#هم_اکنون جلسه نقد رمان صور سکوت سالن نشست‌ها ، ساختمان علامه #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

وقتی پژوهش نفس داستان را می‌گیرد. من هر انتقادی به رمان صور سکوت داشته باشم اما پای نثر این اثر ایستاده‌ام. نثری فاخر و درخور با اندک لغزندگی که در این حجم از کلمات، قابل اغماض است. همچنین گنجینه لغات نویسنده غبطه برانگیز است. و سخت‌خوان بودن این کتاب به معنای نخواندن آن نیست؛ بلکه به معنای درگیر کردن مخاطب جدی ادبیات است. پژوهش این اثر نیز، قابل دفاع است؛ اما می‌توان گفت که پژوهش کنید مانند این اثر ولی ننویسید مانند این کتاب. اینکه نویسنده همه‌ی مواد پژوهشی خود را در درام به کار بگیرد سبب می‌شود جنبه‌ی داستانی اثر زیر کوهی از مواد پژوهشی دفن شود. امری که در این اثر شاهد آن هستیم. منتقد : خانم دوست‌محمدیان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور #صور_سکوت 🌐https://eitaa.com/bouath

. ایده‌ی صور سکوت چگونه متولد شد؟ آقای خانی در پاسخ گفتند: به دوران دانشجویی من برمی‌گردد. وقتی داستان‌های کوتاه می‌نوشتم. نزدیک ایام فاطمیه بود و من چند ساعت بی نتیجه به برگه نگاه کرده بودم. ناگهان این خانواده‌ی یهودی را پیدا کردم. ایده‌ای که از داستان کوتاه به بلند رسید و بعدها از آن رمان نوشته شد. این کتاب سومین نسخه از این رمان است. #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

پیرنگ صور سکوت در هاله‌ای از ابهام نویسنده باید آنارشیست خلاق باشد. یکی از جلوه های این خلاقیت، کناره‌گیری از پیرنگ سنتی است. ارسطو در بوطیقای خود، برای هر درام آغاز میانه پایان را تعریف کرده‌ است. اما ادبیات دراماتیک در دوره مدرن از این تعریف کمی فاصله گرفت و در دوره پسامدرن از آن دور شد. به‌گونه‌ای که درام‌ها به سمت پیرنگهایی مبتنی بر خرده روایت رفت که از آن به عنوان ضد پیرنگ یا پیرنگ گریز یا پیرنگ روشنگر یاد می‌شود. در نمونه‌ای از انواع این پیرنگها ما با شخصیت‌هایی مواجه هستیم که دوربین راوی در هر مرحله روی آن‌ها بسته می‌شود. در این نوع روایت‌ها ما با حادثه چندانی که سلسله حوادث علی و معلولی را تشکیل دهد و درام را پیش ببرد مواجه نیستیم. با خرده روایت‌های کاراکترها مواجه هستیم که حول تنه اصلی روایت، اثر را پیش می‌برند. رمان صور سکوت از همان ابتدا به مخاطب می‌فهماند که پیرنگ اثر، سنتی نیست. و این مسأله، مخاطب جدی ادبیات را به وجد می‌آورد. اما در ادامه، مخاطب دچار پریشانی در تشخیص نوع پیرنگ می‌شود. و همین مسأله موجب سختخوان شدن اثر می‌شود. تنه اصلی روایت، در این اثر مشخص است اما خرده روایت‌های حول آن، شکل نگرفته است. داستان صور سکوت، داستان نشدن است. نوعی از انواع داستان که اثر را در بستر تراژدی قرار می‌دهد. بستری ماندگار در ذهن مخاطب که همانا به منزله توفیق اثر است. منتقد: خانم مریم دوست‌محمدیان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

شخصیت‌ها من را به زمین، زمان و زبانی دور و ناشناخته بردند...  آقای خانی نویسنده‌ی صور سکوت گفتند: سفارش می‌شود در رمان اول حتماً از تجربه زیسته بنویسید. زمان‌های دور و مکان‌های ناشناخته را انتخاب نکنید. از آنجا که من ابتدا شخصیت‌هایم را پیدا کردم . به دنبال آن‌ها به مکان، زمان و حتی زبان دوری رفتم. من با تاریخ اسلام تا حدی آشنا بودم اما با مطالعه عهدین و تاریخ ایران اینقدر وارد فضای ناشناخته و حیرت انگیزی شدم که گویی بی مقدمه وارد جنگل‌های آمازون شدم و این باعث شد پیرنگ از دست من خارج شود.  گفته‌های عظیمی که در تاریخ و عهدین دیدم اطلاعات فراوانی به متن ریخت و گرچه بسیار تلاش کردم که این اطلاعات را هرس کنم اما باز هم در جهان عهد عتیق و تاریخ ایران گم شدم. سر و شکل حاضر پیرنگ هم نتیجه‌ی فشارهای زیاد خانم سلیمانی و آقای عزتی بر من است که باعث شد بیشتر متن را هرس کنم و به متن فعلی برسم. من در جهان عهد عتیق و ایران باستان غرق شدم. همه چیز به هم ربط داشت. مثلا خوزستان یکی از مهمترین مکان‌های سیاسی ساسانیان است. حضور ادیان در خوزستان که بسیار متنوع است رنگ و بوی تاریخی دارد و همه‌ی این‌ها سامان کار را از دست من خارج می‌کرد.  بنده تایید می‌کنم که رمان پیرنگ درستی ندارد گرچه خواننده قصه را گم نمی‌کند.   #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath

تاریخ با چه زبانی از خود بگوید؟ آیا بهتر نیست در رمان تاریخی یک زبان میانه را انتخاب کنیم؟ خانم دکتر امیری استاد تاریخ در پاسخ به این سوال گفتند: یکی از کار‌هایی که لازم است در رمان تاریخی متفاوت باشد با رمان‌های دیگر، بردن مخاطب به فضای تاریخی است. کلماتی که در آن بستر زمانی استفاده می‌شود زیرا این کلمات در آن بستر معانی جدیدی را هم تولید می‌کند. اگر در این فضای تاریخی نتوانید مخاطب را وارد کنید در فهم تاریخی او مشکل ایجاد می‌شود و در واقع به هدف نرسیده‌اید. اساتید نویسندگی اینگونه ادامه دادند که: نویسنده علاوه بر زبان توصیف، صحنه و تصویر را هم دارد تا با استفاده از آن‌ها نگذارد متن هم سنگین و ثقیل شود. نثر سختخوان را مخاطب کنار می‌گذارد. یک مقدار کمی می‌شود از زبان اصلی پایین آمد . برای برقراری ارتباط بین مخاطب و متن، نه تاریخ را احضار کنیم به الان؛ نه مخاطب را به تاریخ ببریم؛ بلکه در جهان داستان باید قدری در نثر و زمان خط میانه را گرفت.مثل آواز روسی آقای مدقق و در پایان آقای خانی نویسنده‌ی صور سکوت گفتند: ما به یک زبانی که مخاطب بفهمد و در امتداد جهان کهن هم باشد نیاز داریم. اصلا رمان برای این به وجود آمد که باسوادها بخوانند. من بعد از صور سکوت در رمان سیمرغ سیمرغ هیچ دخالتی در نثر نداشته باشم مگر موارد لازم سعی کردم خیلی دور از نثر مورد نظر خودم ایستادم. فقط گزارش تاریخ با آنچه لازم است؛ اما بعد از نشر باز هم به نثر کتاب همین ایراد گرفته شد. #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath