رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت343 شايد اگه من به تنهایی پرت شده بودم داخل رودخانه ، آب مرا برده بود اما خدا خواست که علیرضا هم با من باشد . یک دستش به شاخه ی قطور درختی بود که سمت رودخانه سر کج کرده بود و دست دیگرش ، دست من . حسام دوان دوان آمد. طنابی سمت ما انداخت و علیرضا فریاد زد: _الهه بگیرش . طناب رو گرفتم و علیرضا با همان دستی که مرا گرفته بود، کمکم کرد تا از رودخانه خارج شوم .حسام طناب رو میکشید و من روی سنگ های گِلی و لیز اطراف رودخانه افتادم . علیرضا هم خودش را از آب بیرون کشید و هر دو بالای سرم آمدند . حالا ترس بر وجودم غالب شده بود. یا ترس بود یا سرما . می لرزیدم . انقدر که تمام تنم زیر ارتعاشات این لرزش تکان می خورد . صدای فریاد حسام اولین واکنشی بود که شاهد بود: _بفرما ... اینم تپه تپه ... میگم امانته ... میگی نه. علیرضا بی توجه به حسام بازوم رو گرفت و منو بلند کرد: _الهه ...خوبی ؟ سر بلند کردم که نگاه دقیقش توی صورتم یک دور کامل زد و گفت : _پیشونیت خونی شده . دستی به پیشونیم کشیدم و به زحمت گفتم : _خوبم . حسام باز دستور صادر کرد: _کمکش کن بریم ویلا. بایه سر و وضعی وارد ویلا شدیم . تمام هیکلم گلی و خیس بود.هستی از ترس فریاد زد: _خاک به سرم چی شده !! علیرضا جواب داد: _به خیر گذشته ... هیچی ... هول نکن حالش خوبه . هستی اما بی توجه به حرف علیرضا جلو اومد و مقابلم ایستاد : _الهه! وای سرت چی شده !؟ ترس ، ضعف ، گرسنگی و این حادثه توانی برام نگذاشته بود که همان قدر هم که بود ، تحلیل رفت . پاهایم سست و سست تر شد و تنم سمت زمین کشیده شد که علیرضا فریاد زد: #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