🌺 ماه رمضان؛ ماه طهارت 🔶 #استاد_علی_صفایی_حائری بعضی وقت ها ابری می آید اما نمی بارد. فرصت ها را می دهند، اما ما بهره نمی گیریم . رمضان ها آمده و رفته، اما جز خیس خوردن چرک ها چیزی برایمان باقی نمانده است. در همین شب های ماه رمضان ، که ما دور هم می نشینیم و می گوییم ماه رمضان جدید آمد، باید مواظب باشیم و به خودمان فکر کنیم، ولی مانند کسی هستیم که به حمام آمده است، ولی نه برای تطهیر، که برای بازی. 📚 #اخبات ، ص۳۰ @beytonoor

🌼🌸🍃🌼🌸🍃🌼🌸🍃🌼🌸🍃 ✅در اين ماه #رمضان بايد دل‌هايمان را مطالعه‌اى بكنيم، شايد... #استاد_علی_صفایی_حائری👇 ❣در اين ماه رمضان بايد دل‌هايمان را مطالعه‌اى بكنيم، شايد يك جمع بندى مناسبى براى اين ماه باشد. بايد ببينيم كينه‌هاى ما نسبت به مؤمنين، نسبت به دوستان، از چه نوع است. آيا «لِلّه» است‌؟ در دعا داريم كه: «خدايا! تو كينه‌ها را ببر، مگر آن كينه و غِلّى كه به خاطر تو باشد». بايد ببينيم كه كينه‌هاى ما به خاطر چيست‌؟ آيا براى اينكه دعوتمان نكردند يا ديرتر به ما گفتند يا چايى خوب به ما ندادند يا... اين كينه‌هاباعث محروميت‌هاست. اين سوء ظن‌ها و بدگمانى‌ها باعث محروميت‌هاست؛ چه به خدا و چه به بندگان خدا. آيا ما به خدا بدبين نيستيم‌؟ يعنى خدا را مهربان و رحيم مى‌بينيم، نزديك مى‌بينيم، مجيب مى‌دانيم، ته دلمان در پروندۀ خدا سياهى ننوشته‌ايم‌؟ راستى آيا مسبِّح هستيم‌؟ وقتى همۀ اين بارش‌ها باشد ولى ظرف من واژگون باشد، چه حاصلى به دست مى‌آورم‌؟ در روايت آمده است كه اگر به مقدار كمى كينۀ مؤمنى در دل تو باشد، به اندازۀ سال‌هاى نورى، بوى بهشت را نخواهى شنيد و نخواهى يافت. 📚 #بهار رويش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، ص33 @beytonoor

✅ در این فرصت قدر... #استاد_علی_صفایی_حائری: 🌟در اين فرصت قدر كه از هزار ماه بهتر است و با اين عنايت و رعايت و محبت، هر عقب افتاده اى مى‌تواند آرزوى جلودارى داشته باشد، آن هم از خانواده‌اى كه مس وجود را فضۀ آنها طلا مى‌كند. اى دل از دست رفته چه مى‌خواهى‌؟ اين فرصت و اين هم آغوش باز و اين هم انتظار بازگشت؛ «لَوْ عَلِمَ‌ الْمُدْبِرُونَ‌ عَنِّى كَيْفَ‌ انْتِظَارِى لَهُمْ‌ وَ اشْتِيَاقِى الَى تَرْكِ‌ مَعَاصِيهِمْ‌ لَمَاتُوا شَوْقاً بِىْ‌ وَ تَقَطَّعَتْ‌ أَوْصَالَهُمْ‌ عَنْ‌ مَوَدَّتِى ١» اگر اینها که به من پشت کرده اند و از من بریده اند ، می دانستند که چگونه در انتظارشان هستم و چگونه مشتاق بازگشتشان هستم و چگونه می خواهم که عصیان ها را رها کنند، ازشوق من می مردند، و رگ های گردنشان از فشار عشق من پاره پاره می شد. 📚 بهار رويش, ص۱۸ @beytonoor

🌀🌀🌀🌀💠🌀🌀🌀🌀💠 ✅ با تسبیح... #استاد_علی_صفایی_حائری: 📝 با تسبیح، تو دیگر گله‌ای از تقدیر نخواهی داشت و همراه هر قدر و اندازه‌ای به تکلیف و دستورات روی خواهی آورد و دیگر چشم به دارایی و شکوفه‌های زندگی دنیا نخواهی کشید و فتنه‌ها را خواهی شناخت و به رزق خدا روی خواهی انداخت. 📚 آنگاه که یاری شدی ( #تطهیرباجاری_قرآن -۷)، ص ۴۷ @beytonoor

