eitaa logo
از بعثت تا ظهور
54 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
3.3هزار ویدیو
631 فایل
ارتباط با ادمین: @mostafa_soleimany
مشاهده در ایتا
دانلود
تربیت دینی فرزندان، دغدغۀ اصلی و مهم خانواده های مسلمان و پدران و مادران مکتبی است. این، تنها معلّمان و مربّیان نیستند که وظیفه دارند نوجوانان و کودکان شما را با شخصیت و دین دار و پاک بار آورند و استعدادهای فکری و هنری و اجتماعی آنان را بارور سازند؛ بلکه خود والدین هم در ایجاد روحیۀ خودباوری و خداباوری و اعتمادبه نفس و تقوا و عفاف و صدق و نوع دوستی و ایثار، مسئول اند. باید «بذر باور» را در «زمین بارور» افشاند؛ باید «نهال ایمان» را در «بوستان جان» کاشت؛ و... این کار خود شما نیز هست. تا شاهد شکفتن شکوفۀ صداقت و خلوص و خدمت، بر شاخسار وجود فرزندانتان باشید. فرصت ها گذران است: هم برای بچه ها و هم برای اولیا و مربّیان. تا چشم بر هم زنیم، کودک دیروز، نوجوان امروز می شود و نوجوان دیروز، به جوان برومند امروز تبدیل می شود... در این فاصله، ما برای آنان چه کرده ایم و کدام علم و ادب و تربیت و اخلاق را به «میراث» گذاشته ایم؟ کیفیت رفتار و برخورد شما با فرزندانتان، هر چه صاف تر و صمیمی تر و دلسوزانه تر باشد، موجب جلب اعتماد آنان می شود و توفیق تأثیرگذاری در فکر و روانشان افزوده می شود. عمرها، فرصتِ «کاشتن» و «برداشتن» است. آینده سازان نیز از رهگذر همین برنامه ها و مراقبت ها و تربیت ها به رشد و کمال می رسند. اگر به «آبروی خویش» و «آیندۀ فرزندان» علاقه مندیم، مسئلۀ تربیت دینی آنان را نباید شوخی و ساده بگیریم. وگرنه... مسئولیم! 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنران: حجت الاسلام و المسلمین ماندگاری "جهت دادن به خواسته های فرزندان" اگر با فرزند مخالفت کنیم، لجباز و عقده ای می شود. باید برای فرزند وقت بگذاریم و خواسته های او را جهت بدیم. مَثَل دنیا مَثَل آب دریا هست؛ هرچه بخوریم تشنه تر می شویم؛ بنابراین نباید کاری کنیم که فرزندان حریص به دنیا شوند تا تاثیر منفی در زمان بزرگسالی آن ها نداشته باشد. بایستی به فعالیت های فرزند جهت بدهیم که در راستای تربیت اسلامی باشد. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / نقش داستان👇🏿👇🏿🔹 شماره 3 کودکان شیفتۀ قصه و حکایت اند. آنان از داستان الگو می گیرند و مهر و محبت قهرمان های قصه ها بر دلشان می نشیند و رابطۀ عاطفی و اثرپذیری از آن پیدا می کنند. چرا در قصه گویی برای بچه ها، از داستان های پیامبران و امامان و اصحاب پیامبر و امام زادگان و چهره های بارز و شاخص دینی استفاده نکنیم؟ پس، حکایت و داستان از زندگی اهل بیت علیهم السلام هم می تواند یک راه باشد. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹فرق تربیت دینی با غیر دین (قسمت دوم)👇🏿👇🏿🔹 آدمهایی که در سایه ی قرا می گیرند به اوج شکوفایی و قابلیت های خودشان می رسند. مثل اینکه شما از موبایل برای در زدن استفاده بکنید. همه به این کار می خندند. پس از بقیه اش استفاده کن. پس این را بگیرید و به او سنگ بدهید. انسانی که دین ندارد یعنی به جایی نرسیده که از همه استعدادهایش استفاده بکند. از بخش اندکی از استعدادهایش استفاده کرده است. چقدر انسان دلش برای چنین فردی می سوزد. با اینکه همه استعدادهایش شکوفا نشده، خوشحال هم هست. خیلی از تشویق ها و تنبیه ها جنبه تحمیل پیدا میکنند. لذا در تربیت دینی آمار تشویق ها و تنبیه ها به شدت پایین می آید. میگوید: بگذار خودش این کار را بکند. لذا در یک تربیت دینی تشویق ها و تنبیه ها زیر پرده غیب می رود. اینجا با انگیزه هایی که بیشتر استقلال ما را معنی میکند، حرکت می کنیم 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
taglide_kodak.mp3
1.61M
محیط های تربیتی و تقلید کودکان از دیگران استاد: 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌺امام عسکری علیه السلام و هدایت‌گری و تربیتی علمای شیعه🌺 امام عسکری علیه السلام منتقل کننده ی ولایت خاتم الأنبیا صلی الله علیه و آله وسلم به خاتم الاوصیاء یعنی حضرت بقیّه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف ، بوده و مسائل حسّاسی همچون ایجاد شبکه ارتباطی بین شیعیان و زمینه سازی اعتقادی برای دوران غیبت، به دوش آنجناب بوده است. شک و تردید در دین در زمان امام عسکری علیه السلام به اوج خود رسیده بود. ولی امام علیه السلام با تعلیم و تربیت شاگردان وآشکار ساختن معجزات و اقدامات خارق العادّه، یعنی، هم از راه برهان و استدلال و هم از راه شهود راستین در برابر کفر، نفاق، ستم و انحراف ایستاد. امام علیه السلام در بُعد زمینه