‌ سخنگوی نیروهای مسلح یمن: نیروی موشکی و پهپادی یمن حملات گسترده و مشترکی را در عمق خاک سعودی با ۱۴ پهپاد و ۸ موشک بالستیک انجام داد که تعدادی از پهپادها از نوع «صماد ۳» بوده و از موشک «ذوالفقار» نیز در این حملات استفاده شد. شرکت نفتی آرامکو در بندر «راس التنوره» و اهداف نظامی دیگر در منطقه الدمام در این حملات هدف قرار گرفتند. همچنین پایگاه‌های نظامی دیگری در مناطق عسیر،‌ جیزان با ۴ پهپاد قاصف و ۷ موشک از نوع بدر هدف قرار گرفتند. @bidary_ir

۵۵ میلیون آمریکایی در فقر ۲۹ میلیون آمریکایی بدون خدمات درمانی از هر ۶ آمریکایی یک نفر در ناامنی غذایی ۴۰ میلیون آمریکایی در آستانه تخلیه خانه حالا شما این فروپاشی اقتصادی رو می‌بینید؟ یه سریا ۸,۹ سال درس می‌خونند که دکترای اقتصاد بگیرند، علمی که آمریکا رو هم نمی‌تونه نجات بده @bidary_ir

بار الها در این دوشنبه زیبا صبر و بردباری، فروتنی و تسلیم لبخندو گذشت، صلح و آرامش برکت و بخشش بسیار نصیب همه ما واعضا کانال «خانواده امن» قرار بده آمین یا ذَالْجَلالِ وَالْاِكْرام ای صاحب جلال و بزرگواری روزتون_بخیر @amn_org

فرزندان آگاه (۶) فصل دوم : شمارى از حقوق والدين  در اسلام هم چنان كه براى فرزندان حقوقى معين شده متقابلا براى والدين نيز حقوقى منظور شده است و در اين بخش به شمارى از حقوق والدين و موارد آن مى پردازيم به اميد اين كه با اين موارد آشنا شده و با رعايت اين حقوق جامعه خود را به سوى اعتلاى معنوى و فرهنگى سوق دهيم. ۱- حقوق مادر  مادر در فرهنگ اسلام از جايگاه ويژه اى برخوردار است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در يك جمله زيبا مقام و منزلت حقيقى مادر را چنين بيان مى كند: الجنة تحت اءقدم الاءمهات بهشت زير پاى مادران است و در جمله اى ديگر مى فرمايد: تحت اءقدام الاءمهات روضه من رياض الجنة زير پاى مادران باغى از باغ هاى بهشت است . اين سخنان بزرگ رهبر جهان اسلام ، نهايت تكريم مقام مادر است، يعنى هر كس بخواهد به عالى ترين مقامات انسانى دست يابد، بايد مادر خود را تكريم كند. مهر بى كران: شايد يكى از عواملى كه مقام مادر را اين همه بالا برده دلسوزى ، فداكارى و مهر بىكران مادر بوده است. امام سجاد عليه السلام مى فرمايد: حق مادرت آن است كه بدانى ، او ترا چندين ماه در رحم خود نگهدارى و حمل كرد و ترا از ميوه دل و شيره جانش غذا داد. او تمام وجودش را براى حفظ و نگهدارى تو به كار گرفت. باكى نداشت، كه خودش گرسنه بماند ولی تو می بایست سير باشى، خود تشنه باشد، اما تو باید آب بياشامى، خودش برهنه باشد و تو لباس پوشيده باشى، خودش در مقابل آفتاب باشد و تو سايه نشين باشى. او از خواب شيرين خود به خاطر تو چشم پوشيد و رنج بى خوابى را بر خود هموار ساخت. او ترا از گرماى تابستان و سرماى زمستان حفظ كرد. او همه اين رنجها را تحمل كرد، كه ترا داشته باشد و تو از آن او باشى. بايد بدانى كه تو قدرت و توانائى شكر گذارى مادرت را ندارى، مگر آنكه خداوند ترا يارى كند و بر اداء حق او توفيقت دهد. امام سجاد عليه السلام خود نيز چنين بود و عملا به حقوق مادر اهتمام مى ورزيد هنگامى كه از آن حضرت پرسيدند: تو كه از نيكوكارترين مردمانى چرا با مادرت سر يك سفره نمى نشينى؟ فرمود: از آن جهت كه مى ترسم ندانسته دستم به لقمه اى پيشى گيرد كه مادرم آن را مى خواست و به همين مقدار بر خلاف خواهش دل او رفتار كرده باشم! @amn_org