✅ معنای درست قناعت #استاد_علی_صفایی_حائری: 📌اگر ما دنيا را و زيبايى‌اش را ببينيم ولى خودمان را نبينيم و محبوبى به نام #خدا را نبينيم و دنيايى را كه يوم الآخر ماست، غيب ماست، نبينيم... براى ما معنا ندارد بگوييم ولش كن. مى‌گويد ولش كنم كه چه‌؟ ولش كنم كه تو بردارى‌؟! يا ولش كنيم تا آنها بردارند و بيايند سوار ما شوند؟ نه. محكم بگير و با آن كار كن. 📌ما معتقد نيستيم كه امكانات، چه وسوسه قدرت و چه فتنه علم، اگر در دل متوجهى قرار گرفت، فساد به بار مى‌آورد. ما اين را نمى‌گوييم كه در اين رابطه قناعت كنيم... نه. قناعت برداشت كم است نه رها كردن. قناعت اين نيست كه تو دنيا را رها كنى و اين نيست كه دنيا را ولش كنى، نه. برداشتت را كم كن، كوششت را زياد كن. با اين ديد آن موقع ديگر تو مى‌توانى به شوهرت خدمت كنى، به همسرت محبّت كنى ولى بر اساس حساب و كتاب. و اين نگاهى كه دارى، نه به خاطر محبت‌هاى اوست، نه. حتى وقتى كه همسر تو به تو بدى مى‌كند تو مى‌توانى به او خوبى كنى. ببينيد، تفاوت از اينجاست. من يك موقع فقط‍‌ اين را در نظر مى‌گيرم و مى‌خواهم به خاطر اينكه كسى به من خوبى كرده به او خوبى كنم، اين يك معامله است، سوداگرى است. يك موقع من خوبى مى‌كنم تا او خوبى كردن را ياد بگيرد، حتى اگر به من بدى كرده باشد. اين درس است، اين فهم است. 📚 روزگار ستمگر، ص 123 @beytonoor

✅كارها، از لحظه‌اى به حسنات و سيئات مى‌رسند، كه... 🔶 #استاد_علی_صفایی_حائری: چه بسا حرف‌هاى خوبى، كه در جاى خود واقع نشده و خون‌ها ريخته است. چه بسا كارهاى حقّى، كه از راه درست و با هدف درست دنبال نشده است. كارها، از لحظه‌اى به حسنات و سيئات مى‌رسند، كه حسن و قبح آن‌ها را و روش‌ها را و شكل‌هاى‌شان را بسنجى. و كارها از لحظه‌اى به صالحات بدل مى‌شوند، كه انگيزه و جهت آن‌ها را هم در نظر بگيرى. و گذشته از حسن و خوبى عمل و حسن و خوبى شكل و روش آن،به جهت عمل و هدف عمل هم توجه داشته باشى و سعى كنى كه خوبى تو، خوراك باطلى نشود و حقّ‌ تو را،باطلى طعمه‌ى خود نسازد؛ كه بايد حرف‌ها و كارهاى به حقّ‌ تو، از راه حق دنبال شود و با شكل حق و سنّت درست عملى شود و از بدعت‌ها و تجاوزها دور شوند. و با اين همه، كه حقّ‌ را از راه حق و با حق آورده‌اى، مواظب باشى كه بازيچه‌ى باطل‌ها نشوى و ناحقّى از تو بهره‌بردارى ننمايد. 📚 #نامه_های_بلوغ ص۱۶۴ @beytonoor

✅اهمیت برنامه ریزی برنامه‌ريزى ، باعث مى‌شود كه كارهاى پراكنده‌ى تو هماهنگ شود و نيروهاى رها و بى‌حاصل تو، يك جهت و يك سو شود، كه در دعاى كميل مى‌خوانيم: «اَسْئَلُكَ‌ انْ‌ تَجْعَلَ‌ اعْمالى وَ اوْرادى كُلُّها وِرْداً واحداً وَ حالى فى‌ خِدْمَتِكَ‌ سَرْمَداً»؛ از تو مى‌خواهم كه تمامى كارها و حرف‌هاى مرا، يك كار و يك حرف قرار بدهى و حال و احساس مرا، هميشه در خدمت خودت بگذارى. آنچه كه كارها و حرف‌ها و حال‌هاى گوناگون و پراكنده را وحدت مى‌دهد و دوام مى‌دهد، همين طرح و تقدير است. #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 #نامه_های_بلوغ ص۱۶۸ @beytonoor