سازی غیبت و بیان وظائف علماء در این دوران به ترغیب آنها به بیدار نمودن مردم و تشویق آنان به مقابله با شبکه های ابلیسی و تبلیغات شیطانی می پردازند و می فرمایند: قَالَ عَلِیُّ بْنُ محمّد علیه السلام : لَوْ لَا مَنْ یَبْقَی بَعْدَ غَیْبَهِ قَائِمِنَا علیه السلام مِنَ الْعُلَمَاءِ الدَّاعِینَ إِلَیْهِ، وَ الدَّالِّینَ عَلَیْهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْ دِینِهِ بِحُجَجِ اللَّهِ، وَ الْمُنْقِذِینَ لِضُعَفَاءِ عِبَادِ اللَّهِ مِنْ شِبَاکِ إِبْلِیسَ وَ مَرَدَتِهِ وَ مِنْ فِخَاخِ النَّوَاصِبِ لَمَابَقِیَ أَحَدٌ إِلَّا ارْتَدَّ عَنْ دِینِ اللَّهِ وَ لَکِنَّهُمُ الَّذِینَ یُمْسِکُونَ أَزِمَّهَ قُلُوبِ ضُعَفَاءِ الشِّیعَهِ، کَمَا یُمْسِکُ صَاحِبُ السَّفِینَهِ سُکَّانَهَا أُولَئِکَ هُمُ الْأَفْضَلُونَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (بحار الأنوار، ج 2: ص6، ح12) اگر نبودند علمایی که بعد از غیبت قائم ما باقی می مانند و به او دعوت می کنند و به سوی او راهنمایی می نمایند و با حجّتهای الهی از دین دفاع می کنند و بندگان ضعیف خدا را از دامهای ابلیس و یاران او و ناصبیان نجات می دهند، اگر اینان نبودند احدی نمی ماند مگر آنکه از دین خود بر می گشت، ولی آنان هستند که زمام دل های شیعیان ضعیف را همچون سکّان در دست ناخدای کشتی به دست گرفته اند. اینان همان انسان های برتر نزد خداوند عزوجل هستند 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌺تربیت اسلامی در کلام امام حــسن عســکـری ( ع ) از نگاه آیت الله جوادی آملی:🌺 وجود مبارک امام عسکری(سلام الله علیه) در یک بیان نورانی فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»[ بحار الأنوار , جلد۷۵ , صفحه۳۷۴] فرمود ما گرایشهایی داریم, علاقه‌هایی داریم, یک اشتها و میلی هم داریم این میلهای ما گاهی صادق است گاهی کاذب همان‌طوری که عطش، گاهی صادق است گاهی کاذب و تشخیص عطش صادق و کاذب به عهدهٴ پزشک معالج است. گاهی صبح، گاهی صادق است گاهی کاذب؛ تشخیص صبح صادق و کاذب به عهدهٴ منجّم اخترشناس است رغبت و مِیل هم گاهی صادق است گاهی کاذب، تشخیصش به عهدهٴ انسان‌شناس واقعی است انسان‌شناس واقعی همان انسان‌آفرین واقعی است که خدای سبحان باشد و انبیا و معصومین(علیهم الصلاة و علیهم السلام) سخنان همان انسان‌آفرین را می‌گویند ما گاهی به غذایی اشتهایی داریم و ذائقه ما لذّت می‌برد لکن این لذّت, لذّت کاذب است چرا؟ برای اینکه این غذایی که مصرف کردیم به دستگاه گوارش دادیم می‌بینیم آسیب می‌بینیم درد شروع می‌شود معلوم می‌شود این لذّت, لذّت کاذب است. ما به بعضی از امور رغبت داریم, مِیل داریم نمی‌دانیم این میل, میل صادق است یا کاذب؛ این را طبیب ظاهری متوجّه نمی‌شود این را فطرت‌شناس می‌داند نه معده‌شناس و روده‌شناس و طبیعت‌‌شناس فطرت‌شناسْ انسانِ کامل است وجود مبارک امام عسکری(سلام الله علیه) فرمود: «ما أقبح بالمؤمن أن تکون له رغبةٌ تُذِلّه» چقدر ناشایست است انسان به چیزی علاقه داشته باشد که باعث ذلّت اوست. برخی می‌بینید برای رسیدن به یک مقام و پُست و جاه, تلاش و کوشش می‌کنند در حالی که توان آن را ندارند یا برای آنها مصلحت نیست همین که رسیدند به آنجا ذلّت اینها ظاهر می‌شود. فرمود مبادا شما به چیزی رغبت داشته باشید که این با عزّت شما سازگار نیست این تفسیر انسان به انسان است همان‌طوری که طبیب ذائقه را با دستگاه گوارش تفسیر می‌کند نه با بیرون, یک وقت است می‌گویند اگر شما سیر خوردید دهن بو می‌کند مردم متأثّر می‌شوند این تفسیر ذائقه است به بیرون, یک وقت می‌گویند اگر این غذای مسموم را خوردی این با دستگاه گوارش ناسازگار است این تفسیر به درون است منتها در محدودهٴ طبیعت آن مسائل اخلاقی فراطبیعی است وجود مبارک امام عسکری فرمود آن رغبتی که باعث ذلّت انسان است به دنبال آن رغبت نروید مؤمن به سراغ آن گرایش و میل و آن خواستنی که ذلّت او را به همراه دارد نمی‌رود 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / زیارت👇🏿👇🏿🔹 شماره 4 اغلب چنین است که «دیدار» به «دوستی» می انجامد؛ یعنی «زیارت» محبت می آورد. ازاین رو، بردن کودکان به زیارتگاه ها، هم زمینۀ آشنایی را فراهم می آورد، هم محبت آور است و هم حسّ روحانی و معنوی خاصّی به آنان منتقل می کند. برای بیشترِ کودکان، زیارت مشهد یا مرقد حضرت امام، خاطره انگیز است. پس، از راه زیارت رفتن، زیارت بردن، انس با حرم های مطهر و تشرف به آستان بوسی اهل بیت عصمت علیهم السلام می توان بین کودکان و آن الگوهای کمال و فضیلت، رابطۀ قلبی و عشق و ارادت برقرار کرد. تأثیر درازمدت این گونه «سفرهای زیارتی» بسیار است؛ بخصوص اگر با برنامه ریزی و توجیه و هدایت و آموزش همراه باشد. ازاین رو، باید چشم فرزندانمان بارها و بارها به صحن و سرا و حرم و مرقد اهل بیت علیهم السلام بخورد. خاضعانه وارد حرم ها شوند، نماز و زیارت نامه بخوانند، حالت روحانی زائران را ببینند، عشق ها و علاقه های زوّارِ دیگر را با چشم تماشا کنند. این ها سبب روییدنِ نهال محبت اهل بیت علیهم السلام در دل ها می شود و این محبّت، نقش خود را در اصلاح اخلاق ایفا خواهد کرد. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌾مهمترین ویژگی تربیت دینی👇🏿👇🏿🌾 دین برنامه ای برای شکوفایی انسان است. دین چیزی از بیرون به ما تحمیل نمی کند بلکه سعی در اکتشاف درون روح انسان دارد. دین در واقع دارایی های خود انسان را رو میکند. امر تحمیلی تلقی نمیشود. اگر کسی دین را تحمیلی تلقی میکند بخاطر این است که به خودشناسی نرسیده است. چون انسان لایه های پنهان دارد و از لایه های پنهان خبر نداشته و فکر می کند دستورات دینی چیزی را به او تحمیل میکنند. در واقع اگر انسان به یک خودشناسی عمیق دست پیدا بکند می بیند که کلمه زیبای امیرالمومنین در جانش جاری خواهد شد: تو همان جور هستی که من دوست دارم، من را همان جوری قرار بده که تو دوست داری. اینکه دوست دارم همان چیزی که خدا دوست دارد بشوم، باز جزو خواسته های من است. دین، اینگونه یک تعریف بدون استرس و بدون موضع گیری انسان در مقابل آنرا پیدا خواهد کرد. وقتی شکوفا شدن دارایی های درونی، برنامه ای بخواهد که نام آن دین میشود، تربیت دینی هم تعریفی جدای از دین نیست اگر ما تربیت را تاثیر گذاری بر دیگران به منظور رشد انسانها در نظر بگیریم، شیوه ی تاثیر گذاری بر دیگران بگونه ای باید باشد که استقلال فرد و کرامت انسانی را حفظ بکند. ما پیش از اینکه به هدف تربیتی بیندیشیم، باید انسانیت انسان را در مسیر این رشد و پرورشی که میخواهیم به او بدهیم حفظ کنیم. پرورش در مورد گیاه صادق است زیرا گیاه در مقابل پرورش دهنده بی اراده است و او تمام تلاش خود را می کند. ولی در مورد انسان نمی توان این جوری گفت. در مورد انسان بهتر است کلمه ی پرورش را انتخاب نکنیم تا یاد پرورش گل و گیاه نیفتیم. رعایت و استقلال به این است که فرصت انتخاب و فرصت آنکه خود فرد بتواند انگیزه ای در خودش ایجاد بکند را به او بدهیم. فرصت بدهیم تا از آموخته هایش و از علاقه های قلبی خودش بهره برداری بکند و روی پای خودش بایستد و خوب بشود 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
Panahian-Clip-TarbeyateEshghi-64k (1).mp3
913K
بچه‌اش را آورد گفتش که به هم ریخته است، داغون است؛ دیگر مشخصاتش را نمی‌گویم. گفتم خب گاهی تشویقش کن. گفت به خدا تشویقش می‌کنم. گفتم خب گاهی تنبیه‌اش کن. نمکی‌، آرام. گفت به خدا تنبیه هم می‌کنم. گفتم گاهی منطقی باهاش حرف بزن. گفت به خدا باهاش منطقی حرف می‌زنم. گفتم بابا تو که همه کارها را کردی، من چی بگویم آخر؟ گفتم الگوی رفتاری از خودت نشان بده. گفت بابا جلویش نماز می‌خوانم، نمی‌دانم چی، همه کار، چی بگوییم اصلاً؟ من کدام کار را انجام ندادم؟ گفتم می‌دانی چیه؟ موقعی تنبیه‌اش می‌کنی که عصبانی هستی آره؟ گفت خب آره دیگر. گفتم موقعی تشویقش می‌کنی که خودت سر حال هستی. یک کمی فکر کرد، گفت خب معمولاً اینجوری می‌شود دیگر. گفتم ببین، اینجا بچه‌ات تربیت نمی‌شود، بی‌تربیت می‌شود. می‌دانی چرا؟ می‌گوید ملاک رفتار غلط و درست من نیست، ملاک حال بابایی است. این سر حال باشد همه را می‌بخشد، سر حال نباشد هیچی را نمی‌بخشد، مجازات می‌کند. پس موضوع حال است. این را از تو یاد گرفته. نماز جلویش خواندی، حال داشتی نماز خواندی. مهم حالَت است! نماز تو که نیست! بله عشقت بوده یک دفعه‌ای کار خوب بکنی کار خوب کردی. عشقت کشیده نماز خواندی، نماز خواندی. عشقت نکشیده نخواندی دیگر. آن چیزی که می‌بیند می‌گوید بابای ما عشقی است. پس ما هم عشقی باشیم. بعد آن عشقی می‌شود تو حالَت گرفته می‌شود. آن هم مثل تو است! بچه باید ببیند که شما چند بار عصبانی شدی ولی هیچی نگفتی لبخند زدی. می‌فهمد بچه این حرف‌ها را! 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