‏‎برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۵۰) ‏‎  فصل در نتیجه استغفار ‏‏از اموری که برای شخص تائب لازم است بدان اقدام کند پناه بردن به مقام غفّاریت حق تعالی و تحصیل حالت استغفار است. از حضرت حق جلّ جلاله و مقام غفّاریت آن ذات مقدس با زبان قال و حال و سرّ و علن در خلوات، با عجز و ناله و تضرع و زاری، طلب کند که بر او ستر کند ذنوب و تبعات آن را. البته مقام غفّاریت و ستّاریت ذات مقدس اقتضا می کند ستر عیوب و غفران تبعات ذنوب را. چون که صور ملکوتیه اعمال به منزله ولیده انسان، بلکه بالاتر از آن، است..... و هر یک از موجودات که اطلاع بر حال انسان پیدا کردند، چه از ملائکه و کتّاب صحائف جرائم، و چه از زمان و مکان و اعضا و جوارح خود او، آنها را از آن گناه محجوب می فرماید، و همه را انساء می فرماید. چنانچه در حدیث شریف اشاره به آن شده است که می فرماید: ینسی ملکیه ما کتبا علیه من الذّنوب. و ممکن است وحی حضرت حق تعالی به اعضا و جوارح و بقاع ارض به کتمان معاصی، که در حدیث شریف است، همین انساء آنها باشد، چنانچه ممکن است فرمان به عدم شهادت باشد. و شاید مراد رفع آثار معاصی از اعضا باشد که به واسطه آن شهادت تکوینی حاصل آید، چنانچه اگر توبه نکند، هر یک از اعضایش ممکن است به لسان قال یا حال شهادت دهند بر کرده های او. در هر حال. چنانچه مقام غفّاریت و ستّاریت حق اقتضا کرده است که الآن که در این عالم هستیم، اعضای ما شهادتی بر اعمال ما ندهند، و زمان و مکان کرده های ما را مستور دارند، همین طور در عوالم دیگر، اگر با توبه صحیحه و استغفار خالص از دنیا برویم، اعمال ما را مستور می دارند، یا آنکه از اعمال ما بکلی محجوب ‏‎‏می شوند. و شاید مقتضای کرامت حق جلّ جلاله دومی باشد که انسان تائب پیش احدی سر افکنده نباشد و خجلت زدگی نداشته باشد. و الله العالم.‏ @nyaz_ir

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۵۹) وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ،  حکمت ۳۴۹ نهج البلاغه و هركس خود را در گرداب هاى خطرناك بيفكند غرق مى شود. بخش پنجم: سپس امام علیه السلام به نكته پنجم كه از جهاتى شباهت با نكته چهارم دارد، هر چند با آن متفاوت است، اشاره كرده مى فرمايد: «هركس خود را در گردابهاى خطرناك بيفكند، غرق مى شود»؛ (وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ). اشاره به اينكه كسى كه بى مطالعه خودش را در امور خطرناك بيندازد، سرانجام غرق خواهد شد. البته شجاعت صفت بسيار پسنديده اى است؛ ولى تهوّر صفت زشت و ناپسندى است، چراكه شجاعت را در غير مورد، صرف كرده است و اين به كار كوهنوردانى شبيه است كه از نقاط خطرناك به سوى قله پيش مى روند، اين كار عاقلانه نيست، بايد راههاى مطمئن تر را پيدا كرد و از آن طريق به قله صعود نمود. يا مثلا هنگام زمستان به كسى مى گويند مسيرى كه مى روى خطر سقوط بهمن در آن است و او مى گويد من شجاعت مى كنم و پيش مى روم، و يا از نقاطى كه احتمال وجود ميدان مين باشد بى مطالعه عبور مى كند. در مسائل اجتماعى، سياسى و اقتصادى نيز همين معنا متصور است كه انسان دست به كارهاى خطرناك بزند و فكر عاقبت آن را نكند. عاقل كسى است كه با تدبير و شجاعت كارها را دنبال كند. در فقه اسلامى نيز طبق حديث معروف: «نَهَى النَّبِىُّ عَنِ الْغَرَرِ «يا» نَهَى النَّبِىُّ عَنْ بَيْعِ الْغَرَرِ» پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله از انجام كارهاى مجهول و خطرناك ومعاملاتى كه اينگونه باشد نهى كرده است. بسيارند كسانى كه در معاملاتى كه يا ثمن مجهول است يا مثمن و يا شرايط مبهم يا وضع بازار تيره و تار است وارد مى شوند وتمام سرمايه خود را از كف داده، به فقر مبتلا مى گردند. شاعر عرب مى گويد: مَنْ حارَبَ الاْيّامَ أَصْبَحَ رُمْحُه قَصِدآ وَأَصْبَحَ سَيْفُهُ مَفْلولا كسى كه به جنگ حوادث روز، بى مطالعه برود نيزه اش مى شكند و شمشير او كند مى شود. @nahj_ir

🇮🇷#دولت_جوان_حزب_اللهی 🇮🇷 دعدغه رهبر انقلاب جهت تشکیل دولت #جوان و استفاده از نیروهای #مجرب و #باتجربه

فرزندان آگاه (۷) برترى مقام مادر: در مورد مقام ارجمند مادر، مطالب فراوانى در سيره و سخن اهل بيت عليهم السلام مى توان يافت. در اين جا به چند مورد اشاره مى كنيم: امام صادق عليه السلام فرمود: مردى به حضور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده عرضه داشت: يا رسول الله! به كدام يك از بستگانم نيكى كنم؟ فرمود: به مادرت. مرد پرسيد: بعد از آن؟ فرمود: به مادرت. براى بار سوم پرسيد. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: مادرت. در نوبت چهارم پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: به پدرت! از امام سجاد عليه السلام روايت شده است كه فرمود: مردى به حضور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده و اظهار داشت: اى رسول خدا! من مردى معصيت كار هستم و از انجام هيچ گناهى فرو گذارى نكرده ام، آيا اميد آمرزش برايم هست؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيد: آيا پدر و مادرت زنده هستند؟ مرد گفت: فقط پدرم زنده است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: برو با او خوش ‍ رفتارى كن. آن مرد رفت و پيامبر صلى الله عليه و آله زير لب زمزمه كرد: اى كاش مادرش زنده بود! @amn_org

