#نهج_البلاغه #نامه_شماره_31 بخش اول انسان و حوادث روزگار از پدری فانی، اعتراف دارنده به گذشتِ زمان، زندگی را پشت سر نهاده که در سپری شدن دنيا چاره ای ندارد و مذمَّت کننده دنيا، مسکن گزيده در جايگاه گذشتگان، و کوچ کننده فردا. به فرزندی که اميدوار به چيزی است که به دست نمی آيد، رونده راهی که به نيستی ختم می شود، در دنيا هدف بيماری ها، در گرو روزگار، و در تيررس مصائب، گرفتار دنيا، سودا کننده دنيای فريب کار، وام دار نابودی ها، اسير مرگ، هم سوگند رنج ها، هم نشين اندوه ها، آماج بلاها، به خاک در افتاده خواهش ها، و جانشين گذشتگان است. پس از ستايش پروردگار، همانا گذشت عمر، و چيرگی روزگار، و روی آوردن آخرت، مرا از ياد غير خودم باز داشته و تمام توجّه مرا به آخرت کشانده است، که به خويشتن فکر می کنم و از غير خودم روی گردان شدم، که نظرم را از ديگران گرفت، و از پيروی خواهش ها باز گرداند، و حقيقت کار مرا نماياند، و مرا به راهی کشاند که شوخی بر نمی دارد، و به حقيقتی رساند که دروغی در آن راه ندارد. و تو را ديدم که پاره تن من، بلکه همه جان منی، آن گونه که اگر آسيبی به تو رسد به من رسيده است، و اگر مرگ به سراغ تو آيد، زندگی مرا گرفته است. پس، کار تو را کار خود شمردم، و نامه ای برای تو نوشتم، تا تو را در سختی های زندگی رهنمون باشد، حال، من زنده باشم يا نباشم. @beitozahra

#نهج_البلاغه #نامه_شماره_31 بخش دوم مراحل خودسازی پسرم! همانا تو را به ترس از خدا سفارش می کنم که پيوسته در فرمان او باشی، و دلت را با ياد خدا زنده کنی، و به ريسمان او چنگ زنی، چه وسيله ای مطمئن تر از رابطه تو با خداست، اگر سر رشته آن را در دست گيری؟. دلت را با اندرز نيکو زنده کن، هوای نفس را با بی اعتنايی به حرام بميران، جان را با يقين نيرومند کن، و با نور حکمت روشنايی بخش، و با ياد مرگ آرام کن. به نابودی از او اعتراف گير، و با بررسی تحوّلات ناگوار دنيا به او آگاهی بخش، و از دگرگونی روزگار، و زشتی های گردش شب و روز او را بترسان. تاريخِ گذشتگان را بر او بنما، و آنچه که بر سر پيشينيان آمده است به يادش آور. در ديار و آثارِ ويرانِ رفتگان، گردش کن و بينديش که آنها چه کردند؟ از کجا کوچ کرده، و در کجا فرود آمدند؟ از جمع دوستان جدا شده و به ديار غربت سفر کردند، گويا زمانی نمی گذرد که تو هم يکی از آنانی!. پس جايگاهِ آينده را آباد کن، آخرت را به دنيا مفروش و آنچه نمی دانی مگو، و آنچه بر تو لازم نيست بر زبان نياور، و در جادّه ای که از گمراهیِ آن می ترسی، قدم مگذار، زيرا خودداری به هنگامِ سرگردانی و گمراهی، بهتر از سقوطِ در تباهی هاست. @beitozahra

#نهج_البلاغه #نامه_شماره_31 بخش سوم اخلاق اجتماعی به نيکی ها امر کن و خود نيکوکار باش، و با دست و زبان بدی ها را انکار کن، و بکوش تا از بدکاران دور باشی، و در راه خدا آن گونه که شايسته است تلاش کن، و هرگز سرزنش ملامت گران تو را از تلاش در راه خدا باز ندارد. برای حق، در مشکلات و سختی ها شنا کن، شناخت خود را در دين به کمال رسان، خود را برای استقامت در برابر مشکلات عادت ده، که شکيبايی در راه حق عادتی پسنديده است. در تمام کارها خود را به خدا واگذار، که به پناهگاه مطمئن و نيرومندی رسيده ای. در دعا با اخلاص پروردگارت را بخوان، که بخشيدن و محروم کردن به دست اوست، و فراوان از خدا درخواست خير و نيکی داشته باش. وصيّت مرا به درستی درياب، و به سادگی از آن نگذر، زيرا بهترين سخن آن است که سودمند باشد. بدان! علمی که سودمند نباشد، فايده ای نخواهد داشت، و دانشی که سزاوار يادگيری نيست سودی ندارد. @beitozahra