مجموعه پوسترهای نمایشگاهی طلبه‌ای که نمازش را فرادا نمی‌خواند شماره 19 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌾مهمترین ویژگی تربیت دینی (قسمت سوم)👇🏿👇🏿🌾 یکی از ویژگی های مهم تربیت دینی، این است که کاری می کند خود فرد خوب بشود. نه ما او را وادار به یک خوب بودن سطحی یا صوری که مثل فنر تا رها کنیم به سمت خودش برمیگردد بکنیم. نتیجه ی این رعایت استقلال و کرامت این خواهد بود که خوبی با ثبات و عمیقی پیدا خواهد کرد. نتیجه ی دیگرش این خواهد بود که خوبی ارزشمندی خواهد شد. در قاموس دینی ما ارزش وقتی در رفتار یک انسان تولید میشود که خدا ببیند منشا این رفتار در وجود خود شخص و در لابلای عمق شخص نهادینه شده باشد و همچنین در قسمت زیبای قلبش نهادینه شده باشد. مثلاً اگر کسی برایش نهادینه شده باشد ولی در ظاهر قلبش باشد و تا دیگران را دید و منافع خودش را دید، لبخند بزند و متواضع باشد و هیچ حق و باطلی را در نظر نگیرد، این انسان چاپلوسی می شود که چاپلوسی در او نهادینه شده است. باید هم باثبات باشد و هم از قسمت قشنگ قلبش سرچشمه گرفته باشد. اگر از ترس این و آن نماز بخواند چه فایده ای دارد؟ عادت کردن به این جور نماز خواندن و تواضع کردن بخاطر این است که شما به او فرصت ندادید این رفتار خوب از لایه های عمیق قلبش سرچشمه بگیرد. ما با شکل دادن برخی حوادث در بیرون زندگی فرد و ایجاد فضاهای مناسب می توانیم تاثیری بر فرد بگذاریم اما این تاثیر باید خیلی ظریف باشد. بالاخره شما یک جور می توانید تاثیر بگذارید و فرد را وادار بکنید و جور دیگری هم می توانید تاثیر بگذارید. مثلاً غیبت کردن روش خوبی برای تربیت افراد است. ما آبرویشان را می بریم، آنها خودشان را جمع میکنند. حواسشان باشد که دیگر خطا نکنند. اگر خدا غیبت کردن را مجاز می کرد ما در تربیت دینی خیلی موفق بودیم. می گفتیم آبرویت را می برم و او حواسش را جمع می کرد. اما در نهایت این زندگی چه خواهد شد؟ کسی که مدام در ترس از آبروی خودش و مدام در کسب وجاهت خودش، با دیگران رفتار خوب بکند این چه آدمی است؟ در بعضی موارد به اهداف رفتاری رسیده ام. شاید با این تهدید خواسته اند در او جرقه ای بزنند ولی در واقع کرامت او را از بین برده اند و این فرد دیگر به درد نمی خورد. عمل خوبش هم دیگر ارزش نخواهد داشت. امام رضا (ع) می فرماید: گناه نکردن بعضی ها شما را فریب ندهد، شاید ملاحظه کردنش بخاطر ترسش باشد. آدم ترسو و بی عرضه ای است که جرات گناه کردن ندارد 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / برخی از رهنمودهای دین 👇🏿👇🏿🔹 شماره 5 توصیه هایی که در متون دینی و آموزش های اهل بیت علیهم السلام دیده می شود، همه، نشانگر عنایت به این موضوع مهم و توجه دادن والدین به آن در تربیت فرزندان است. به برخی از این جلوه ها توجه کنید: 1.. نام نیک توصیه کرده اند که برای فرزندان خویش، نام نیکو انتخاب کنید و در حدیث است: «ازجمله حقوق فرزند بر پدرش، آن است که نام نیک برای او بگذارد.»(مستدرک وسائل الشیعه، ج2، ص625) تأثیر نام زیبا و پُرمحتوا در شخصیت دادن به فرزند، انکارناپذیر است. 2.. تکریم فرزندان به عنوان دستورالعملی اخلاقی و رفتاری، توصیه کرده اند که به فرزندان خود احترام کنید. ازجمله، این سخن حضرت رسول صلی الله علیه واله که فرمود: «اَکرِمُوا اولادَکم وَ أحسِنوا آدابَهُم.» (= به فرزندانتان احترام بگذارید و آنان را نیکو تربیت کنید.) (مکارم الاخلاق، ص115) هیچ کس، ازجمله جوانان را نباید تحقیر کرد و با تحقیر خطاب نمود. باز هم از توصیه های آن حضرت است: «هیچ مسلمانی را تحقیر مکن و کوچک مشمار؛ چراکه کوچک آنان نزد خداوند، بزرگ است.» اگر این مسلمان، جوان جامعه باشد، شایسته تر به تکریم و پرهیز از تحقیر است. 3.. برخورد عادلانه روحیۀ جوان، حساس و زودرنج است و برخورد تبعیض آمیز را بر نمی تابد و آن را توهینی به خویش می پندارد. رسول خدا صلی الله علیه واله توصیه فرموده است که بین فرزندانتان به عدالت رفتار کنید: «اِعدِلوا بینَ اولادِکم.»(بحارالانوار، ج104، ص92) عدالت در رفتار، عبارت از برخورد احترام آمیز و تکریم شخصیتِ جوانان است. 4.. پاسخ دادن به سلام جواب سلام واجب است و نشانۀ احترام به دیگری است. البته برتر از آن، پیش دستی کردن در سلام است. در سیرۀ حضرت رسول صلی الله علیه واله نقل کرده اند که در سلام کردن به دیگران سبقت می جستند و می فرمودند: «تا زنده ام، سلام بر کودکان را تَرک نمی کنم؛ تا پس از من به عنوان یک سنت باقی بماند.» 5.. خطاب شایسته نحوۀ برخورد و صدازدن و اسم بُردن، هم نشان دهندۀ شخصیت فرد است و هم در تکریم شخصیت یا تحقیر شخصیت طرف مقابل نقش دارد. در سیرۀ اخلاقی پیامبر اسلام صلی اله علیه واله آمده است که ایشان اشخاص را با بهترین نام ها می خواندند و برای برخی، لقب خوب می گذاشتند و نام های زشت اشخاص و شهرها و... را عوض می کردند. دعوت با بهترین نام و محبوب ترین لقب، احترام به شخصیت افراد است و طرف مقابل را هم بیشتر جذب می کند. از حضرت علی (ع) علیه السلام نقل است: «اَجْمِلوا فی الخِطابِ تَسمَعُوا جمیلَ الجواب» (= دیگران را زیبا و شایسته صدا بزنید، تا جواب پسندیده و زیبا بشنوید.)(غررالحکم، ج1، ص139) 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
