#بشنوید 💞نمایشنامه صوتی #یادت_باشد برگرفته از کتابی با همین عنوان می باشد که بر اساس زندگی شهید مدافع حرم #حمید_سیاهکالی_مرادی به روایت همسر می باشد می توانید این نمایشنامه را هر شب در کانال مادنبال کنید😊🌹 🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃❤️🍃

#بشنوید 🔊نمایشنامه #یادت_باشد 6️⃣ 💞بر اساس زندگی شهید مدافع حرم حمید سیاهکالی مرادی به روایت همسر ⏰مدت زمان: 08:01 دقیقه #زندگی_به_سبک_شهدا #شهدا_عاشق_ترند 🍃🌹 🕊 🕊 🕊 🕊 🌹🍃

ای بانی هر سپیده دم ، صبـــح بخیر ... دلچسبی ی چای تازه دم ، صبـــح بخیر ... 📎سلام ،صبـحتون شهــدایـی 🌷 ╲\╭┓ ╭⁦🌺🍂🍃🌺🍂🍃 ┗╯\╲

#فایل صوتی🎧 #جز_دوم📜 به روش #تحدیر (تندخوانی)✨ #استادمعتزآقایی 🍃 #ختم‌قرآن باهدف انس باقران درماه #بندگی🌷

🔴 دعای #روز_دوم ماه مبارک رمضان 🍃خدایا مرا در این ماه به خشنودی ات نزدیک کن، و از خشم و انتقامت برکنار دار، و به قرائت آیاتت موفق کن،ای مهربان ترین مهربانان. #التماس_دعا🌹

🔴 #ترجمه دعای #روز_دوم ماه مبارک رمضان ✅ویدیو دانلود شود🌹

💫☀️یک مسأله شرعی به همراه شرح دعای #روز_دوم ماه مبارک رمضان حضرت آیت الله #مجتهدی(ره)☀️💫 🔴 #پیشنهادوییییییژه😍 ☘🌷☘🌷☘🌷☘🌷☘🌷☘

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :6⃣8⃣1⃣ #فصل_شانزدهم کارتش را از شیشه ماشین به نگهبان نشان داد و حرکت کرد. من و بچه ها با تعجب به تانک هایی که توی پادگان بودند، به پاسدارهایی که همه یک جور و یک شکل به نظر می رسیدند، نگاه می کردیم. پرسید: «می ترسی؟!» شانه بالا انداختم و گفتم: «نه.» گفت: «اینجا برای من مثل قایش می مانَد. وقتی اینجا هستم، همان احساسی را دارم که در دهات خودمان دارم.» ماشین را جلوی یک ساختمان چندطبقه پارک کرد. پیاده شد و مهدی را بغل کرد و گفت: «رسیدیم.» از پله های ساختمان بالا رفتیم. روی دیوارها و راه پله هایش پر از دست نوشته های جورواجور بود. گفت: «این ها یادگاری هایی است که بچه ها نوشته اند.» توی راهروی طبقه اول پر از اتاق بود؛ اتاق هایی کنار هم با درهایی آهنی و یک جور. به طبقه دوم که رسیدیم، صمد به سمت چپ پیچید و ما هم دنبالش. جلوی اتاقی ایستاد و گفت: «این اتاق ماست.» ادامه دارد...✒️ http://eitaa.com/joinchat/1912668160Cb98d13f3dc

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :7⃣8⃣1⃣ #فصل_شانزدهم در اتاق را باز کرد. کف اتاق موکت طوسی رنگی انداخته بودند. صمد مهدی را روی موکت گذاشت و بیرون رفت و کمی بعد با تلویزیون برگشت. گوشه اتاق چند تا پتوی ارتشی و چند تا بالش روی هم چیده شده بود. اتاق، پنجره بزرگی هم داشت که توی حیاط پادگان باز می شد. صمد رفت و یکی از پتوها را برداشت و گفت: «فعلاً این پتو را می زنیم پشت پنجره تا بعداً قدم خانم؛ با سلیقه خودش پرده اش را درست کند.» بچه ها با تعجب به در و دیوار اتاق نگاه می کردند. ساک های لباس را وسط اتاق گذاشتم. صمد بچه ها را برد دستشویی و حمام و آشپزخانه را به آن ها نشان دهد. کمی بعد آمد. دست و صورت بچه ها را شسته بود. یک پارچ آب و یک لیوان هم دستش بود. آن ها را گذاشت وسط اتاق و گفت: «می روم دنبال شام. زود برمی گردم.» روزهای اول صمد برای ناهار پیشمان می آمد. چند روز بعد فرماندهان دیگر هم با خانواده هایشان از راه رسیدند و هر کدام در اتاقی مستقر شدند. اتاق کناری ما یکی از فرماندهان با خانمش زندگی می کرد که اتفاقاً آن خانم دوماهه باردار بود. صبح های زود با صدای عقِّ او از خواب بیدار می شدیم. شوهرش ناهارها پیشش نمی آمد. یک روز صمد گفت: «من هم از امروز ناهار نمی آیم. تو هم برو پیش آن خانم با هم ناهار بخورید تا آن بنده خدا هم احساس تنهایی نکند.» ادامه دارد...✒️ http://eitaa.com/joinchat/1912668160Cb98d13f3dc