درس دویست و یکم تفسیر آیه ۱۸۵ سوره #بقره از تفسیر نور شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَرِیضاً أَوْ عَلی سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللّهَ عَلی ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۸۵) (روزه در)ماه رمضان،ماهی است که قرآن در آن نازل شده است.(و قرآن کتابی است که)هدایتگر مردم همراه با دلائل روشنِ هدایت و وسیله تشخیص حقّ از باطل است،پس هر کس از شما که این ماه را دریابد،باید روزه بگیرد.و آنکس که بیمار یا در سفر باشد،روزهای دیگری را به همان تعداد روزه بگیرد.خداوند برای شما آسانی می خواهد و برای شما دشواری نمی خواهد(این قضای روزه)برای آن است که شماره مقرّر روزها را تکمیل کنید و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده،به بزرگی یاد کنید،باشد که شکرگزار گردید. نکته ها: * «رمضان»از ماده«رَمض»به معنای سوزاندن است.البتّه سوزاندنی که دود و خاکستر به همراه نداشته باشد.وجه تسمیه این ماه از آن روست که در ماه رمضان،گناهان انسان سوزانده می شود. * ماه رمضان،ماه نزول قرآن می باشد و تنها ماهی است که نامش در قرآن آمده و شب قدر نیز در این ماه است. در تفسیر برهان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند: تمام کتاب های آسمانی،در ماه رمضان نازل شده اند.ماه رمضان، بهترین ماه خدا است.آن حضرت در جمعه آخر ماه شعبان،خطبه مفصلی در عظمت ماه رمضان ایراد کرده اند که در بعضی از تفاسیر وکتب روایی آمده است. همچنین در صحیفه سجادیه،امام سجاد علیه السلام دروداع ماه رمضان مناجات جان سوزی دارند. اسلام دین آسان و بنای آن بر سهولت و عدم سخت گیری است.هر کس مریض یا مسافر بود روزه نگیرد و قضای آن را انجام دهد.اگر وضو گرفتن مشکل است،تیمّم را جایگزین می کند.اگر ایستادن در نماز مشکل است،اجازه ی نشسته نماز خواندن را می دهد.که این قانون به نام«قاعده لاحرج»در فقه مشهور است. @alquran_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۵۹) ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﻬﺮﻩ ﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺳﻌﺎﺩﺕ: ﺍﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻓﺮﻗﻪ‌ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻢ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺭﺍﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ، ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻭﻟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺋﻤﻪ ﯼ ﺍﻃﻬﺎﺭ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻧﺪ؛ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺟﺎﺑﺮﺍﻧﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ. ﻃﺒﻌﺎ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻨﺎﻳﺘﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﻧﭙﻴﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻤﺎﻟﺎﺗﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻋﻤﻞ ﻧﮑﺮﺩﻥ، ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻘﺼﻴﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ: ﺍﻧﺎ ﻟﺎ ﻧﻀﻴﻊ ﺃﺟﺮ ﻣﻦ ﺃﺣﺴﻦ ﻋﻤﻠﺎ. ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺧﺖ «ﺗﻘﺼﻴﺮ» ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺼﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﭘﺎﺩﺍﺷﺸﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ. ﺍﻣﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻠﺎﺵ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﮔﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﯽ ﻃﺮﻳﻖ، ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺍﻟﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ - (ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻴﻌﻪ ﯼ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ) ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﯼ ﻋﻤﻞ، ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﻫﺪﻑ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﻣﻌﺮﻓﺖ، ﻣﺮﺍﺗﺒﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺲ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﺪ، ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﺑﻌﺎﺩﺵ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ، ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻓﺮﻕ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺧﯽ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﺘﺒﻊ ﺍﺯ ﺩﺭﮎ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ. ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻴﺶ ﺗﺮﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. @nazz_ir