Panahian-Clip-ZekrHayeKoodakan-128k.mp3
7.66M
ذکرهای کودکان / حدیث شریفی است در من لایحضره الفقیه، از امام صادق(ع) و امام باقر(ع) نقل شده. می‌فرماید فرزندتان به سه سالگی که رسید به او لااله الا الله یاد بدهید. بچه واقعاً از سه‌سالگی یک‌جورهایی آغاز تربیتش است. یعنی آغاز آمادگی‌اش است برای پذیرش از بیرون. ولی ذهن او را ما می‌توانیم آشنا بکنیم. ذهنش دارد آشنا می‌شود با خیلی از پدیدها در درون خودش و در بیرون. اینجا ما ذکر خدا را می‌آوریم خدایی که نمی‌بیند، به اندازۀ ذکر باهاش ارتباط برقرار کند. سوال مجری: بهش بگوییم چی؟ بگوییم بگو لااله الّا الله؟ حاج آقا: هیچ خدایی جز خدا نیست. همین. آن‌وقت کم‌کم برای بچه سؤال ایجاد می‌شود، خدا یعنی چی؟ اینقدر این کلمۀ خدا را در استعمال اطرافیانش می‌بیند، که حس می‌‌کند، دریافت می‌کند این خدا باید یک موجودی باشد که نمی‌بینیمش، بزرگتر از همه است، همه با احترام دارند ازش یاد می‌کنند، و وحدانیّت‌اش را هم بر آن تأکید همه دارند می‌کنند، به او یاد دادند. همین آگاهی‌ها نشست می‌کند در روح بچه، بچه هر موقع به پرسشگری رسید پرسش‌هایی می‌کند و متناسب با پرسش‌های او ما پاسخ‌هایی خواهیم داد. این کلمۀ لااله الّا الله در سنّ. سوال مجری: توحید هم باید برایش بگوییم حاج آقا حالا در کلاس پایین‌تر؟ بله بله یقیناً. یعنی کلمۀ لااله الّا الله کلمۀ توحید است. اثر عجیبی دارد وقتی شما دارید تأکید می‌کنید برای فرزندتان که هیچ خدایی جز خدا نیست. همراه با آموزش الله تبارک و تعالی، لااله را هم دارید یاد می‌دهید 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / برخی از رهنمودهای دین 👇🏿👇🏿🔹 شماره 5 توصیه هایی که در متون دینی و آموزش های اهل بیت علیهم السلام دیده می شود، همه، نشانگر عنایت به این موضوع مهم و توجه دادن والدین به آن در تربیت فرزندان است. به برخی از این جلوه ها توجه کنید: 1.. نام نیک توصیه کرده اند که برای فرزندان خویش، نام نیکو انتخاب کنید و در حدیث است: «ازجمله حقوق فرزند بر پدرش، آن است که نام نیک برای او بگذارد.»(مستدرک وسائل الشیعه، ج2، ص625) تأثیر نام زیبا و پُرمحتوا در شخصیت دادن به فرزند، انکارناپذیر است. 2.. تکریم فرزندان به عنوان دستورالعملی اخلاقی و رفتاری، توصیه کرده اند که به فرزندان خود احترام کنید. ازجمله، این سخن حضرت رسول صلی الله علیه واله که فرمود: «اَکرِمُوا اولادَکم وَ أحسِنوا آدابَهُم.» (= به فرزندانتان احترام بگذارید و آنان را نیکو تربیت کنید.) (مکارم الاخلاق، ص115) هیچ کس، ازجمله جوانان را نباید تحقیر کرد و با تحقیر خطاب نمود. باز هم از توصیه های آن حضرت است: «هیچ مسلمانی را تحقیر مکن و کوچک مشمار؛ چراکه کوچک آنان نزد خداوند، بزرگ است.» اگر این مسلمان، جوان جامعه باشد، شایسته تر به تکریم و پرهیز از تحقیر است. 3.. برخورد عادلانه روحیۀ جوان، حساس و زودرنج است و برخورد تبعیض آمیز را بر نمی تابد و آن را توهینی به خویش می پندارد. رسول خدا صلی الله علیه واله توصیه فرموده است که بین فرزندانتان به عدالت رفتار کنید: «اِعدِلوا بینَ اولادِکم.»(بحارالانوار، ج104، ص92) عدالت در رفتار، عبارت از برخورد احترام آمیز و تکریم شخصیتِ جوانان است. 4.. پاسخ دادن به سلام جواب سلام واجب است و نشانۀ احترام به دیگری است. البته برتر از آن، پیش دستی کردن در سلام است. در سیرۀ حضرت رسول صلی الله علیه واله نقل کرده اند که در سلام کردن به دیگران سبقت می جستند و می فرمودند: «تا زنده ام، سلام بر کودکان را تَرک نمی کنم؛ تا پس از من به عنوان یک سنت باقی بماند.» 5.. خطاب شایسته نحوۀ برخورد و صدازدن و اسم بُردن، هم نشان دهندۀ شخصیت فرد است و هم در تکریم شخصیت یا تحقیر شخصیت طرف مقابل نقش دارد. در سیرۀ اخلاقی پیامبر اسلام صلی اله علیه واله آمده است که ایشان اشخاص را با بهترین نام ها می خواندند و برای برخی، لقب خوب می گذاشتند و نام های زشت اشخاص و شهرها و... را عوض می کردند. دعوت با بهترین نام و محبوب ترین لقب، احترام به شخصیت افراد است و طرف مقابل را هم بیشتر جذب می کند. از حضرت علی (ع) علیه السلام نقل است: «اَجْمِلوا فی الخِطابِ تَسمَعُوا جمیلَ الجواب» (= دیگران را زیبا و شایسته صدا بزنید، تا جواب پسندیده و زیبا بشنوید.)(غررالحکم، ج1، ص139) 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
Panahian-Clip-ZekrHayeKoodakan-128k.mp3
7.66M
