🔶استاد علی صفایی حائری: ما خيلى محروميم، خدا شاهد است كه خيلى محروميم، ولى هنوز خودمان به اين شهادت نرسيده‌ايم. محروميم از اين جهت كه غذاى آماده و رزق واسع و كريم حق را، وقتى كه در اختيار ما مى‌گذارند، باز هم دست به سوى آن نمى‌بريم و باز هم كارى نمى‌كنيم. ان شاء اللّه كه اين ماه را با عبادات و توجّهات خودتان بتوانيد پربار كنيد. نكته اين است كه او براى ما فرصت و عنايتى و فضل و رحمتى را گسترده و سفرۀ گسترده‌اى را پهن كرده است. در فضل حق و بارش رحمت حق بحثى نيست، بحث اين است كه كاسه‌هاى ما واژگون است و از اين بارشِ‌ فضل و فيض و رحمت حق، سهمى نمى‌بريم. ما موانعى داريم كه خوب است در آنها تأملى كنيم و ببينيم چه چيز باعث مى‌شود با اينكه از آن طرف مستمراً «دائمَ‌ الفَضْلِ‌ عَلَى البَرِيَّه وَ بَاسِطَ‍‌ الْيَدَيْنِ‌ بِالْعَطِيَّةِ‌ ١» است، با اينكه او دست‌هايش را براى بخشش باز كرده و فضلش را مستمر گذاشته، اما چرا هميشه كاسۀ ما خالى است‌؟ 📚 #بهاررويش(مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، ص 22 @beytonoor

✅ معنای #صلوات #استاد_علی_صفایی_حائری: 🔸 كسى كه بهره‌هايى از كسى گرفته و محبت‌هايى از او ديده، اگر بخواهد در برابر آن محبت‌ها چيزى بدهد و چيزى هم ندارد كه در خور او باشد چون هر آنچه را هم كه دارد از خود اوست به كس ديگرى رو مى‌آورد كه بزرگ تر و برتر و از او به ما نزديك تر است، از او مى‌خواهد كه تو پاداش او و بهرۀ او - رسول - را بده؛ چون او به من محبت كرده، تو بر او درود بفرست و به او پاداش بده و او را سرشار كن تا اينها او را از وسعت‌ها و درودها و رحمت‌ها انباشته كند. «صَلِّ‌ عَلَيْهِ‌ صَلاةً‌ ناميةً‌ زاكِيةً‌ تَرْفَعُ‌ بِهَا دَرَجَتَه» ، تا او به مقامات و مراحلى كه بالاترين مقامات و مراحل است برسد؛ چون راه كه محدود نيست، بى‌نهايت راه در پيش است. اين است كه تو از رسولى كه سرشار شده و بهره گرفته‌اى، بر او درود مى‌فرستى تا پاداشى باشد در برابر محبت‌هاى او: «اَللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌». 📚 #بهاررويش/ص۷۳ @beytonoor