فرزندان آگاه (۸) ادامه سخن در مورد برترى مقام مادر: امام رضا عليه السلام رعايت حقوق مادر را يكى از واجب ترين حقوق بر عهده فرزند شمرده و در اين رابطه فرمود: حق مادر يكى از لازم ترين و واجب ترين حقوق است كه اداى آن بر عهده فرزندان است. زيرا مادر فرزند خود را مدت ها حمل مى كند كه هيچ كس بر ديگرى چنين نمى كند و فرزندش را با گوش و چشم و تمام وجودش و با كمال ميل و رغبت از گزند حفظ مى كند. او در راه كودك خويش متحمل زحمات و ناراحتى هاى سختى مى شود كه هيچ كس نسبت به ديگرى آن زحمات را متحمل نمى شود. او راضى مى شود كه خودش گرسنه باشد اما فرزندش سير بخوابد. تشنه باشد اما فرزندش سيراب شود. خودش بدون لباس بودن را متحمل مى شود اما فرزندش را لباس مى پوشاند. او حاضر است خودش در آفتاب باشد ولى كودكش در سايه بيارامد. بايد از او در مقابل اين همه فداكارى و از خود گذشتگى سپاسگذارى کنیم و با او خوش رفتارى نمائیم. گرچه شما توانائى جبران حداقل زحمات وى را نداريد، مگر اين كه خداوند يارى تان كند. مردى به حضور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده و گفت: يا رسول الله! مادرم پير شده و در پيش من زندگى مى كند او را در پشت خود حمل كرده و براى رفع حوائجش اين طرف و آن طرف مى برم و از در آمد خويش نيازهاى وى را تاءمين مى نمايم، با دست خود او را از آزار و اذيت ها محافظت مى كنم. با كمال ادب و تعظيم و احترام با او رفتار مى نمايم. آيا زحمات وى را تا حدودى جبران كرده ام؟ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: نه! زيرا شكم او جايگاه تو، دست هايش محافظ تو، و آغوش او گهواره ات بوده است. و او اين همه خدمات را با رضايت خاطر براى تو انجام داد و آرزو مى كرد كه تو زنده بمانى. ولى تو خدماتى را به وى ارائه مى دهى در حالى كه منتظر مرگ او هستی! امام باقر عليه السلام فرمود: روزى حضرت موسى عليه السلام در مناجات خود با خداوند متعال اظهار داشت: خدايا به من سفارشى كن. خداوند فرمود: تو را به خودم سفارش مى كنم. (یعنی مرا از ياد مبر) اين گفت و شنود ميان موسى و خداوند متعال سه بار تكرار شد. در نوبت چهارم كه موسى عليه السلام در خواست سفارش نمود، خداوند متعال او را به مواظبت از مادرش توصيه كرد. شخصى از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله پرسيد: كدام يك از والدين حق بيشترى دارند؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله در پاسخ به او فرمود: آن كسى كه فرزند را در شكم خود حمل كرده، از دو پستانش او را شير داده و در آغوشش او را بزرگ نموده است. @amn_org

🍁🍁🍁🍁🍀🍁🍁🍁🍀🍁🍁 💌 در محضر صحیفه: ۷۳ دعای هشتم - فراز هشتم 🍀وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاء🍀 ِ🍀 وَ مِنْ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ، و خدایا پناه میبرم به تو از اینکه بخواهم فقر و حاجت خود را به دیگران ارائه کنم🍀 🍂 فقر آن حالتی است که کسب و کار و مال، جوابگوی هزینه ها و نیازهای ضروری نباشد، 🍂آن حالتی است که دخل و خرج با هم هماهنگ نیست و آنقدر بدتر و بدتر میشود تا انسان را به مسکنت اندازد و مسکین کند.🔘 🍂 فقر، باعث ارائه نیاز یک طرفه به غیر و سراغ این و آن رفتن و خواسته های خود را عرضه کردن است 🍂فقر، ذلت آور است و شخصیت مؤمن و جامعه مؤمنین را زیر سؤال میبرد⁉🇮🇷 و خداوند ذلت را نمی پسندد🍂 عزت را برای مؤمنان می خواهد🍀 خداوند رفع نیاز بندگانش را قبل از ابراز حاجت، می پسندد🌼 خداوند انفاق و احسان را بدون زیر سؤال بردن شخصیت انسان ها، و حفظ کرامت آنان می پسندد💫 💗خدایا نکند به فقری مبتلا شویم که آبرو و کرامت ما لکه دار شود و ناچار شویم به دیگران رو بیندازیم؟ 🍂🍂🍂🍂💗🍂🍂🍂🍂💗 @sahifeh_ir

✅ #عید_مبعث سيّد رُسل و هادى سُبل و عقل كلّ، بداية البدايات و نهاية النّهايات، شموس طالعات و نجوم زاهرات، بشير نذير و سراج منير، حضرت ختمی مرتبت #محمد_مصطفی صلّى الله عليه و آله و سلّم‏ به محضر وجود اقدس امام زمان علیه السلام و شیعیان و محبین حضرت مبارک باد. @bidary_ir

‏‎‏‎برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی(۱۵۱) فصل در تفسیر توبه نصوح ‏‏بدان که در تفسیر توبه «نصوح» اختلافاتی است، که ذکر آن مجملا در این مقام مناسب است. و ما در اینجا اکتفا می نماییم به ترجمه کلام محقق جلیل، شیخ بهائی، قدّس الله نفسه.‏ ‏‏محدّث خبیر، مجلسی، رحمه الله نقل می فرماید که شیخ بهائی فرموده است که «همانا ذکر کرده اند مفسرین در معنی توبه «نصوح» وجوهی. یکی آنکه مراد توبه ای است که نصیحت کند مردم را، یعنی، دعوت کند مردم را که بیاورند مثل آن را برای ظاهر شدن آثار جمیله آن در صاحبش. یا آنکه نصیحت [کند]‏‏ ‏‏صاحبش را تا از جای بکند گناهان را، و دیگر عود نکند به سوی آنها هیچ گاه.‏ ‏‏و دیگر آنکه «نصوح» توبه ای است که خالص باشد برای خداوند، چنانچه عسل خالص از شمع را عسل «نصوح» گویند. و خلوص آن است که پشیمان شود از گناهان برای زشتی آنها، یا برای آنکه خلاف رضای خدای تعالی هستند، نه برای ترس از آتش.‏ ‏‏جناب محقق طوسی در تجرید حکم فرموده است ‏‎به اینکه پشیمانی از گناهان برای ترس از آتش، توبه نیست.‏ ‏‏و دیگر آنکه نصوح از «نصاحة» است، و آن خیاطت است. زیرا که توبه می دوزد از دین آنچه را گناهان پاره کرده است. یا آنکه جمع می کند میانه تائب و اولیای خدا و احبّای او، چنانکه خیاطت جمع می کند ما بین پارچه های لباس.‏ ‏‏و دیگر آنکه نصوح وصف از برای تائب است، و اسناد آن به سوی توبه از قبیل اسناد مجازی است. یعنی توبه نصوح توبه ای است که نصیحت می کنند صاحبان آن خود را به اینکه به جای آورند آن را به کامل [ترین ] طوری که سزاوار است توبه را بدان نحو آورند تا آنکه آثار گناهان را از قلوب پاک کند بکلی. و آن به این است که آب کنند نفوس را به حسرتها و محو کنند ظلمات بدیها را به نور خوبیها.»‏ @nyaz_ir

