eitaa logo
روشنگری‌ آخرالزمان
5.3هزار دنبال‌کننده
47.2هزار عکس
43.4هزار ویدیو
633 فایل
هرآنچه که یک منتظر ظهور باید بداند سئوال ، پیشنهاد ، انتقاد خودرا در گروه هایمان مطرح فرمائید: https://eitaa.com/joinchat/2167734418C3f5169aabe گروه جهاد تبیین و افشاگری☝ نشر مطالب کانال ما بدون قیدوشرطی آزاد است(درراستای جهادتبیین)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻🔺 وقتی منبری آقا باشد 🔻🔺 🎙 صحبت های اول ماه مبارک رمضان را چگونه دیدید؟ بیشتر وقتشان را به بیان مناسبات اجتماعی از نگاه قرآن اختصاص دادند. از غیبت گفتند و انصاف؛ از طبق یقین کار کردن گفتند و عدم اعتماد به ظالم؛ فرمودند در امانت خیانت نکنید و عدل به خرج دهید؛ این را هم اضافه کردند که از شیطان و دار و دسته اش نترسید؛ در آخرش هم فرمودند نماز را برای ذکر خدا بخوانید و در ماه توبه، توبه کنید... 🎙 آدم احساس میکرد که پای منبر هیات نشسته است و موضوع سخنرانی هم اخلاق در قرآن است. اما واقعا اینگونه بود؟ یعنی صحبت های آقا فقط در حد یک منبر بود؟ اساسا تفاوت خطابه های یک با خطابه های یک چیست؟ 🎙 اگر بخواهم در دو جمله این تفاوت را خلاصه کنم اینگونه میگویم: خطابه های یک خطیب است ولی خطابه های یک رهبر ! 🎙 هر موقع برای یکی از رفقا دعا میکنم که شهید شود میگوید: دستت درد نکند ولی قبلش دعا کن شهید پرور شوم. اینجا هم همیگونه است. خطابه های یک رهبر قبل از اینکه مخاطبش مردم باشند و بخواهد در ساحت خودِ عمل محقق شود، مخاطبش خطباء هستند و در محقق میشود. 🎙 مثل اینکه شما به جای آنکه به مردم ماهی بدهی، تور ماهیگیری به ماهیگیران بدهی. 🎙 اگر حضرت آقا دم از غیبت و انصاف و عدم اعتماد به ظالم میزنند، اینگونه نیست که منظور اصلیشان این باشد آهای مردم غیبت نکنید و انصاف بورزید و به ظالم اعتماد نکنید، که پس فردا اگر کسی غیبت کرد یقه اش را بگیریم که اَی ضد ولایت فقیه! این حرف ها نیست، آقا دارند یاد میدهند که به قرآن چگونه نگاه کنیم و الآن از قرآن چه چیزی به درد ما میخورد. 🎙 دارند بیان میکنند که در این زمانه آنچه که مردم از قرآن به آن نیاز دارند قبل از هر چیز برآمده از آن است، یعنی همین غیبت نکردن و انصاف و عدم اعتماد به ظالم. معارف و اعتقادات قرآنی هم خوب است ولی قرآن در این زمان واجب تر است. 🎙 در خود همین بیان مناسبات اجتماعی و قواعد کاربردی هم وقتی صحبت از عمل به یقین میشود نمیروند سراغ شک بین دو و سه بلکه ربطش میدهند به ژورنالیسم و مشکل در دنیا و جامعه خودمان. وقتی سخن از عدم اعتماد به ظالم میزنند میروند سراغ و غرب نه مثلا نزول خور محله. وقتی هم صحبت از امانت میشود و خیانت نکردن در آن، قبل از آنکه کتاب رفیقت را یادت بیاورند پای را وسط میکشند. 🎙 یعنی با زبان بی زبانی میگویند وقتی هم خواستید قواعد کاربردی قرآن را مطرح کنید حواستان باشد که آنها را فردی توضیح ندهید بلکه به آن ها بدهید و با عینک جامعه نگر آن ها را نگاه کنید. 🎙 خلاصه وقتی منبری آقا باشد نباید آن را با منبر هیات محله امان مقایسه کنیم که شب بشنویم، حالی پیدا کنیم و دو خط قرآن بخوانیم و روز بعد انگار نه انگار اصلا نه آقایی بود و نه منبری. منبر آقا است، منبر آقا نقشه راه میدهد، منبر آقا توصیه های اخلاقی نیست، بار مسولیت است که کرور کرور بر دوشمان هوار میشود. منبر آقا، منبر است در میانه احد، منبر است در معرکه صفین، دارد نیرو ها را یمین و یسار میفرستد، ما کدام سمتیم؟ اصلا هستیم؟؟