ذکرهای کودکان / حدیث شریفی است در من لایحضره الفقیه، از امام صادق(ع) و امام باقر(ع) نقل شده. می‌فرماید فرزندتان به سه سالگی که رسید به او لااله الا الله یاد بدهید. بچه واقعاً از سه‌سالگی یک‌جورهایی آغاز تربیتش است. یعنی آغاز آمادگی‌اش است برای پذیرش از بیرون. ولی ذهن او را ما می‌توانیم آشنا بکنیم. ذهنش دارد آشنا می‌شود با خیلی از پدیدها در درون خودش و در بیرون. اینجا ما ذکر خدا را می‌آوریم خدایی که نمی‌بیند، به اندازۀ ذکر باهاش ارتباط برقرار کند. سوال مجری: بهش بگوییم چی؟ بگوییم بگو لااله الّا الله؟ حاج آقا: هیچ خدایی جز خدا نیست. همین. آن‌وقت کم‌کم برای بچه سؤال ایجاد می‌شود، خدا یعنی چی؟ اینقدر این کلمۀ خدا را در استعمال اطرافیانش می‌بیند، که حس می‌‌کند، دریافت می‌کند این خدا باید یک موجودی باشد که نمی‌بینیمش، بزرگتر از همه است، همه با احترام دارند ازش یاد می‌کنند، و وحدانیّت‌اش را هم بر آن تأکید همه دارند می‌کنند، به او یاد دادند. همین آگاهی‌ها نشست می‌کند در روح بچه، بچه هر موقع به پرسشگری رسید پرسش‌هایی می‌کند و متناسب با پرسش‌های او ما پاسخ‌هایی خواهیم داد. این کلمۀ لااله الّا الله در سنّ. سوال مجری: توحید هم باید برایش بگوییم حاج آقا حالا در کلاس پایین‌تر؟ بله بله یقیناً. یعنی کلمۀ لااله الّا الله کلمۀ توحید است. اثر عجیبی دارد وقتی شما دارید تأکید می‌کنید برای فرزندتان که هیچ خدایی جز خدا نیست. همراه با آموزش الله تبارک و تعالی، لااله را هم دارید یاد می‌دهید 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / والدین، الگوی رفتار👇🏿👇🏿🔹 شماره 6 🔅والدین، الگوی رفتار جوانان در سنین و موقعیتی اند که در رفتارشان دنبال «الگوهای بیرونی»اند: چه پدر و مادر باشد، چه معلم و مربی، چه برادر و خواهر بزرگ تر؛ چه چهره های محبوب و قهرمانان مطرح در جامعه. اگر بزرگ ترها از این بُعد الگویی خود غفلت کنند، چه بسا تأثیر مخرّب و منفی بر فرزندان خود بگذارند. اگر به آن توجه کنند، می توانند فضایل اخلاقی را در وجودشان نهادینه کنند و رشد دهند. 🌱آموزش عملی «احترام به بزرگ ترها» و مراعات ادب و احترام و حرف شنوی از پیش کِسوتان، وقتی از سوی والدین به وقوع پیوندد، فرزندانشان هم از آنان یاد می گیرند. هرچند ممکن است نحوۀ رفتار آنان برای نوجوانان و جوانان، چندان جاذبه ای نداشته باشد تا بخواهند تقلید و الگوبرداری کنند؛ اما اگر بناست که این خصلت و رفتار، در جایی نمود پیدا کند و جوانان با رفتارهای به خصوصی که «تجسّم فضیلت» است، آشنا شوند و تأثیر بپذیرند، ناچار در این گونه مواقع است که با چشم خود می بینند، آنچه در تعلیمات و تبلیغات می شنوند. به این حدیث زیبا توجه کنید: امام علی علیه السلام به والدین درزمینۀ نحوۀ برخورد خوب و احترام آمیز با بزرگ ترها و تأثیر آن بر نوجوانان و فرزندان، این گونه توصیه می کنند: «وَقِّروا کبارَکم، یوَقِّرْکم صِغارُکم.» (= به بزرگان خودتان احترام کنید، تا کوچک ترهای شما هم به شما احترام کنند. (غررالحکم، چاپ دانشگاه، ح10069.) اگر پدر و مادر، به نماز اول وقت و سرزدن به فامیل و رسیدگی به نیازهای بستگان محروم، مقیّد باشند، فرزندان را هم با فرهنگ اهتمام به نماز و صلۀرحم و احسان و انفاق، بار می آورند. اگر بزرگ ترها، در سخن گفتن، صداکردن، جواب دادن، درخواست کردن و... رعایت متانت و ادب کنند، ادب درگفتار و رفتار را هم می توانند عملاً به جوانان و فرزندان خود بیاموزند. از یاد نبریم که همۀ حرکات و سکنات ما، در شکل گیری شخصیت فرزندانمان مؤثر است. بکوشیم تا الگوی خوبی برای جوانانمان باشیم. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir
🌾مهمترین ویژگی تربیت دینی (قسمت چهارم) / تو باید خودت این مطلب را بگیری👇🏿👇🏿🌾 ما هدفمان این نیست که قانونمند زندگی کنیم، ما هدفمان این است که خوب زندگی کنیم تو زندگی باید خودت باشی. پیامبر اکرم آمده که به ما بگوید: خودت هستی. برو. مربیان جامعه باید به استعدادها توجه کنند نه به تشویق و تنبیه. به همین دلیل امامان و پیامبران ما از بهترین آدمها انتخاب میشوند. بعضی خانواده ها تنبیه بد ندارند ولی تشویق بد دارند. اگر کودک چهار ساله کار خوبی انجام داد، اگر زیاد تشویق بکنید، دفعه بعد خودش را تکرار می کند و خلاقیت جدید به خرج نمی دهد. دوباره ادای حرف قبلی را در می آورد تا مامان دوباره او را تشویق بکند. خلاقیت او را گرفته اید. ت شویق شیرین است و بچه را گیج میکند. بگذارید خلاقیت ادامه پیدا بکند. به خود بچه شخصیت بدهید نه به نمره کم و یا زیاد او. این استقلال را از چهارده سالگی به فرزندان باید بدهیم. از این سن شما باید با بچه مشورت بکنی. ما پانزده ساله را خیلی بچه می دانیم. در بیرون هم اگر بدی از کسی دیدیم در مقام تربیت، او را زود مجازات نکنیم. یک جوری به او منتقل بکنیم. در مسئله ی تربیت ما تربیت فکری هم داریم. یکی از نکاتی که در تربیت فکری هست این است که صریح نگویید. بگذارید خودش بگیرد. کلیدی ترین مباحث در قرآن مثل ولایت صریح گفته نشده است. اسم علی بن ابیطالب را در قرآن نیاورده است. می گوید: خودشان باید بفهمند. دین ما اهل اشاره است. فضا باید عوض بشود. در یکی از خاطرات پسر آقای بهجت از پدرشان می گفتند: پدر برای ما قصه و داستان تعریف می کردند و ما باید از قصه و داستان منظورشان را متوجه می شدیم. ایشان می گفتند: بعلت کهولت سن پدرم، من همراه ایشان در یک اتاق بودیم و من از ایشان نگهداری می کردم. روزی ایشان به من گفتند: فلان آیت الله پایش را جلوی فرزندش دراز نمی کرد و من فهمیدم که ایشان خجالت می کشند جلوی من پایشان را دراز کنند. و بعد از آن، بین اتاق پرده کشیدم. نمی گوید: پسرم بیرون برو. تو باید خودت این مطلب را بگیری و خودت متوجه بشوی. این تربیت دینی است. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
Clip-Panahian-BeNamayeshBegzareed-128k.mp3
5M
به نمایش بگذارید! مثل صحنه تئاتر / مؤثرترین عاملی که می‌تواند بچه‌های ما را در خانه خوب بار بیاورد این است که والدین با همدیگر چه رفتاری داشته باشند. واقعاً والدین باید خانه را مثل سِن تئاتر ببینند و با همدیگر هماهنگ کنند پی‌اِس تهیه کنند یا طرحی برای نمایشنامه و با هم رفتاری را به نمایش بگذارند برای بچه‌ها که این بچه‌ها زندگی را و آینده را، آرمان‌ها را، انسانیت و اخلاق را توی این رفتار با همدیگری که می‌بینند از پدر و مادر یاد بگیرند و آموزش ببینند. تربیت بچه در مناسبات رابطۀ بین پدر و مادر صورت می‌گیرد. شما از هر کی ناراحت شدی کینه‌اش را به دل بگیری، از هر کی ناراحت شدی هر چی از دهانت درآمد بگویی، هر موقع دلت خواست قهر بکنی این بچه را من دیگر نمی‌توانم جمعش بکنم. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
مجموعه پوسترهای نمایشگاهی تاثیر نماز اول وقت شماره 21 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / خانواده الگو👇🏿👇🏿🔹 شماره 7 🔅خانواده الگو باید سراغ «خانوادۀ الگو» رفت و در پی «معیار» بود. برای ما، پیروان «قرآن و عترت»، الگوهای مکتبی فراوان است. شاخص ترین الگو، «اهل بیت علیهم السلام» است. پیامبر عزیز ما، در کنار قرآن، «عترت» را قرار داده و از آن به عنوان عِدل قرآن و همتای تفکیک ناپذیر کتاب خدا یاد کرده اند. نگاه ما به این خاندان، نه تنها به عنوان برگزیدگان الهی و معصوم از خطا و گناه و محبوب عرشیان و فرشتگان، بلکه به عنوان شاخص «چگونه بودن» و «چگونه زیستن» و الگوی عمل و رفتار است. «تمسّک به اهل بیت» که در روایات بسیاری آمده است، هم در جنبۀ سیاسی و اجتماعی و ولایت است، هم در زمینۀ مسائل اخلاقی، رفتاری و الگوگیری. پیامبر خدا صلی الله علیه واله رستگاری را در سایۀ تمسّک به عترت می دانند و می فرمایند: «من تَمسّک بِعترتی مِن بَعْدی، کانَ مِنَ الفائزین» (= هرکس پس از من به عترت من تمسّک بجوید، از رستگاران خواهد بود.)(کفایةالأثر، ص22) در حدیث دیگری فرمودند: «یا علی، شما حجت خدا بر مردمانید؛ هرکس به شما تمسّک جوید، هدایت شده و هرکس شما را رها کند، گمراه شود.»(امالی شیخ مفید، ص110.) پس برای «مشق زندگی» باید از این «سرمشق»ها آموخت و آنان را معیار قرار داد. عترت، خانواده ای الگوست که در علم، ایمان، تربیت، ایثار، نوع دوستی، عبادت، معاشرت شایسته، یتیم نوازی، مهرورزی به انسان ها، انفاق خالصانه، ادب و نیز احترام، برای همۀ ما سرمشق است. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir
Clip-Panahian-CheraEjazeMidiZamanetBiKhodBegzare-128k.mp3
3.31M
چرا اجازه میدی زمانت بیخود بگذره؟ / یکی از عوامل فساد در روایات بیکاری است. بیکاری یعنی اجازه بدهی زمان همین جوری بیخود بگذرد. اجازه بدهی زمان همین‌جوری بیخود بگذرد. پدر و مادرهای محترم، خواهش می‌‌کنم جوان‌تان جوان دبیرستانی‌تان، مادرها پدرها، اجازه ندهید بیکار بمانند. حتماً کار بخواهد بکند لازم نیست حقوق بگیرد. بیکاری فاسد می‌‌کند انسان را. کسی کار نکند نابود می‌‌شود. می‌‌گوید بچه‌مان کار نیست! کار نیست؟ کار مفتکی ریخته همه جا. وقت را چرا می‌‌گذاری از دست برود؟ فعالیت آدم باید بکند اصلاً بیکاری معنا ندارد! هیچ چیزی در دوران دبیرستان عین بیکاری عامل فساد نیست. دخترها توی دبیرستان بیکارند. پسرها دوران دبیرستان بیکارند. یک مقدار زمان کمی را می‌‌گذارند برای درس بقیه‌اش بیکار. بهشان می‌‌گویند دانش‌آموز هستید شما. انسان کامل! چهارده سال، پانزده سالش رد شده دیگر هیکلش بعضی از کارها را قوی‌تر از بابا و مامانش می‌‌تواند انجام بدهد، ولی اسمش را گذاشتند دبیرستانی گفتند تو بیکار باش. خب این بندۀ خدا امام صادق(ع) می‌‌فرماید بیکاری جوان قطعاً او را به گناه می‌‌کشاند. بعد می‌‌گویی که چرا گناه اینقدر توی جامعه فراوان است؟ یک فکری برای نظام آموزش و پرورش بکنیم که بیکاری را رسمیّت ما بهش دادیم. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir
🌾 / گستره ی تربیت دینی 👇🏿👇🏿🌾 گستره ی تربیت دینی تعریف تربیت دینی اثرگذار بر دیگران، برای رشد است. تربیت به این معنا نخواهد بود که یک کسی رشد دیگران را بعهده بگیرد و یا صاحب رشد دیگران بشود. رابطه را در تربیت دینی یک رابطه ی آزادتر تلقی کنیم. انسانها به زیبایی از کنار هم عبور می کنند مانند گلی که بوی خوشش را به مشام همه می رساند. اینگونه تاثیر گذاری در دیگران بکنند. معنی تربیت دینی را اگر این بگیریم، گستره ی تربیت دینی فقط در خانه و مدرسه محدود نخواهد شد. همه با هم کار تربیتی می کنند. شما یک لباسی می پوشید. فردی میگوید: چقدر این قشنگ است. چقدر به شما می آید. این را از کجا خریدی؟ این روی شما تاثیر می گذارد. نگاه دیگران روی شما تاثیرگذار است که دفعه دیگر چه لباسی بپوشید. یا وقتی دیگران درباره ی زندگی شما نظر می دهند، روی شما تاثیر می گذارند. یا از زندگی خودشان برای شما حرف می زنند و یک حادثه ی کوچک را خیلی بزرگ می کنند تا از دیگران کم نیاورند و روی دیگران تاثیر بگذارند. این تاثیرها وقتی ماندگار می شود و زیاد میشود و پشت سرهم می شود، اسمش تاثیر تربیتی است نه فقط تاثیر تبلیغی. بعضی افراد در یک لحظاتی خیلی آمادگی برای گرفتن پیامی از کسی یا از اطرافیان خودشان دارند. اگر آن لحظه یک پیام بد بفرستی و تاثیر بد تربیتی بگذارد، شما پیش خدا مسئولیت خواهید داشت. روز قیامت علاوه بر جواب خودت باید جواب او را هم بدهی. و می گویید: من نمیخواستم رویش تاثیر بگذارم، او در اوج آمادگی تاثیر پذیری بود. بعضی انسانها آمادگی شان برای تاثیر پذیری بالا است. کما اینکه بعضی مواقع انسانها تاثیر پذیری شان کم است. درگیر مسئله ی درونی هستند و پای منبری هم بنشینند تاثیر نمی پذیرند. ولی ما همه جا در حال تاثیر گذاری بر روی یکدیگر هستیم. شما تربیت را از یک محیط بسته و از یک رابطه ی دو طرفه ی محکم خارج کنید و در روابط آزادتر قرار بدهید. آن موقع خواهید دید که تربیت گستره ی وسیعی دارد. روایت می فرماید: مومنین به گردن هم حق پیدا می کنند. باید روز قیامت این حقی که گردن همدیگر پیدا کرده اند را پاسخ بدهند. یعنی تسویه حساب خودشان که انجام شد، حالا باید ببینند دین دیگران را هم ادا کردی یا نه؟ مثلاً چه کسی گردن ما حق پیدا می کند. فرمود: حداقل کسی که گردن شما حق پیدا می کند کسی است که چهل قدم با او راه رفته اید. روز قیامت سوال می کنند که حق او را ادا کردی یا نه؟ حالا ببینید در این عبور و مرورهایی که با هم داریم، دوست و یا همکار، چقدر باید دقت داشته باشیم. این فضا انسان را از حصار تن خودیت بیرون می آورد، وقتی حصار تنگ غم ها و افسردگی ها افزایش پیدا می کنند عصبانی شدن ها و خیلی مسائل پیش می آید. کافی است انسان در یک فضای قشنگی، فکر تاثیر گذاری بر دیگران هم باشد و هرکس خودش را مربی حساب بکند 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
🗂مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 📝موضوع: پرهیز از غذای ناپاک شماره 12 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir
991003-Panahian-TarbiyatFarzandDarMaktabeSoleymani-64k.mp3
6.86M
تربیت فرزند در مکتب سلیمانی در امر تربیت، بر کدام یک از صفات و فضایل انسان تأکید کنیم؟ اساساً اگر به هرکدام از فضائل انسان به‌ صورت کامل و درست و عمیق نگاه شود، تفاوتی با فضایل دیگر ندارند، حتی نمی‌شود گفت که اینها لازم و ملزوم یکدیگرند، دوتا نیستند، بلکه دو روی یک سکه یا چند روی یک منشور هستند. مثلاً مهربانی به معنای اصیل و عمیقش، روی دیگر سکۀ قدرتمندی است و قدرت و مهربانی انسان روی دیگر سکۀ تواضع انسان است. تواضع و مهربانی و قدرت روی دیگر همان حقیقتی است که به نام «عقل» آن را می‌شناسیم. در میان همۀ فضیلت‌ها، فضیلت «قدرت» در فرد، یا گفتمان «قدرت، شجاعت و عزّت» در جامعه، موضوع مهم‌تر و برتر است. پدر و مادرها اولاً باید بچه‌های‌شان را قوی بار بیاورند و این شاخص را نگه دارند، بعد هرچه از تعلیمات که می‌خواهند، حول و حوش این موضوع به آنها ارائه بدهند. مردم برای چه دنبال سردار سلیمانی رفتند؟ به‌خاطر ویژگی «قدرت». سردار سلیمانی مظهر اقتدار و قدرت و یک قهرمان بود. 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.ir