فرزندان آگاه (۹) ادامه سخن در مورد برترى مقام مادر: داستان زكرياى مسيحى: زكريا بن ابراهيم يكى از محدثين شيعى و از ياران امام صادق عليه السلام است، او در شرح حال خود مى گويد: من مسيحى بودم و سپس به اسلام گرويدم و به خانه خدا مشرف شدم. در سفر حج، به محضر امام صادق عليه السلام شرفياب گشته و به عرض رسانيدم كه من مسيحى بوده ام و مسلمان شده ام. امام عليه السلام پرسيد: در اسلام چه امتيازى ديدى كه آن پذيرفتى؟ گفتم : اين آيه قرآن: ما كنت تدرى ما الكتاب و لا الايمان و لكن جعلناه نورا نهدى به من نشاء یعنی: تو كتاب و ايمان نمى دانستى چيست ، ولى ما آن را نورى قرار داديم كه هر كسى را كه خواهيم بدان هدايت كنيم. امام فرمود: خدا تو را به اسلام هدايت فرموده و قلبت را به نورانيت آن منور ساخته است. سپس به من دعا كرد و هدايت بيشترى را از خدا برايم مسئلت نمود. به عرض رسانيدم كه: پدر و مادر و بستگان من به آئين مسيحيت باقى هستند و مادرم نابينا است، آيا براى من جايز است كه با آن ها زندگى كنم و روابطى داشته باشم؟ امام پرسيد: آيا آن ها گوشت خوك مى خورند؟ گفتم: نه. فرمود: معاشرت تو با آن ها بى مانع است. سپس اضافه كرد: درباره مادرت مراقب باش. به او نيكى و احسان كن و هرگاه زندگى اش به پايان رسيد و از دنيا رفت خودت عهده دار كفن و دفنش باش! چون از سفر حج بازگشتم و به كوفه رسيدم. بر طبق فرمان امام، ملاطفت و مهربانى بسيارى نسبت به مادرم نمودم. خودم به او غذا مى دادم و لباسش را مرتب مى كردم و سرش را شانه مى زدم و عهده دار خدمتش مى شدم. مادرم كه اين تغييرات را در روش من ديد گفت: تو در آن روزگارى كه به دين من بودى، با من اين طور رفتار نمى كردى، چه دليلى دارد كه از وقتى كه به اسلام گرويده اى با من اين قدر محبت مى كنى؟ گفتم: يكى از فرزندان پيامبر اسلام به من دستور داده كه اين طور رفتار كنم. گفت: آيا او همان پيغمبر شما است؟ گفتم: نه. بعد از پيغمبر ما پيامبرى مبعوث نخواهد شد و او پسر پيغمبر ما است. گفت: اين دستورات، از آموزه هاى پيامبران است و دين تو از دين من بهتر است، مرا راهنمايى كن تا مسلمان شوم. من طريقه اسلام را به آموختم و او مسلمان شد. نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را خواند و در نيمه شب كسالتى پيدا كرد. من در كنار بسترش بودم و به پرستاريش اشتغال داشتم. به من گفت پسر جان! اعتقادات اسلام را دوباره برايم تكرار كن. من تكرار كردم و او به همه آنان اقرار كرد و در همان شب هم چشم از جهان فروبست. بامداد روز بعد جنازه اش به وسيله گروهى از مسلمين و مطابق مراسم اسلامى تشييع شد و من بر جنازه او نماز خواندم و بدست خود به خاكش سپردم. @amn_org

🔺️سخنان صریح مقام معظم رهبری...

‌ رهبر انقلاب: دشمنان حقایق عالم را به دروغ وارونه نشان می‌دهند. وقتی امیدها و جرأت‌ها کم شد و اراده‌ها ضعیف شد،‌ قهراً‌ هدف‌های عالی و متعالی کم‌رنگ می‌شود و به دست فراموشی سپرده می‌شود که این افسران جنگ نرم یعنی جوانان نباید اجازه دهند چنین اتفاقی رخ دهد. ‌ جوان‌های عزیز اینطور از فضای مجازی استفاده کنید برای امیدآفرینی و توصیه به حق، صبر و بصیرت‌آفرینی و توصیه به تنبلی نکردن. ‌ ‌

#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۶۰) وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ.  حکمت ۳۴۹ نهج البلاغه و آنكس كه در موارد سوءظن وارد شود متهم مى گردد. بخش ششم: حضرت در ششمين توصيه مى فرمايد: «هركس در موارد سوءظن گام بگذارد سرانجام متهم خواهد شد»؛ (وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ آلسُّوءِ اتُّهِمَ). گفتار حكيمانه امام علیه السلام در اينجا اشاره به همان چيزى است كه به صورت ضرب المثل در ميان مردم درآمده است: «إتَّقُوا مِنْ مَواضِعِ التُّهَمِ؛ از جاهايى كه تهمت خيز است بپرهيزيد». بى شك انسان هرقدر پاك و منزه باشد نبايد در جاهايى كه تهمت خيز است گام بگذارد؛ مثلا در مجلس شرابخواران حضور يابد، در محله هاى بدنام ومراكز فساد گام نهد و يا با افراد بدنام و آلوده طرح دوستى بريزد. به يقين انسان پاك و پرهيزكار نيز هنگامى كه مرتكب اينگونه كارها شود متهم مى گردد ودرواقع آبروى خود را به دست خود ريخته است. شبيه همين معنا از امام علیه السلام در حديث ديگرى آمده است كه مى فرمايد: «مَنْ عَرَّضَ نَفْسَهُ لِلتُّهْمَةِ فَلايَلُومَنَّ مَنْ أساءَ بِهِ الظَّنَّ؛ كسى كه خود را در معرض تهمت قرار دهد نبايد كسانى را سرزنش كند كه به او سوءظن پيدا مى كنند». نيز در حديث ديگرى از امام صادق علیه السلام مى خوانيم: «اِتَّقُوا مَواضِعَ الرَّيْبِ وَلا يَقِفَنَّ أَحَدُكُمْ مَعَ أُمِّهِ فِى الطَّريقِ فَإِنَّهُ لَيْسَ كُلُّ أَحَدٍ يَعْرِفُها؛ از مواضعى كه موجب سوءظن است بپرهيزيد و هيچكس از شما با مادرش در وسط راه نايستد، زيرا همه نمى دانند او مادر وى است (و چه بسا فكر كنند او با زن نامحرمى رابطه دارد)». البته مواردى هست كه قرائن نشان مى دهد فلان زن، خواهر يا مادر يا همسر اوست كه اينگونه موارد مستثناست. @nahj_ir

درس دویست و دوم ادامه تفسیر آیه ۱۸۵ سوره #بقره از تفسیر نور رمضان ماه مهمانی خدا: * در رمضان،مؤمنان با کارت «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ» به میهمانی خداوند دعوت شده اند،و این میهمانی ویژگی هایی دارد: ۱- میزبان،خداوند است و میهمانان را شخصاً دعوت کرده است. ۲- وسیله پذیرایی،شب قدر،نزول قرآن،فرود آمدن فرشتگان،استجابت دعا،لطافت روح،و دوری از دوزخ است. ۳- زمان پذیرایی،ماه رمضان است که به گفته ی روایات،اوّل آن رحمت،وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است. ۴- چگونگی پذیرایی،شب قدر به گونه ای است که در آن نیاز یک سال میهمانان تأمین می شود و زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزیّن می گردد. ۵- غذای این ماه،غذای روح است که برای رشد معنوی لازم است،نه غذای جسم.لطف غذای این مهمانی،آیات قرآن است که تلاوت یک آیه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه های دیگر است. این میهمانی هیچ سنخیّتی با میهمانی های دنیوی ندارد.خداوندِ عالِم و غنی و خالق و باقی و عزیز و جلیل،میزبان انسان های جاهل و فقیر و فانی و مخلوق و ذلیل می شود و می گوید:من دعایتان را مستجاب می کنم و برای هر نفسی که در ماه رمضان می کشید،پاداش تسبیحی عطا می کنم. آداب مهمانی: * در وسائل الشیعه]برای اخلاق روزه دار در ضمن روایت مفصلی می خوانیم:روزه دار،از دروغ، گناه، مجادله، حسادت، غیبت،مخالفت با حقّ،فحش و سرزنش و خشم،طعنه و ظلم و مردم آزاری، غفلت، معاشرت با فاسدان، سخن چینی و حرام خواری،دوری کند و نسبت به نماز،صبر و صداقت و یاد قیامت توجّه خاصّ داشته باشد. شرط حضور در این مهمانی،فقط تحمّل گرسنگی نیست.در حدیث آمده است:آن کس که از اطاعت رهبران آسمانی،سرباز زند ویا در مسائل خانوادگی و شخصی با همسر خود بدرفتار و نامهربان باشد ویا از تأمین خواسته های مشروع او خودداری کند و یا والدین از او ناراضی باشند،روزه او قبول نیست وشرایط این ضیافت را به جای نیاورده است. * روزه گرچه فوائد ومنافع طبّی از قبیل دفع وبرطرف شدن مواد زاید بدن در اثر گرسنگی را دارد،امّا سحرخیزی ولطافت روح واستجابت دعا در ماه رمضان چیز دیگری است ومحروم واقعی کسی است که از این همه خیر وبرکت محروم باشد. @alquran_ir