✅ حضور مستمر حق را ببینیم... #استاد_علی_صفایی_حائری @beytonoor

🔸آیا آدم هستم؟ ... 🔻هرچقدر به عادتها و غرایز برگردی، خود را خوار کرده ای... #استاد_علی_صفایی_حائری #کلام @beytonoor

✅ معنای #صلوات #استاد_علی_صفایی_حائری: 🔸 كسى كه بهره‌هايى از كسى گرفته و محبت‌هايى از او ديده، اگر بخواهد در برابر آن محبت‌ها چيزى بدهد و چيزى هم ندارد كه در خور او باشد چون هر آنچه را هم كه دارد از خود اوست به كس ديگرى رو مى‌آورد كه بزرگ تر و برتر و از او به ما نزديك تر است، از او مى‌خواهد كه تو پاداش او و بهرۀ او - رسول - را بده؛ چون او به من محبت كرده، تو بر او درود بفرست و به او پاداش بده و او را سرشار كن تا اينها او را از وسعت‌ها و درودها و رحمت‌ها انباشته كند. «صَلِّ‌ عَلَيْهِ‌ صَلاةً‌ ناميةً‌ زاكِيةً‌ تَرْفَعُ‌ بِهَا دَرَجَتَه» ، تا او به مقامات و مراحلى كه بالاترين مقامات و مراحل است برسد؛ چون راه كه محدود نيست، بى‌نهايت راه در پيش است. اين است كه تو از رسولى كه سرشار شده و بهره گرفته‌اى، بر او درود مى‌فرستى تا پاداشى باشد در برابر محبت‌هاى او: «اَللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌». 📚 #بهاررويش/ص۷۳ @beytonoor

#استاد_علی_صفایی_حائری: ✅ وظایف همسران ✍در روايت هست: لو عَلِم الخلق كيف خلق اللّه الخلق لم يَلُم أحدٌ أحداً . اگر مخلوقات خدا مى‌دانستند كه خدا چگونه آنها را آفريده، ملامت‌ها كم مى‌شد. اگر اندازه و توانايى در نظر بيايد، تحميل‌ها و پرخواهى‌ها كمتر خواهد شد. -براى حرث و بهره بردارى، كاشتن و پيراستن و برداشتن لازم است. حوصله داشتن ، انتظار كشيدن ، ايجاد فرصت كردن و از فرصت‌هاى موجود بهره گرفتن ، لازم است. اينها وظيفه‌هايى است كه از هدف‌ها و از خواسته‌هاى تو منشأ مى‌گيرد. هر چه بيشتر بخواهى بايد بيشتر اقدام نمايى. كسى كه در سطح غريزه است، غريزه كارگزار اوست و او وظيفه‌اى ندارد. ولى آدمى كه از اين سطح بالاتر آمده،بايد با مروّت و محبّت،به عمل روى بياورد و با معرفت و محبّت از طرف خود توقع داشته باشد. و با توسل و توجه به حق،بخواهد كه نهال وصلت آنها زير پاى شياطين خرد نشود و در محدوده‌ى دنيا نپوسد و براى همين چند روزه نباشد، كه مى‌توان با همسر مهربان به آرامش و پوشش و بهره‌هاى بسيار رسيد. و مى‌توان تمامى دين و يا دو سوم دين و يا نصف دين و يا ثلث دين را حفظ‌ كرد. 📚 روابط متکامل زن و مرد، ص۲۰ @beytonoor

✍ #استاد_علی_صفایی_حائری ✅ از قطار #رمضان جا نمانیم! ✨انسان می‌بیند رمضان دارد میرود؛ مثل قطاری که آخرین واگنش رسیده است و ما هم در راهی مانده‌ایم که حتی امید معجزه‌ای در آن نیست. اگر سوار نشویم، تنهایی است! ✨من یادم نمی‌رود که یک احساس عجیبی از حرکت ماشین‌ها یا قطارها از کودکی در ما بود؛ چون شنیده بودیم که اگر به قطار دیر برسیم، می‌رود، بعد هم مشکلاتی پیش می‌آید. آنقدر رفتنِ قطار رنجمان می‌داد که ما حتی از قطار پایین نمی‌آمدیم، گاهی هم که پایین می‌آمدیم خیلی فاصله نمی‌گرفتیم. گاهی هم فکر می‌کردیم که اگر قطار رفت به کجای آن بچسبیم! ✨حال که قطار رمضان، لحظه‌ها و روزها و شب‌هایش دارد می‌گذرد، ما اگر جا ماندیم و نرسیدیم، محرومیم و ملعونیم... 📚 بهار رویش، ص 127 @beytonoor