانمردانه دشمن مواجه شد. تلاش (ع) در رساندن مشك آب به خيام حرم بي نتيجه ماند. دستهای حضرت در راه عشق به حسين(ع) از بدن جدا شد. شمشيري به فرقش اصابت كرد و به رسيد. حضرت مهدی(عج) در زيارتنامه اي كه به نام «زيارت ناحيه مقدسه» مشهور است خطاب به حضرت عباس(ع) ميفرمايد: سلام بر (ع) كه جان خود را در راه برادرش فدا نمود.[۵] 🔷شهادت (ع) بر امام حسين(ع) بسيار سخت و ناگوار بود. حضرت بعد از اين كه با بدن غرق به خون (ع) مواجه شد فرمود: هم اكنون كمرم شكست.[۶] يكی از راههاي شناخت (ع) و او، مراجعه به روايات پيشوايان دين عليهم السلام است كه آگاه به شخصيت وجودي افراد ميباشند. امام صادق(ع) شخصيت برجسته (ع) را چنين ترسيم مينمايد: عموي ما عباس بن علی(ع) و و داشت، در محضر امام حسين(ع) نمود و جانبازي و نمود و درگذشت.[۷] در اذن ورود به حرم آن حضرت نيز از امام صادق(ع) بر شيفتگان علمدار كربلا چنين دستور آمده كه بايد عرضه بدارند، سلام خدا و سلام فرشتگان مقربش و سلام پيامبران مرسل و بندگان شايسته اش و سلام تمامي شهدا و صديقان و سلام هاي پاكان در صبح گاهان و شام بر تو باد ای فرزند امير المومنين(ع).[۸] 🔷سپس امام در زيارت (ع) ميفرمايند: شهادت ميدهم كه تو نسبت به جانشين رسول اكرم(ص) در مقام تسليم بودی و حضرتش را تصديق نمودی و در شأن وي وفا نموده و خيرخواهي كردي.[۹] امام زين العابدين(ع) درباره عمويش فرمود: «رحم الله (عمي) عباس فلقد آثر و أبلي و فدّي اخاه بنفسه حتي قطعت يداه. فأبدل الله عزّوجلّ بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة في الجنه كما جعل لجعفر بن ابيطالب(ع) و ان للعباس عندالله عزوجل منزلة يغبطه بها جميع الشهدا يوم القيامة. خدا رحمت كند عمويم (ع) را، كرد و جانش را فداي برادر نمود، تا اين كه دستهايش قطع شد، سپس خداوند عوض دو دستش، دو بالي به او عنايت كرد تا با آنها با ملائكه در بهشت پرواز كند. همانطور كه براي جعفر بن ابيطالب(ع) دو بال عنايت فرمود. همانا نزد خدا است كه در روز قيامت همه شهدا به آن مقام غبطه ميخورند.».[۱۰] 🔷 (ع) پيوسته در صدد بپا داشتن حق بوده او از آن هنگام كه از كانون شجاعت شير نوشيد و در خاندان امامت تربيت يافت، و بود. او برای زنده ماندن ارزشي قائل نبود و در ركاب حجت خدا بود. پي نوشتها: ۱. تنقيح المقال، ج۲، ص۱۲۸ ۲. مقاتل الطالبين، بيروت، ص۸۹ ۳. پيشين (مرتضی مطهری) ج۱، ص۵۹ ۴. بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۱ ۵. زيارت ناحيه مقدسه ۶. سرشک خون (عبدالرحيم موگهی)، ص۹۷ به نقل از منتهي الآمال، ص۴۵۳ ۷. شرح الاخبار في فضائل الائمه الاطهار، ج۳، ص۱۸۴، ح۳ ۸. بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۷۷، باب۲۰، ح۱ ۹. همان ۱۰. بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۹۸، باب۳۵، ح۴ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگويي به شبهات حوزه علميه قم @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️تلاش در راه ترویج مرام و مسلک پدر 🔹بنا نبود علیه‌ السلام از راه خرق عادت و اعجاز پیروز شود، وگرنه یک نفر هم لازم نبود، خود حضرت سیدالشهدا علیه‌ السلام کافی بود. (امام‌ حسین علیه‌ السلام خطاب به گروه جن که برای یاری آن حضرت آمده بودند، فرمود: «نَحْنُ وَ اللهِ أَقْدَرُ عَلَيْهِمْ مِنْكُمْ وَ لَكِنْ لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيَى‏ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ؛ به خدا قسم ما بر آنها نیرومندتر از شماییم؛ لکن مرحله‎‏اى است آزمایشى تا راه براى هر کس که هلاک شود، و یا زندگى جاوید یابد روشن و نمایان شود»؛ لهوف، ص۶۸؛ تسلیة‌ المجالس، ج٢، ص٢٣٣؛ بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٣١). 🔹 معصوم علیه‌ السلام با آن حال [بیماری] برای ترویج از مرام و مسلک سیدالشهداء علیه‌ السلام عصا و شمشیر به دست می‏‌گیرد. (...علی‌ بن‌ حسین (ع) به‌ شدت گریست، سپس به عمه‌اش، زینب (س) گفت: عمه جان، شمشیر و عصای مرا بیاور؛ پدرش به او فرمود: با شمشیر و عصا چه می‌کنی؟ گفت: بر عصا تکیه می‌کنم و با شمشیر در پیش روی فرزند رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله می‌ جنگم و دفاع می‌کنم؛ چرا که هیچ خیری در زندگی پس از او نیست. حسین (ع) او را از این کار بازداشت و او را به آغوش گرفت»؛ معالی‌ السبطین، ج۲، ص۲۳ و نیز نک: مقتل‌ الحسین علیه‌ السلام، خوارزمی، ج۲، ص۳۶؛ تسلیة‌ المجالس، ج٢، ص۳۱۳؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۶؛ نفس‌ المهموم، ص۳۱۷). 📕رحمت واسعه، ص۶۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel