قیام امام علیه سند بردگی ملت ایران نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/56 🔹با فرارسيدن روز 20 ج 2 84 (4 آبان 43) روز ميلاد باشكوه بانوى انقلابى اسلام #حضرت_فاطمه(س) و زادروز امام خمينى، شهرستان قم از توده‏هاى انبوهى ـ كه از اطراف و اكناف به منظور شنيدن نطق او آمده بودند ـ انباشته شده بود. 🔸منزل امام، كوچه‏هاى اطراف باغ انارى كه در مجاور منزل او قرار دارد، از جمعيت موج مى‏زد. بلندگوهاى متعددى نصب و وسايل ضبط و غيره آماده شده بود. مردم با شوق و شور فراوانى در انتظار بيرون آمدن امام و ايراد سخنرانى بودند، هواى سرد و سوزان آبان ماه از شور و هيجان و گرمى و حرارت انقلابى مردمى در آن ساعت روز كه هنوز آفتاب، حرارت خود را همه جا نگسترده بود، نمى‏توانست بكاهد. 🔹ساعت تقريباً ده صبح را اعلام مى‏كرد كه امام با چهره‏اى برافروخته، چشمانى از شدت خشم و خستگى و بى‏خوابى سرخ شده، جبينى گره‏خورده در مقابل مردم ظاهر شد. توده‏ها با شعار صلوات، نسبت به او ابراز احساسات كردند. بسيارى با ديدن قيافۀ برافروخته و اندوهبار او به گريه افتادند و آنگاه كه آيه شريفه «استرجاع» از زبان او جارى شد، صداى گريه و شيون در فضا طنين افكند و شدت گريه به حدى بود كه توصيف آن از حوصله قلم بيرون است، امام با اين كلمات سخنان خود را آغاز كرد: قلب من در فشار است... ناراحت هستم... ايران ديگر عيد ندارد عيد ايران را عزا كردند ما را فروختند عزت ما پايكوب شد عظمت ايران از بين رفت و... 🔸اين كلمات كه از ژرفاى دل امام برمى‏خاست و از هستى خود براى يكايک آنها مايه مى‏گذاشت، تار و پود حاضران را به لرزه مى‏انداخت، تاب و توان را از شنوندگان مى‏برد، مردم را آشفته و از خود بيخود مى‏كرد. شور و احساسات عصيان‏بار توده‏ها به حدى بود كه چندين بار سخنان او چند لحظه‏اى قطع شد. 🔹حال و وضع امام، نيز در هنگام ايراد نطق، سخت بحرانى بود. چهره او به حدى برافروخته شده بود، كه گويى خون به صورت او پاشيده‏اند! رگ‏هاى گردن متورم و دهان او كف كرده بود و از شدت ناراحتى و خشم، قطره‏هاى درشت عرق در آن فصل سرما از جبين او، سرازير بود و فريادهاى جانسوزى كه از ته دل برمى‏كشيد، نه تنها قلب شنوندگان را مى‏لرزانيد! بلكه بيم آن مى‏رفت كه قلب خود او نيز يكباره از كار بيفتد! با وجود چنين شور و احساسات، سخنانى كه در اين نطق انقلابى بازگو كرد، مى‏توان گفت كه در طى نهضت او تا آن روز بى‏سابقه بود و براى يک انسان عادى پيش‏نويس قبلى كه از رو بخواند، امكان ندارد كه بتواند اينگونه مرتب، منسجم و پيوسته ادا كند و براى يك نسل بلكه نسل‏هايى رهنمود باشد و سرنوشت ملك و ملت را در تابلويى از كلمات ترسيم كند. 🔸امام در اين نطق تاريخى و انقلابى، موضع قاطع خود را در برابر بلوك‏هاى شرق و غرب روشن ساخت، اهداف و آرمان‏هاى روحانيت را تا حدودى مشخص كرد و رهنمودهاى غنى، ژرف و پرمحتوايى به نسل معاصر و نسل‏هاى آينده داد. (نهضت امام خمینی، ج1، صص1035-1034) برای مطالعه سخنرانی تاریخی امام علیه سند بردگی؛ کاپیتولاسیون ر.ک: نهضت امام خمینی، ج1، صص1041-1035 🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db

🔴 قیام امام علیه سند بردگی ملت ایران 🔹با فرارسيدن روز 20 ج 2 84 (4 آبان 43) روز ميلاد باشكوه بانوى انقلابى اسلام #حضرت_فاطمه(س) و زادروز امام خمينى، شهرستان قم از توده‏هاى انبوهى ـ كه از اطراف و اكناف به منظور شنيدن نطق او آمده بودند ـ انباشته شده بود. 🔸منزل امام، كوچه‏ هاى اطراف باغ انارى كه در مجاور منزل او قرار دارد، از جمعيت موج میزد. بلندگوهاى متعددى نصب و وسايل ضبط و غيره آماده شده بود. مردم با شوق و شور فراوانى در انتظار بيرون آمدن امام و ايراد سخنرانى بودند، هواى سرد و سوزان آبان ماه از شور و هيجان و گرمى و حرارت انقلابى مردمى در آن ساعت روز كه هنوز آفتاب، حرارت خود را همه جا نگسترده بود، نمى‏توانست بكاهد. 🔹ساعت تقريباً ده صبح را اعلام مى‏كرد كه امام با چهره‏اى برافروخته، چشمانى از شدت خشم و خستگى و بى‏خوابى سرخ شده، جبينى گره‏خورده در مقابل مردم ظاهر شد. توده‏ها با شعار صلوات، نسبت به او ابراز احساسات كردند. بسيارى با ديدن قيافۀ برافروخته و اندوهبار او به گريه افتادند و آنگاه كه آيه شريفه «استرجاع» از زبان او جارى شد، صداى گريه و شيون در فضا طنين افكند و شدت گريه به حدى بود كه توصيف آن از حوصله قلم بيرون است، امام با اين كلمات سخنان خود را آغاز كرد: قلب من در فشار است... ناراحت هستم... ايران ديگر عيد ندارد عيد ايران را عزا كردند ما را فروختند عزت ما پايكوب شد عظمت ايران از بين رفت و... 🔸اين كلمات كه از ژرفاى دل امام برمى‏خاست و از هستى خود براى يكايک آنها مايه مى‏گذاشت، تار و پود حاضران را به لرزه مى‏انداخت، تاب و توان را از شنوندگان مى‏برد، مردم را آشفته و از خود بيخود مى‏كرد. شور و احساسات عصيان‏بار توده‏ها به حدى بود كه چندين بار سخنان او چند لحظه‏اى قطع شد. 🔹حال و وضع امام، نيز در هنگام ايراد نطق، سخت بحرانى بود. چهره او به حدى برافروخته شده بود، كه گويى خون به صورت او پاشيده‏اند! رگ‏هاى گردن متورم و دهان او كف كرده بود و از شدت ناراحتى و خشم، قطره‏هاى درشت عرق در آن فصل سرما از جبين او، سرازير بود و فريادهاى جانسوزى كه از ته دل برمى‏كشيد، نه تنها قلب شنوندگان را مى‏لرزانيد! بلكه بيم آن مى‏رفت كه قلب خود او نيز يكباره از كار بيفتد! با وجود چنين شور و احساسات، سخنانى كه در اين نطق انقلابى بازگو كرد، مى‏توان گفت كه در طى نهضت او تا آن روز بى‏سابقه بود و براى يک انسان عادى پيش‏نويس قبلى كه از رو بخواند، امكان ندارد كه بتواند اينگونه مرتب، منسجم و پيوسته ادا كند و براى يك نسل بلكه نسل‏هايى رهنمود باشد و سرنوشت ملك و ملت را در تابلويى از كلمات ترسيم كند. 🔸امام در اين نطق تاريخى و انقلابى، موضع قاطع خود را در برابر بلوك‏هاى شرق و غرب روشن ساخت، اهداف و آرمان‏هاى روحانيت را تا حدودى مشخص كرد و رهنمودهاى غنى، ژرف و پرمحتوايى به نسل معاصر و نسل‏هاى آينده داد. برای مطالعه سخنرانی تاریخی امام علیه سند بردگی؛ کاپیتولاسیون ر.ک: سید حمید روحانی ، نهضت امام خمینی، ج1، صص1041-1035 🆔 @Bonyadtarikh