#نهج_البلاغه #نامه_شماره_30 پند و هشدار به معاویه نسبت به آنچه در اختيار داری از خدا بترس، و در حقوق الهی که بر تو واجب است انديشه کن، و به شناخت چيزی همّت کن که در ناآگاهی آن معذور نخواهی بود. همانا اطاعت خدا، نشانه های آشکار، و راه های روشن و راهی ميانه و هميشه گشوده، و پايانی دلپسند دارد که زيرکان به آن راه يابند، و فاسدان از آن به انحراف روند. کسی که از دين سر باز زند، از حق روی گردان شده، و در وادی حيرت سرگردان خواهد گشت، که خدا نعمت خود را از او گرفته، و بلاهايش را بر او نازل می کند. معاويه! اينک به خود آی، و به خود بپرداز! زيرا خداوند راه و سرانجام امور تو را روشن کرده است، امّا تو همچنان به سوی زيانکاری، و جايگاه کفر ورزی، حرکت می کنی. خواسته های دل، تو را به بدی ها کشانده و در پرتگاه گمراهی قرار داده است، و تو را در هلاکت انداخته و راه های نجات را بر روی تو بسته است. @beitozahra