رمان انلاین #الهه_بانوی_من 📿 #پارت350 بهانه ی افطاری باعث شد تا بعد از سه ماه باز حسام را ببینم و چه خوش خیال بودم که فکر می کردم با جمع کردن خاطرات حسام از جلوی چشمانم ، خاطرش ، عشقش ، محبتش را از دلم رفته . آنروز فهمیدم که اشتباه کردم . وقتی دوباره قلبم تند تند تپید برای دیدارش و بی اختیار ، زمانم را تقسیم کردم برای انتخاب لباس و روسری ... و باز هوس کردم سوپ شیر مورد علاقه اش رادرست کنم .آن وقت بود که فهمیدم حالا جای لیلی و مجنون عوض شده ... من مجنونش شدم و او لیلی . سفره ی افطاری را پهن کردیم . همه آمدند جز همانی که دلم را برده بود . زن دایی می گفت سر کار است . هستی می گفت سرش شلوغه و من می دانستم این یعنی همه چیز تمام شده . بدترین حالت همان لحظه بود که قلبم بعد از یکروز پر تب و تاب با نیامدنش آرام گرفت به درد . به غم و غصه ای بزرگ . هستی تقریبا اوایل ماه نه بود و من تنها امیدم این بود که بعد از سه ماه ، لااقل روز زایمان هستی ببینمش . اواسط ماه مبارک بود. نزدیک روز میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام که خبر زایمان هستی هم رسید . تازه خسته از کلاس برگشته بودم و همون روز قصد کرده بودم که روزه ام رو کامل بگیرم . امتحانی بود . میخواستم توانم رو بسنجم . دکتر می گفت روزه نگیرم بهتره ، ولی خودم حس می کردم توانش رو دارم . اتفاقا همون روزی که روزه گرفتم و چندان هم بد نبود و توانم را خوب سنجیدم که می توانستم .اما کلاس و راهو و کمی استراحت ، یه کوچولوی بی حالم کرده بود. تا رسیدم خونه ، مادر داشت لبا س میپوشید: _کجا ؟ - #کــپـــی_حرام است نویسنده راضی به کپی حتی با اسم نیستن🌷🙏 🌸🌼🌸🌼🌸 🌿✾ • • • • • ╔═════════🌸🕊══╗ •●❥ @be_sharteasheghi‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ╚══🌸🕊═════════╝